Levensverhalen (pagina 766)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

eigenlijk wil ik geen zelfmoord

Beste Iedereen,

Nogmaals ik ben normaal gesproken geen persoon die zelfmoord wil plegen.
Maar nu zit ik sinds 3 maande t ik in de bijstand. Na mijn vaste lasten houd ik eigenlijk nog maar 100 euro over om van te eten. Leuke dingen doen kan ik niet meer en aan het einde van de maand heb ik eigenlijk geen geld meer om van te eten.
Nou ben ik niet de persoon die geen motivatie heeft. Ik heb een universitaire opleiding en een hbo opleiding afgerond.
Ik wil graag werken, maar ben vaak niet hard genoeg. Nogmaals ik heb nooit gedacht dat ik ooit in deze situatie zou komen en ik vind het zo vernederend dat ik niet meer verder wil.
Ik heb al vaker slaaptabletten genomen gewoon om even verlost te zijn van de situatie. Dagelijks zorgen maken over het feit dat ik waarschijnlijk geen geld voor eten heb maakt me super depressief en ik heb het gevoel dat ik waardeloos ben.
Ik wil zo niet meer verder.
Ik heb geprobeerd met een psycholoog te praten, maar hij zet me steeds onder druk, dat ik bijvoorbeeld moet leren leven van de bijstand, nog kleiner moet gaan wonen, hij zegt dat ik al helemaal niet moet denken dat ik werk ga vinden en het maakt me dus nog veel depressiever. Hij heeft zelfs gezegd dat hij mij niet wil helpen. Dit was mijn enige hoop. Echter nadat dit is weggevallen gaat het alleen maar slechter ik voel me hulpeloos ben weer slaaptabletten gaan slikken. Zelfs zo erg dat ik weg wilde rijden terwijl ik de tabletten had geslikt. Na het gesprek was ik veel depresssiever dan van te vore. Ik durf nu echt geen hulp meer te zoekn. Ik heb het gevoel dat een psycholoog alleen iemand is die je dwingt onder alle omstandigheden te leven, zonder zelf in de situatie te hebben gezeten. Nogmaals ik ben niet iemand die zelfmoord wil plegen maar het gevoel dat ik geen eten meer kan kopen, leid bij mij tot zelfmoord neigingen. Ik wilde zelfs een voedsel pakket aanvragen bij de voedselbank, maar dit gaat niet zonder verwijzing van een hulpverlener. Ik weet echt de uitweg niet meer, Ik kom niet alleen uit de situatie maar durf ook niet meer naar een psycholoog, ik wil niet meer onder druk gezet worden. Ik wil echt niet dood maar ik trek dit niet meer en ik durf niemand te bellen, omdat mijn huisarts steeds denkt dat ik psychisch een probleem heb. Mijn probleem is echter alleen financieel en ik wil geen lening, omdat ik bang ben alleen verder in de problemenn te komen. Ik wil niet zelfmoord plegen maar zie geen andere mogelijkheid.
Datum:
28-01-2010
Naam:
maria3791
Leeftijd:
30
Provincie:
Limburg

mislukkeling

Sinds me 12 loop minstens 20 keer per jaar met zelfmoord neigingen waarom thuis gaat het niet lekker me pa heeft PTSS ( post traumatich stress syndroom ) en das al kut om mee te leven want je moet altijd op hem letten en over al rekening mee houden hier door gaan bijna al me relaties kapot en jaag ik de meiden weg die ik leuk vin want ik moet voor me pa zorgen op het werk gaat het dus ook nooit goed ben nu al 3 maanden werkeloos dus 3 maanden lang bij me pa rond gehangen ( onder tussen weer een relatie versleten ) alles gaat bij mij ook altijd mis werk liefde vriendschap familie alles ook al probeer ik me best om alles op de rechte lijn te houden het gaat altijd mis de paar vrienden die ik heb raak ik kwijt aan hun relatie's ben erg blij voor ze dat ze liefde hebben gevonden maar ik sta dan altijd als 3de of 5de wiel der bij en dat is zo kloten want zelf misluk ik altijd met relaties als je je zo voelt dat je over al in faalt voel je je als mislukkeling want alles gaat mis ook al probeer je je best om het goed te maken het gaat altijd mis en ja dan krijg je het gevoel om der een eind aan te maken
Datum:
28-01-2010
Naam:
Sjoerd
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

