Levensverhalen (pagina 1003)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vroeger wel, maar nu niet meer.

Vroeger werd ik enorm gepest en toen heb ik regelmatig aan zelfmoord gedacht. Ik had het gevoel dat niemand van me hield en dat het niet erg zou zijn als ik zelfmoord zou plegen, omdat toch niemand mij zou missen. Maar nu heb ik weer meer vriendinnen. Daar heb er mee over gepraat en nu gaat het weer veel beter.
Datum:
27-11-2008
Naam:
Coolgirl
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord hoeft niet

Ik weet niet of het ook hierzo mag.
Maar ik doe het tog maar.
Vroeger toen ik werd weggestopt door moeders in een Internaat heb ik zelfmoordpogingen ondernomen.
Ik typ dit dus ik heb het overleefd.
Ben daar erg blij mee want het leven is meer dan alleen maar slechte dingen.
En ik weet dat er voor ieder mens wel een moment komt dat die dat gaat inzien dat er meer in het leven is dan alleen slechte zaken..
Er zijn zoveel mooie dingen echt waar .. zelfmoord is geen optie ga op zoek naar de fijne dingen in het leven waar je plezier en geluk uit haalt dit zijn dingen die het leven dragenlijk maken ..

Echt waar mensen belive me!!!!!

Hoop dat jullie onder de levende blijven !
Datum:
27-11-2008
Naam:
Ben
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

gezondheid

Ik ben al 5 jaar aan het sukkelen met mijn rug. Reeds geopereerd, maar het komt weer terug. Je merkt dat als je helemaal bent afgekeurd en je neemt geen deel meer aan het arbeids proces je afgedaan bent. Het enige wat ik nog heb is mijn fotografie, maar er zit wederom een hernia en moet weer terug in revalidatie. Ik heb al psychische begeleiding gehad, en ook medicijnen maar het rotte gevoel dat je er niet meer bij hoort blijft. Ook heb ik al vele "vrienden" verloren. Ik kan nu niets meer voor hun betekenen, en ben die kreupele waar ze toch niets aan hebben. Jammer maar helaas het is nu eenmaal zo. Nu ik weer in revalidatie moet, kan ik weer enkele maanden geen foto's maken en dat was het enige wat ik nog een beetje goed kan. Verder kan ik voor een ander toch niets meer betekenen. Vandaar dat ik denk dat het beter is dat ik er niet meer ben. Is iedereen blij, ze hoeven geen rekening meer met mij te houden, en ik heb niet meer het verdriet van alleen zijn. Ook al zijn er 100 man rond mij heen toch voel ik mij alleen, raar maar toch is het zo.
Vandaar mijn gedachte om ermee te stoppen.
Met vriendelijke en warme groeten uit Brabant
Toine
Datum:
27-11-2008
Naam:
toine
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

nouw zit nu zo 5jaar aan de drug en heb heel me leve er door verkloot en me ouders gaan hier kapot aan ken er niej van afblijven ! ik werk niet en dah is ook een van grootste oorzaak er van en als niej zo snel mogelijk werk heb word ik gek zie andere allemaal blij kunnen wwat doen en ik ben buite beentje kword gewoon zo gek dah zelfmoord neiginge heb en weet niet of ik mijn ouders dat moet vertellen ene kant wil ik me ophangen maar doe ik me ouders er zoveel pijn mee dat ik het niej durf mah tog blijft die gedachten spele wat moet ik er mee:(
Datum:
27-11-2008
Naam:
anthony
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Wat een rotwoord!

Zelfmoord....wat een rotwoord! Toch komt het dagelijks in m'n hoofd voorbij waaien. Treurig en teleurgesteld in jezelf en je omgeving. Wanhopig opzoek naar mijn ouders....overleden. Had zoveel liefde willen geven en krijgen...zoveel vragen...nooit meer antwoord. Niet meer durven lachen...nooit meer? Zo vast zitten dat ik alles zou willen loslaten...dat zou te makkelijk zijn. Er zijn mensen die je mogen en van je houden...waarom voel ik het niet? Is het mij misschien nooit geleerd...valt het nog te leren? Zou zou graag weer willen lachen...
Datum:
26-11-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Groningen

zelfmoord?

