Levensverhalen (pagina 884)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord om een engel...

ik wil zelfmoord plegen om een engel. Zo een mooie engel, ik heb nog nooit iemand zo mooi gezien...

Die engel blijkt een meisje te zijn. Een meisje met de lippen van een engel, met ogen zo mooi als sterren aan de hemel, met een gezicht zo mooi, dat ik gewoon verblind word van liefde. Ik weet dat zij ooit een mooie leven gaat hebben, ik weet dat zij de ster in iemands hemel zal zijn, maar waarom kan het niet mijn hemel zijn...
Datum:
30-06-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

straf

ik kan niet meer ,ik wil niet meer ,
mijn hele leven is slecht .
ben nu ook nog werkloos geraakt heb al een maand geen inkomsten 30 jaar gewerkt en waarvoor om zo op deze manier uitgespuugt te worden daar sta je dan met lege handen. voel me echt minderwaardig afval zo voel ik me .
Mijn eigen vader heeft me verstoten ,
WAAROM ,
Ik ben niets waard kan net zo goed gaan
niemand die me mist
Maar ik heb de lef niet
Datum:
30-06-2009
Naam:
henk
Leeftijd:
44
Provincie:
Groningen

enough is enough

De pijn word erger, de woede word erger, het verdriet word erger. En juist nu nemen mensen afstand van me. Zonder dat ze het door hebben laten ze me gaan. het enigste wat ik wou was gelukkig zijn. En dat was al te veel gevraagd. Ik had een vriendin 6 maanden en opeens was het gevoel weg.. het is nu 5 weken uit en het gaat alleen maar erger. Ik ben 1.60 en weeg 43kg. Ik ben in 2 weken 10kilo afgevallen. Wat moet ik nou? Ik weet het wel, en alles is al geregeld. Nooit meer pijn hebben, Nooit meer verdriet. En dat ik dood moet gaan om die mensen hun ogen te laten openen is voor mij de druppel. De dag is geprikt, het afscheid is genomen, alleen nog van 1 persoon.. en dat is van me ex nog 3 dagen. Ik wou dat ik dit allemaal tegen iemand kon zeggen, maar hoe weet je of iemand echt serieus is? Voor mij is het geen grap, ik ben blij dat ik het lef heb gevonden dat ik het wel kan doen. Ik wou dat iemand me nog liet voelen dat ik special was.. helaas komt dat te laat.

Ik hou van mij vrouwtje voor altijd. Zij is zeker niet de reden.. alleen de druppen. genoeg dingen mee gemaakt waardoor ik niet meer wil. Geen trots meer. Geen zin meer.. ik heb verloren, ik leg me er bij neer. Ik ben zo moe..
Datum:
30-06-2009
Naam:
JB
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Altijd je best doen, word nooit geapprecieerd.. Nooit krijg ik e

Het begon allemaal met een online spel, ik begon het te spelen, werd er verslaafd aan, speelde elke dag meer en meer, mijn vader werd opgepakt, moest naar de gevangenis, 11 jaar celstraf, mijn opa kreeg kanker, mijn vriendenkring verkleinderde door dit spel. 3 jaar speel ik het al. 3 jaar single geweest, werd meer en meer depressief. Nu leerde ik een meisje kennen van vroeger, ze vroeg me mee naar een feestje. ik ging mee, vroeg haar om te dansen zeker 10 keer, ze zei telkens nee. Ik was het zo moe, al die jaren probeerde ik altijd mijn best te doen voor iedereen, wat krijg je er van terug? Een klap in je gezicht, niemand begrijpt me. Ze weten dat ik altijd klaar sta voor hun, maar wanneer ik problemen had, stond er niemand klaar voor mij. Mijn situatie werd op een eind zo erg dat ik ermee moest stoppen met dat spel. Ik probeer het, lukt wel, maar ben zo depressief, het lukt nooit. Dat meisje zit me te playen, Alles word gewoon nog erger. Het spel blijft in mijn gedachten, telkens wil ik het weer spelen. Ik moet echt stoppen, zo kan ik verder niet leven. Ik weet echt niet hoe ik dit moet oplossen. Soms ga ik eens wandelen in hoop dat ik een ongeluk tegen kom (ben te laf voor pijnlijke zelfmoord), maar het word steeds erger, ik loop hele dagen op straat te wandelen, krijg geen steun van vrienden, vriendinnen. Ik heb geen doel meer in mij leven. Niemand die mij kan helpen (behalve vrienden). Ik weet echt niet wat te doen.
De beste oplossing lijkt me zelfmoord..
Datum:
30-06-2009
Naam:
Nick
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Waarom stopt het niet?

