Levensverhalen (pagina 676)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik haat mij !!!!

hallo ik ben heeeel mijn leven beu want alles wat ik doe is verkeerd ik doe alles verkeerd ik heb het ook veel te zwaar op school en wordt ook gepest voor mijn gewicht ik ben dik en probeer al 7 jaar er iets aan te doen en ben nog maar 4 kg vermagerd en heb zelf al in een depresie gezeten en thuis heb ik ook altijd meseri ik moet altijd alles doen . en heb ook al 2 keer geprobeerd om zelfmoord te doen en heb mij ook al meerdere keren gesneden. ik ben het nu echt beu ik wil mijn leven opgeven ben nooit meer gelukkig zo kan ik niet meer leven.
Datum:
13-06-2010
Naam:
chloë
Leeftijd:
15
Provincie:
België

davy

ik hou zoveel van davy
zijn vriend moet roet in het eten gooien
en davy kiest voor hém
en hier sta ik dan, alleen, met hopen liefde die ik niet meer schenken kan :'(:'(
als zelfs de liefde een (wed)strijd is geworden, dan ben ik liever dood met geweten te hebben dat ik altijd eerlijk ben geweest en altijd van hem heb gehouden, dan met dit rot ondraaglijk gevoel van pijn te moeten leven en mijn liefde te moeten bewijzen :'( normaal hoor je liefde niet eens te bewijzen!!!! :'( :'( :'(
Datum:
13-06-2010
Naam:
Ellis
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

dit kan niet meer!

ik ben 12 bijna 13 (over een jaar in januari ;))
ik ben een van de stoerste alles heb ik nu totdat ik verliefd werd op iemand
toen ik wouw het vertellen heeft nick (eerst men beste vriend nu een vijand)
het al vertelt met een hoge toon zodat ze me niet wouw toen ik hoorde dat ik lelijk en te groot (180cm) was
verscheurde me hart in duizende stukken ik dacht alleen nog maar aan zelfmoord en iets anders
(kweet niet meer wat)
toen wouw ik direckt naar de eetzaal een mes gaan halen en me de keel doorsteken zodat het gevoel weg is
maar dat wouw ik niet echt want dan zou ik haar dat gevoel geven en zou ze het ook doen
toen ik in de rij ging gaan staan met een andere vriend van me ging ze zover mogelijk van me gaan staan
(don't know why)
toen we in het zwembad waren was dit me kans om me te laten verdrinken maar het ging niet
ik kon het niet ik was te bang
toen ging ik wat in het water wachten op haar toen ze aankwam keek ze express de andere kant uit
toen de tijd weg was ging ik weer in de rij staan toen ging naar het coole clubje ze zeiden dat ik er niet mee in mocht want ze wouwden ook geen problemen deed me nog meer verdriet nu heb ik nog maar 3 vrienden ik kan er niet meer met verder
ik kon niets vertellen hoe ik me voelde want ik ben een gesloten karakter
toen ik naar de school weer was ging het nog meer fout ik begon deppresief te raken tegn mezelf en tegn andere!
verdrietig voelde ik me ook maar liet niets tonen maar in mijn hart wel
toen in de bus ging nog alles slechter ik begon meer en meer deppresiefer te raken
gelukkig kon ik me kalmeren met dit liedje:
ijskoud eenzaam
en
ijskoud zelfmoord
nu is het zondag ik weet niet wat er verder zal gebeuren als er nog ergere dingen gebeuren
P E A C E
alstublieft laat dit stoppen
Datum:
13-06-2010
Naam:
jori
Leeftijd:
12
Provincie:
België

?

