Levensverhalen (pagina 725)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vriendschap en liefde doet pijn

Vriendschap en liefde. de twee dingen die de meeste mensen gelukkig maken. Maar mij hebben ze helemaal kapot gemaakt. Mijn vriendje en een vriendin van mij hebben met elkaar gezoend. en iedereen vond het raar dat ik boos was op allebei.
Sindsdien heeft iedereen mij laten vallen, en iedereen behandeld me alsof ik dom en raar ben. me leven stelt niks meer voor, ik snap dus eigenlijk niet meer waarom ik uberhaupt zou blijven leven. Het enige waarvoor ik nu nog probeer door te zetten is mijn moeder!
Datum:
30-03-2010
Naam:
Meike
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Wanneer stopt het

Al acht jaar ben ik zwaar depressief. Acht jaar geleden moest ik mijn eigen winkel sluiten vanwege dre nekhernia's. Ik was al geopereerd aar mijn rug. Nu erg veel pijn zwaar depri. Heel veel pychotherapie medicijnen van psychiater helaas mocht het niet baten. Ook erg veel
pijn. Veel zolpidem ingenomen en in het Ziekenhuis terecht gekomen maag schoon opname ggz daarvanuit vijf maanden lumc in leiden afd psychiatrie thuis weer met pillen opgenomen GHz Delft nog wekelijk therapie. Nog steeds pijn heb ook een kanaalstenos(versmalling)in wervelkanaal. Er zit geen verbetering in. Al jaren sla ik mijzelf als staf met een leren riem. Nu wil ik bloed zien en snijd mezelf om te ontladen. Ik heb geen vertrouwen dat het ooit beter gaat zeven maander geleden overleed mijn zus van 49 ik wil naar haar ik wil rust
Datum:
30-03-2010
Naam:
P
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

verzint eer ge begint

ben 49 jaar ben werkloos geworden door mijn schuld,had een goed werk heb het laten staan voor een betere voorwaarden (firma wagen enz) twee maand er gewerkt en ontslag gekregen voldoe niet voor hun,ik ben boos op mij zelf omdat ik nu werkloos ben,en nu vind ik geen werk meer,ben te oud ,er is geen werk meer voor 49 jarigen,ben vernederd en boos ,vooral op mij zelf ik zo dom kon zijn,denk aan zelfmoord,dan kom ik per toeval hier op,en lees brieven van anderen en vooral van jonge mensen ,13 jarigen die zelfmoord willen plegen?zij hebben nog een heel leven voor zich en zijn het al moe,dit doet mij nadenken over het leven dat nog moet
komen,vecht tegen uw verleden maar als er nog geen verleden is,dan is er toekomst
Datum:
30-03-2010
Naam:
jan
Leeftijd:
49
Provincie:
België

Kwestie van tijd

Ik trek het niet ...4 kinderen waar ik van hou worden van me losgeweekt. Scheiden is een hel, financieeel waar ik voor heb krom gelegen zijn bijna niet meer te dragen. Dankzij mijn vriendin leef ik nog...maar hoelang....kwestie van maanden ipv jaren....it sucks.
Datum:
30-03-2010
Naam:
stallone
Leeftijd:
40
Provincie:
Gelderland

Hopen togg ?!

Kijk mensen ,,Als je aan het einde denkt...Denk je verkeerd je moet blijven hopen en dan komt alles goed je hoeft niet te gaan denken " Liever dood dan leven dan ben ik van die stres af" Maar kijk...Als je nou is denkt ,Ik ga vechten voor deze periode. Dan komt alles goed . Misschien niet alles. Maar het komt goed. En zelf moord ,Mensen als het niet hoeft dan niet doen.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
99
Provincie:
België

~~

Ben zo verliefd, en ik durf het hem niet te vertellen. ik doe mezelf pijn door stomme dingen tedoen. IK HAAT ME LEVEN. ik word gepest, geslagen, geschopt & uitgescholden. ik voel me nooit op men gemak, en er zijn zo weinig mensen die mij echt begrijpen!.

xAnoniemx
Datum:
29-03-2010
Naam:
Anoniem..
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Mijn ervaring met het negatieve leven.

Op de basisschool, was het altijd wel leuk. Behalve toen ik in groep 6 kwam, ik werd gepest, gezegd dat ik dik was, lelijk was, niemand waard was, ik ben dit gaan geloven, onzekerder geworden. Mijn beste vriendin, die ik had, wist hier niks vanaf. In groep 8, leerde ik twee andere meisjes beter kennen, ze verboden me om met mijn beste vriendin om te gaan, of ik verloor hun als vriendinnen. Lang ben ik in het geheim omgegaan met mijn beste vriendin, tot ik er genoeg van had, ik koos voor haar! De overstap naar het middelbare, was moeilijk, blij dat het achter de rug was, werd ik weer gepest. In de pauze's werden er boterhammen naar me gegooid .. Niemand kwam bij me staan, omdat hun niet gepest wouden worden. Die vier jaar lang van de middelbare ben ik nog gepest, ik zie het helemaal niet meer zitten, een en al gepest, 6 jaar lang gepest! Nu op het voortgezet onderwijs, leek alles goed te gaan.. maar dat is ook niet zo. Ik zie het leven gewoon niet meer zitten, heb sinds carnaval 2009 al twee pogingen gedaan.. maar tevergeefs.

