Levensverhalen (pagina 433)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

SORRY

Sorry voor een ieder die ik hiermee pijn doe.
Maar ik kan niet meer. M’n batterij is leeg. Ik ben op.
Opgesloten in een verstikkende cocon van stress, zorgen, spijt en pijn.
Te veel negatiefs en te weinig positiefs.
Zij die niets voor mij betekenen, bepalen mijn leven.
Zij die alles voor mij betekenen, doe ik onbedoeld pijn.

De balans is zoek. Alsof je op een wip zit, maar er zit niemand aan de andere zijde.
Hoe kan ik dit herstellen. Waar ben ik de controle kwijt geraakt? Ik weet het niet.
Is dit mijn lot? Is dit mijn leven? Is dit leven nog de moeite waard?
Alsof mijn leven te vroeg voltooid is. Heb het geleefd. Heb ook mooie tijden gekend.
Maar nu…. Nu heeft het leven zijn glans verloren. Mooie herinneringen vervagen langzaam.
Tijd krijgt ineens een heel ander perspectief. Hoe lang nog?
Het is tijd… Het is nu tijd… Tijd voor mijn vrede, mijn rust…

Aan allen die ik in mijn hart gesloten heb, vergeef het mij.
Aan allen die mij in hun hart gesloten hebben, vergeef het mij.
Vergeef het mij en houdt vast aan de leuke herinneringen.
We’ll meet again, sometime, somewhere. Till then…

Datum:
20-01-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
51
Provincie:
Limburg

Ik ben er klaar mee 15 jaar

Hallo jongens ik ben 15 jaar ben toen ik 14 was in elkaar geslagen door m'n vader hij heeft me sinds toen 132 keer een kutkind genoemd en dat komt heel hard binnen want m'n vader was altijd m'n grote voorbeeld maar sind m'n 14 niet meer ik ben nu weer voor kutkind uitgescholden, op school ben ik verder heel populair en ik ben heel gesierd he altijd veel vriendinnetjes gehad en kan heel goed sporten Zat altijd op voetbal maar dat werd een beetje saai en toen gong ik op karate en nu doe ik aan wakeboarden en waterskieen en Ik denk er over na om een epen te kopen en voor m'n pa m'n zegje te houden en mezelf door m'n hoofd te schieten en probeer me er niet van af te halen want ik heb het al een keer geprobeerd maar dat wil niet toen Ik 13 was en weet iemand en snelle goedkope manier om me van de pijn te verlossen en graag niet voor de trein want op het moment durf ik niet dus het is 1 klik ofzo en klaar alvast bedankt

Hou van jullie en succes met de anderen xx (no homo)
Datum:
20-01-2012
Naam:
S*
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

Lege batterij

Hoe lang houdt een mens het vol wanneer hij alleen maar negatiefs op zijn pad vind? Voelt alsof mijn batterij leeg is. Krijg geen kans om weer eens op te laden. Weet niet wat ik zou kunnen doen om dit te bewerkstelligen. Ben (nog) niet suicidaal, maar verlang steeds heviger naar het einde. Een ongeluk, hartstilstand, korte hevige ziekte. Misschien vreemd voor jullie, maar voor mij klinkt het aantrekkelijk. Er zit geen balans meer in mijn leven. Alsof je op een wip zit, maar er zit niemand meer aan de andere kant. Eenzaam, stress, onduidelijke toekomst. Is dit mijn lot? Is dit mijn leven? Hoeveel is zo'n leven waard?
Datum:
20-01-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
51
Provincie:
Limburg

verdrietig

Niemand zou het over me denken: dat ik eigenlijk dood ongelukkig ben. Te veel redenen, ik weet geen eens waar ik moet beginnen. Weet wel dat al dat piekeren en rot voelen en iedere avond huilen een grote reactie op het lichaam kan hebben. Zo heb ik sinds een jaar een hoge bloeddruk en dat voor 22 jaar. En de artsen maar nadenken over hoe zo'n jonge meid dat kan hebben. Ik durf niet te zeggen dat ik eigenlijk heel ongelukkig ben.
Datum:
19-01-2012
Naam:
K.
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Liefde van mij leven kwijt

