Levensverhalen (pagina 953)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Het leven is zwaar

ik ben 19 jaar Opzoek naar succes en ik investeerde op me 17e op voertuigen en haalde daar dik winst uit
Toen ik 18 werd en al bijna 2 jaar niet meer op school zat begon ik reuma te krijgen en werd het leven een stuk zwaarder ik probeer me leven te beteren maar ik ken niks anders dan ongeluk omdat alles mislukt terwijl ik er positiefe gedachten in heb maar alles mislukt nu
ik zit nogsteeds niet op een school
me moeder heeft hulp nodig en ik help haar maar achteraf word er tegen me geblaft Ik faal in alles wat ik probeer goed te maken Ook met een rijschool ben ik opgelicht en zit ik dik in de schulden ik probeer wat bij te verdienen maar ik begin steeds minder zin in te krijgen
Het heeft allemaal geen hoop meer ik kan geen kant op ik zit gewoon opgesloten in een hel waar duizenden gedachten rond gaan ik wil hier uit ik wil me doelen kunnen behalen maar die falen toch ik word er gek van ik wil liever een einde aan alles maken zodat ik eindelijk voorgoed rust en zonder problemen ben
ik zie er blij uit voor de buitenwereld maar van binnen ben ik helemaal naar de ......
ik wou maar dat het leven is 1 keer makkelijk ging me jeugd was ook al moeilijk met een gewelddadige stiefvader en nu achteraf alles kan ik gewoon niet meer
ik probeer alle voordelen van het leven te denken maar ik krijg aleen de nadelen voor terug
ik weet het echt niet meer
ik begin steeds zieker te worden me reuma word zwaarder opdrachten mislukken ik heb nu ook een gekneusde rib opgelopen en steeds gaat het fout en ik kan nooit uitzieken ik moet steeds actief blijven en aan anderen denken en nauwelijks aan mezelf of ik word een egoist genoemd

ik heb het gevoel dat ik niet voor mezelf leef dus het heeft weinig zin

ik hoop echt hulp te krijgen waar ik me rust in kan vinden en eindelijk mijn leven kan beteren en opbouwen anders heeft niks zin meer ......
Datum:
25-02-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

teveel is ook niet alles

teveel hebben is ook niet alles ,al zouden een hele hoop mensen er alles voor doen .maar geloof mij op een gegeven moment is er niets meer op naar toe te leven/streven EN DAN ?????
Datum:
24-02-2009
Naam:
ja zalwel
Leeftijd:
34
Provincie:
Friesland

Rust...

Ik ben alles kwijt en de wil om ervoor te vechten is ook weg.
Ik ben 10 maanden geleden gevlucht omdat ik bang was voor mijn ex-man, waar ik toen nog mee in hetzelfde huis woonde.

Ik woon zinsdien in Utrecht bij mijn nieuwe vriend op een kamer van 2 bij 3. Een dikke week geleden heb ik meer dan 3 uur aan 1 stuk door gehuild, ik kon niet meer stoppen, ik heb me nog nooit zo ongelukkig gevoelt. Ik mis mijn huis in Amsterdam, ik mis mijn zoon van 8 en ik mis mijn omgeving, mijn leven wat ik toen had. Ik ben hier echt totaal niet gelukkig.

Ik heb zins kort een andere advocaat die ervoor wilt gaan zorgen dat ik mijn huis en mijn kind weer krijg. Ik heb gewoon geen kracht meer om verder te vechten. Ik wil zo graag dat mijn leven stopt. Ik fantaseer vaak erover om van een heel hoog gebouw af te springen, maar aan de andere kant ben ik ook zo bang dat ik bijv. toch niet dood zal gaan.(maar invalide zal raken) Ik weet het echt niet meer, ik ben doodongelukkig omdat ik alles wat me lief is kwijt ben, en alleen maar omdat ik gevlucht ben. Ik heb heel veel verdriet meegemaakt in mijn leven en dit is echt de druppel.

Mijn wens is dat als ik vannacht mijn ogen sluit dat ik nooit meer wakker wordt.
Datum:
24-02-2009
Naam:
Chelsey
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

leven of dood luister even hierna.. asjeblieft!

