Levensverhalen (pagina 924)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

oplossing

Mijn eerste liefde. een rare relatie met een jongen van 9 jaar ouder dan ik. ik heb gelogen tegen mn moeder die zoch zoveel zorgen maakten over mijn geheime relatie. ze huilde erom. en ik loog om in mijn egoistische dromen verder te kunnen leven. nu is het uit. hoe vrij ik me voelde als ik en mn vriend een beetje afstand hadden, en nu een diepe pijn door die afstand. we hebben niet veel samen kunnen doen vanwege het leeftijdsverschil. ik verlang nog steeds hem stevig vast te houden. ik had nog zo veel met hem samen willen doen.. en nu zit ik hier. al mijn vrienden in de steek gelaten voor mijn lieverd die nu niet meer van me houdt. iedereen kijkt op me neer. ik ben slim maar kan er niks mee. alles lijkt in de weg te zitten. ik ben nog nooit echt gelukkig geweest. en geloof dat ik dat nooit zou worden. ik ben nu 13 en misschien een puber, maar daar geloof ik niet in. ik weet wie ik ben. ik lijk op mijn vader.. hij is weggelopen van huis en een stoere punker geworden. maar ik ben een meisje en kan niks.. ik ben te naief om alleen hier te zijn. dus mijn oplossing....
Datum:
12-04-2009
Naam:
amy
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

kapot

hallo ik ben mike en ik heb het gevoel dat ik zelfmmoord wil plegen niemand vind me aardig of leuk :S en als ik dan een meisje leuk vind dan vind ze mij ook leuk zegt ze
maar ik moet van alles doen en ik krijg er niets voor trug en ik kan er niet meer tegen en dat is gewoon een kut gevoel en ik ga dus nu ook zelf moord plegen dus vaarwel (K)
Datum:
12-04-2009
Naam:
mike
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

ik ben het zo zat

Intussen ben ik 42 en straks komt er een jaartje erbij. Van alle jaren die ik op deze aaardbol heb mogen overleven, heb ik bijelkaar slechts 10 jaar de warmte van het lief hebben, het samenzijn mogen meemaken. Als puber mocht ik niets van mijn moeder. Vrienden mocht ik ook niet hebben van mijn moeder. Op mijn 20e was ik nog maagd. Tot en met mijn 19e werd ik bont en blauw toegetakeld door mijn moeder. Ik moest het beste presteren, het beste cijfer halen, het beste van alles. Ik werd een soort machine van mijn moeder. Waarvoor .... ik heb geen flauw idee. En als men zegt dat dingen uit je jeugd, je verdere leven bepalen ...... nou dat is geen leugen.

Lange tijd dacht ik alles te verstoppen. Je houdt jezelf voor de gek. Alles blijft in je onderbewustzijn hangen. Een relatie is gedoemd te mislukken en dat terwijl ik snak naar een mooie relatie met iemand waarvoor ik alles wil geven. Maar dat is me niet gegeven. Ik heb zo veel verdriet van.

Echte vrienden heb ik evenmin. En als die er zijn, hou ik ze nog op afstand. Ik leid een teruggetrokken leven.

Ik heb een universitaire opleiding die ik geheel op eigen kracht heb betaald en gevolgd. Ik heb na jaren van ploeteren en klim in de carriere ladder, een baan als financieel directeur. Dat gaat fantastisch. De roem en aandacht op je werk en werkrelaties en mensen die tegen je opkijken is leuk. Maar van binnen voel ik me zo mega rot. Ik voel me niets. Van binnen voel ik niets. Het is leeg. Ik zou mij baan en alles wat ik heb opgeven om een leven samen te mogen hebben.

Ik wil het gevoel hebben dat er wel iemand is die van mij houdt, en geen geest of iets dergelijkse, wil armen om mij heen. Iemand die om mij geeft.
Een normaal leven. Een aardige vrouw met alle lusten en lasten. Gewoon het idee hebben dat ik leef, maar denk dat dat voor mij niet is weggelegd.

En wat te denken van de maatschappij van tegenwoordig. Mensen zijn zo onrechtvaardig en gemeen tot op het bot. Ik kan het weten. In de top van de wereld waarin ik verkeer worden de hardwerkende colega's letterlijk genaaid. Bonussen worden onder het management gestrooid terwijl de rest moet inkrimpen. Lang heb ik bonussen geweigerd. Maar dan gaat er iemand anders aan de haal met mijn verdiensten. Dus heb ik sinds vorig jaar besloten alles te doen om mijn deel op te eisen. Als ik er niet meer ben schenk ik toch alles aan een goed doel. Dan maar zo.

Mensen zijn zo f..king slecht!
Ik heb er geen zin meer in, voor mij mag ik nu een hartaanval krijgen. Wil niet meer .............

