Levensverhalen (pagina 424)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

familie problemen

ik heb veel mee gemaakt met familie altijd problemen gehad ik ben nu 19jaar en nog steeds heb ik problemen ,, ik heb gewoon geen zin meer om te leven ... vriende negeren me ook alsof ik er ni bij ben ... ben gans alleen :( ik weet gewoon ni wat ik moet doen waar ik moet gaan of met wie ik moet prate :(
Datum:
16-02-2012
Naam:
G
Leeftijd:
19
Provincie:
België

eenzaam

Ik zou willen slapen en niet meer wakker willen worden, of een pil waardoor je op een menswaardige manier kan inslapen.
Ik heb al een leven lang te 'lijden' onder een soort mensenschuwheid waardoor ik me vooral de laatste jaren volledig heb afgesloten voor de buitenwereld. Om rust te krijgen ben ik in Duitsland gaan wonen.
Ik voel me erg eenzaam en ik heb veel angst voor de toekomst.
Mijn vrouw gaat regelmatig naar de kinderen en kleinkinderen en haar familie in Nederland, ik kan dat niet, ik blijf dan thuis.
In december is ook nog mijn steun en toeverlaat, mijn hond, gestorven.
Datum:
16-02-2012
Naam:
IJsbrandt
Leeftijd:
66
Provincie:
Anders

Ja, graag, liever niet.

Net als iedereen hier, heb ik er aan zitten denken.

Toch spookt er een gedachte altijd door mijn hoofd. De reden dat je weg wilt is omdat je gelijkwaardigheid, of van je problemen af wil zijn. Je zoekt rust en een makkelijk gevoel.

Het probleem is dat alles wat je zoekt, een gevoel is. En als je dood bent, voel je niets meer. Zelf doding is dus nooit de oplossing, het is een zwakke weg uit. Ook al lijkt het zo voor de hand liggend, zo makkelijk.

Praat met iemand, zet je verhaal op internet, maar kling er niet aan vast. Er is zoveel meer in het leven. Ook al staat je dat niet altijd even makkelijk aan.

Ik ben geen moraal ridder, nee helemaal niet. Ik ben iemand zoals jullie met de zelfde gedachten, maar ik ben ook een gezonde nuchtere jongen, die bij de realiteit probeert te blijven.

Wil je je verhaal kwijt? Stuur me maar een e-mail. Ik zal altijd reageren, zo goed ik kan. Misschien komen we er samen uit.

Datum:
16-02-2012
Naam:
Paul
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

klem

Het liefst zou ik dood willen zonder dat mijn vrienden en familie er verdriet van zou hebben.
De reden dat ik niet toegeef aan suïcidale gedachten is omdat ik hen geen pijn wil doen.
Ik zou willen dat ik het hun kon vertellen dat ik niet meer wil leven, maar zelfs dat doe ik niet want alleen al daarmee zou ik ze pijn doen.
Datum:
15-02-2012
Naam:
D
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Ziekte

Hallo, ik ben Sam 15 jaar. ik heb al zoveel op het randje gestaan maar nu is het er helemaal over. Ik heb een ziekte maar niemand geloofd me, dat ontrouw is teveel nu. Ik heb al lang gevochten voor mijn leven maar nu het meisje dat me al 2 jaar steunt me ook niet meer geloofd wordt het teveel. Ik weet niet meer wat ik nog kan doen
Datum:
15-02-2012
Naam:
Sam
Leeftijd:
15
Provincie:
België

geen uitweg meer..

ik weet niet wat er met me is.. nou eigenlijk wel maar het is moeilijk om uiteleggen, ik ben een meisje van 12 en ik heb heel veel zelfmoord gedachtens.. ten eerste is het dat mijn moeder een alcholliste is en ik had haar vroeger vaker dronken gezien, ze was een keer mijn verjaardag vergeten en kwam dronken terug, en ik was 1 jaar naar het buitenland verhuisd en toen moest ik al mijn vrienden achterlaten, en daar (in het buitenland) had ik geen 'echte' vrienden en daar was mijn vader voor iets dat hij niet had gedaan in de gevangenis gesmeten en mijn moeder was op dat moment naar een andere stad verhuisd. na ongeveer twee weken mocht me vader uit de gevangenis omdat hij was vrijgesproken.. mijn vader en moeder waren eigenlijk ook niet getrouwd en waren/zijn ook niet samen. mijn vader had al iemand anders, mijn moeder kwam nooit meer langs en heeft mij maar 1 keer gebelt op haar verjaardag en voor de rest echt nooit, ik ging daarna weer terug naar nederland, en tenslot had ik mijn moeder nooit meer gezien en ik weet niet of ze nu nog leeft..dus ik woon nu bij mijn vader en ik heb bijna elke dag ruzie met hem over iets stomzinnig ofzo dus ik ben niet echt bepaald blij met ho ik nu leef.. ik wil iever dood..
Datum:
15-02-2012
Naam:
annoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Ongelukkig&Deprrii?

