Levensverhalen (pagina 68)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Leeg

Mijn naam is Maya, ik ben 15 jaar en ik heb al 6 jaar lang een zware depressie. Niemand van me familie weet dit, ik wil niet dat ze hoofdpijn van me krijgen. ik word al 10 jaar gepest op school, thuis, op straat en als ik in me vaderland Egypte ben. Ik heb ook ADHD en leerproblemen, dat heeft niemand in de familie. Ik voel me zo alleen en buitengesloten, "je zus en broertje komen altijd als eerst!" zegt me moeder. Ik voel me niet belangrijk in de familie. Op school schelden ze me uit met kanker elke dag, het kwetst me heel erg want me opa is dit jaar door longkanker om het leven gekomen. Het gepest wilt niet ophouden. Op de basisschool gaf iemand mij een mes en zeide dat ik mezelf moest vemoorden omdat ik een schaamte was en niemand om me geeft. Sinds dat moment zijn me zelfmoord gedachtes alleen maar erger geworden. Ik heb vaak mezelf pijn gedaan en ik krijg vaak paniekaanvallen, woedeaanvallen ( die probleem heb ik al me hele leven maar ze zijn erger nu), inzinkingen, etc.

Me familie maakt vaak racistische opmerkingen tegen mij, ik ben de enigste kind uit me gezin die een bruinige getinte kleur heeft en ik heb hele grote krullen. Me oom noemde me ineens in de voorjaars vakantie een (n woord, jullie weten wat ik bedoel). Ik schrok me heel erg en ik was heel erg boos geworden. Hij zei dat lichtere kleuren beter zijn dan de kleur dat ik heb. Maar wat kan ik doen zei ik toen, me vader is heel erg getint ik heb het van hem gekregen. Hij ging niet luisteren en ging verder dom doen. Ik voel me soms niet lekker door me kleur, soms denk ik dat blank zijn beter is dan een getinte kleur te hebben.

Ik heb mezelf voor het eerst pijn gedaan toen ik 9 was en nu denk ik vaak om van een gracht te springen of mezelf ophangen. Ik durf echt geen hulp te vragen want niemand in mijn gezin geeft om mij. Ik kan niet meer herinneren wanneer me ouders vroegen of het goed ging met mij, ze denken alleen aan studie met mij en met me broertje en zus denken ze aan meer dingen. Heel veel mensen haten mij..en daarmee bedoel ik me familie. Ik wil doodgaan..
Datum:
13-11-2017
Naam:
Maya
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Overal problemen

Op school word ik heel erg gepest omdat ik geadopteerd ben uit een Aziatisch land. Ze zeggen dat ik op moet rotten naar mijn eigen land en dat ik nooit wat zal bereiken in dit fatsoenlijke land. Mijn beste vriend is helemaal depressief omdat zijn moeder van alles doet, dus hem wil ik niet lastigvallen. De docenten op school vertrouw ik niet omdat zoveel scholen mij weg hebben laten rotten. Thuis gaat het ook niet goed met me omdat ik altijd gedoe heb met mijn eigen moeder. Mijn vader wil niet naar me luisteren. Overal heb ik gedoe en er zijn maar drie meneen van wie ik echt het idee heb dat het hen zou kwetsen als ik er echt een einde aan zou maken. Als ik niet kon schrijven en tekenen had ik er echt allang een einde aan gemaakt, maar nu is dat ook niet meer genoeg. Toen ging ik mezelf onder hypnose proberen te krijgen om alle nare dingen te vergeten, maar dat hielp niet en uiteindelijk was muziek luisteren ook al niet meer genoeg. Ik weet niet wat ik moet doen.
Datum:
12-11-2017
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

ergste vader

ik vond het oneerlijke dat ik dingen te doen dat mijn zusje niet hoefde te doen als elk normaal kind werd ik boos dus ging ik stampen maar 3 keer mijn hand werd toen helemaal verdraaid door mijn vader daarna slog hij mij keihard op mijn rug hij zij als ik je wat zeg dien je te gehoorzamen en sloeg me nog een keer en nog een keer tot ik moest huilen hij ziet mij als een bediener vanaf nu is hij da mijn baas dus geen vader meer
Datum:
11-11-2017
Naam:
jeneisha
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