Ik ben serieus aan het uitzoeken hoe ik op een "zachte" manier een einde kan maken aan mijn leven. Voor mij hoeft het niet.
Datum:
12-04-2009
Naam:
mindset
Leeftijd:
42
Provincie:
Flevoland

jongens en meisjes

ik heb pistole tegen me hoofd gehad door mense, kben vroeger gepest , kben mishandeld door me vader, me zus en zusje werden altijd voorgetrokken, kwerd vaak in elkaar geslagen , als er iets met mijn scooter of fiets gebeurde moest ik 10 km lopen omdat me ouders me nooit op wouden halen , mijn beste vriend is in mijn handen gestorven, mijn grootste liefde is vreemdgegaan en heeft me verlaten, op school gaat het niet goed meer. ik ben verslaafd geweest aan alcohol en blowen. maar telkens als ik aan zelfmoord denk. dan kijk ik terug op wat ik meegemaakt heb en dan denk ik dat iedereen het aankan gewoon doorzetten met zelfmoord bereik je niks . die mensen in sierra leone wie hun armen dagelijks eraf worden gehakt en geen eten en drinke hebben die willen tog ook geen zelfmoord plegen. je bent hier om te overleven. dus hou het vol alles komt goed.
Datum:
12-04-2009
Naam:
***
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

little poem

als vooruit kijken je bang maakt
en terugkijken doet je pijn,
kijk dan vooral naast je
want ik zal er altijd voor je zijn

No copyright

Datum:
12-04-2009
Naam:
nicolas
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

reactie op jessica

lieve jessica, het doet me pijn als ik jouw verhaal lees. ik snap dat het voor jou gevoelig ligt, maar zo overtuigd als jij bent van jouw gelijk zo overtuigd zijn ook een gedeelte van de bezoekers dat deze 'nooddeur' de enige manier is om eindelijk de rust te krijgen waar men al zo lang naar verlangt. ik wil je niet veroordelen en moet je zelfs op sommige punten gelijk geven. maar je kan je onmogelijk voorstellen door wat voor hel sommige mensen gaan. het is niet zomaar een laffe en onoverwogen beslissing. geef ze het respect voor de soms lange en harde strijd die al zo lang gevoerd kan worden. hierbij laat ik 12 en 13 jarige mensjes waarbij het woord zelfmoord niet eens in hun gedachten zou moeten opkomen buiten beschouwing. maar ach, what the hell. ik hoop iig dat je nooit meer zoiets in je directe omgeving mee hoeft te maken. en als het er ooit in de buurt komt, geef een arm en het respect wat ze ontzettend hard nodig hebben. gr. donnied
Datum:
12-04-2009
Naam:
donnied
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

het leven geeft stress

eeyo ben nu pas 15
en ik word al ziek van het leven
ik heb altijd pech ik heb al zovaak vast gezeten ik heb een persoon waar ik thuis voor moet zorgen altijd al mishandeld altijd vechten met eigen ouders niemand zorg voor mij kdoe voormezelf ik heb altijd al een gebroken hart gehad ik geloof niet in liefde ik ben ook echt onzeker je hoeft maar 1 ding over me uiterlijk te zeggen en ik ben gelijk kk down ik wil mensen altijd snel slaan maar khou me altijd in nooit vertrouw ik iemand nooit zijn er mensen die er echt om me geven en ik zie het legven gewoon niet zitten heb er geeen zin meer in k ben altijd depressief niet normaal ik kan mezelf ook niet meer beheersen ik ken me zelf niet meer dus ik smoke weer harstikke veel om dat depressieve te verminderen maar smoke is geen goedde optie om het weg te doen misschien zelfmoord wel
Datum:
11-04-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

moe

ik ben moe van alees wat ik heb mee gejmakt weet niet wt moet deon
hoop mensen om me heen maar zie ze niet meer. denk dat iederreen beteraf zonder mij is
Datum:
11-04-2009
Naam:
maria
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

wat moet ik doen?

Twee jaar geleden is mijn vader aan long/nier kanker over leden in 5 weken tijd wisten we het en verliet hij mij en men moeder. Sinds 2009 gaat het slechter tussen ons 2, ik voel me schuldig over het niet nemen van afscheid van men vader omdat hij me niet herkende en financiele problemen en men moeder is depressief en heeft soms zelfmoord neigingen, ik denk niet dat ze het lang volhoud.. wat moet ik? Ik heb nu zelf eetstoornissen door al dit gestress men mentor is soort van vaderrol in men leven gaan spelen me moeder haat hem daardoor en ik zit gewoon overal tussen en heb zoveel pijn, ik ben gewoon bang dat ik neerstort.. wat moet ik?
Datum:
11-04-2009
Naam:
Matsu
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

why?

waarom?
Is mijn broertje alles bij mijn ouders?
waarom?
ben ik lelijk en dik?
Waarom?
voel ik mee eenzaam?
waarom ?
waarom geven mijn ouders mij bijna geen aandacht?
waarom?
komen mijn ouders altijd voor mijn broertje op? en nooit voor mij:?
Waarom? moet het zo gebeuren?

Datum:
11-04-2009
Naam:
Celine
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.