Levensverhalen (pagina 372)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

help mij toch

vandaag wil mijn man terug dat ik mij zelfmoord en zelf wil ik dat ook want zo gaat het niet meer : elke dag opnieuw probeer ik te overleven en met hem te praten maar hij wil niet luisteren : ik haat hem daarvoor en eigenlijk wil ik niet verder : ik wou dat ik de wil had om daar een einde aan te maken en opnieuw te starten :helemaal opnieuw zonder bagage uit het verleden : is dit mogelijk?
Datum:
24-08-2012
Naam:
sapaul
Leeftijd:
57
Provincie:
Noord-brabant

Mijn mama maakt mij ongelukkig

Ik ben altijd heel stil en verlegen geweest. Ik was altijd volwassener dan mijn leeftijd genoten. Maar het belangrijkste van al, ik was doodongelukkig. 4 jaar geleden ging ik voor het eerst naar een therapeute. Na enkele beurten wou ze een gesprek met mijn ouders. Ze zei tegen hen dat mijn mama mij ongelukkig maakte. Dat ze haar stress op iemand moest kunnen uitwerken en dat ik dat was omdat ik de zwakste, makkelijkste prooi was. Ik moest direct stoppen bij de therapeute, mijn mama was razend. Maar ik bleef ongelukkig. Daarom ben ik een 2tal jaren later terug begonnen met therapie bij een andere therapeute. Met haar praatte ik over de moeilijke studiekeuze. Maar eigenlijk was het voor mij een dekmantel om over thuis te kunnen praten. Ze hielp me en ze luisterde. Ik ben haar enorm dankbaar. Maar nu ik een goede studiekeuze heb gemaakt, heb ik geen reden meer voor mijn ouders om naar haar toe te gaan. Nu ben ik terug alleen. Ik zit altijd op mijn kamer. Daar ben ik alleen en kan ik niks slechts doen voor mijn mama of papa. Maar wat nu? Ik kan toch niet mijn hele leven lang mijn blijven opsluiten! Ik kan niet in een tijdsmachine gaan staan en mij een volwassenen vrouw maken die haar eigen huis heeft. Over 2 jaar krijg ik een kot in Antwerpen, dat zal even een verlossing zijn. Maar hoe overleef ik mijn 2 volgende jaren nog? Ik hoop dat ik iemand tegenkom die naar mijn wil luisteren, die mij terug kan proberen te doen lachen. Zodat ik weer gelukkig kan worden.
Datum:
24-08-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
België

eenzaam en onbegrepen

Ik (58) kamp al mijn hele leven met de allesverterende dominantie van mijn moeder (82). Geen enkele vriendin (en later vriend en/of partner) kon haar goedkeuring wegdragen. Als kind heeft mijn vader me enkele malen tot sexuele daden gedwongen (geen penetratie). Ik was altijd een goede snelle studente en zeer succesvol in mijn carriere. Een aantal prive relaties zijn echter steeds dramatisch afgelopen. De relatie mijn mijn huidige echtgenoot is 13 van de 15 jaren uitstekend geweest, we waren echte boddies en hebben ruim 13 jaren ook voor zelfde werkgever gewerkt. Daar kwam 2 jaren geleden de klad in. Uit economische noodzaak is mijn echtgenoot toen in een ontwikkelingsland gaan werken en komt 1 x per 5 weken voor een week naar huis. Sedert ca. 1 jaar voelt de relatie ongemakkelijk, alsof het vertrouwen geschaad is. Ik heb geprobeerd er over te praten, maar hij zegt dat er met mij niet te praten valt. Als ik toespelingen maak op het gebrek aan intimiteit en de vele telefoonnummer van zeer jonge meiskes daar in het verre Vietnam, word ik afgesnauwd en voor gek verklaard. Op advies therapeut ben ik nu in Vietnam om te bezien of ik daardoor uit de enorme depressie kan geraken. Op de 2e dag zocht hij sokken en aangezien hij net in zijn nieuwe appartement was ingetrokken keek ik of de sokken wellicht in een van zijn koffers terecht waren gekomen. Ik zocht sokken en vond Viagra. Eenzelfde potje had ik ook al eerder in zijn bagage thuis aangetroffen, maar toen niet stilgestaan bij dit.... Als verklaring geeft hij, dat hij deze voor een tevens reizende collega bewaard en dreigt dan vervolgens, dat hij nooit meer met met praat indien ik hierover praat. Hij maakt me uit voor spion....en ik ben in mijn eenzaamheid en onzekerheid hierheen gekomen voor onze relatie. Voor de derde keer in korte tijd bekroop me afgelopen woensdag het gevoel, dat ik er beter een einde aan kan maken, ik heb geen zin meer in dit leven vol leegte, bedrog en onzekerheid. Ik opende het raam van het appartement op de 10e verdieping en wurmde mijn benen naar buiten. Hij heeft me toen teruggetrokken en alleen maar gezegd: "Oma" (mijn moeder dus). Vervolgens gilt hij, dat die therapie van mij toch niet zal werken, etc. etc. Ik loop hier nu al 2 dagen als een zombie rond. Ik denk dat ik het weekend zo niet doorkom.
Datum:
24-08-2012
Naam:
vietnammeesje
Leeftijd:
58
Provincie:
Limburg

