Levensverhalen (pagina 874)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

FUCK

Ik zou wel dood willen. Rust. Geen pijn, geen verdriet, geen moeilijk gedoe.
Mijn vader sloeg mijn moeder altijd in elkaar. Mijn moeder sloeg mij altijd in elkaar. Mijn zus vond me altijd dom. Ik werd misbruikt door de man van mijn moeders beste vriendin. Toen ik het mijn moeder vertelde veranderde er helemaal niets. Toen ik het op school vertelde luisterde er niemand. Toen ik 16 was rende ik weg van huis. Op mij 18e werd ik in de week voordat ik begon met studeren verkracht.
Ik zou wel dood willen. Rust. Geen pijn, geen verdriet, geen moeilijk gedoe.
Maar ik heb lieve vrienden en inmiddels ook een lieve zus.
Datum:
21-07-2009
Naam:
Roosje
Leeftijd:
28
Provincie:
Groningen

alleen

mijn hele leven lang vecht ik al voor mijn leven, om een paar passen vooruit te komen, daar waar ik er 2 vooruit doe, doe ik de dag erna 3 stappen terug.
mijn vader was zeer dominant en zijn wil was wet. ging je er tegen in, dan kreeg je dat wel te voelen, zij het met zijn vuist of met de riem....
dit wilde ik niet voor mijn kinderen en dat hebben ze ook nooit gehad, maar op de een of andere manier ben ik toch een softy geweest....onze zoon is blijkbaar de baas, scheld ons uit voor de ergste dingen en gaat zijn gang, vooral ik kan niets goeds bij hem doen en hij heeft dan ook echt geen respect voor mij, ondankt dat ik alles voor hem doe, dag en nacht voor hem klaar sta, ook financieel voor zovel ik dat kan zonder zelf in fianciele problemen te komen, maar het is nooit voldoende voor hem. Natuurlijk heb ook ik mijn fouten, die heeft iedere ouder, maar ik wil niet meer uitgescholden en vernederd worden. Helaas heb ik niemand met wie ik kan vertrouwelijk kan praten. Mijn zusje heeft meteen haar commentaar klaar en daar zit ik niet op te wachten, mijn moeder heeft alzheimer, dus bij haar kan ik ook niet terecht, daarbij heeft zij vroeger alles toegelaten, maar dat weet ze natuurlijk niet meer, wel zo gemakkelijk...... over mijn broers praat ik maar niet.
De enige waarvoor ik op dit moment nog zou willen leven , is mijn dochter. Met haar heb ik een sterke band. Maar zij is heel sterk, dus ik denk wel dat zij er overheen komt als ik er niet meer ben.............het zal in het begin wel heel moeilijk zijn, maar zij heeft veel mensen om haar heen die om haar geven en haar dus zullen opvangen. Mijn man en ik hebben al niets meer samen, althand heel weinig, dus hij zal mij waarschijnlijk ook niet zo heel erg missen, misschien lucht het wel op als ik er niet meer ben..............voor mij in ieder geval wel.........
Datum:
20-07-2009
Naam:
zo maar iemand
Leeftijd:
45
Provincie:
Limburg

Wat moet ik doen.

Er spookt zoveel door mijn hoofd, ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Ik heb zo veel verdriet in mijn hart. Er is in kort tijdbestek zoveel gebeurd in mijn leven. Ik ben een vrouw van 27 en moeder van 2 kinderen van 3,5 en 1 jaar oud. Mijn kindje van 3,5 kan niet praten. Waarom weten ze niet. Ik ben al bijna 4 jaar bezig om met de medische wereld er achter te komen wat mijn zoontje mankeerd. Ik ben het zat!!!! Laat mijn zoontje kind zijn!!!! 1 jaar geleden is mijn 2e zoontje geboren. De vader heeft mij totaal in de steek gelaten. Ik kwam net na de bevalling thuis en heb het hele huishouden kunnen doen en voor de baby kunnen zorgen, dag en nacht. Ik was bijna ingestort totdat meneer eens bedacht dat hij ook wel een flesje kon geven. Ik ben uitgekakt door zijn familie, die willen niets van mij weten omdat ik voordat ik kinderen had iets met een vrouw heb gehad. Mijn familie belt alleen als ze me kunnen gebruiken en anders niet. voor geld of om hun klusjes op te knappen. Mijn vriend vind het maar normaal dat ik de hele week in de avond werk, overdag de kids verzorg en de huishouden doe. Allemaal alleen. Ik ben op, mijn kaarsje is bijna op. Een bloem heeft liefde nodig om te groeien maar ik sta al zo lang droog. Ik wil alleen zijn en toch weer niet. Ik ben bang dat ik het zonder hem niet red met de kinderen alleen. Ik ben te laf om er een einde aan te maken. Maar ik weet wel dat het op een gegeven moment over is. Mijn stoppen staan op springen.
Datum:
20-07-2009
Naam:
eenzaam
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

selfmoord

ik wil selfmoord plegen omdat ik me self niet meer begrijp enne dat alles slecht gaat met de liefde
Datum:
20-07-2009
Naam:
Dimitri
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