haai,
dit is mijn tuk leven.
het begon in groep drie (toen was ik 7 ofzeu) toen probeerde een paar rare meisjes (zeg maar elke in mijn klas) me in een kuil duwen en het met zand dichtgooien weet ook niet waarom. een vrouw zag het en hielp me eruit. Ik had een hartsvriendin, ik kon het wel met haarvindne, maar nadat ik verhuide naar een k*tboerendorp, kende ze me opeens niet meer, en had ze al een vervanger voor mij.(toen was ik een tijdje gothic) daarna kwam ik op een nieuwe school, ik kon opnieuw proberen, een frisse start. Helaas dat werd me niet gegund. Ik dacht dat ik een vriendin had, maar ze was alleen een vriendin om al me geheimen aan iedereen in dat f*cking incest dorp te vertellen.(vertrouw dus niemand). Toen kreeg me moeder psygotische problemen,ik mijn zus mijn zusje (2 jaar) en me broertje (2maanden) werden weggehaalt terwijl er helemaal niets gevaarlijks thuis was. En raad maar wie weer de zondebok moest zijn, ik. Terwijl mijn zus na nog geen 4 weken bij mijn oma en opa voor een tijdje mocht wonen, moet ik nog ruim negen lange jaren wegrotten bij cardea (en zo vriendelijk zijn ze niet, ze mishandelen je en schrijven op dat JIJ het hebt gedaan en dan moet je zonder eten naar bed). Door cardea werd mijn keurige kleine zusje dat altijd beleefd en netjes was een monster, een beitend krabbelend monster. Mijn kleine broertje herkende mijn moeder niet meer, en mijn vader ook niet. we zaten alle drie gescheiden, toen -gelukkig- min broertje en zusje weer helemaal verstrooid, en verward naar huis moesten, moet ik blijven omdat ze zeiden dat IK de gek was. En mijn nieuwe school was ook sh*t. Eindelijk mocht ik naar huis, met een of andere meiden coach. Die heeft een paar maanden mij -om zeep- geholpen. Ze zei tegen me voogd dat ik niet gek was, mar ze geloofd het niet en laat iedere 2 weken ofzeu eenofandere gestoorde naar school bellen om te kijken hoe het gaat. Mijn moeder doet vreselijk haar best, maar ze is een liegende trut. Eerst noemt ze me dik, dan schreeuwt ze dat ik af moet vallen, dan vraagt ze of ik de knakworstjes wil hebben (uit verdriet ga ik eten dus zeg ik ja) als mijn vader thuis komt zegt mijn moeder dat ik ze gewoon heb gepakt, dat ze er niets van weet.Het lijkt niet erg, maar het doet pijn. Ik ben altijd de zondebok, ook als ik het NIET gedaan heb. Mijn zus heeft een keer het schietspel van me vader zoekgemaakt, hij sloeg me in elkaar toen ik zei dat ik niet wist waar hij lag, toen me zus heb naar beneden bracht begon mijn vader te lachen en al die sh*t. Ook mijn moeder helpt aardig mee, ze laat haar vieze maandverbandjes liggen, ik krijg de schuld en moet ze opruimen. Ze heeft ook (volgens haar)echo's van al haar kinderen.ik vond die van me zus, me zusje, en natuurlijk van me broertje, maar niet die van mij. ik krijg ook nooit aandacht. Ik zit nu weer op een nieuwe school (middelbare). Dat is al helemal niets, ik heb meer vriendinnen dan ooit (maar drie terwijl me zus er miljoenen heeft)maar ik doe alles fout. Ik heb nu een nieuwe voogd, die vind me ook gek, dus dan is het mijn schuld, en misschien moeten we alles nu opnieuw doen.
Ik heb gezelfschap nodig, een echte hechte vriend, of misschien een vriendje...
maar dat gaat nooit gebeuren, ik ben dik, me kont is enorm, ik verstop me booby's, want ze zijn (volgens de 'mooie' meisjes lelijk) ik heb puistalarm-fase donkerrood...
me haar word langzaam kroessig (en dat is vreemd) er zijn zoveel mooie dingen in het leven, alleen niet voor dit dertienjarige meisje met haar k8tleven... al me zelfmoordpogingen sinds die meidencoach zijn mislukt, echt allemaal. Soms denk ik, had die vrouw me maar niet gezien toen ik in groep drie zat, dat waren die drie meisjes nu in een psygiatrische inrichting, en zat ik weg te kwijnen in mijn graf.
dingen die ik dagelijks denk:
-karma bestaat niet, ik geef zoveel liefde maar ik krijg niets terug.
-Voor mij bestaat er geen god, hij gebruikt me alleen maar om me te zien leiden en me dan uit te lachen.
-die leuke jongen uit onze klas haat me, hij vind me vies, dik lelijk.
-vriendschap bestaat niet, op geen enkele manier

ik ben radeloos, help me uit deze zelfmoorddip.
als je dit hebt gelezen, bedank ik je superergveel, je geeft me hoop, dat sommige wel om me geven
(als je niet om me geeft -maakt niet uit-
skip dat stukje)
PS. volgens mij maakt cardea je juist gek, alles ging goed daarvoor.
mislukt elfje

Leven
is kut
je leeft wel
maar dan ben je
dood
Datum:
13-06-2010
Naam:
ik
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Leef nu