Ik ben hem kwijt. Hij voelt niks meer voor mij. Hij was mijn alles. Ik heb een menselijke fout gemaakt, omdat ik heel erg bang was hem te verliezen en heb daar 2 maanden medicijnen voor geslikt. Nu...ik probeer door te gaan, maar de zin van het leven is nu echt voorbij. Heb al geen mooi leven gehad en is altijd knokken geweest voor mij. Ik heb een kind en zit met het dilemma. Ik kan mijn kind toch niet opzadelen met verdriet etc als ik er tussen uit knijp? Maar ik kan zo niet meer verder. Heb het ooit al eens geprobeerd..maar nu..ik zie het niet meer..geniet nergens meer van en wil gewoon niet mee. Iemand nog een advies? Ik kan niet leven met wat er gebeurd is door mijn eigen schuld ben ik de liefde van mijn leven kwijt. Ik slaap niet meer en overdag sta ik elk moment op de dag op het punt in te storten en te huilen. Ik ben echt helemaal op...echt helemaal. Ik wil weg van deze akelige wereld, weet alleen nog niet hoe ik dit moet regelen met mijn kind. Waar moet hij heen en hoe kapot is hij als ik er niet meer ben??
Datum:
19-01-2012
Naam:
Patricia
Leeftijd:
37
Provincie:
Drenthe

Wat als...

19 januari 2012

Wat als je je leven maar niet op de rit krijgt?
Wat als mensen zeggen dat je alles al hebt, maar jij het zelf niet ziet?
Wat als je dag in dag uit vecht met jezelf?
Wat als je geen geluk in jezelf vindt?
Wat als het je niet lukt om echt te vechten voor dingen?
Wat als je geen vriendschappen kunt behouden?
Wat als je jezelf constant niks waard vindt?
Wat als je voelt dat je op elk front in je leven faalt?

Je wilt niet dood, maar het leven lukt ook niet.
De schulden worden steeds hoger, je probeert steeds meer dingen om je heen te verzamelen, maar merkt dat het ook niet in deze dingen zit.

Wat doe je als je niet kunt leven, maar ook niet dood wilt?

……
Datum:
19-01-2012
Naam:
D..
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

nog steeds verdrietig

hier ben ik nog... 3 weken later... durf nog altijd niet de stap te zetten... droom nog altijd van de eeuwige rust... hou van mijn kinderen... XXX

ben bijna leeg... op ... mama ik kom !

Datum:
18-01-2012
Naam:
knuffel
Leeftijd:
35
Provincie:
België

geen uitzicht ongelieft en gehaat

We hebben een schuld van 30.000 euro omdat mijn man fraude heeft gepleegd. Mijn kinderen worden gepest op school. mijn zoon is zwaargehandicapt geboren door mijn ziekte. ik krijg altijd na 3 weken te hebben gewerkt ontslag, hoe laag geschoold werk het ook is, ik heb een havo diploma, ik heb geen vrienden meer sinds mijn zoon gehandicapt is geboren, mijn schoon familie vind mij een dik dom wijf en de ouders van de medeleerlingen ook. als ik iemand bekend tegenkom rent deze persoon gauw weg als ik eraan kom. mijn buren verspreiden allemaal praatjes in de buurt. Ik ben als kind lichamelijk en geestelijk mishandeld. mijn schoonvader heeft me verkracht. ik heb er schoon genoeg van van alle deurwaarders pesters en beledigingen ook al probeer ik een lichtputje te vinden. het lukt me niet meer het ene wat nog overblijft is dat ik dood moet ik zie het niet meer zitten
Datum:
18-01-2012
Naam:
Miranda
Leeftijd:
38
Provincie:
Drenthe

Het einde raakt in zicht

Ik ben quinten en ben 16 jaar oud en ik zie mijn leven niet meer zitten. De meesten moeten mij hebben. Ik word al vanaf de basisschool gepest en bijna niemand mag me. En alles gaat fout bij me. Ik heb nu ook al ruzie met mijn ouders. Ik heb al twee keer geprobeerd zelfmoord te plegen, maar het lukt maar niet. Vanmiddag word het misschien de trein die ik ga halen. Iedereen nog succes met zijn leven
Datum:
18-01-2012
Naam:
Quinten
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

Het nut van het leven..