Mijn ouders zijn al vanaf mijn 5de gescheiden. Ik ben vorig jaar (in de 1ste) heel erg gepest en in de steek gelaten door mijn (nu) ex-hartsvriendin die ik egt heel erg vertrouwde, een vriendin van mij had haar van mij afgepakt op een hele vervelende manier. Ik zit dus heel erg niet lekker van binnen, heel veel verdriet.. omdat mijn vader in brabant woont en bijna gaat trouwen met iemand die ik niet mag. Mijn moeder is al getrouwd ook met iemand die ik neit mag. Ik heb vaak een mes in mijn handen gehad om te denken aan zelfmoord maar ik durf het niet... ik denk dat ik eens op een dag zelfmoord pleeg. Ben heel verdrietig. Mis mijn vader om me heen. IK WIL ALLEBEI MIJN OUDERS OM MIJ HEEN ! :(
Datum:
26-11-2008
Naam:
Diandra
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Aan orin en al die andere tieners

OMg hou op, sommig hebben het inderdaad moeilijker dan anderen, maar Dit heet PUBERTIJD!!!
GET OVER IT, ik zit er zelf ook midden in en stress me dood
Datum:
26-11-2008
Naam:
gert
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Liever niet..

Ik heb mezelf gesneden maar m'n broer maakte er al gouw misbruik van.. altijd denk ik aan de grootste dromen die eigenlijk nooit uit kunnen komen,, Word ik later rijk? Nee! dan leef ik waarschijnlijk niet meer.. Het enigste waar ik de laatste tijd aan denk, is zelfmoord.. Steeds meer ruzie met de leraressen en steeds meer ellende..
Hoe los ik dit op?
Datum:
26-11-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Mijn Levenlozen leven

ik heb niet veel geluk gehad in mijn leven qua liefde ik was heel erg verliefd op een meisje mijn hele leven al.
ik zag steeds hoe zij verkering kreeg met andere jongens.
ik was een van haar beste vrienden zij was mijn beste vriendin.
ik heb haar nooit verteld wat ik voor haar voel en waarom niet alleen omdat ze mooi was maar onder andere omdat ze het enige meisje op school was dat mij niet lelijk vond. iedere keer als ik aan haar denk en besef dat ik nooit haar zal kunnen krijgen heb ik geen zin meer in mijn leven.l
dit is niet het enige dat mijn leven zo ondraagelijk maakt ook dat het opschool niet goed gaat en ik hem daarom stress en ook mijn ouders boos worden kreeg ik er steeds minder zin in.
al met al probeer ik al steeds meer oplossingen te bedenken hoe ik zelfmoord kan plegen zonder dat ik daarbij mijn zusje of mijn ouders pijn doe.
ik probeer ook steeds een goede afscheids brief voor hun te maken waarin ik probeer duidelijk te maken waarom ik zelfmoord pleeg en dat ik veel van hun hou.
ook heb ik al gedacht aan eenb brief voor dat "meisje" om haar te zeggen hoeveel ik van haar hou en dat het niet haar schuld is.
mijn leven is een hel en de dood is de enige weg die ik nog wil bewandelen
Datum:
26-11-2008
Naam:
Martijn Annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Fifty, Free, Fat, Flat broke

Ik ben een 50 jarige vrouw,oorspronkelijk uit Ierland. Ik ben in een vreselijke scheiding en ik heb zon'lieve dochter die gaat naar gymnasium. Mijn 20-jaar huwelijk is capot en ik heb beloten weg te gaaan met mijn dochter. Hij speelt vreselijke spelletjes om ons te vernietigen. Ik hoor nergens. Ik ben zo lang uit mijn eigen land en ik ben de weg kwijt. Ik heb myzelf zo weg gecijfered dat ik weet niet meer wie ik ben. Ik klim naar boven, voor mijn lieve dochter maar zo veel obstacles kom ik weer tegen. Mensen kan niet begrijpen als je niet in zon situatie ben. Uiterlijkk gezien, men denken dat ik gek was uit een mooie huis in middenclasse suburbia te ontsnappen. Maar als iemand zo veel macht en controle over jouw leven heeft, nu ik sta alleen met mijn mooie dochter. Werk is moeilijk te vinden wegens mijn leeftijd en ik worstel dagelijks met depressieve gedachten. Ik lees andere verhalen en denk dat het kan erger zijn. Maar, it neemt niet weg het gevoel van eenzaamheid, unbegrip en diep pijn.
Datum:
26-11-2008
Naam:
Niamh Ni Bhroin
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.