Ik ben geboren met een levensbedreigende ziekte. Elke dag moet ik vechten om te leven. Ik weet dat ik vroeg ga sterven maar ik kies er voor om er elke dag voor te gaan. Wanneer de pijn de intens wordt en je ziet geen uitweg meer, focus je dan op het moment. Adem rustig in en besef hoe uitzonderlijk dat het is dat je leeft. Adem rustig uit en visualiseer hoe je de pijn uitademt... Enkel door bewust te leven kan je jezelf bevrijden van pijn en verdriet. We leven te veel in gedachten van het verleden en de toekomst. Net dat weerhoudt je om je leven echt in eigen handen te nemen. Leef nu en kies er elk moment actief voor om met de middelen die je hebt aan een positief leven te bouwen. Je kan het...
Datum:
13-06-2010
Naam:
L
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Alleen en gedumpt

nou het begon allemaal met op de speciale basis school gewoon voor me probleem omdat ik meer puber word dan de andere
toen eergisteren vrijdag ik met meisje wouw zijn (mooi meisje goed karakter)
begon er een ruzie met mij en men beste vriend niet om het meisje om iets anders
hey wete mijn geheim en ging het rond vertellen op de hele school toen dat meisje: morgan het hoorde ( ze wist er nog niks van)
zei ze tegen me dat ik lelijk en te lang was dat deed te veel pijn aan me hart
ik was boos en bang en te gelijk verdrietig
toen me vrienden dat wisten waren ze plots allemaal weg kwas dus alleen een lkeine schoolverlater was wel nog voor me natuurlijk hij was aardig en soms pesterig maar maakte niet uit van me grote me ruzie ging maar door en groter en morgan waar ik zo van houde kon ik niet weerstaan en heb ik nu nog alleen schuld in mezelf en zelfmoord actie's die ik wil doen maar in het zwembad was mijn kans om te verdrinken maar ik wouw niet alé ik wilde het wel maar ik durfde niet omdat ze anders dat schuld zou voelen en zelf de jongens van me klas die me negeerde ik kan dit niet meer aan!
mijn liefde is te groot voor mijn zelfmoord
en ik weet hoe jullie je ook voelen
nu gaan de dagen traag voorbij
en stillaan voel ik meer en meer verdriet en pijn in me zelf
ik hoop dat dit niet eewig duurt
want ik wil dit niet meer
12 juni 23:46 zaterdag
ik hoop dat jullie minder ergere dingen hebben
Datum:
12-06-2010
Naam:
jori garrein
Leeftijd:
12
Provincie:
België

te veel stress

Heb vaak zelfmoordgedachtes maar durf het zowiezo niet omdat ik het te definitief vind.
Maar weet dat het heel erg is als je zulke gevoelens en gedachtes hebt.
Ben zelf heel positief ingesteld in mijn leven en heb een goede gezondheid en ook hobbies genoeg.
Maar heb een hele problematische relatie met mijn dochter die mijn hele leven kapot maakt.
Ze is 17 nu en ze mishandelt mij geestelijk en maakt spullen stuk in huis en terroriseert mij.
Ik heb het gevoel dat ik vast zit en mijn leven niet kan lijden die ik zou wilen.
Van hulpinstanties kan ik ook niet veel verwachten en ik denk dat het het beste is dat ze het huis uit gaat.
Zou het liever niet hebben maar toch gezien de situatie voor mezelf is het het beste.
Vandaag ben ik erg down omdat iemand waarvan ik verwachtte dat hij het begreep heel hard reageerd en boos is dat ik niet bij hem kon komen door haar gedrag.
Ik had van hem verwacht dat hij het wel zou begrijpen hoe erg het thuis is met haar en dat zij mij heel erg overheersd maar hij had geen begrip en daarom krijg ik deze gevoelens nog veel sterker.
Omdat je ziet dat je gewoon in de steek word gelaten eigenlijk.
Datum:
12-06-2010
Naam:
free
Leeftijd:
45
Provincie:
Groningen

Geen goeie redens meer

Veel drugs, verkeerde vrienden.
je raakt verslaafd. problemen stapelen op.
je hebt het niet in de gaten, je wilt stoppen.
Maar dat lukt niet meer,
voor mijn doen, Heb ik me doel gehaald.
Geprobeert wat ik kon, praten lukt me niet, dus, enige wat ik nu wil.. Is zelfmoord.
De vraag is.. hoe doe ik het, waar. wie lijd er aan, voor mijn idee, niemand.
zoveel mensen, kunnen ze toch 1 extra wel missen..
Datum:
12-06-2010
Naam:
ziel
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

te veel!