genoeg van het leven

na jaren van tegenslagen en over het geen wat er in mijn jeugd is gebeurd hoeft het voor mij allemaal niet meer na jaren van behandeling opnames kom ik niets verder voor drie weken terug overdosis medicijnen genomen was er beroerd aan toe gevonden door iemand van ggnet die voor bezoek bij mij thuis kwam heb een paar dagen in het ziekenhuis gelegen ook op de hart bewaking het is me deze keer niet gelukt maar mijn tijd komt nog wel dat zal niet lang meer duren want ik zie gewoon geen licht puntje er is me zoveel ontnomen dat het echt niet meer hoeft voor mij mijn afscheidsbrief voor man en kinderen ligt klaar ik hoop dat ik de rust vind en dat er rust in mijn gezin terug komt ik bedank iedereen die er voor mij zijn geweest maar ik zie geen andere oplossing hoop gauw met mijn ouders herrenigd te zijn
Datum:
23-08-2012
Naam:
josje
Leeftijd:
46
Provincie:
Gelderland

Stemmetjes in me hoofd.

Hallo al een tijdje door heel veel decepties in me leven wil ik er liefst een einde aan maken maar toen ontmoette ik de vrouw van mijn dromen we zijn nu al drie maanden bij elkaar en wonen apart. Alleen ik ben er achter gekomen dat ze in prostitutie zit mijn hele wereld stortte in maar toch heb ik niet opgegeven voor onze liefde alleen laatste tijd merk ik dat ze me niet echt wilt. voor dat ik haar leerde kennen bezocht ik regelmatig prostitutie met tegen wil er was gewoon iets mis in me hoofd dat ik daar heen ging en achter af dacht ik altijd waarom doe ik dit nou. Zij is dus mijn enige redding uit dat wereldje maar als ze weg gaat stort alles in ik ga liever dood dan weer elke week prostitutie bezoeken ik word er gek van maakt je leven kapot me studie loopt als 2 jaar vertraging. voel me een nutte loze persoon die niks meer kan. zo was ik nooit zo ben ik niet en toch gebeurt het.
Zo wil ik niet meer leven, ik hallucineer wel eens een lange man met zwarte mantel kleding met capuchon als hij dat er af haalt is niks alleen maar zwart.
IK bid elke dag om me te vergeven maar god is wellicht ver weg van mijn na mijn zondes in me leven, ik probeer positief te blijven en met neppe lach bij me vrienden te vertonen dat is niet leuk ben me zelf niet... Niemand wil of kan zo leven...
GOD help mij en help mij
Datum:
22-08-2012
Naam:
Carlo
Leeftijd:
26
Provincie:
Gelderland

Waarom zou ik nog leven

Kort samengevat mijn leven: Al jarenlang geen vrienden, vroeger flink gepest geweest op school, altijd alles alleen moeten doen. geen familie hebben behalve een arrogante oom die alleen zijn eigen kinderen ophemelt en op de rest neerkijkt, gescheiden ouders, een vader waar je geen of weinig contact mee hebt en een moeder die je alleen maar neerhaalt. Jarenlang voor een geestelijk gehandicapt zusje moeten zorgen, het slecht doen op school: geen studie (meer) en geen werk Gevolg: dwangneuroses, depressies, anorexia, woedeaanvallen, suicidale gedachten, sociale angst, faalangst.... ben ik wat vergeten??? whatever, ik ben wel klaar met dit KUTleven.
Datum:
22-08-2012
Naam:
dood
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

klaar punt uit.

