Levensverhalen (pagina 675)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hate this life.

het leven is moeilijk


het leven is pijnlijk


ik weet het nu bijna zeker


ik hou het bijna niet meer.
Datum:
14-06-2010
Naam:
Rachelle
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

FACKING MOEDER

ik kan het gwn niet meer. Ik wil gwn weg...
ja boejee als ik er ni ben,
Datum:
14-06-2010
Naam:
Sarah
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Waardeloos

Ik denk niet dat ik echt zelfmoord wil plegen, maar vaak denk ik eraan. Ik voel me alsof ik heel veel over heb voor andere mensen, maar andersom is er niemand die iets over heeft voor mij. Ik ben aan een tweede WO studie begonnen - mijn eerste heb ik afgerond - en dat zou toch iets moeten zijn om trots op te zijn. Maar dat ben ik niet. Ik voel me mislukt als persoon en daarom denk ik dat ik later toch geen kans maak op een goede baan. Daarnaast heb ik een vriend, al weet ik niet of ik hem wel mijn vriend kan noemen. Ik krijg het gevoel dat hij me alleen maar wil voor seks. Nooit krijg ik spontaan een berichtje van hem, en meestal als ik zelf iets stuur krijg ik niets terug. Hij belt me eigenlijk alleen maar om afspraken af te zeggen. Terwijl ik andersom attent ben en hem altijd vraag hoe dingen - tentamens, werk, dag weg - waren. Het is wel duidelijk dat hij niet in mij is geinteresseerd. Hij gaat straks een halfjaar weg en heeft al duidelijk gemaakt dat hij niet zeker weet of hij mij wel trouw kan en wil blijven. Ik vraag me af of ik dit nou verdien. Hiervoor had ik ook al een vriend die me altijd uitschold & slecht over mezelf deed voelen. Mijn huidige vriend is wel lief als ik bij hem ben, maar volgens mij beteken ik niks voor hem. Ik vraag me af voor wie ik nog wel iets beteken en wie wel enige moeite voor me wil doen. Ik voel me waardeloos. Ik denk niet dat ik echt zelfmoord wil plegen, omdat ik mijn familie daarmee te veel pijn zou doen, maar het spookt vaak door mijn gedachten. Ik wilde even mijn verhaal kwijt.
Datum:
14-06-2010
Naam:
Leila
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

uitzichtloos

Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik erover nadenk om zelfmoord te plegen, van kind af aan gaat er al een hele boel mis, altijd gepest, nooit vrienden gehad, mishandeld door mn vader, nu geen contact meer met ouders/familie. ik heb nu 2 jaar een relatie, ik ben er gisteren achtergekomen dat hij vreemd gaat. hij wil dat ik uit huis ga, ik ben niet goed genoeg, voor niemand! word er zo moedeloos en verdrietig van.. alleen maar huilen,huilen,huilen.. voel me gewoon heel erg alleen, en in de steek gelaten. zit ook diep in de schulden, heb geen energie om een opleiding te doen. ik zou t liefs wegkruipen in een hoekje. dood zijn lijkt me zo fijn, verlost van alles, geen pijn, geen schulden, geen zorgen, geen verdiet...
Datum:
14-06-2010
Naam:
laura
Leeftijd:
28
Provincie:
Anders

Jij bent de schuldige

Allereerst een dikke WTF!
Me vrienden hebben me zo hard laten naaien.. niet op een manier van geld afhandig maken of pesterijen.. veel erger.
Ik probeer het uitteleggen:

In de weekenden kwamen we wel bij elkaar, maar al gauw leek het erop dat men zich niet meer voor mij interesseerde en nog voor ik het door had, heb ik niemand meer.
Altijd express me negeren en dom reageren op de vragen of gesprekken die ik op gang wou helpen.. want het GING altijd over muziek.
Dus het gevoel wat ik iedere keer weer op na hield was: ik ben saai, ik ben maar een niet interessant figuur... zeg dat dan eerlijk maar niet op zo'n fucked sneaky manier.
Ik wou dat ik die vriendengroep uit me kankerhoofd kon halen, want ik kan er maar niet overheen komen, stelletje kut gasten dat het waren.