luister mensen,
ik weet wat problemen zijn.
ik weet hoe kut het leven is.
ik weet alles.
ik weet hoe het is om gepest te worden.
ik weet hoe het is om alleen te zijn
ik weet ook hoe het is om iemand kwijt te raken.
ik weet ook hoe het is om je vriend te verliezen.
ik weet ook hoe het is om telkens elke dag van de seconde die gedachten hebt om zelfmoord te plegen.
de gedachten dat het geen zin meer heeft. de gedachten dat niemand om je geeft die gedachten die je kapot maken die gedachten die jou naar die pillen laten grijpen die gedachten die jou boven aan het dak laten staan die gedachten die jou een afscheidsbrief laat schrijven die gedachten die rust willen.
het is zo moeilijk om te begrijpen dat er ergens wel mensen zijn die om je geven. weetje hoe belangrijk het is ookal heb je maar 1 steun .. 1tje is al genoeg je moet er gwn weer bovenop komen.
ik heb ooit me hele verhaal hier op verteld, ik dacht echt dat ik er nooit meer bovenop zou komen maar uiteindelijk met het juiste inzicht en met de juiste mensen lukt het
en dan kan je denken . ja jij had iemand.. maar nee ik had niet iemand ik had niemand om me heen iedereen hate me iedereen!
ik heb overdosis geslikt zovaak zovaak?! het hielp niet? daarna heb ik boven aan het dak gestaan .. van een flat je kan het geloven of niet maar t is echt waar.
maar toen ik daar stond was er een stem in me hooft die zei dat ik het niet moest doen.. er waren mensen die van me af wouden daar dacht ik aan op dat moment waarom zou ik ze gelijk geven dacht ik? wrm zou ik ze helpen om van me af te komen.. want jij veroorzaakt het niet zelf hoor die gedachten dat je dood wilt. dat veroorzaken die mensen om je heen.. die niet nadenken wat ze bij een ander kunnen aanrichten.. maar luister asjeblieft naar mij .. ik ben er boven op gekomen .. en je moet niet denken die heeft nooit meer problemen want ik ga niks voor niks weer op deze site..
vorige week was er een gevecht op school.. en toen is iemand in elkaar gebeukt .. dankzei dat wijf die mij leven kapot heeft weten te maken.. ik wil der late boete.. ik wil der dood maken. ik weet nog niet wat ik ga doen met der .. misschien ook wel niks. maar weetje wat ik heb geleerd. en wat ik elke keer weer opnieuw leeer.

onthoud dit;

haal alles uit het leven wat erin zit ALLES!

geniet van elk geluksmomentje in het leven, want het leven bestaat uit een en al kut verdriet en alles.. maar er zijn ook kleine hele kleine geluksmomentjes.. en die geluksmomentjes moet je zoveel mogelijk verlengen daar moet je zoveel mogelijk van genieten. en als je dat hebt gedaan ben je weer klaar voor de rottigheid. en elke keer als je uit de problemen komt nja uit de kleine probleempjes dan , ben je weer een stuk sterker .. totdat je als je ouder bent en sterk genoeg bent alle problemen aan kan. en op dat moment wacht ik .. en ik geloof er in .. dankzei mezelf. ik heb nog nooit in mezelf geloofd .. maar zins nu doe ik dat heel af en toe. en dan ben ik trots. trots op mijn gedachten trots op alles wat ik heb .. trots op de dingen die ik wél heb .. en dan vergeet ik even die dingen die ik niet heb of niet méér heb.
dus voor alle mensen die denken aan zelfmoord. ga praten met iemand en als dat niet kan ga niet je gevoelens opproppen maar zorg ervoor dat je met iemand je problemen kan uitwisselen doe het op deze site bijvoorbeeld. en denk.. ik kan het . hoe dan ook het gaat lukken .. ik ben er ook uitgekomen dus het lukt jou ook!

Datum:
24-02-2009
Naam:
iemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

geen uitweg meer

Na een burnout wilde mijn werkgever mij niet meer terug. Ik raakte zwaar in een depressie. Via een psycholoog krijg ik nu hulp. Toch zie ik het niet meer zitten. Ik ben 16 jaar getrouwd en leef als broer-zus. Lachen kan ik bijna niet meer. Plezier maken ook niet. Heeft het voor mij nog wel zin? Mijn aandrang om er een einde aan te maken wordt steeds groter. Ik weet alleen nog niet hoe. Het liefst met een overdosis medicijnen. Ik zie geen andere uitweg meer, alleen dan heb ik mijn eeuwige rust.
Datum:
24-02-2009
Naam:
Erik
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-holland

liefde van je leven

ik heb op mijn 18e vertelt thuis dat ik homo ben. Dit vonden ze niet erg ze accepteerde het maar had al lange tijd en nog steets vaak ruzie met me moeder. Woon daarom ook al 5 jaar bij me opa en oma.

Zo had ik thuis al 2 keer een relatie gehad. Maar toen ik bij me oma was komen wonen leerde ik via internet een hele leuke jonge kennnen we kregen een relatie het was/is echt de liefde van mijn leven. het ging echt super tussen ons tot half 2008. Toen ging het wat minder met als gevolg dat ik de lul vreemd ging met een ander. maar er mega veel spijd van had. heb het wel toegegeven maar het ging over. hij wilde niet meer en ik vindt dit zo erg hij was echt allles voor mij dat voor mij het leven zo echt geen zin meer heeft ik kan niet zonder hem.
maar het is net voor de kerst zeg maar echt over hij wilt ook geen contact meer. maar op dat moment word ook me opa geopereert voor long kanker en word een deel van zijn long weg gehaald dat ging best goed maar daarna zijn er diverse fouten gemaakt waardoor het nu heeel erg slecht met hem gaat en hij nog steets in het ziekenhuis licht. en dan komt er dus nog eens bij dat de vader van dus inmiddels mijn ex ook kanker heeft en inmiddels wel weer genezen is maar ik trek het niet meer.
dit ook meer omdat ik niet zonde mijn ex kan hij was echt de ware voor mij dus ik wil ook niet meer verder het leven heeft voor mij geen zin meer zo en zit er echt aan te denke om te stoppen met mijn leven ik heb er echt geen zin meer in het is op.
Datum:
24-02-2009
Naam:
michael
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Achtergelaten met een bloedend hart.