ik ben een meisje van 17 jaar en ik leef in een moslim gezin. sinds ik 12 ben veranders er elk jaar wat in me leven. Me moeder scheld me elke keer uit en heeft weleens woede aanvallen waardoor ze dingen kapot maakt van mijzelf en me pa zorgt er elk jaar voor dat ik me steeds niet mezelf kan zijn. omdat schaamte een heel groot probleem in ons familie volgens me ouders mag ik niks meer. ik word elke dag uitgescholden voor de kleinste dingen en als ik er iets van zeg ben ik meteen brutaal en dan krijg ik allemaal geschreeuw op me kop. ik ben al een tijdje bang dat mijn vader me gaat slaan omdat hij vroeger vaak me broers heeft geslagen. en gister was het de druppel ik kwam thuis van een vriendin die zij al jaren kennen en ik kreeg op me kop dat ik loog en de slechte dochter ben die iemand kan wensen. ik heb uren zitten huilen en ze vinden dat ik overdrijf. als mijn leven vooraltijd zo moet zijn zonder contact van buiten af wil ik zo niet leven meer... de hoop die ik had om een vand te krijgen met me ouders is weg en ik denk dat ik ze ook eennplezier zou doen als ik er niet meer was. zijn ze tenminste van 1 proble af.......
Datum:
21-08-2012
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

HULP NODIG!!!

Ik zit al een tijdje met de gedachte voor zelfmoord. Ik heb steeds ruzie met m'n ouders en alles zit me tegen en niemand begrijpt me! Ik probeer al een tijdje te zorgen dat iemand het opvalt dat ik hulp nodig heb, maar niemand ziet het. Hierdoor heb ik nog meer de neiging om het te doen. Ik hoop echt dat iemand me wil helpen maar niemand wil dat. Thuis krijg ik altijd overal de schuld van en dat trek ik gewoon niet meer!!! Alsjeblief ik hoop echt dat iemand me wil helpen!!!
Datum:
21-08-2012
Naam:
iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Alles loopt kapot

Ik ben inmiddels 30. Al sinds mijn 18e heb ik schulden. Ik had toen een vriendin en voor haar en haar familie was ik alleen goed genoeg met geld. Blind als ik was gaf ik geleend geld uit. Tot het geld op was. Toen was ze weg. Tot zo'n 3 jaar geleden, toen was ik na al die jaren bijna schuldenvrij, alleen mijn ex wist me weer zo gek te krijgen. Op afbetaling noem maar op. Nu heb ik een lieve vriendin die me steunt maar ik kan en wil het allemaal niet meer. Ik heb 4000 euro huurschuld en moet binnenkort het huis uit. Ik weet zeker dat ik mijn vriendin dan kwijt raak. Er staat nu weer totaal zo'n 11000 euro schuld op me te wachten. Ik wil en kan het gewoon echt niet meer aan. Ik voel me alleen schuldig over de pijn die ik mijn nabestaanden aan zal doen. Dat is het enige wat me tegenhoudt. Maar de andere gevoelend beginnen dat te over stijgen. Ik wil gewoon dat de problemen weg zijn. Ik ben 31... wat heb ik al bereikt in mijn kven... Helemaal niets... Sorry mensen.. maar moest dit gewoon even kwijt... Mijn vriendin is nu een weekje weg... misschien is dit het beste moment om er tussen uit te stappen. Briefje op de deur dat ze niet verder het huis in moet gaan, maar de politie moet bellen... Mu alleen nog iets pijnloos en effectiefs zien te vinden... ik denk aan drugs of medicijnen, misschien iets chemisch... Sorry allemaal, maar ik kan het gewoon niet meer...
Datum:
21-08-2012
Naam:
Einzelganger
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-holland

ZM

Ik ben 12jaar en heb een broer die 2jaar ouder is. Hij pest me iedere dag en doet me pijn. Hij krijgt alles van mijn ouders en ik niets. Hij is egoïstisch en ik ben het zat. Ik kan niets goed doen en werd gepest op school omdat ik goede punten haalde. Ik ben zelf met mijn hoofd tegen de muur geslagen. Nu haal ik nog altijd goede punten en ik hou van school en mijn goede vriendin. Maar ik ben het leven helemaal beu. Heb al sinds mijn 9jaar ZM neigingen maar ik doe het niet. Weet iemand een oplossing????
Datum:
21-08-2012
Naam:
/
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.