Levensverhalen (pagina 66)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

in de war wanhopig

Hallo,
Op de eerste plaats kom ik op deze site gewoon om mijn gedachten op papier te zetten.
Zonder een heel verhaal maar to the point
Als baby was ik niet gewenst mijn vader heeft mijn moeder zo hard geschopt in haar buik in de hoop dat ze een miskraam kreeg.
Maar eenmaal geboren en tot 12 jaar alles meegemaakt op sexueel fysiek geweld waar mijn moeder niks tegen kon beginnen omdat zij elke dag in elkaar geslagen werd.
Jawel mijn vader was een narcist (vroeger wist je niet van het bestaan)toen ik 12 jaar was ben ik weggelopen wat een leven was van alles wat god verboden had en zwerven en in verschillende opvangs terecht gekomen of crisis opvang
Toen ik 18 was weer contact met mijn moeder genomen die als moeder mij weer met open armen ontving ze was een echte moeder.
Mijn vader vanaf dat moment nooit meer gezien een zeer verstoorde jeugd met alle mogelijke geweld
Ben vroeg getrouwd mijn man was 13 jaar ouder met hem ging het in begin ook moeilijk omdat ik geen mannen echt vertrouwde.
Uiteindelijk 25 jaar getrouwd geweest .
Hier kwam een einde aan omdat door plotselinge ziekte en hij is geheel onverwacht overleden in mijn armen .12 jaar is dit een hel geweest en heb ptts ontwikkeld en door alle spanningen veel lichamelijke kealen en geondheid zeker niet best.
Daarna samen met moeder een gezin we hadden een eigen woning maar ik was van in de ochtend tot avond bij haar we deden alles samen behalve slapen dan ging ik naar me eigen huis me man moeder en ik hadden een hele sterke band met elkaar
Op 13 juni kreeg zij in bijzijn van mij een hersinfarct
8 weken hele dagen bij haar bed gezeten elke dag tussen hoop en leven na 8 weken heeft ze de strijd opgegeven en 4 augustus overleden.
Op dat moment was ik alleen had niemand meer mijn hele leven op zijn kop nu een paar maanden verder
Durf niet te rouwen bang omdat ik zoveel heb doorstaan met mijn man bang om weer zo diep weg te zinken
Alleen thuis alleen eten zorgmijdend voor andere mensen.
Ik moet mijn eigen begrafenis gaan regelen orde op zaken stellen oa testament.
Als dit alles getegeld is wil ik afscheid nemen van het leven.
Ik blijf voor de buitenwereld een actrice niemand laat ik toe in mijn gedachtte of verdriet.
Alles word gepland door mij.
Mijn dood gaat zeker onvetwacht gekomen niet voor mij zo alleen wil ik niet verder leven.
Datum:
05-12-2017
Naam:
r
Leeftijd:
57
Provincie:
Noord-holland

