Levensverhalen (pagina 726)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom

Hoeveel kan een mens aan. Ben 9 jaar geleden mijn dochter tijdens borstvoeding aan een hartstilstand verloren daar begon alles eigenlijk. Ik heb daarna 2 gezonde kinderen gekregen alleen 2,5 jaar geleden verliet mijn ex me voor mijn beste vriendin. Ik kwam in die tijd een man tegen die me begreep en mijn beste maatje werd. Er groeide meer tussen ons maar hij had een relatie die ook wel niet lekker liep maar toch. Ik kon niet bij hem weg blijven ik voelde me zo goed bij hem hij was mijn soulmate. Alleen ontzettend jaloers waardoor ik steeds meer vrienden liet vallen voor hem. Ik had uiteindelijk alleen mijn ouders nog over en zelfs die kon hij niet uitstaan dus had ik ook heel weinig contact mee. Toen ik niemand meer overhad begonnen de klappen. Ik kon niks meer goed doen alles moest op zijn manier anders kreeg ik alle hoeken te zien. Hij woonde toen nog bij zijn vriendin. Wat ik ook deed hij bleef in mijn leven en bleef slaan. Na een jaar is hij bij zin vriendin weg gegaan en zei dat het nu allemaal beter zou gaan het werd alleen maar erger. We zijn nog een half jaar samen geweest en hij wou zijn ex terug dus ik kwam op straat te staan met een hoop schuld want alles had ie opgemaakt. en nu ben ik zover dat ik met schuldsanering bezig ben maar wel uit mijn huis moet dus op straat sta. Dit is een hele grove versie als ik ales in detail moet opschrijven ben ik morgen nog bezig. Maar hij laat me niet gaan heeft ie ook gezegd en ik heb ondertussen zoveel problemen dat ik niet meer weet hoe ik het moet oplossen ik wil echt dood.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Ikke
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Het leven is op.

Mijn verhaal.
Naam:BOB
Ik heb heel mij leven al psygische klachten en nu 6 weken geleden vertelde mijn vrouw dat ze niet meer van mij houd.Heb 2 hele lieve en knappe dochters,maar het leven heeft voor mij geen zin meer.Ik wil graag uit het leven stappen,ben ook al twee weken opgenomen geweest op de paas afdeling,maar niets helpt,de gedachtes heb ik al meer in de loop der jaren gehad.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Bob
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

lastig

even in t kort samengesteld ik ben een meisje van 21 ik was in me pubertijd erg onhandelbaar door gebeurtenisen uit me kindertijd ik heb van me 14 de tot me 18ste in gesloten inrichtingen gezeten daarna ging t top ging op me zelf wonen al snel same na een half jaar werd ik zwanger en zijn naar een groter huis verhuist ik was zo trots helaas liep me relati op de knipe en woon ik al twee jaar bij me moeder ik heb t nog steeds moeilijk mdt het omgaan dat t over is met de vader van me kind in die tusen tijd heb ik een nieuwe vriend waar ik ook veel heb mee meegemaakt maarkan hem niet loslaten hij is veel vreemdgegaan toen ik een miskraam kreeg van me tweeling na 3 maande heeft hij me laten zite mar tog hou ik van hem ik heb pasgeleden een klablong gehad en zit elke week in het ziekehuis vor me hard ik slik nu anderhalf jaar anti depresiva en heb t gevoel dat me gedachtends me zelf wat an te doen aleen maar erger worden ik weet t gewoon niet meer nix helpt
Datum:
29-03-2010
Naam:
l
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

niemand ziet mij staan

ik haat het leven er is gewoon niks aan waarom moetik leven??
ik heb duizenden vragen die door m'n hoofd spoken.En nooit is er een antwoord!!Of iemand die het zegt,
sterker nog niemand ziet mij staan!!!
Ik lijk wel lucht voor veel mensen;


al maanden lang snij ik in mezelf enz
sommige leerkrachten en vriend(in)en zeggen dat ik aandacht wil ,maar dat is niet zo!!Wat denken ze wel ?!!
ik voel mij daardoor zo rot D;