I hate my life :'(

Ik wil dood. Ik vroeg om een zwarte Mercedes, komen mn ouders aan met een fucking rode. EEN RODE!! HALLOOO! Ik dacht inderdaad man, zelfmoord is op dit moment de juiste oplossing. Net als voor al jullie 'problemen'. Ookal zit je zo diep in de shit als sommigen van jullie, dan alsnog is het geen fucking oplossing om jezelf te vermoorden. Zien jullie nou serieus niet in hoe achterlijk dat klinkt? Er is ALTIJD een andere oplossing, je kan genoeg hulp zoeken. Dus probeer eerst dat maar en ga dan maar aandacht trekken met het feit dat je dood wilt.
Datum:
20-07-2009
Naam:
Laura
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

ongelukkig

hallo ik ben tiffany
en door mijn zusje is me heelen leven verpest +door mijn school en omdat ik zoms naar me vader moet.
me moeder zeurt de helen dag tegen mij.
ales wat ik doe is fuot.
iik heb al vaker zelfmoort brobeeren te plegen maar ik stond wel te twijfelen.
ik weet niet wat moet ik doen.
als niemand om mij geeft
ik leef noch liever in een internaat!
Datum:
20-07-2009
Naam:
tiffany
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

bijna 2 keer onder de trein gesprongen

Lieve mensen op deze site, het is al een tijd terug dat ik ook zo dacht als de meesten hier. In 1981 en in 1995 heb ik op het punt gestaan om onder de trein te springen. Na een traumatische jeugd en mislukkingen in studies en in relaties tijdens mijn studententijd, zag ik het leven niet meer zitten. Zeker toen in 1995 de psychiate me vertelde dat ik niet meer te helpen was aangezien ik borderliner ben. Voor de psychiatrie ben je dan een hopeloos geval.
Beide keren werd ik echter verhinderd om mijn plan uit te voeren. Nu weet ik inmiddels dat mijn beschermengel dat geweest moet zijn. En ik begreep toen dat er nog een taak voor mij te doen is. Ik begon boeken te lezen over het leven na de dood. En over waar je terecht komt na suicide. Hoewel mijn leven nog niet echt makkelijk is, heb ik toch een manier gevonden om ermee om te gaan. Vooral door vrijwilligerswerk te doen voor senioren, in de natuur te wandelen met mijn hondje, met muziek bezig te zijn. En vooral door een helingsweg te gaan. Waarmee ik anderen vanuit mijn eigen ervaring wil helpen. Om iets positiefs uit een negatief verleden te maken. Maar dat kost wel veel tijd en ook de nodige therapie. En geduld, vertrouwen en moed. Om er iets van te maken, dit aardse leven. Hopelijk kan ik op deze site een vraagbaak zijn voor iedereen die daar behoefte aan heeft. Licht, kracht en liefde, viooltje
Datum:
20-07-2009
Naam:
viooltje
Leeftijd:
50
Provincie:
Gelderland

het verhaal van een b film

waarom ik steeds vaker dood wil is simpel mijn man is weggelopen met een jongere vrouw 2 maanden later kreeg ik kanker '. voel me eenzaam en aan de kant gegooid zeg maar gedumpt . heb inmiddels alle herinneringen verscheurd heb psychische hulp gehad maar lukt niet om gelukkig te zijn zie gewoon geen leuke toekomst meer
Datum:
19-07-2009
Naam:
julia
Leeftijd:
53
Provincie:
Friesland

Does it ever get any better?

Jaren geleden is alles gebeurd. Tijdje geleden dacht ik dat ik er overheen was, maar deze tijden laten weer blijken dat ik het WEER fout heb. Jah ik ben iemand die veel fouten maakt. In mijn ogen en ook in andermans ogen. Ik haat mijn fouten en ik wou dat ik een keer kon leven zonder zoveel fouten te maken. Alles wat ik doe is verkeerd, alles wat ik zeg is verkeerd en alles waarvoor ik kies is verkeerd. Ik weet niet meer voor wie ik leef. Ik had het opgegeven, maar leefde door. En nu ben ik het zat. Ik ben alles zat. Ik ben alleen maar aan het huilen en snijden, maar niemand merkt het. Ik wil dat iemand het ziet, dat ik bij iemand kan huilen, maar er is niemand. Gewoon niemand die om mij geeft. Ik wil zo niet meer verder leven en ik word er gek van. Ik wil het opgeven, voor altijd weg. Iedereen is dan van mij af. Een verstandige keuze voor mij als voor de rest.

xxxxx.
Remedy.
Datum:
19-07-2009
Naam:
Remedy.
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

ik kan het niet meer aan .

Het is gewoon , ik kan het even niet meer aan . het is me allemaal te veel .
de 1 ne is boos op mij , dan de andere . het is altijd wel iets , dan zie ik een jongen grààg , dn heeft tie al een lief , het is altijd wel iets :( ik ben het gewoon beu , om altijd pech te hebben !
en als ik er niet meer ben , ga ik het niet meer moeten meemaaken , en ga ik gelukkig zijn !
Datum:
19-07-2009
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.