Hee lezers, ik ben een jongen van 16 jaar. Ik heb al veel berichten gelezen van andere, die hier iets op hebben gezet. Maar mijn verhaal is anders !
Mijn ouders zijn een aantal jaar geleden gescheiden. Daar had ik veel vrienden en stond ik graag in de schijnwerpers, maar nadat ik verhuisd was niet meer. Ik had nog wel veel vrienden, maar tien ik naar de middelbare school ging heeft een van mijn vrienden mij verraden. Hij had een geheim vertreld, en nu hoor ik dat al heel wat jaren. Of het waar is enzo, en ik maar zeggen: "Nee !" Maar eerst dacht ik als ik er geen aandacht aan besteed gaat t wel over, nou mooi niet. Ik word nog steeds gepest. Maar ik ben ook een makkelijk mikpunt, want ik die niets terug.
Mijn broer zei tegen me, een paar dagen voor oud & nieuw, dat hij en mijn pa dachten dat ik al jaren gepest werd. Toen vroeg hij ook wat ik daarbij voelde, ik zei: Niets. Maar het gekke was, ik voelde ook echt niets. Ook toen mijn tante overleed, het deed me helemaal niets, terwijk zij wel altijd heel aardig was en zo.
Maar het hele leven boeit me niet !!
Op vakantie met vrienden, afgelopeb zomer heb ik 2 leuke meisjes tegen gekomen, met beide had ik daarna nog veel contact. En de ene werd ook mijn vriendin. Toen voelde ik me echt helemaal goed, heb me nog nooit zo lekker gevoeld. Maar dat had ze na 2 maanden uitgemaakt, ik was er maanden kapot van, en ik wilde weten waarom ze t uit maakte en zo. Maar dat werd toen een beetje stalken, en nu spreek ik haar nooit meer :'(
Maar met dat andere meisje heb ik nog wel contact, ze heeft wel een vriend, maar ik zie haar meer als mijn zusje. Ze woont heel ver weg dus we kunnen alles tegen elkaar zeggen, omdat we elkaar toch nooit zien. Maar ik had met haar er ook over gehad dat ik het nut van het leven niet meer zag. Maar zij zei dat ze dat ook had gehad, maar nu is alles weer goed met haar.
Maar ik snap het nut van het leven echt niet, noem me nog jong om dat te zeggen, maar..
Je wordt geboren, opgevoed. Je gaat leren, nog meer leren. Werken, waarvoor je geleerd hebt. Kinderen krijgen, die ook gaan leren en werken. En dan stop je met werken, en ga je dood. Dus het enige wat we dien is:
- Leren
- Werken
- Kinderen krijgen / opvoeden
- Meer werken
- Werk stoppen
- Klein kinderen krijgen
- Dood gaan

Ik zie het hele nut er niet van in, leven om vervolgens dood te gaan. Dan kan ik net zo goed nu dood gaan !!
Ik heb al genoeg ellende mee gemaakt, het lieft ga ik nu dood in mijn slaap en anders moet ik het maar zelf gaan doen.

Het enige wat me nu nog in leven houd is mijn nieuwsgierigheid: zal ik iets voelen als mijn opa & oma dood gaan. Maar ik ben ook nieuwsgierig naar, wat er na de dood zal zijn. Voel ik nog iets, is het net zo als dromen ?
Ook ben ik een keer uit de boom gevallen, en torn zag ik mij. Leven aan mij voorbij flitsen, zegmaar. En dat was zo mooi !
Maar ik weet ook dat ik mensen pijn zal doen als ik dood ga, maar mijn familie heeft niet heel veel intresse in mij. En mijn vrienden, die kunnen het wel zonder mij. Alleen die vriendin van vakantie dan, voor die blijf ik in leven. En mijn opa & en oma, maar daarom wacht ik tot die dood zijn (duurt niet lang meer). En ook voor mijn kat, maar die merkt het toch niet als ik dood ben, dus dat is niet zo erg.

Het is erg fijn om mijn verhaal vertrld te kunnen hebben, ook als weet ik niet wie jij bent. En of er iemand dit leest, maar gewoon voor mij voeld dit al stukken beter !!

Xx
Datum:
17-01-2012
Naam:
Ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.