Ookal 2 weken geleden op een dinsdag heb ik tijdens de middag pauze in m'n pols gesneden,daarna ben ik naar een opvoeder gegaan ...hij keek erg ongeintreseerd naar me en weet je wa hij zij?? Dat ie een draai rond m'n oren zal geven als ik da nog es doe maar ik doe het nog steeds...
Het kan gewoon niemand schelen dat ik mezelf verwond of dat ik bijna niks eet of drink \"snik\"

ik wil echt niet meer bestaan, niemand luisterd naar mij, niemand helpt mij, niemand weet wat ik voel...

Er zal een dag zijn dat ik zelfmoord zal plegen, en als die dag komt VERVLOEK IK ZE , de leerkrachten ,opvoeders, vriend(in)en, familie, enzo voort!!!!!



eenzame meisje 15

Datum:
29-03-2010
Naam:
eenzame meisje franceska
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Hoop, gezegende hoop, overvloedige hoop

Allereerst moet je weten:

'' In het begin schiep God de hemel en de aarde. '' ( Genesis 1:1 )

Oftewel: Door blinde kans zijn je zienende ogen niet ontstaan, door creatie en ontwerp zijn ze ontstaan.
Je ouders hebben je verwekt, God heeft je geschapen.

Dit zegt Jezus Christus:

'' Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven.
Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart.
Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.'' ( Matteus 11:28 )

'' De Heer is niet traag met het nakomen van zijn belofte, zoals sommigen menen; hij heeft alleen maar geduld met u, omdat hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat. '' ( 2 Petrus 3:9 )

Jezus zegt: '' Jullie Vader die in het verborgene ziet kent al je geheimen. '' Mijdt dus het kwaad en jaag altijd het goede na, leef vanuit Gods genade geschonken in Christus Jezus.

” Ik verzeker jullie: wie niet als een kind openstaat voor het koningkrijk van God, zal er zeker niet binnengaan! ” ( Lucas 18:17 )

'' Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koningkrijk van de hemel. Gelukkig de treurenden want zij zullen getroost worden. Gelukkig de zachtmoedigen, want zij zullen het land bezitten. ( Matteus 5:3-5 )

'' Gelukkig wie hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden. Gelukkig de barmhartigen, want zij zullen barmhartigheid ondervinden. Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien. Gelukkig de vredestischters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden. '' ( Matteus 5:6-9 )

'' Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen, en we zullen samen eten, ik met hem en hij met mij. '' ( Openbaring 3:20 )

'' Jezus zei: ' Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. ' '' ( Johannes 14:6 )

2 Timotheus 4:1-3,7 “Weet dat de laatste dagen zwaar zullen zijn. De mensen zullen egoïstisch zijn, geldzuchtig, zelfingenomen en arrogant. Ze zullen God lasteren, geen ontzag tonen voor hun ouders, ondankbaar zijn en niets heilig achten. Ze zullen harteloos zijn, onverzoenlijk, lasterziek, onbeheerst en wreed. Ze zullen het goede haten en onbetrouwbaar, roekeloos en verblind zijn. Het genot zullen ze meer liefhebben dan God, ze zullen de schijn van vroomheid ophouden, maar de kracht ervan miskennen. Keer je af van zulke mensen; die almaar willen leren maar nooit in staat zullen zijn de waarheid te kennen.”

1 Timotheus 4:1-3 “Maar de Geest zegt nadrukkelijk dat in de eindtijd sommigen het geloof zullen verlaten, doordat ze luisteren naar dwaalgeesten en naar wat demonen hun leren. Ze worden hiertoe aangezet door huichelachtige leugenaars, die hun eigen geweten hebben dichtgeschroeid, die het huwelijk verbieden en hen dwingen tot onthouding van voedsel dat God geschapen heeft om door de gelovigen, die de waarheid kennen, onder dankzegging te worden gegeten.”


