Levensverhalen (pagina 873)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

pijnlijk

ik ben 13, sinds anderhalf jaar weet ik nie of ik nog wil leven. het begon toen mijn oma erg ziek werd, zij kwam erdoor maar mijn ouders kregen ruzie met haar tijdens dat ze zo ziek was. alletwee betekenen ze veel voor mij, maar toch moest ik altijd die ruzies en verwijten tegen mijn oma horen. wanneer ik nu alleen naar haar toe ga, is ze altijd zo blij om mij te zien, en telkens smeekt ze me weer om te vragen aan mijn ouders of ze haar willen vergeven. daarbij komt nog eens dat mijn beste vriendinnen ruzie kregen, en nu elkaar nie meer willen zien. maar ik kom nog met bijde overeen. een half jaar terug ben ik dan begonnen met mezelf te snijden, maar een beetje later ontdekte een juf dat, zij lichte de directrice en mijn ouders in. ik moest toen naar de directrice, verschrikkelijk was dat!! en toen ik thuis kwam wisten mijn ouders het ook al. het verdriet en de angst in mijn moeders ogen deden mezelf al pijn, twas bijna erger of doodgaan dat moment.
nu loopt alles in de liefde oook nog eens fout. soms heb ik leuke momenten met mijn vriendinnen of ouders, maar telkens opnieuw gebeurt er iets waardoor ik terug het leven nie meer zie zitten.
ik wil gewoon niet meer leven, alles is veel te moeilijk en veel te pijnlijk !!
Datum:
23-07-2009
Naam:
ik
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Is er dan niemand die me helpen kan?

Ik ben, zoals dat heet, onverbeterlijk suicidaal. Mijn leven lang al, maar het nu echt heel heftig. Ben aan alle kanten alles aan het voorbereiden voor de begrafenis, muziek en zo. Ik wil n.l. niemand achterlaten met dingen van mij die ze niet weten en ik wil weten hoe mijn begrafenis zal verlopen. Mijn dood zal ook niet ineens heel plotseling zijn; sterker nog, er zijn nu al mensen in mijn omgeving die zeggen: met zo'n rot-leven was ik ook uitgestapt. Als je het doet, gunnen wij jou je rust. Lieve mensen : BEDANKT. Hier voel ik me wel een beetje gesterkt door.
Weten jullie: Hoe licht het buiten ook mag zijn, in mij is het altijd donker en koud, ik hoef echt alleen maar mijn ogen te sluiten. Dan ben ik bevrijd van dit "leven" en iedereen van mij. Niemand heeft iets aan mij. Ik voel me " een Worm-vormig-aanhangsel ". En geloof me, niemand hoeft zich schuldig te voelen aan mijn dood. Dit is wat IK wil, mijn keuze en voor het eerst in mijn "leven" kies ik voor mezelf. Het is egoistisch, omdat ik ook lieve, warme mensen achterlaat, maar hun leven gaat door. Ze mogen even stilstaan bij mijn dood, maar daarna komt weer een nieuwe dag voor hun, en weer 1 en nog 1, en dan....zijn ze me echt kwijt.
Datum:
23-07-2009
Naam:
M.
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

aandacht.

Ik wil geen werkelijke zelfmoord plegen, ik wil alleen een poging doen om duidelijk te maken hoe erg ik in de put zit!!

En ik wil dit doen omdat:

-mensen mij negeren
-ik lelijk ben als de nacht
-ik geen maagd meer ben
-ik alles fout doe
-ik geen toekomst heb
-geen vrienden heb
-geen vriendje heb
-ik waardeloos ben
-mensen me haten
-ik gewoon een stomme eenzame nerd ben.

en ga zo nog maar door!! elke dag huil ik, ga ik naar therapie, luister ik naar gezeur en huil k mezelf in slaap.

zo wil ik niet door,
ik wil OF een rustige dood..
OF een poging waardoor mensen me laten opnemen.

Ik voel me zielig.
Datum:
23-07-2009
Naam:
eev
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

geen leve

ik heb een vader die mijn leve vergal.
en ik wil een leve zo als ik wil mar
dat lukt niet zo. en ik voel me niet
op me gemak
Datum:
22-07-2009
Naam:
finnian
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

waarom nog

hey,

Ik ben 26 en heb sinds jaren borderline, k ben hiervoor wel al enkele jaren in behandeling. Ik verhuis van de ene instelling naar de andere en dan gaat het wel weer voor een tijdje maar steeds komen mijn gedachten om er niet meer te zijn terug. Het enige waar ik bang voor ben nu is dat het me weer niet gaat lukken. ik heb al drie zelfmoordpogingen gedaan en geen enkele is me gelukt. steeds was er wel iemand die me kon redden. Het zou echt een oplossing zijn voor al mijn problemen. Een leven zonder zorgen bestaat niet dat weet ik ook wel. Maar ik ben nog niet door het ene heen of het andere is daar al.

liefs
dieke
Datum:
22-07-2009
Naam:
dieke
Leeftijd:
26
Provincie:
België

klaar..ik wil niet meer..

Ik heb alles in me leven kapot gemaakt ....Ik woon in een mooi huis ,in een mooie buurt.heb alles eigenlijk wat me hartje begeert. Maar ik ben een rot wijf.
Ik doe tegen iedereen gemeen ,maakt niet uit wie ik tegen kom.de buren daar heb ik allemaal ruzie mee..famillie ..schoonfamilie..mijn man..