einde in zicht

Volgende week word ik 35.... De leeftijd waarop ik dacht alles bereikt te hebben. Niets is minder waar... Ik heb geen kinderen, mijn vriend gebruikt me om niet alleen te zijn en mijn carrière is onbestaande. Mijn droom was om op mijn 30ste een warm gezinnetje te hebben met 1 of 2 kinderen en een job waar ik dagelijks plezier in beleefde. 30 kwam en ik verlegde de lat naar 35 voor kinderen. Nu ben ik een week verwijderd van dit gevreesde getal en nog steeds uitzichtloos. Geen kids, gezellin en werkend in een bedrijf dat nagenoeg failliet is. Tel daarbij incest, 2 verkrachtingen en zware mentale en fysieke partnergeweld bij op in het verleden dan is geen mens sterk genoeg om overeind te blijven. Ik heb het gehad. Meer dan 20 (!) jaar gesprekstherapie en ik sta geen stap verder. Ik huil mezelf nog elke nacht in slaap.... Nooit gedacht dat ik zo eenzaam zou zijn. Ik probeer steeds goed te doen voor andere maar blijf steeds alleen achter. Mja depressie is duidelijk slecht voor de sfeer. Mijn excuses maar mijn lichaam kan niet anders meer. Ik kreeg onlangs de vraag wanneer ik nog eens echt gelukkig ben geweest... Eerlijk? Geen idee. Ik overleef. Omdat het moet.
Datum:
10-11-2017
Naam:
uitzichtloos
Leeftijd:
34
Provincie:
Friesland

Jah?

Ik word al bijna mijn hele leven gepest en ik denk dat mensen willen mij niet. In mijn familie is er ook vaak ruzie en vergeten ze mij op school praat niemand tegen me. Mijn moeder is NOOIT thuis ,maar altijd aan t werkik voel me super onzeker en alles ik zei t tegen mijn enigste 2 vriendinnen en ineens moeten ze niks meer van me weten. Ik wil graag dood maar geen idee hoe, ik wil geen pijn voelen.
Datum:
10-11-2017
Naam:
Ano
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Zelfmoord

Hoe kan ik uit het leven stappen snel en pijnloos ik kan het niet meer aan mijn leven
Datum:
10-11-2017
Naam:
Jolanda
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

Mijn verhaal

Mijn ouders zijn gescheiden ik ben de huisvrouw bij mijn vader ik heb geen zin meer om op te staan en iedere keer dat ik wakker wordt heb ik het gevoel van mislukking omdat ik weer adem haal en dat ik weer een dag moet leven
Datum:
10-11-2017
Naam:
Dyonne
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Prestatiedruk

Ik ben Emily. 17 jaar. Mijn ouders moeien zich overal mee! ik heb hen echt niet nodig, zeker niet als het alleen maar is om te zagen. Alsof dit niet genoeg is, bemoeit mijn zus haar ook overal mee. Leerkrachten zagen ook dat ik niet genoeg punten heb, terwijl ik in principe genoeg heb om er door te zijn. Ik zit in mijn laatste jaar en moet een eindwerk maken. Dit is niet normaal veel werk. En ik moet het goed doen. Bij elke keuze die ik maak word ik tegengehouden. 2 meisjes van mijn klas maken het nog erger. Ik snap wel dat ze iemand zoeken om uit te lachen, maar waarom ik? Ik doe altijd dingen in het voordeel van anderen, ik zet mezelf op de 2de plaats, maar wanneer ik dit eens niet doe, en aan mezelf denk, krijg ik direct weer zaging dat ik te veel aan mezelf denk en dat de ander dat niet tof vind. Een vriend heeft allemaal dingen over mij verteld aan mijn zus, en ik mag dit allemaal niet weten. Ik krijg elke dag de namen 'achterlijk' 'kieken' 'dommerik' naar me toe gesmeten. Ik ben een teleurstelling. Ik heb al 3 redenen bedacht om mezelf om te laten komen. Ik ben er nog steeds niet uit welkeen te gebruiken. Ik heb een vriend die net iemand heeft verloren, en hij stuurde een bericht dat hij me ook niet wou verliezen, ik wil hem dit niet aan doen. Maar zelf wil ik ook niet meer leven in dit ongelukkige leven.

EmilyDJ
Datum:
09-11-2017
Naam:
EmilyDJ
Leeftijd:
17
Provincie:
West-vlaanderen

wat doe ik hier?

Mijn verhaal zal hetzelfde zijn dan duizenden anderen. Ik loop hier al 42 jaar rond en het bevalt mij steeds minder en minder. Ik heb geen gezin of goed werk. Wel een goede band met sommige familieleden maar zij zijn ook niet in staat om mij te helpen daar ook zij met hun leven bezig zijn.
Datum:
09-11-2017
Naam:
erik
Leeftijd:
42
Provincie:
België

