hallo,
het begon al in mij jeugd,mij ouders hadden altijd ruzie,mij vader was alcohollist,wij waren met 5 kinderen,4 meiden 1 jongen,ik was de jongste van de meiden,mij broer was de jongste.ik heb echt veel verdriet gezien bij mij moeder,mij tweede oudste zus was 15 toen ze zwanger thuis kwam,ik was 12 toen mij moeder die zorg erbij kreeg,toen ging het fout bij mij,ik voelde mij afgestoten kreeg geen aandacht meer,op mij 12 jaar leerde ik mij eerste vriendje kennen,hij hield mij voor de gek,sloeg mij,vernederde mij,maar toch hield ik veel van hem,deze relatie heeft 6 jaar geduurt,hij kwam in de gevangenis terecht toen hij 16 jaar was iemand dood gestoken,ik raakte verlost van hem en werd verliefd op een ander,toch kreeg ik hem niet uit mij hoofd,ook deze relatie liep slecht af van 2 jaar,hij was al uitgehuwelijkt,maar maakte misbruik van mij,hij was een zigeuner,tussentijds ben ik ook nog verkracht geweest door een marrokaan,daar wil ik het niet over hebben,toen leerde ik iemand kennen die zo lief was dacht ik,hij was lief voor mij maar hij had een drugsverslaving,in het begin had ik het niet door,ik was verliefd en wij wilde kinderen,helaas lukte dat niet,toen ik erachter kwam van die drugs toen ben ik het voor de eerste keer gaan gebruiken alleen speed,ik kon heel de wereld aan dacht ik,ook die relatie duurde ander half jaar,hij trouwde met een ander,ik ben blijven gebruiken ik nam het mee naar mij werk,toen leerde ik de vader van mij dochter nu 15 jaar tegen,ik was niet meteen verliefd,dat kwam later,hij gebruikte ook speed,coke,extexie pillen,hij begon er ook in te dealen,ik woonde intussen al op kamers,dat was mij eerste keer dat ik een halve pil innam,op aanraade van hem,het kon geen kwaad zei hij,ik nam het in en ging in bad,hij zei als je iets voel dan moet je mij roepen,ik begon inneens te gillen zo eng was dat,hij kwam gelijk naar mij toe en kalmeerde mij door sex te hebben,ik was inneens zo relex,het werd van kwaad tot erger,we gingen alleen nog maar uit met drugs op,hij dronk er nog flink bij,toen had ik mij ogen al open moeten doen,op een ochtend werd ik zo ziek dat ik niet meer kon lopen van de pijn,ik had een hoge bloedbezinksel,onsteking dus en werd gelijk opgenomen in het zieken huis,om het verhaal kort te houden,ben ik naar dijkzicht ziekenhuis gegaan,daar hebben ze mij gelijk geopereerd,ik bleek maar 1 eierstok te hebben die onstoken was,ze hebben mij goed geholpen,alleen mij kans op zwangerschap was niet zo goed,ik was nog steeds bij hem,ik besloot met de pil te stoppen,ik kon toch niet zwanger raken dacht ik,nou 3 maanden later was ik zwanger van hem,ik was zo gelukkig,hij was teleurgesteld,hij zei dat ik het exspres gedaan had,ik voelde geen blijdschap bij hem,toen ik hoorde dat ik zwanger was dat was mij redding,ben ik overal mee gestopt met alle drugs,ik wilde tenslotte een goede moeder zijn,als je wilt kan je het dat geld voor iedereen,mij is het gelukt,ik was toen 23 jaar,alleen hij begon zich jaloers en bezitterig te gedragen,ik heb ook geen fijne zwangerschap gehad,ik kreeg geen steun,hij bleef maar gebruiken,toen mij dochter geboren werd,toen werd het nog erger,hij dronk heel veel samen met coke,geld was altijd op en ik kreeg overal de schuld van,hij vernederde mij.toen mij dochter 3 jaar was heb ik moeten vluchten naar blijf van mij lijf huis met haar een verschrikkelijke tijd,weer thuis gekomen probeerde wij het weer ik had medelijden met hem,hij beloofde mij van alles,niet dus ik vond overal in huis verstopte blikjes bier,het begon weer,alleen nu met lichaamelijk geweld,ik heb toen aangifte gedaan en hij kwam vast te zitten,eenmaal er weer uit gaf ik hem nog 1 kans hij is tenslotte de vader van mij kind dacht ik weer,om het even kort te houden,nu anderhalf jaar geleden liep het weer ui de hand,hij sloeg mij in het ziekenhuis,mij dochter was alweer 14 jaar,zij wilde mij beschermen en sloeg haar vader,hij pakte mij dochter bij haar keel met haar voetjes van de grond,ik wilde omhoog kruipen want ik lag op de grond hij had mij van de trap afgeschopt van boven naar beneden,toen kreeg ik weer een schop tegen mij nieren,hij vluchte weg,ik belde de politie,ik kon niet meer lopen,er moest een ziekenwagen komen en ik werd gelijk meegenomen met infuus en morfiene,sindsdien zijn wij nu anderhalf jaar uitelkaar,ik stopte ermee,ik kon niet langer aanzien wat het met mij dochter deed,20 jaar van mij leven weg met hem,vanaf mij 12 jaar tot nu ik word 40,zijn mij wonden nog niet geheeld,ik krijg geen allementatie,hij belooft mij dochter vanalles,maar zij blijft teleurgesteld,en ik ook,wat moet ik doen,ik denk nog steeds dat hij kan veranderen,ik word gek van de gedachten,ik zit thuis en hij leeft lekker door,uitgaan enz.ik voel mij in de steek gelaten,verdrietig,moe,futloos en heel erg eenzaam.ik kan een heel boek erover schrijven,dit is nog niet alles,ik probeer me sterk te houden,dat heb ik te danken aan mij dochter,maar waarom spook de dood toch in mij hoofd,om overal vanaf te zijn mij verdriet en pijn,maar vooral de moeheid en eenzaamheid,maar dan denk ik aan mij dochter,en ik wil het haar niet aandoen,zij heeft dit niet verdiend en niet om gevraagd,en eerlijk gezegd ik ook niet.
ik stop er nu mee en ga slapen.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.