ben een zwak persoon

ik ben een persoon die meer om andere geeft dan om mezelf. ik probeer iedereen altijd te helpen en ervoor te zorgen dat ze happy blijven en ik denk dus nooit aan mezelf, ik weet dat dat niet goed is maar ja z’n persoon ben ik nu eenmaal. al vanaf ik geboren ben hebben we thuis altijd problemen gehad, me echte vader sloeg me moeder waar ik en mijn zus altijd bij waren. me moeder heeft hem uit huis gezet toen ik ongeveer 2/3 jaar was. toen moest ik van jeugdzorg en veilig thuis naar hem toe blijven gaan terwijl ik dat zelf niet wou. hij heeft me wel een betast toen ik jong was. me moeder kreeg een nieuwe vriend die tot nu toe nog steeds bij ons woont. ik ben nu 17 bijna 18 jaar oud. hij sloeg en slaat nog steeds soms me moeder ze heeft al paar keren in het ziekenhuis gelegen, hele gezicht verbouwt. me zus is uit huis gezeg door me moeder toen ze 15/16 was omdat ze nooit luisterde, nu is ze 20 en met haar gaat het goed. ik krijg soms wel eens klappe van me moeders vriend als ik niet luister. ik heb elke dag ruzie met ze ik zit alleen nog maar in het donker op me kamer na school. ik begin weer depressief te worden ik huil weer elke dag. ik heb ook een vriend hij is al 4 jaar mijn beste vriend en ook zeg maar me vriendje maar de laatste paar dagen doet hij alsof het hem niks meer boeit hoe het met me gaat. ik vertelde hem altijd alles en het hielp me altijd als ik er met hem over me problemen kon praten. maar hij zegt dat ik er niks tegen doe dat het daarom hem niks meer boeit. hij noemde me laatst een aansteller, dat ik aandacht zoek vanwege me thuis situatie en soms ook hoer. nu heeft me beste vriendin vandaag ook gezegt dat ik aandacht zoek. vroeger als ik me zo kut, verdrietig en boos voelde sloeg ik wel eens me vuisten tegen de muur kapot. ik heb me laatst ook weer gesneden waar ik nu een beetje spijt heb van gekregen. het voelt alsof niemand om me geeft. ik probeer zo me best te doen om alles goed te doen maar het lukt me niet. ik heb geen zin meer om elke dag en nacht te huilen. ik voel me leeg. het voelt alsof ik niks waard ben. dat niemand om me geeft. veel mensen zeggen dat ik de jongen waar ik ziels veel van hou moet laten gaan en dat ik beter verdien en dat snap ik ook wel maar dat kan ik niet ik hou te veel van hem. ik probeer het altijd goed te houden tussen ons maar op een of andere manier verpest ik het toch weer. ik heb de laatste paar dagen ook het gevoel dat ik er gewoon niet meer wil zijn. ik voel me zwak. ik ben gewoon een zwak persoon. ik heb het al die jaren vol kunnen houden maar nu lukt het me gewoon niet meer. misschien is mijn tijd om te gaan nu gekomen...
Datum:
05-12-2017
Naam:
Crybaby
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

het leven is niet leuk.

ik vind het leven stom
Datum:
04-12-2017
Naam:
bram
Leeftijd:
8
Provincie:
Friesland

Waarom ik zelfmoord wil plegen

Dit is mijn verhaal … sinds mijn zware ongeluk paar maanden geleden voel K me zelf helemaal niet gelukkig zo ongelukkig sat K een einde aan me leven wilde maken ik was bijna dood bij me ongeluk en K wens nu nog steeds dat K daar maar dood was gegaan … er is in deze drie maanden zoveel gebeurd ik word door kinderen in elkaar geslagen uitgescholden voor kanker hoer Kech en dat soort dinge en dood bedreigingen krijg ik ik kom helemaal blauw thuis ik probeer het altijd zo goed mogelijk te verbergen voor mijn ouders afentoe vertel ik mijn zussen wel wat en kort geleden is er een filmpje van mij rondgegaan dat K een beetje sexy dans ik huilde en stopte maar niet toen schreef ik een brief en liet me familie achter … maar ik wilde het nog een keer proberen maar het helpt niet ik word gepest uitgescholden in elkaar geslagen en ben totaal niet gelukkig K wou maar dat hun is wisten wat ze doen hoe ze een leven van iemand Kan kapot maken nou dat hebbe ze al bij mij gedaan ik weer niet hoe k verder moet ik wil dood maar ik wil me familie niet in de steek laten dus ik zit erg in de put
Datum:
04-12-2017
Naam:
J
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Gewoon doen?

Hallo!

Mijn verhaal..
Ik kwam op me 4e hierheen en er was niks aan de hand tot dat ik een pleeg broertje kreeg en hij al de aandacht op eiste.
En hij kon ook woede aanvallen krijgen..
Zo erg zelfs dat hij mij bedreigde met een mes.
Toen ben ik naar de middelbare school gegaan.
Daar werd ik gepest omdat ik anders was.
Toen ben ik uit huis gezet.. op me 16e
Na een paar woongroepen ben ik verslaafd geraakt..
En toen ben ik gaan afkicken maar toen ik op mezelf ging wonen ben ik weer gaan gebruiken..
Ook uit eindelijk wat hard drugs gebruikt.
Toen kreeg ik epilepsie ofzo iets
Want heb nog geen echte test gedaan.. maar daardoor kreeg ik paniek aanvallen en ben ik nu 24/7 bang geworden en ik wil daarom echt niet meer leven.
Dan heb ik tenminste geen angst meer!
Datum:
03-12-2017
Naam:
Bijna 2018
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Ik kan niet meer...