Sinds mijn geboorte heb ik te kampen gehad met diepe pijn en heel veel emotionele moeite. Toen ik 7 was heeft mijn moeder zelfmoord gepleegd omdat ze het niet meer zag zitten.

2 jaar laten heeft mijn opa zelfmoord gepleegd omdat ie er kapot van was dat zijn dochter haarzelf van het leven had beroofd.

Ik heb hier heel veel verdriet om, nog steeds, en zie het zelf ook niet heel erg meer zitten.

School gaat slecht, Werk kan ik niet meer vinden ivm mijn strafblad. Heel veel ruzie thuis en mijn vader maakt regelmatig haatdragende opmerkingen tegen mij. Ik citeer: "Weet je nog dat mam dood ging? Ik wou dat jij dat was, je bent de grootste tegenvaller in mijn leven."

Zulke opmerking maken me stuk van binnen en ik heb er allemaal geen zin meer in. Het kost me veel te veel moeite om elke dag naar huis te gaan, en geen mes te pakken of voor een trein te springen.

Niemand wil me helpen, en aan mijn "vrienden" heb ik voor zoiets niks.

Heb veel pijn en leed meegemaakt dus in mijn leven, en nu wil mijn bloedeigen vader me ook nog weg hebben.

Ik kijk vaak op internet rond hoe je het best zelfmoord kunt plegen, en kwam zo op deze website terecht. En dacht dat ik hier mijn verhaal wel kon vertellen, zodat het misschien wat oplucht.
Datum:
24-02-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

waarom niet?

Waarom niet?

Ik heb geen zin meer in het leven, niemand die weet dat je ongelukkig bent. Je omgeving die denkt dat je alles voor elkaar hebt en toch ben je zelf dood ongelukkig!

Van mij hoeft het niet meer!

En zou graag een einde aan mijn leven maken!
Maar wel pijnloos en geruisloos, zoals ik ook ter aarde ben gekomen.

Heeft iemand een tip om mij te helpen?
Datum:
24-02-2009
Naam:
ongeluk(kig)
Leeftijd:
28
Provincie:
Utrecht

mijn leven er moet een eind aan komen ik ben het heel moe

ik ben als baby van mijn vader met de volle vuist geklopt geweest en veel miezeeries met dronken stiefvaders en een geweer tegen mijn hoofd gehad en 3 keer verkracht geweest en jongens die mij zwaar kwetsen en uitgelachen geweest op school
en mijn dierbare moeder verloren.
en nu ben ik weer gekwetst mijn hart is gebroken .
maar toch kan ik nie weggaan van mijn vriend kurt ik zie hem dood graag maar hij heeft mij gisteren zwaar gekwetst .
ik heb geen zin om verder te vechten mijn lischaam is te zwak en moe .
ik wil van een dak springen met mijn hoofd naar beneden of met een smes recht in mijn slag ader snijden of mij onder trein leggen of mijn medicijnen in eens nemen of in de vaart mij doen verdrinken .
ik ben te einde .
help mij aub van angelique
Datum:
24-02-2009
Naam:
angelique
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Bruine dagen worden zwarte

Hallo mensen,

Ik ben Jeroen, ben 23 jaar oud en woon en studeer in Groningen. Mijn vader is blind en hier kan ik heel slecht mee omgaan. Hij heeft steeds meer aandacht nodig en is hierdoor aan lagere wal geraakt. Hij is begonnen met het snuiven van lijm en cocaine. Hierdoor gaat al het geld van de familie op en zijn we vorig jaar al niet op de jaarlijkse vakantie geweest.

Het is nu zover uit de hand gelopen dat mijn vader mijn schoolgeld niet meer betaalt en alles opsnuift. Hierdoor heb ik een lening aangevraagd van 35.000 euro maar ik kom er nu pas achter wat de rente op zo'n bedrag is. Nu denk je, dit komt wel goed maar die 35.000 euro heeft mijn vader in genomen en voor een groot deel al versnoven. Ik heb niks meer. Mijn moeder heeft onlangs zichzelf dood gereden in de Laguna van de familie. Ik zie het op dit moment niet meer zitten en ik merk aan mezelf dat ik vaak aan de verkeerde kant van het station de trein probeer te halen.

Wat moet ik nu? Ik hou dit niet meer vol zo.
Datum:
24-02-2009
Naam:
Jeroen van Kampen
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.