Levensverhalen (pagina 427)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom nog

hallo iedereen

het valt me zwaar om hier over me eigen te schrijven na al die verhalen van jullie.
ik ben een man van 45 jaar en heb het echt moeilijk en zwaar de laatste dagen .
de afgelopen vier jaar zijn zo zwaar geweest dat ik nu echt gebroken ben.
mijn relatie stuk na 8 jaar werk kwijt ouders allebij overleden en heel veel ruzie met mijn ex.
zij leeft in ons huis en ik leef in mijn auto en dat doet zo en pijn eigelijk kan ik het niet beschrijven zo en pijn doet dat.
ik rij veel rond en denk dan zal ik mijn auto onder een vrachtwagen rijden dan ben ik overal van verlost.
door al de problemen thuis heb ik 2 vast gezeten bij de politie (niet door slaan hoor) maar omdat ik een huis verbod had.
in de cel heb ik geprobeert mezelf op tehangen (helaas niet geluk) maar nu zit ik zo aan de grond dat het voor mij niet meer hoeft.
ik zie het leven zwart in het spijt me voor de familie die ik nog heb voor mijn daad.
Datum:
08-02-2012
Naam:
willem
Leeftijd:
45
Provincie:
Utrecht

zelfmoord en armoede

Soms wens ik dat ik iets kon nemen om uit het leven te stappen, iets die pijnloos is en die goed werkt.
In slaap vallen en nooit meer wakker worden.
Een pijnloze dood. Dat wil ik.
Ja, geld maakt gelukkig. Daar twijfel ik nu niet meer over.
Datum:
08-02-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
37
Provincie:
België

Ruzie met ouders

Ik heb elke dag wel ruzie met mijn ouders en ze maken me het leven zuur ze komen hun eigen regels niet naar en geven mij bijna overal de schuld voor voor mij lijkt het of er geen uit weg meer voor is soms wil ik wil voor de trein springen of het huis uit gaan maar voordat ik die stap wil zetten is er altijd wel iets wat be tegen houd meestal mijn ouders die dan heel lief gaan doen voor een tijdje maar dan gaat het weer mis vandaag had ik ruzie met mijn vader in de plaats iets te zeggen wat mij helpt gaat hij me letterlijk in mijn gezicht uit lagen tot dat ik weg loop en me zelf 8x ofzo in me gezicht sla omdat ik niet meer weet wat te doen.
Eerst wou ik naar burau jeugdzorg gaan maar dan hoor ik van anderen dat ik weer een halve maand en zo moet wachten voor dat er misschien actie word ondernomen dus dat blijkt ook geen optie te zijn het is bij ons tuis dat ik elke dag op de computer mag(1uur) en naar buiten (1uur) meeste dagen zit it tuis en ga ik niet naat buiten en dan mag ik 2 uur op de computer maar vandaag wou ik even naar buiten gaan om ong.19:15 en dan mag ik weer niet naar buiten zomaar zonder reden omdat ze dat niet willen dat is een van die dingen waar ik gewoon gek van wordt ik moet al mijn afspaken naar komen maar als het op hun neerkomt is het weer heel anders...
Wat kan ik daar nou aan doen?
Datum:
07-02-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

...

ik heb al heel vaak met een mes bij mijn keel gestaan ik heb me ook al heel vaak gesneden in mijn linkerarm ik heb er nu littekens van.
ik wou dood omdat mijn ouders zijn geschijden en het voelt net alsof niemand mij aardig vind.
en mijn moeder heeft net een nieuwe vriend die ik niet mag en mijn vader kijkt op internet naar porno video's dus ik werd zo boos dat ik gewoon niet meer wou leven
Datum:
07-02-2012
Naam:
dominique
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ik weet niet

waarom? waarom ik, waarom ik die altijd alle pijn en verdriet krijgt. Ik doe mijn best ook aardig te zijn maar nee ze willen mij gewoon niet. Ik heb zoveel verdriet en vooral pijn. ik heb gewoon niemand meer en ook niemand echt gehad. het doet pijn heel veel pijn. ik weet niet of ik dit nog wel aan kan al die pijn zit zo diep in mij en elke dag erger ik wil niet meer verder ik wil meer denken, zien of oren helemaal niks meer. ik wil gewoon rust en die vind ik nergens meer. praten doe ik ook niet meer en zal ik ook niet meer doen is gaat nu echt stoppen ik wil niks niet meer ik wil niemand meer zien ze zijn te ver gegaan. ze weten niet wat ze met mij doen het is voorbij echt voorbij !!! vandaag is de dag dat ik eindelijk ga rusten !
Datum:
07-02-2012
Naam:
meisjedatgenoegheeft
Leeftijd:
19
Provincie:
België