Al sinds mijn 12de denk ik vaak over zelfmoord. 1 keer ben ik bewust in een brommerongeluk terecht gekomen en 1 keer heb ik mijn polsen opengesneden, maar blijkbaar niet goed genoeg want ik werd wakker met niets meer dan wonden aan mijn polsen en een helse koppijn door de alcohol.

Depressies beheersen ook een groot deel van mijn leven. Zelfs anti-depressiva lijkt me niet te helpen.

Hoe ouder ik word, hoe moeilijker ik het vind om mezelf van deze aardbol a te helpen. Ik word banger voor de hel, de pijn als het mislukt, mijn relatie etc. Maar elke avond voor het slapen gaan wens ik nooit meer wakker te worden, nooit meer!

Ik hoop dat de dood me rust brengt, het liefs helemaal niets, geen aarde, geen hel, geen hemel, geen tweede leven, gewoon niets. ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die door willen. Dat ze hopen op een volgend leven.

Vandaag dacht ik dat het leven wel kan inkorten door flink te roken en te zuipen. Maar ik vind roken smerig en drank doet me ook weinig. Naar twee biertjes zit ik vol!

Ik wou dat het gewoon ophield, dit leven, deze ellende...

Datum:
30-06-2009
Naam:
Geert
Leeftijd:
36
Provincie:
Gelderland

Verdriet en enorme leegte

Ben getrouwd geweest, zo'n 20 jaar, met een vrouw die geen liefde kon en/of wilde geven. Samen hebben we 2 kinderen waar ik dol op ben. Nadat het huwelijk de laatste jaren heel slecht liep, heb ik haar verlaten. Kort daarna mijn jeugdliefde tegen gekomen. Smoorverliefd waren we allebei, totdat zij ineens besloot alleen verder te willen. Weer stortte mijn wereld in elkaar. Heb mijzelf weer bij elkaar weten te rapen. Half jaar daarna bekent een vrouwelijke collega al jaren gek op mij te zijn. Zij had echter al een relatie die daardoor stuk loopt. Krijgt daar spijt van en maakt mij tot jojo. 1e moment zegt ze ik hou van je, andere moment ga bij me weg. Stomme is ik ben smoor verliefd op haar! Op dit moment reageert ze weer niet op mijn berichten en laat ze me in de steek. Ik ben zo moe van alles. Probeer constant het goede te doen, maar niets heeft zin .Voel me leeg gezogen, nutteloos en wil het liefste in bed gaan liggen en nooit meer wakker worden. Zelfmoord? Wil ik mijn zoons niet aandoen, maar het zou zo'n opluchting zijn.
Datum:
30-06-2009
Naam:
Minstreel
Leeftijd:
49
Provincie:
Gelderland