Bas?!!! free your soul!

hee bas..
nou ja ik heb je hele probleem gelezen.. en ik heb zelf inderdaad ook genoeg problemen die anderen niet eens durven te verwoorden!
en ja noem het bijgeloof maar ik denk dat we elkaar kunnen steunen met bepaalde dingen, ookal ken je elkaar niet eens!

want tegen een vreemde praten als anoniem is makkelijker als tegen een bekende praten.. en geloof me dat werkt soms echt!

Melanie
Datum:
27-01-2010
Naam:
melanie
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Help!

sinds groep 7 erg achteruit gegaan.. oma overleden (oma was mijn beste vriendin en als een moeder voor me)

Einde van groep 8 joehoeee.. eindelijk naar het vmbo.. zenuwachtig voor wat komen zal!

Klas 1 een klas met macho jongens(bah) en allemaal arrogante meiden kortom.. ik hoorde er niet bij..

klas 2: gepest word alleen maar erger.. zo erg dat ik constant alleen maar dacht aan zelfmoord. zelfs al 1 keer voor en trein gestaan.. (iemand haalde me eraf)
niet gelukt

Klas 3: eindelijk verhuizen en naar een andere school.. alles leek toen veel beter.. in 3e en 4e klas weer redelijk bijgekomen van de voorgaande jaren..

Mbo Klas 1: opleiding voor politie gekozen dacht wat meer zelfvertrouwen op te kunnen bouwen maar net als voorheen niet genoeg zelfvertrouwen dus weer 2 elendige rot jaren gehad.. tot spijbelen aan toe en zelfs weer de gedachte aan zelfmoord.. aangezien het thuis ook niet lekker ging..

nou nu weer gekozen voor een andere MBO opleiding: alleen maar meiden,, de 1 nog arroganter als de anderendus voel me weer niet op mijn plek..
ruzie thuis werd erger,, zo erg dat ik nu tijdelijk bij iemand anders in huis zit.. waar ik me de eerste weken erg gewenst voelde.. nu gaat ze verhuizen en ik kan niet mee.. dus moet weer terug naar mij ouders.. totaal geen behoefte aan.. Echt ik weet echt niet meer wat ik moet doen.. word zo gek.. constant spookt er door mijn hoofd, wat is mijn doel hier nou op aarde.. wie maakt het wat uit als ik er niet meer zou zijn.. en aangezien ik mezelf niet van kand kan en durf te maken hoop ik soms stiekem dat ik bij een ongeluk word betrokken wat voor mij niet goed afloopt..

is dat niet raar om dat te denken.. en kun je dat je vrienden wel aandoen.. dat is het enige wat me tegen houd.. en ondanks dat ik boos/woest/ kwaat zelfs ben op me ouders kan ik het ook weer niet maken om ze nog een dochter lichter te maken..
Datum:
27-01-2010
Naam:
Melthy!
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

zelfmoord

ik zie het niet meer zitten, mijn zoon is een paar jaar geleden vermoord mijn andere zoon heb daardoor binnen 4 maanden zelfmoord gepleegd, ik zit er nu ook tegenaan ik pleeg ook zelfmoord
Datum:
27-01-2010
Naam:
caroliene
Leeftijd:
69
Provincie:
Zuid-holland

Zij maakte een eind aan haar leven...

Ze maakte een eind aan haar leven....

Mijn moeder leefde. Floreerde maatschappelijk. Ze trouwde en kreeg 3 kinderen. Ze overleefde en ging door tot wij oud genoeg waren, wat ze dacht.
Ze maakte een eind aan haar leven.

Ik leef met verdriet en een stuk instabiliteit. Een stuk boosheid. Een stuk pijn.
Ons gezin was al geen gewoon gezin. Nu is het ontwricht, wat het eigenlijk al was. Vaak ben ik de schuldige bij ons thuis.