Te vaak komen er gedachtes in me op om eens langs te gaan met een fully automatic pistol en ze dan kreupel te schieten zodat ze merken wat ze MIJ aangedaan hebben met hun groeps MACHT.... mentaal helemaal naar z'n klote
Datum:
14-06-2010
Naam:
rudi das fleisch schwein
Leeftijd:
23
Provincie:
Friesland

stotteren

Hallo,
ik stotter sinds mijn 4de leerjaar, en volg nu al 6 jaar therapie. Het helpt niet!! Het word steeds maar erger, ik probeer steeds te oefenen, maar niets helpt. Daardoor sluit ik mij af van andere mensen, ik heb genoeg geprobeerd rustig te praten, maar ze maken enkel opmerkingen van; ist nog voor vandaag, of aléé jong!. Ik heb al bij verschillende logopedisten en psychiaters geweest, maar het helpt allemaal niet. Daarboven zijn mijn ouders ook gescheiden, heb ik geen vrienden, en zit altijd alleen.
Datum:
14-06-2010
Naam:
kwn
Leeftijd:
16
Provincie:
België

de dood voor me

ik zie alleen de dood voor me, so ik wil dood. ik krijg altijd van me broer te horen dat ik een hoer ben en ik krijg ook klappe... en me vriendinne doen me egt pijn..ik kan niet meeer ik wil dood..
Datum:
14-06-2010
Naam:
ik zie de dood voor me!!
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

pleeg geen zelfmoord

Hallo,

pleeg geen zelfmoord, want er is weldegelijk iemand die van julllie houd.
en dat is Jezus Christus
Datum:
13-06-2010
Naam:
annoniem
Leeftijd:
24
Provincie:
België

Ik kan niet meer

Ik kan het niet meer aanzien, verdragen. Alles, dit, wat ik doe, wat ik ben, wat ik heb gedaan en wat mensen doen. Ik ben gebroken, kapot, verminkt, lusteloos, zielloos en vooral leeg. Alles wat ik doe heeft geen nut, alles wat ik zeg, is maar gezegd, mensen en de impact van hun woorden en daden laten me koud. Het kan me allemaal gewoon niet meer schelen. Ik lach altijd, speel mee, draai maar mee, doe wat ik moet doen, maar eigenlijk loop ik al helemaal niet meer echt en dat voor een lange tijd, ik besefte het niet, maar onbewust zat en zit ik gewoon in de put. Al 19 jaar lang verdraag ik mezelf. En waarvoor? Zelf heb ik er NIETS aan. Ik voel me niets, ik voel me belachelijk, minderwaardig, waardeloos. Ik haat mijn leven en alles wat ermee te maken heeft. Ik haat alles en iedereen, ik verlang zo naar die afwezige warmte, het gelukkig zijn. Maar wat ik ook doe, het heeft geen zin. Mijn hele wereld is leeg. Ik heb geen idee of ik zelfmoord ga plegen. Maar het voelt goed als ik eraan denk en dan mogen mensen ervan vinden wat ze willen. Als ze wisten hoe moeilijk het is voor mij om mezelf elke dag door de dag heen te sleuren zouden ze me misschien begrijpen in de keuze die ik misschien ga maken, want ik kan zo niet verder, ik wil hier weg. Ik haat mijn leven. En ik ben inderdaad één van de velen die zo laf is het niet te willen verderzetten. CARE. ROT OP. Ik heb jullie mening niet nodig. Salu.
Datum:
13-06-2010
Naam:
Priscillia
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Het is allemaal genoeg geweest

Bijna me hele leven had ik een heel mooi leven. In 2008 werd het verstoord door een meisje, toen ik met zelf verwondingen begon. Het heeft maanden lang geduurd tot in 2009 tot ik er weer boven op kwam.

Nu in 2010, naar het overlijden van mijn opa ben ik voor goed uit de realiteit. De virtuele wereld heeft me mee gesleurd, ik haal slechte punten op school, het leven vind ik nu toch langzaam een eind. Op mijn school wordt over mijn opa gescholden en mijn familie leden, elke avond denk ik dat ik een of ander gek ben die naar geesten roept. Terwijl er niks komt.

Ik vind dat ik vroeger het leukste van me leven heb gemaakt. Ik vind tijd dat de zelfmoord acties moeten komen, ik sla ook al bijna twee jaar lang op het hart. Ik hoop dat deze binnenkort de laatste hartslag laat voelen, en dat het definitief. Ten, einde, is.
Datum:
13-06-2010
Naam:
Anoniem uit Heerlen
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.