hopeloos

bij mij is het meer het gevoel dat ik het leven niet meer zie zitten en er soms uit wil stappen.
ik zou het niet zo maar kunnen doen maar heb die gevoelens heel sterk soms.
eigenlijk heb ik ze al heel lang en het zou te maken kunnen hebben met het feit dat ik veel heb meegemaakt.
ik ben niet echt depressief en heb ook goeie dagen maar heb gewoon het gevoel of ik naar het leven kijk en er niet echt aan deelneem een toeschouwer ben en ook dat het een strijd is.
nooit voel ik me lekker stabiel of helemaal ontspannen.
veel mensen gebruiken alcohol of drugs om zich beter te voelen maar ik hou daar echt niet van want je problemen worden er echt niet mee opgelost alleen maar erger.
ik blow wel eens of drink iets maar met mate.
de reden dat ik het nu vaak niet zie zitten is ten eerste omdat ik een hele moeilijke puber dochter heb en er helemaal geen vat meer op heb.
haar vader is een heroine verslaafde waar ze geen contact meer mee heeft en gelukkig is ze niet door hem opgevoed.
ik heb niet de kracht om haar anders aan te pakken het is heel moeilijk en heb ook wel de angst dat zij ontspoord en ook verslaafd zal worden.
hulp hiervoor liep ook niet goed en bracht me nog meer frustraties en teleurstellingen want echt iets voor je kunnen doen is niet mogelijk want ze kreeg ook geen echt contact met mijn dochter van 16.
natuurlijk zijn er wel hele geschikte mensen hiervoor maar die kom je niet zo maar tegen.
ik ben zelf vrij onzeker ook in een relatie heb er wel een maar voel me niet echt gelukkig zoals ik zou willen en we verschillen nogal veel.
dus ik sta op het punt om er een einde aan te maken maar ik denk dat ik me dan weer eenzaam ga voelen en toch weer naar hem toe trek.
er zijn nogal wat vervelende dingen gebeurd in mijn verleden ik weet dat je lichaam dit opslaat en dat je dit zo maar niet kwijt bent misschien zou ik toch hier een soort therapie voor kunnen zoeken.
maar waar het bij mij op neerkomt is dat ik het leven veel zwaarder ervaar dan het in feite is en het als een strijd zie ook al weet ik dat dit niet zo is.
maar zou dit graag kwijt willen zijn alleen hoe en ik blijf het hopeloze gevoel houden die ik al zo'n beetje mijn hele leven heb.
Datum:
30-06-2009
Naam:
claire
Leeftijd:
44
Provincie:
Groningen

alcohol

hoi,

ik ben les en ik ben 16 jaar oud!
mijn vader heeft een drank en drugs probleem hij snuift en drinkt. als hij dronken is wordt hij agressief en svheld hij mij en mijn moeder uit!
ik heb er genoeg van gehad hij wil niet stoppen met drinken en het gebruik van drugs hij wil ook niet weg gaan bij ons en het frustreerd me zo eg dat ik gewoon weg wil hier vandaagik heb aan weglopen gedacht maar je komt niet verweg van je eigen problemen!
van je zelf dus ik wil weg en nu!
Datum:
30-06-2009
Naam:
les
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

kapot

Alles is weg of kapot. Mijn huis ,mijn kind , de zaak.
Ondertussen gaat ook iedereen maar dood om me heen, ik kom er maar niet meer uit.
Datum:
29-06-2009
Naam:
dre
Leeftijd:
40
Provincie:
Overijssel

Slopend

Ik ben helemaal op. Heb in het verleden last gehad van psychoses, depressies, sociale angsten. Werk nu al ruim 5 jaar niet meer. Mijn leven breng ik grotendeels door op mijn bed, geplaagd door vreselijke gedachtes die ik enigzins kan onderdrukken met grote hoeveelheden benzo's. Elke middag dan toch maar weer mijn bed uit om bij mijn ouders te gaan eten.
Wil heel graag dood maar durf niet mezelf op te hangen of voor een trein te springen of van een gebouw af te springen. Vind dit mensonwaardig, al is mijn lijden nog zo onmenselijk zwaar. Ongelooflijk dat in deze tijd het nog steeds zo is dat mensen die niet meer verder kunnen gedwongen worden tot de keuze van een gruwelijke manier van levensbeeindiging of doorleven terwijl het onleefbaar is.
Jarenlange psychische hulpverlening, pillen slikken, therapieen volgen, voor sommigen (zoals ik) heeft het gewoon allemaal geen effect. Ik vraag vaak om hulp bij zelfdoding maar dan moeten er eerst allemaal protocollen doorlopen worden en dan nog is de kans heel, heel klein dat ze je helpen. Het is gewoon zo verschrikkelijk, ze laten je maar lijden en lijden en lijden. Misschien komt het ooit nog goed... zeggen ze dan. Ze begrijpen gewoon niet dat sommigen echt niet meer willen en kunnen, dat het echt op is.
Datum:
29-06-2009
Naam:
aapie
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.