Niemand is veilig voor mijn kwetsende woorden.Het is zo erg nu ,dat iedereen afstand van mij heeft genomen en niemand wil mee met mij omgaan. Zelfs mijn man dreigt er al heel vaak mee..Ik ga weg ,als je niet normaal kan doen.

Maar het lijkt alsof er iemand anders in mij zit.ik wil niet zo zijn ,ik wil niet onaardig zijn tegen mensen,maar ik kan niet stoppen,ik ben gewoon slecht!!!

Ik heb ook zo een druk op me hart ,alsof ik door al deze shit niet kan ademen.Ooh wat haaat ik mezelf en wat haat ik wat er van mij is geworden ,een arrogante rotwijf!!!
Was ik maar hier niet meer,dan kwets ik niemand meer ,en is de wereld er beter door geworden. Niemand die mij zou missen. Mocht ik dood gaan ,zouden ze eerder denken ..ok daar zijn we van af...niemand die een traan over mij zou laten..tering rot leven ...
Waarom moet ik nou geboren worden..waarom God...ik wil niet meeeeeeeer!!Haal me weg van deze fucking wereld..want zelf heb ik het lef denk ik niet,...
Datum:
22-07-2009
Naam:
najat
Leeftijd:
33
Provincie:
België

geen zin

Als ik niks zou zijn, zou de wereld ook gewoon ronddraaien, zouden boeken geschreven worden die anders ook gemaakt zouden worden. Zou ik niet hebben geleefd dan zou het geen barst uitmaken. Ik doe er niet toe. Ik ben niet belangrijk. Ik heb en ben niets speciaals. Ik wacht op de dood
Datum:
22-07-2009
Naam:
Haddie
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

door men verleden

Ik heb een dom verleden achter de rug met veel pesterijen, werd van men eerste kleuterklas tot men 7de middelbaar gepest. ik was lelijk en ambetant zeiden ze. ik kon niet terecht bij men ouders, die hadden zelf hun problemen. ze gingen scheiden, net toen ik in men puberjaren zat. heb dat nog altijd niet verwerkt. mijn broer kon goed zijn plan trekken en had snel vriendinnetjes. mijn zus is 9jaar jonger dan mij en heeft ook al vriendjes. ik vindde nooit iemand. ik ben er dan achter gekomen dat ik lesbisch ben. niemand wou mij en nu nog altijd niet. ik ben depressief geworden en heb men school moeten eindigen en heb nu geen diploma. ben in psychiatrie beland en heb daar2.5jaar gezeten. nu voel ik mij nog altijd lelijk en niemand aanvaard mij zoals ik ben. ik werk maar aan 1 euro per uur en leef van het ocmw, ik woon onder begeleiding. ik haat hoe men leven nu is. was ik niet bang voor de dood dan had ik alllang zelfmoord gepleegd.
Datum:
21-07-2009
Naam:
cvh
Leeftijd:
23
Provincie:
België

de pijn

hey ik heb ook een zware jeugd gehad , ik ben van vroeg af aan al eigenlijk het buitebeentjes geweest van mijn ouders, mijn mama heeft altij voor ons drie mijn 2 ZUSSEN ook moet alleen overleven, en dan heeft ze ons weg geduwt naar haar mama ,omdat we bij haar toemalige vriend zogezet niet konden blijven slapen , dus heeft ze ons op internaat gestuurd, en was ook ons keuze, eigenlijk was dacht ik beter zo , maar ik heb heel veel geweend , ik miste dat warmte gevoel , en dat deed pijn , en int het weekend werden we oftewel naar haar mama gedaan oftewel naar ons bomma van de papa , eigenlijk hebbe we nooit een thuis gevoeld , we werden eigenlijk altijd maar gedropt , dan als ik 15JAAR WAS ZEI MIJN PA tegen mij , dat ik eigenlijk niet gewenst was , fijne verjaardag , dan heb ik wille zelfmoord plegen , en is mij niet gelukt , dan heb ik gezegt van komaan ge moet door en het wordt wel beter , maar integendeel het werd maar erger ,erger , erger mijn zus aan de drugs gegraakt en sinsdien is mijn band bij mijn mama, die ik eigenlijk nog alleen maar had verslechtert, ik be tegen , haar ingegaan en brutaal geweest , en heb haar ook pijn gedaan , net zo als zei mij pijn heeft gedaan , ik wou een leuke jeugd geen jeugd die altij van heb en haar , mijn jeugd is klote geweest altijd gepest op school geweest en zo , nu heb ze al 4 KEER met mijn gevoelens gespeeldop korte tijd en dat doet nu gewoon te hard pijn , somsdenk ik echt van ben je nu gewoon een vuilzak die je kan buite zette waneer het hun past , ik heb nog maar zeer weing moed om door te gaan ze echt wel !!! als ik mijn gedachten moet volgen pleeg ik et, maar wil blijven vechten weet alleen niet meer hoelang ikkan mijn grensen verlegen he maar er komt een stop aan he en die stop die is er bijna ,
Datum:
21-07-2009
Naam:
nijntje
Leeftijd:
22
Provincie:
België

..

hoi,

ik wil zelfmoord plegen.. mijn vriend waar ik alles voor hem opgegeven.. heeft het uitgemaakt.. ik ben nooit verliefd geweest.. maar ophem wel.. en hij wil niet meer.. ik wil dood nu..
Datum:
21-07-2009
Naam:
..
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.