hallo
ik ben een jongen van 20
en ik heb tot men 8ste een super leven gehad tot wij een feest hadden van mijn ouders mijn opa was al erg ziek ! en aangezien hij die avond ook veel dronk ging er heel wat mis ! mijn opa was jager er had genoeg wapens en monitie in huis ..... de avond verliep goed tot het eind nummer kwam van het feest mijn ouders werden gevraagt om bij elkaar te gaan zitten en naar hetr nummer te luisten op dat moment nam mijn opa mij mee naar zijn nwoning waarop hij een xxx aantal medicijnen innam en daarna in zijn wapen kast een pistool te voor schijn haalde ...hij laden het pistool en nam mij weer mee na buiten wij lipen samen weer naar de plek waar het feest gaande was mijn opa gings vlak voor mijn ouders en de aanhang staan hield mij stevig vast gaf mij het geladen pistool en zei schiet ze maar neer dan zijn we met zn tweeen ! ik weet dat veel mensen niet kunnen en willen geloven maar ik weet zelf egt wel het beste want sinds die dag is mijn leven een hel ..! ik wou niet meer naar school omdat ik gepest werd ik haalde tog mijn (diploma`s waar je geen ene ruk aan hebt ) ma goed ik ben gaan werken wat ook geen succes is want ik vlieg van het eene in het andere ...! kon ik eindelijk met men scooter beginnen ik had al wel een scooter maar geen certificaat ... en omdat ik nu ook vaalangst heb had ik men certificaat nietr gehaald met als gevolg dat ik zo ging rijden de eene bekeuring naa de andere ma goed ik moest vereder ook al had ik nu al schulden en probeerde ik me al 8 jaar van kant te maken ik werd 18 en begon met men rijbewijs wat betreft et rijden geen probleem was maar men theorie wel inmiddels had ik men theorie gehaald en ging lessen naar een half jaar lessen kreeg ik een brief dat iok gekeurd moest worden voor men rijbewijs nou goed dat was geen probleem alleen kon ik aleen een afspraak krijgen op een week voor het einde van mijn theorie exame gelding mag goed ik had et zo geregeld dat ik nog 1 keer op kon die dag ging alles goed met het rij examen alleen die examinator vond dat ik op een 80 weg 60 reed en dat te zacht was terwijl ik het geen veilige situatie vond om daar 80 te gaan rijden ....! ma goed ik heb nu te vaak ja gezegt en alles maar genomen sinds dat eene feestje hebben ze mij vol medicijnen gestopt waardoor ik onzeker overkom en waardoor ik een uitweg ben gaan zoeken en dat (was is) drugs eerst ben ik gaan blowe en daarna ook wel eens wat gesnoven je denkt dat et een uitweg is maar je duwt je problemen alleen maar naar voren om als je nuchter bent weer over te gaan piekeren ...! nu ben ik inmiddels 20 ga elke morgen gewoon naar men werk waar mijn collega`s me waarschijnlijk als een aardig en vrolijke jongen kennen weten ze niet dat ik elke morgen met pijn opsta en weer aan die eene dag denk en dat ik elke dag weer denk hoe ik het best een einde aan mijn leven te maken zonder dat men vader moeder of broer me vind want voor hun leef ik nu maar dat is niet meer voor lang ......hopelijk hoeft een ander niet zo te leven als ik want op deze site kan ik mijn boek met 5000 bladzijde`s niet kwijt
i will never forget you all
Datum:
12-06-2010
Naam:
drugs
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

't is op

Na zoals velen van jullie, pispaaltje van de klas, geen echt suc6 in het leven. Heb ik het nu wel gehad, een paar mislukte. Relaties waaraan ook ik zelf net zo hard schuldig ben als de exen, en de laatste 3 maanden 8 uivaarten dicht bij, heb ik het nu wel gehad, zaken gaan ook slecht, de bank klopt al aan en ik voel me als een melkkoe van mensen die weten wat hun " recht " is deze vergeten vaak hun plicht welke ik altijd na kom maar het geven is voor mij op. Nu nog een manier vinden die ik durf?
Het lef?
Waar haal ik het vandaan?
Het geluk is op!
Datum:
12-06-2010
Naam:
Rob
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.