Datum:
28-03-2010
Naam:
Tom
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

?

ik wil helemaal niet dood.
Ik kan het alleen niet meer aan.
Datum:
28-03-2010
Naam:
Anne
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

vader

Toen alles begon was ik nog maar jong. Ik weet het ook niet precies.
Het was nog zo vaag zo onduidleijk ik dacht gelukkig te zijn. Vroeger toen ik klein was. Integendeeld at was ik. Ik wist niet dat het toen al fout zat. Ik was nag klein ik gok een jaar of 5. Ik maakte mezelf wijs dat alles niet echt gebeurde.

Toen ik 12 was droomde ik erover. En ik begon me steeds meer te realiseren dat het echt was gebeurt. Het was een grote schok. Ik raakte mezelf kwijt. Ik wist alles weer en ik verdronk erin.
Ik hield het achter.

Steeds weer kwamen er dingen bij. Ik trok het niet meer. Mijn vader was er nooit voor me die was 'bezig' met de 'beste vriendin' van mijn moeder. En ik zag mijn moeder langzaam wegkwijnen. Ze gingen schijden. Maar mijn vader en zijn nieuwe vriendin bleven ons lastig vallen. Me ma en ik zijn gevlucht. Meschien geen goed idee maar we waren bang.
Me vader ging me stalken. Op vakantie, de plek waar ik nu woon.
En ik ben een keer de discussie met hem aangegaan. Hij was woedend, het vuur in zijn ogen vergeet ik nooit meer. HIJ SLOEG ME. Mijn moeder vroeg ik om hulp. Ze kwam mij halen bij hem thuis.
Ik was bang. Ik wou naar me ma toe maar ik werd tegen gehouden door de vriendin van mijn pa. Ik kon niks meer. De woede het verdriet ik kon slechts schreeuwen. Ik hoorde hoe me ma geslagen en geschopt werd.
Ik kon niks ik was machteloos.
Toen alles voorbij was werd ik losgelaten. Ik was verslapt. Me vest en shirt waren gescheurt.
Ik ben dat weekend bij hem gebleven.
Wat moest ik anders ??!!!!!
Hij beweerde dat er niks was gebeurt, maar ik wist wel beter.
Ik zag de plekken op mijn ma's lichaam.
Na die dag was niks meer hetzelfde.
Tog miste ik een vader en heb hem nog vaker opgezogt ik was in angst. Elke keer ging het weer fout.
Maar tog blijf ik hopen.
Mijn ma heeft zichzelf terug gevonden in de kunst.
En ik blijf me masker voor houden. En proberen mijn geluk te halen uit dat van anderen.
Datum:
28-03-2010
Naam:
Anne
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

i hate my mom

ik word echt helemaal gek ik ben een meisje van 11 jaar en ik haat mijn moeder. soms denk ik mens was toch meteen na mijn geboorte dood gegaan of zo!! ik vind haar echt een (!?*...?!) ik heb me laatst op de wc opgesloten maar mijn vader heeft de deur open gemaakt daarna heb ik me buiten opgesloten en ben ik bij mijn cavia's gaan zitten daar ga ik wel vaker heen als ik verdrietig ben zij zijn de enige die me op knnen vrolijken. mijn moeder is gewoon zo stom ze kan kwaad worden om de stomste dingen volgens mij zijn mijn vriendinnen bang voor haar en voelen ze zich niet veilig bij mij thuis. ik ben ook wel eens weggelopen thuis. i just hate her!! ik denk er ook heel vaak aan om zelfmoord te plegen mar ik durf het gewoon niet.
dan sluit ik me zelf op op mijn kamer maar nu heeft mijn moeder de sleutel gepikt dan ga ik op mijn kamer zitten huilen en dingen over zelf moord opzoeken.

een verdrietig meisje :'(
Datum:
28-03-2010
Naam:
anoniem meisje
Leeftijd:
11
Provincie:
Limburg

wat nu?