Moeder van 2 kinderen die ik met moeite heb kunnen krijgen. Enorme angststoornis vanaf kleuns af aan. Niet naar buiten durven. Geen eigenwaarde. Geen zelfrespect. Altijd gekleineerd worden door mijn partner, familie en vriendinnen. Waar doe ik het fout? Wat doe ik dat ik dit leven verdien?? Ik wil niet meer leven. Ik hou het niet meer vol... ik kan het ook aan niemand kwijt...
Datum:
01-12-2017
Naam:
Meisje81
Leeftijd:
36
Provincie:
Overijssel

Ik weet het niet meer

De laatste tijd heb ik erg last van bepaalde gedachten.. Bijvoorbeeld hoe het zou zijn als ik er niet was. Ik schrok van mezelf maar het is nu bijna elke dag en het begint toch weer aan me te knagen.. Hulp op school al geprobeerd maar de enige die een beetje luisterd is mn mentor (lang niet altijd tho maar hij heeft zijn momenten) wat ik wel gijn vindt maar ik ga niet snel naar iemand toe behalve als ik denk dat het me zou helpen en dat doet het nu niet... Met mn ouders kan ik het ook niet echt zo goed vinden op dit moment en vooral niet met dit soort onderwerpen. Ze weten wat ik mezelf heb aangedaan alleen het enige wat ze deden is boos worden en huisarrest geven. Maar daar had ik niks aan want daardoor ging ik me alleen nog maar meer isoleren. Het ging een tijdje goed maar het gaat nu echt compleet de verkeerde kant op.. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Alles wat ik doe zorgt ervoor dat ik heel erg ga stressen en dan raak ik in paniek.. Ik wil het niet maar het gebeurt.. En het gaat nog een keer goed mis voor mijn gevoel... Heb in mijn hoofd al een afscheidsbrief gemaakt.. Ik wil het niet opschrijven maar iets in mij dwingt mij dingen.. En ik word bang van mezelf... Ik doe mezelf pijn en ben bang dat mensen het per ongeluk zien want ik schaam me dood.. Ik wil dood..
Datum:
30-11-2017
Naam:
Annoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Waarom word ik in leven gehouden

Elke dag vinden er ontelbare processen plaats in ons lichaam om ons eigen "ik" te voeden. Het licht valt in onze ogen, het voedsel rijkt onze magen en de zuurstof wordt ontnomen van de lucht door onze longen. Maar toch wensen we dat niet gebeurt. Waarom?

Waarom wil ik dood? Omdat mijn vrouw zeurt op mijn hoofd. Omdat mijn vrouw mijn vrijheid ontneemt. Omdat mijn vrouw een andere heeft. Omdat mijn vrouw nooit te vreden is. Omdat mijn vader een dronkaard was en omdat mijn moeder mij niet serieus nam. Omdat mijn kinderen verwende krengen zijn. Omdat mijn baas mij misbruikt. Omdat ik ontslagen ben. Of omdat ik verkracht ben. Of omdat ik alles en alles heb verloren. Of omdat ik gepest wordt.

En toch gaan de ontelbare processen door om mij in het leven te houden..... waarom?
Waarom leef ik nog? Ik wil niet meer.

You know what.... Fuck you!!! Fuck you all die mij onrecht heb aan gedaan. Moge jullie het geen wat jullie mij aangedaan hebben dubbel zoveel terug krijgen. Maar, ik hoop dat er een dag een komt dat ik jullie allemaal kan vergeven, voor het leed dat jullie mij aangedaan hebben. Ik hoop dat die dag snel zal komen.