Verlangen

De reden waarom ik een einde zou willen maken aan mijn leven is omdat ik verlang naar een bewustzijn van totale gelijkwaardigheid. Als ik ervan overtuigd was dat dit bestond had ik er allang een eind aan gemaakt. De onzekerheid van het niet zeker weten is het enige wat me ervan weerhoudt!
Datum:
06-02-2012
Naam:
Chiel
Leeftijd:
34
Provincie:
Gelderland

ik voel mij klote

hallo allemaal.

ik kan het allemaal niet meer aan.
ik wil er echt een eind aan mijn leven maken.
ik loop al zins eind november met zelfmoord gedachten en ik heb het al vaker geprobeerd.
ik heb vaak een leeg gevoel en dat is niet fijn.
ik wil echt dood!!!!!!!!!!!!!!!!
het gaat niet zo meer en ik wordt ook niet geholpen.
mijn hoofd zit bom vol.
Datum:
06-02-2012
Naam:
auti
Leeftijd:
25
Provincie:
Overijssel

burb

Zal het kort en krachtig houden. Ik denk eraan maar heb nog niet de stap gezet. Mijn leven is een zooitje. 27 jaar jong, eigen huis, leuke baan enz. Toch, ik kom om door schulden, de liefde van mijn leven wil mij niet en ben mijzelf volkomen kwijt. Heb totaal geen grip meer op mijn leven. Hierdoor lijkt ontsnappen de enige keuze. Spullen pakken en weg gaan. Of tweede, ach je weet wel. Zal niet snel mijzelf van het leven beroven maar heb voor mijn gevoel geen rooskleurig beeld meer in de toekomst. Anderen en mijn omgeving lijken mij te drukken in deze situatie. En van mij wordt verwacht dat ik dit allemaal maar slik. Hopeloos en verdrietig wordt je ervan. Ik zie wel waar dit schip strand.
Datum:
06-02-2012
Naam:
funk
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer...

Waarom weet ik niet ik he. Liefe ouders veel vrienden maar
Op een of andere manier wil ik dood...
Ik heb heel veel stress door school enzo en ik zit vaak achter me pc en me moeder zegt dat ik vaker naar buiten moet met vrienden maar daar heb ik geen zin in
Ik heb nooit geprobeerd zelfmoord te plegen maar toch denk ik er wel eens aan om het te doen
Ik zie het gewoon niet meer zitten al die stress
Vooral door school...
Datum:
05-02-2012
Naam:
Mick
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

ER IS WEL HOOP!

Beste lezer(s),

Ik lees dat er mensen zijn die hulp nodig hebben. Ik had zelf ook veel zelfmoordgedachten ik heb ook geprobeerd zelfmoord te plegen maar ik heb dit overwonnen. Ik voelde mij leeg van binnen, triest, verdrietig en het voelde alsof het leven geen nut meer had. Alles ging fout enzovoorts.

TOTDAT ik een bezoekje had gebracht aan het UKGR (www.ukgr.nl). Bij de eerste bijeenkomst alleen voelde ik mij al gelijk HEERLIJK!! De verdriet die ik voelde ging weg, ik liep naar buiten met een grote glimlach op mijn gezicht. Ik bleef de UKGR bezoeken (zondag en vrijdag). Er zijn daar mensen die de tijd nemen om naar je te luisteren, een hoopvolle woord te geven en die je echt kunnen helpen! Ik ben er een levend bewijs van!

Probeer tenminste hun te bellen of hun website te bezoeken en ontmoet honderden mensen die elke situatie hebben overwonnen. HET IS NIET TE LAAT!! ER IS WEL NOG HOOP! Luister even niet naar die stem die zegt dat er geen hoop meer is en geen terugweg meer is en bezoek als het kan vandaag nog het UKGR bij jou in de buurt of neem contact met hun op. Er zijn daar mensen die met je willen praten en je leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

Vandaag geniet ik van het leven! ik heb rust, innerlijke vrede, blijdschap en ik kan zeggen dat ik blij ben dat ik nog leef!!

Groeten,

Marcos
Datum:
05-02-2012
Naam:
Marcos
Leeftijd:
23
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.