Ik heb geen kracht meer

Hallo mijn vriend wij zitten denk ik met de zelfde probleem... nou ik ben een jonge van 17 uit amsterdam geboren op 19-08-200 maar die al zijn hele leven maar 1 echte vriend heeft gehad. Toen ik klein was had ik niet echt veel vrienden mensen uit mijn buurt hadden een groepje maar ik mocht er maar niet in dus ik ging steeds met mijn zelf spelen.. op school werd ik ook vaak gepest door mijn naam maar dat boeit niet meer.. als klein zijnde ben ik opgegroeit met 3 zussen me vader was gescheiden met mijn moeder in 2007 dat vond ik niet zo erg want ik zag dat mijn vader mijn moeder soms een beetje ging mishandelen en haar geld ging afpakken.. en de jaren vlogen erbij, we waren verhuist naar een mooie plek ik had nog steeds geen vrienden maar er was waren 2 jongens in de flat die vaak samen waren dus hele goeie vrienden dus 1 jaar geleden zag ik ze op park met een nieuwe jonge spelen celal:) ik mocht die 2 jongens nooit en ze waren saai voor mij in iedergeval xD dus ik zij tegen me zelf ik ga met die jonge spelen hun niet! Dus ik liep naar de nieuwe buurjongen en we gingen praten enzo, uithangen met elkaar en we hadden al snel een band hij zij ook tegen mij dat die 2 andere jongens saai waren😂 maar ja.. hij werd mijn beste 1ege vriend en we gingen vaak chillen nou altijd;) dus de jaren gingen voorbij en we hadden wel vaak ruzie met elkaar maar echt om stomme dingen.. op een dag had ik hem zo erg verdrietig gemaakt.. hij heeft zeg maar 1 klein neusgaat en de andere is groter dat is al sinds zijn geboorte zo en hij vertrouwde mij zo goed dat hij het mij had verteld dus zoals ik al zij we hadden op een dag ruzie en ik had instagram
Accounts gemaakt over zijn neus.. woorden van: scheefneus, gehandiecapte neus, dat soort dingen en ik had hem erop getagt en hij zag het natuurlijk want dat was mijn doel.. en hij kwam naar boven dus naar onze huis (we zijn buren) hij kwam huilend warom deed je dit je ging te ver en dat soort dingen .. ik vond het op dat moment zo normaal en ik was zo trots op wat ik deed! Maar later kreeg ik spijt.. maar toen zag ik dat hij met veel meer vrienden ging chillen buiten en toen dacht ik bij mij zelf dat kon ik ook zijn maar ik was zo depresief over.. dat ik meer begon te eten en te eten.. en werd steeds maar dikker en dikker ik was elke dag alleen we hadden ongeveer voor een half jaar ruzie maar toen.. had ik zegmaar wat kleren van mijn kleding kast gepakt.. maar die kleding gaf hij aan mij als een cadeuatje toen we nog vrienden waren dus ik had er gaatjes in geknipt en helemaal gescheurd en toen voor zijn deur gelegd.. hij zij toen tegen mij was jij het ik zij nee enzo. Maar toen had hij me bedreigt enz. En toen ik op een dag van school kwam stond hij bij de hal te wachten (de ingang van de flat) en hij zij bedreig mij nu dan, en het liep af op een gevecht ik kreeg flinke stoten van hem en
Hij een paar vuisten maar dus mijn lip ging flink bloeden en mijn zus zij toen ik thuis kwam heb jij gevochten met je oude vriend enzo ik zij nee.. maar later kwam mijn moeder en had ik alles aan haar verteld toen zij ze jij hebt een groot fout gemaakt we gaan nu samen naar beneden en we gaan praten.. en toen waren we naar beneden gegaan en zijn zus deed het deur open en ik wou eerst niet naar binnen gaan want ik schaamde me.. maat was toch naar binnen gegaan dus we gingen allemaal praten wat er was gebeurt en warom wij ruzie hebben gemaakt en een of anders gingen we lachen en begonnen gezellig te praten enz. En toen ik weer naar huis ging had ik hem meteen geappt van sorry wat ik allemaal heb gedaan enzo kom je straks naar buiten.. hij zij ja en zo werden we weer vrienden maar later zij hij ook warom heb je gewoon zelf geen sorry gezegt tegen mij kom je met je moeder! En dat soort dingen maar ik zij dus sorry enzo. De jaren gingen weer voorbij en ik werd meer mijn zelf tegen overhem ik ging me gedragen hoe ik echt was en dat vond hij niet zo leuk hij vond dat ik als een meisje ging gedragen maar ja.. dus aan de dag van vandaag zijn we nog steeds vrienden maar we kunnen niet meer zo vaak chillen want hij werkt en ik ga binnenkort ook beginnen te werken maar ik ben niet zo sociaal als hem en heb maar 1 vriend en dat is hij zelf.. ik kan en heb nog noot geprobeerd om vrienden te maken ik weet niet warom maar ik heb er echt spijt van.. thuis heb ik ook vaak problemen. deze dingen zijn te veel voor mij ik wil gewoon waneer ik 18 ben ga ik zelfmoord plegen ik ben er echt zeker van niemand kan mij gedachten veranderen
Datum:
08-11-2017
Naam:
Sait
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.