Mijn hele leven gewerkt. Geen dag gebruik gemaakt van een uitkering, subsidie of overheidsgeld. Nu wordt alles waar ik voor gewerkt heb ontnomen. De overheid helpt mij niet meer en moet al mijn geld afstaan aan zorginstellingen. Kan het geld niet weggeven aan wie ik wil. Al hetgeen is mij ontnomen. Mijn botten doen pijn. Ik wil niet meer. Ik voel me als de paard in het boek Animal Farm, uiteindelijk afgedankt naar de slachthuis door de varkens, de machthebbers. Geen poot hebben zij verzet, terwijl ik mij volle 100% heb gegeven. Moge jullie ondergaan in verdoemenis. Maar, ik hoop dat er een dag een komt dat ik jullie allemaal kan vergeven, voor het leed dat jullie mij aangedaan hebben. Ik hoop dat die dag snel zal komen.

En toch gaan de ontelbare processen door om mij in het leven te houden..... waarom?
Waarom leef ik nog?

"De mens is het enige schepsel dat consumeert zonder te produceren. Hij geeft geen melk, hij legt geen eieren, hij is te zwak om de ploeg te trekken, hij kan niet snel genoeg rennen om konijnen te vangen. Toch is hij de heer van alle dieren. Hij zet ze aan het werk, hij geeft hun het absolute minimum dat hen zal verhinderen te verhongeren, en de rest houdt hij voor zichzelf. "
? George Orwell, Animal Farm

Als ik alleen maar een last ben, waarom leef ik nog? Waarom gaan de ontelbare processen door om mij in het leven te houden?

Weet jij het?

Datum:
30-11-2017
Naam:
Raoel
Leeftijd:
40
Provincie:
Flevoland

Eczeem

Ik ben 20 jr en heb nu al 5 jaar last van eczeem. Ik word helemaal gek van de jeuk en de pijn en niemand kan mij helpen. Elk ziekenhuis dat ik ben geweest schrijven alleen zalven voor en die helpen niet. Ik kan geen een avond normaal of rustig slapen. Ik word elk uur wakker krabbend en onder de bloed. Ik doe fit niet express. Ik wil dit niet doen. Ik probeer mezelf tegen te houden maar het lukt niet. Ik word helemaal gek. Ik ben laatst naar een speciale ziekenhuis geweest die mij heeft verteld dat ik nooit meer van mijn eczeem afkom. Dat is wel het ergste wat iemand ooit tegen me heeft gezegd, ik voelde heel me leven al voorbij gaan. Niemand weet wat ik voel, ze denken me te begrijpen maar ze weten er totaal nietw van. Ik wil liever dood zijn dan ben ik van alle pijn en verdriet af. Me moeder doet alles voor me ze brengt me naar elke ziekenhuis en smeert me vaak in als dat nodig is bijvoorbeeld me rug. Ik heb een kind die ik niet vaak zie want ik werk elke dag . Me leven is fucktop, ik wil en ik kan niet meer en toch probeer ik verder te gaan ik weet alleen niet waarvoor ..😪
Datum:
30-11-2017
Naam:
Fucktop
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Van hopeloos naar hoop en weer terug!

Ik ben nu 23, bijna 5 jaar relatie en hebben ons eigen huisje leuk ingericht. Ik heb een baan waar ik tot voor kort prima uren maakte en dus geld verdiende. Ik kreeg hier kansen om door te groeien en te bouwen aan een glansrijke toekomst! Nu valt alles aan brokken. Relatie is kapot, werk krijg je bijna geen uren meer, je promotie wordt gejat door anderen en je opleiding lijkt alleen nog maar verspilde tijd te zijn. Eerlijk waarom zo veel moeite doen om de 50 of 60 te halen? Spring en klaar is het, ach mënsen zullen rouwen een week 2 weken.. En dan? Een overzorgd rommelachtig graf? Nee dankje, dus morgen gaan we weer ons bed uit, slepen ons naar werk, zetten die nep glimlach op tot het op een dag te veel wordt. Ach morgen nieuwe dag nieuwe kansen? Wie weet.
Datum:
28-11-2017
Naam:
A.V.E.
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.