wat nu?
alle ellende begon voor mij toen mn moeder overleed.....
Ze was aan de alchohol gegaan om zich beter te voelen, ze heeft zich kapot gedronken...
ik was 5 toen ze overleed.... er is me verteld dat toen ik het hoorde ik alleen mn vingers in mn oren stak... terwijl mijn zus van drie jaar ouder vroeg hoe het kwam... hoe? maar hoe? hoe is het gebeurd? toen begon alle ellende.... je kan het niet kwijt... je word niet sirieus genomen.... er word gezecht dat je allerlei ziektes hebt.... pddnos? autisme? stemmingswisselingstoornis? wat heeft hij? dat is het enigste wat ze deden..... zo gaat dat al sinds ik 5 jaar oud ben.... en stopt het nu? nee.... het gaat verder... nu ik erachter ben wat het is willen ze er niet meer naar kijken....? niet dat het hierom gaat... maar dit en allerlei anderen dingen maakt het erger... ik snap niet eens waarom ik dit hier type? mensen lezen dit... ze kunnen er niks mee... net of ze me zullen begrijpen? het is enigste waar ik aan kan denken is... dat ik dood wil...? niemand weet het... ik heb het aan mn vriendin verteld... dat ik daar alleen aan kan denken.... nou dat had ik niet moeten doen die gaat zig zorgen maken... dan krijg ik: maar je doet het niet toch? dan zeg ik wel nee tuurlijk niet zo triest ben ik niet... maar ondertussen weet ik dat ik het wel zou doen.... ik vertel het aan niemand anders want ze nemen me toch niet sirieus heb het al voorzichtig geprobeerd te vertellen... dan merk je dat je of veel te veel medelijden krijgt... of zwaar onbegrip en dat ze denken... jahoor als je dat zegt dan ga ik geen moeite doen hoor daágg!
en dan.... je zit de hele dag binnen op je kamer..... op je bureau stoel.... huilen... dan ga je even op je bed liggen... dan weer op je stoel zitten en weer je bed op.... je weet het niet meer.... je helpt altijd andere mensen terwijl je zelf een heel groot probleem hebt... nu kun je zelfs andere mensen niet meer helpen.... ze hebben hier geen begrip voor en denken dat ik ze laat vallen? ik wil niet meer leven... en ik kan wel zeggen tegen mn vriendin dat ik zoiets niet doe.... maar dat maakt het erger als ik het wel doe? en toch wil ik het niet? maar ik kan het niet meer aan..... wat nu? fuck wat nu? niemand zal me hier sirieus nemen of uberhaupt sirieus kunnen nemen.... een jongen van 15 jaar.... ja joh die hebben allemaal wel een tijdje depresie... en wat als ik nu eens al sinds mijn 5de deprisief ben? en het er niet beter op word als je er nog bewuster van word? wat nu? zelfmoord plegen? nee... zo triest ben ik niet! of toch wel he? je weet het niet... en als je dan een klein beetje nadenkt.... doe je het nieyt... maar als ik straks het helemaal niet weet.... wat dan..? dan doe ik het straks toch? en dan heb ik zelf een fijn leven maar dan hebben andere een kut leven... dat ik heb veroorzaakt.... mijn vriendin en ik weten nu al dat we de rest van ons leven bij elkaar willen blijven... ooit gehoord van een 15 jarige jongen en een 16 jarig meisje? nee.... dat zal wel niet... nou dan hoor je het hier....
ik kan nu niks meer vertellen.... ik ben het weer kwijt.... nouja.... ik hoop niet dat iemand dit lees die ik ken... dat zal wel niet want die willen geen zelfmoord plegen of denken daar niet over na =) misschien wou ik dit even kwijt? geen idee... het zal wel...

Groeten, jordi
Datum:
28-03-2010
Naam:
Jordi
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik haal leven, ik wil dood
Datum:
27-03-2010
Naam:
geheim
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.