Levensverhalen (pagina 1012)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hoi

ik wil heel graag zelfmoord plegen omdat ik weet dat er niemand is die om mij geeft.
mijn vader slaat me en scheld me uit.
en bijna al mn vriendinnen hebben me laten vallen.
ik heb er gewoon geen zin meer in
Datum:
12-11-2008
Naam:
mirrian
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

ik,

ik voel me vaak kut.
ikheb heel vaak het geveol dat niemand v an me houd.
terwijl ik heel veel vrienden heb.
ik heb een paar maanden terug ook een vriend verloren.
zelfmoord.
ik had het er erg moeilijk mee
ikkon er maar niet overheenkomen
die gedachte kwam steeds terug in mijn hoofd.
ik denk vaak over zelfmoord .
ik zou het nooit durven deon.
maarik voel me soms zoo kut.
terwijl ik heel veel vrienden heb.
een supperlievemoeder.
me vader is minder.
hij slaat me soms.
maar waarom voel ik me soms zoo:S

(L)(L)
Datum:
12-11-2008
Naam:
m
Leeftijd:
14
Provincie:
Zeeland

..

Wat als je hoofd nooit ophoud met praten? Het leuke studentenleven echt een toptijd! feestende mensen om me heen. De act waar ik mee door probeer te gaan. Helaas ben ik geen topactrice. Mijn vrienden ga ik kwijtraken het respect van mijn ouders ook.. Ik weet het gewoon. Nu kan je zeggen doe er dan wat aan? Ik zou niet weten hoe.. Kijk mij nou ronddwalen slaapwandelend over straat. Ik kan echt helemaal niets meer behalve stilzitten en mijzelf s`werelds grootste egoist en mislukkeling vinden.. Want hoe verklaar je het ongeluk van een meisje van 20 dat alles heeft? Ik heb er geen zin meer in ik zal niet vragen om tips want ik heb al gezien dat die verwijderd worden. Ik weet nieteens waarom ik dit typ. wat hebben jullie aan mijn verhaal?
Datum:
12-11-2008
Naam:
Deep
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

wat te doen

waar moet ik beginnen ik wete het niet meer alles in mijn hoofdt zegt maar 1 ding ik wil rust voor mij hoeft het niet meer
de afgelopen weken leef ik al niet echt meer de 2 mensen waarvan ik hou zitten vast ik ben ontvoerd gister bevrijdt door de politie meerdere malen verkracht ben mijn dochtertje kwijt mijn huis bij mijn ouders kan ik niet te recht ik heb letterlijk niks meer diegene die zo belangrijk voor me was is gestorven begin dit jaar mijn familie ziet mij niet staan ik weet het niet meer ik wil gewoon ook is rust hebben mijn hele leven is niks meer als ellende met klappen en gangster mensen om me heen ik weet het niet meer het liefste spring ik dalijk nog voor de trein
of iets anders maar dat durf ik ook niet maar ik heb nu mijn punt bereikt dat ik dat wel wil ik weet het niet meer
Datum:
12-11-2008
Naam:
samantha
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Leven beu

Ik ben m'n leven meer dan kostbeu. Tot m'n 18 was m'n leven rooskleurig, ik studeerde Economie Wiskunde, en was bijna toe aan m'n diploma. Toen leerde ik een meisje kennen die me overhaalde om bij haar en haar vader te komen wonen, dus deed ik dat. Liefde is blind zeggen de meesten toch? Ik trok bij haar in, en had daardoor zware ruzie met m'n familie, omdat ik zo met m'n toekomst gooide. Met gevolg dat ze gelijk hadden, ik ben gestopt met studeren, gaan werken, m'n geld over de bank gegooid omdat meisje gelukkig te maken maar tevergeefs... Na 1.5 jaar relatie sloeg ze mij, ze pluimde mij financieel op het bot, was stikjaloers en had ik geen priveleven meer noch vrienden, noch hobby's. Ik was dj i verschillende discotheken in vlaanderen en verdiende er goed mijn kost mee tot mijn vriendin zei dat het genoeg was, dat ik ermee moest stoppen... 2 Jaar heeft dat spelletje geduurd, wanneer de effectieve breuk erwas, stond ik daar moederziel alleen, financieel gepluimd, zonder vrienden, zonder carriere! NU woon ik terug 5 maanden bij m'n ouders in, studeer ik Graduaat Informatica/Programmeren in avondschool, en voel me gewoon niet nuttig meer in het leven...
Datum:
12-11-2008
Naam:
Benny
Leeftijd:
20
Provincie:
België

zelfmoord

Ik zie de zin van het leven niet meer! ik heb een keer me voet aan een steen gebonden en in het water gesprongen! 2 minuten dood en ik wordt gereanimeert!
Datum:
12-11-2008
Naam:
Mees
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Schaamte......