Met dit alles heb ik leren leven. Ik was net volwassen, qua leeftijd, toen mijn moeder overleed.
Op het moment heb ik veel pijn. Soms komt dat omhoog.
Mijn moeder werd mishandeld en wij ook.

Ik heb leren leven met dit alles. Al jaren eigenlijk. Vaak snap ik niet waar mensen zich soms druk om maken.
Ik heb weer blijdschap.

Ik heb God leren kennen sinds vorig jaar als een liefdevolle Vader. Dit door boekjes van Corry ten Boom. Zij maakte in haar leven veel mee. Aanraders zijn haar kleine Vergeet-me-nietjes.

Nu leer ik blijdschap kennen. Ik heb geleerd alleen en met plezier te leven. Het gaat goed. Ik dank God voor zijn gratie om te leven en het leven van de goede kant nu te kennen! Ik mag het meemaken. De wonderen van God zetten hun stempel op mijn denken. Zo'n goede God.

Toch komt af en toe het verdriet en de pijn en de giga boosheid terug. Dit is nog een zwak punt. Mensen kunnen zo dom reageren, onwetend wat ze aanrichten. Dan kan ik het wel uitschreeuwen van pijn en verdriet. Alleen hoe kan iemand pijn van mijn vroeger begrijpen. Dit geeft eenzaanheid.
Ik weet, dat deze momenten voorbij gaan. Ik pink een traan weg en weet dat het eruit komt even en dat de goede momenten weer komen!!
Datum:
27-01-2010
Naam:
Inge
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

weet het niet meer

Ik ben bijna aan het einde van mijn leven.
Ik ben al zo`n 20 jaar niet meer gelukkig, en natuurlijk zijn er licht puntjes geweest. Het is voor mij zo moeilijk om alleen te zijn en stort me dus al 20 jaar van de ene in de andere relatie. En iedere keer gaat het weer mis juist als ik me super voel in die relatie. Ik ben een borderliner en ben voor mijn ex partners en mijn dochter niet makkelijk geweest!!! Ik ben zelfs al meerdere jaren mijn eigen kind kwijt. Ook mijn ouders zien mijn dochter sinds een aantal jaren niet meer.
En juist als alles goed gaat dan zorgt mijn karakter en mijn borderline trekjes er voor dat het fout gaat!! Ik zie bijna geen uitweg meer!!!! Gelukkig ben ik bang voor de pijn die ik denk te hebben als ik een einde zou maken aan me leven. En ook kan ik het niet tegenover mij dierbaren. Maar ik voel me zo klote en ben bang.
Datum:
27-01-2010
Naam:
prive
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

ik zie het niet meer xitten

ik heb vel ruzies thuis en op school wordt ik gepest en dat eerste vindt ik nog wel het ergste 9 van de 10 keer licht het aan mij dat er ruzies onstaan met mijn moeder/vader mijn ouders zijn gescheiden en dat maakt het alleen nog maar zwaarder voor me

ik heb het gevo dat ik me de keel moet door snijden om me van dit leven te ontnemen en hopen datr hierna een beter levan zal zijn
Datum:
27-01-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Veel leeftijdsgenoten

Wow, ik wist niet dat zoveel mensen van mijn leeftijd dit ook hebben man. Ik dacht echt dat ik de enige was.
Datum:
27-01-2010
Naam:
blabla
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

mij zelf

ik heb begonnenn te snijden vanaf ik me slecht begon te voeln ik dacht dus aan zelfmoord ik werd verslaafd aan het snijden in mijn pols ik wist niet wat te ik moest naar pitem sint jozef klinick om te latn helpn na 6 weken mocht ik naar mijn nieuwe internaat maar na een paar maanden begon het weer slecht te worden ik voelde me verlaten en begon me weer te snijden
ikk had te veel pijn wat er in het verleden gebeurt is toen begon ik positief te denken maar nu hoop ik op een beter leven




Datum:
27-01-2010
Naam:
andy
Leeftijd:
15
Provincie:
België
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.