Help me?
Datum:
29-03-2010
Naam:
kiddo
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Mijn leven is een en al tegenslag

Heey,

Toen ik geboren werd hadden mijn ouders altijd ruzie om alles en ze hielden niet meer van elkaar en op mijn 7e gingen ze scheiden, Ik was zo bang dat ik ze kwijt ging raken dus ik durfde voor een maand niet meer naar school. In groep 7 werd mijn zus ziek, Een chronisch vermoeidsheid cindroom, Ze kon bijna niks meer alleen liggen. Mijn moeder had weinig geld en ik moest voor iedereen zorgen. Want mijn moeder kreeg een burn-out , dat betekend dat je niet meer kan werken door depressie, Ik moest voor iedereen zorgen. En mijn vader had nooit tijd voor mij of iemand anders. Ik was altijd doodsbang op school en durfde nooit boekbesprekingen te doen. Had nooit vrienden maar in groep 8 begon mijn leven, Ik had veel vrienden ik had het naar me zin en me zus begon een beetje beter te worden, Al ja dacht ik. Totdat mijn moeder een alchohollist werd, Ja heb ik weer dacht ik. En mijn zus verzwakte ook weer. Toen eindelijk ging ik naar de middelbare school,en ik had daar wel helemaal zin in. Maar ik voelde me er niet thuis, En we hadden ''drama lessen'' waar ik doodsbang voor was, Op een begeven moment durfde ik niet meer naar school, Liep weg van huis. En steeds probeerde ik naar school te gaan maar durfde niet. Toen zou mijn mentrix mij brengen naar school en ik had me de hele nacht en dag opgesloten in de wc die super klein was. Had niet geslapen, Ik denk zelf dat ik ook depresief ben ofzo. Ik ga nu niet naar school en mijn ouders willen nu van start gaan met ''altrecht'' Dat is zoiets dat ik met mijn angst ga werken enzo. Maar ja , Mijn moeder zegt dat ze niet meer drinkt, (Maar ik heb haar door) Ze doet het wel. Dat maakt mij al weer helemaal verdrietig, Ik heb eigelijk gewoon geen hoop meer in het leven. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, Ik durf niet meer naar school en ik haat mijn leven gewoon. Ik ben trouwens pas 12 jaar.

Kan iemand mij helpen?
Alsjeblieft?


- VERDRIETIGMEISJE.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Boeitjouniet
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

genoeg is genoeg

hoeveel kan een mens uiteindelijk dragen?
wanneer is genoeg genoeg?
ik ben al zo vaak over mijn limiet gegaan dat mijn limiet mijlenver achter me ligt.
ik heb het niet meer onder controle. ruim een jaar financiële problemen, het houdt niet op. Mijn man vind geen werk, onze relatie gaat er aan kapot, het enige het allerenige die me recht houd zijn mijn kinderen. Vaak denk ik dat iedereen beter af is zonder mij, maar ik kan niet zo egoïstisch zijn en mijn kinderen dit aan doen. Dus gaan we maar verder, elke dag stress, elke dag miserie, ik ben doodmoe, ben blij als het weekend is dan komt de postbode niet langs of deurwaarders...ik werk voortdurend...maar tgeeft geen zin. De laatste maanden spelen er gedachten door mijn hoofd...fantasie eigenlijk...dan zie ik me aan messen denken, of pillen? heb zelf geen geld om me de nodige pillen aan te schaffen lol...geen geld om zelf aan een verslaving te beginnen...neen, elke dag besef ik tenvolle dat het gewoonweg niet ophoud..ik voel me zo ontgoocheld in mezelf, dit was niet het leven die ik voor ogen had, dit wil ik ook niet voor me kinderen...dus doe ik elke dag verder...going tro the motions...maar ben zo ongelukkig. ik wou dat ik er uit kon, maar mijn moederhart is sterker...
Datum:
29-03-2010
Naam:
Trees
Leeftijd:
32
Provincie:
België

helemaal alleen

ik weet het gewoon niet meer
op de basisschool ging alles perfect! ik had veel vrienden en meisjes vonden me aardig.
maar nu is het anders: mijn vrienden verhuisden en de rest ging naar een andere middelbare school en dus word je gepest omdat je dan geen vrienden hebt.
dus eigenlijk wil ik gewoon overnieuw beginnen helemaal vanaf het einde van de basisschool en dan met de meisjes en andere klasgenoten naar hun school gaan
en dan nog hopen dat het dan beter gaat
Datum:
29-03-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.