Afgelopen zondag heb haar ik na 18 maanden weer gezien. De moeder van mijn zoon, en de liefde van mijn leven.

Zij is het die ik 18 maanden geleden, heb geslagen en geschopt. En bijna een einde aan haar leven heb gemaakt.

Ik heb alles wat ik lief had verjaagd, mijn vrienden en familie hebben mij ook verlaten. En terecht wat ik gedaan heb kan niet. Kan geen vrienden meer maken, heb konstant het gevoel als iemand mij aardig vind. Ik hen moet vertellen wat ik heb gedaan. En weet dan dat ik ook hun weer kwijt zal raken. En ik hou zo veel van iedereen. Strafrechtelijk ben ik gestraft, maar dat staat in het niets bij de verliezen die ik moet dragen. De lol is er van vanaf, ben elke aan het overleven en waarvoor. Om de jaren die ik nog heb alleen te zijn. Nee bedankt
Datum:
12-11-2008
Naam:
Clemens
Leeftijd:
41
Provincie:
Limburg

Depressie en zelfmoord

Ik ben al tien jaar depressief en hen door mijn werk als zelfstandige nu ook nog een burnout. Ik voel me compleet lusteloos en kan nergens meer van genieten. Via de psychiater slik ik al jaren pillen maar deze schijnen niet te helpen. Ze kalmeren enigzins. Ik heb de laatste 12 jaar heel erg veel voor mijn kiezen gehad. Een echtscheiding en de financiele perikelen die daarmee samenhangen, een langdurig sterfproces van mijn moeder die uiteindelijk op 58 jarige leeftijd aan kanker is gestorven. Veel te jong! En mijn werk als zelstandige dat zo'n 60 uur per week in beslag neemt.

Ik ben thans totaal uitgeblust. Ik denk heel vaak aan de dood en ben daar bang voor. Bovendien ben ik te laf om zelfmoord te plegen. Dus je blijft maar in hetzelfde kringetje rondlopen dag in dag uit. Het ergste is dat er geen uitweg lijkt te zijn!

Datum:
12-11-2008
Naam:
Pas
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-holland

waarom

Ik ben sander 32 jaar.
Als ik morgen onder een bus zou komen zouden mensen mij dan gaan missen????
Dat vraag ik me steeds meer af.
Ik loop sinds een paar weken bij een zieleknijper omdat ik het niet meer op een rij heb.
Ik ben bang in mijn eigen huis,vertrouw niemand meer ,raak steeds verder depresief.
Vraag me af waarom ik geboren ben ......
De dingen die ik doe ,die doe ik omdat het moet maar ergens nog lol in hebben ,nee niet meer,ik denk ook niet dat het nog terug komt,ben veel bij een vriend van me ,maar vraag me af of ik bij hun niet in de weg loop,kom niet veel meer bij mijn ouders en verder ben ik zoveel mogelijk met de auto weg .
Zal het wel verdiend hebben ,denk ik
Zelfmoord kan ik nog niet plegen,maar ik weet wel dat het een keer zal gebeuren.
Datum:
12-11-2008
Naam:
sander
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

wanhoop, verdriet, eeuwige slaap

een vader heb ik nooit gehad, samen met mijn moeder ben ik gevlucht voor mijn vader toen ik 1 jaar oud was.

Mijn moeder heeft een ongeluk gehad en is psychisch niet helemaal in orde, ook door wat ze zelf heeft meegemaakt met mijn vader.

Ik heb er altijd alleen voorgestaan, ik werd van vroeg af aan gepest, nu ben ik nog steeds het buitenbeentje.

op mijn 12e ben ik aangerand door een pedofiel.

Op mijn 14e begon ik contact te zoeken met mijn vader, tevergeefs daar ben ik nu nog mee bezig. Nu weet ik alleen dat hij Darmkanker heeft en mij niet als kind wil, maar ik blijf t proberen.

Toen ik 15 werd ging ik uit huis, belande ik in een crisis opvang.
Ik vluchtte weg van mijn problemen.

Ik heb nog 2 halfzussen (andere vader), 1 half broer(andere moeder) en een volle broer ..
nu heb ik sinds kort contact met mijn 2 halfzussen.
de rest heb ik geen contact mee.

School is nooit lekker gegaan, en vrienden heb ik ook niet echt.

Mijn verleden heb ik nog niet verwerkt en er komen alleen maar meer problemen bij..

Ik zie het leven niet meer zitten.

ik wil eeuwig slapen.


Datum:
11-11-2008
Naam:
steef
Leeftijd:
18
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.