De laatste tijden voel ik me erg verschrikkelijk ongelukkig. ik vroeg me altijd af of mijn leven nog zin heeft, ik had altijd gedachten van zelfmoord want ik werd zo ongelukkig hier van. Ruzie met me vrienden ruzie met me moeder ruzie met mezelf ik haat mezelf nu echt. ik heb lopen huilen en huilen ik heb niet goed kunnen slapen en niet goed kunnen eten.
ik ben moe en ik word snel bang oppeens.
ik ben steeds boos en krijg steeds ruzie met me moeder. ik ben kapot van me leven en ik geef het gewoon op want weetje wat... Soms denk ik wel waarom God? God wat heb ik gedaan hoezo?
Maar altijd hou ik in mijn achterhoofd:Stil maar.. stil maar... Anoniem. maar vandaag wil ik hulp want hier red ik het niet meer. steeds die eenzaamheid hopeloos,verdrietig en nog meer. ik wil hulp ik wil iemand waarmee ik kan gaan praten ik kan de pijn niet meer aan en het word mij teveel! ik huil nu weer ik weet je kan me niet zien maar ik huil nu wel. huilend schrijf ik dit ik moet dit uit krijgen uit me hoofd! Ik haal dit gewoon niet meer. ik ben klaar klaar..
waarom mij? ik ging al een keertje naar een therapie maar dat is al een jaar geleden en dat ging goed totdat ik weer klaar was want het was maar van die dagen tot die dagen en toen ging ik weg. nu voel ik me weer zo maar dan erger....
Kon iemand mij maar begrijpen.
kon ik maar mezelf zijn een meisje die gelukkig kan zijn maar nee nu wat ik alleen maar denk is dood en dood. En ik voel niks meer. de leegte is er nu en de bloed met liefde is weg!.
Doegx Dear Jennifer
Datum:
15-02-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

winnaars

Geboren worden is een overwinning op zich, van miljoenen zaadcellen ben jij de nummer 1, de primus. Ons leven kent vele stadia die elk hun eigen kenmerken hebben, de moeilijkste periodes situeren zich tussen ons 10de en 21ste levensjaar. Laat dit geen struikelblok zijn voor de rest van je leven, vermijdt impulsieve gedachten en handelingen, ze zijn toch van voorbijgaande aard. Grijp je kans en geloof in jezelf, je bent uniek.
Datum:
15-02-2012
Naam:
joe
Leeftijd:
43
Provincie:
België

ik ben het zat.

Hallo ik ben een meisje van 19 jaar.
Ik was vanaf mijn 14 tot me 18e met een jongens. Ik was superverliefd op hem, maar hij helaas niet op mij, hij heeft me 4 en half jaar lang mishandeld, bedreigt, gechanteerd, dingen laten doen ik zlf niet wou doen. Ik moest hem elke keer al me geld geven. toen ik 18 was geworden heeftie een lening aangevraagd op mijn naam en abonomenten aangesloten op me naam. Ik was zo blind dat ik dagt het komt wel goed... ik ben toch na 4 en half jaar bij hem weggegaan maar ik werd ziek ik kreeg een dubbele nierbekkenontsteking, spastische darmen, kreeg stress, en nu ben ik heel vaak verdrietig en depresief als ik er aan denk. Ben bang voel me vies, en ik vertrouw niemand meer. Ik kan niet werken kan niet naar school. zit in geldproblemen. ik kan het gewoon niet meer op een rijtje zetten het is heel moeilijk voor mij. Ik kan nooit meer gelukkig zijn. het voelt alsof ik in een nachtmerrie zit waarik nooit meer zal uitkomen!!
HELP!!!!

Groetjes anoniem
Datum:
14-02-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

ik voel me leeg van binnen

ik wou dat ik doodwas elke dag denk ik ik maak een einde aan mijn leven en dan denkk ikaan mijn kinderen om zonder moeder te moeten leven ze zijn nog jong.anders was ik er lang uitgestapt maar ik ben laf.
Datum:
14-02-2012
Naam:
mahjouba
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.