Levensverhalen (pagina 345)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

succesvol maar ik wil niet meer leven

Hallo
Ik ben een vrouw van 38 jaar.
mijn leven was vallen opstaan vanaf me 12 jaar dacht ik wanneer is dat moment dat ik nooit meer me ogen open doe, moe van al de poppenkast in het leven.
Ik was 2 jaar toen mijn moeder overleed ik werd opgevangen door me oma die nog 2 dochterts had waarvan een mij tot me 7 jaar mishandeld had, me vader is toen hertrouwd zijn vrouw was erg streng ze sloeg me regelmatig met een elektrische kabel, op school had ik het erg naar me zin maar ik helaas gediscrimineerd door leerkrachten ik mocht vaak niet meedoen ik was toen ook enige allochtoon ik werd vaak voor lul gezet door ze of ik kon de klas uit omdat ze mij hoofd niet kunnen aanzien. eenmaal op de middelbare was me vader aan de buurt die vond dat ik niet meer naar school hoeft te gaan om zeker dat ik niet buiten kwam deed hij de deur op slot ramen werden ook allemaal gewit dat ik niks buiten kan zien, elke dag werd ik door hem mishandeld me stiefmoeder maakte misbruik van de situatie als ik niet wilde mee helpen met de kinderen verzorgen werd ik geboycot en had ik wel tot 3 maanden geen mensen gesproken alleen als mijn vader weer binnen stormde en mijn weer de 4hoeken van de kamer liet zien en voelen, wanneer hij dat deed was verschillend midden in de nacht was of overdag maakte hem niet uit op moment dat hij zich rot voelde kwam hij zich op mij afreageren, 4 jaar later kwam de jeugdzorg in onze leven ik moest meteen verplaats worden 2 jaar alleen maar ellende van de enne internaat na de ander leraren die mijn discrimineren was hier niks bij ben zelf een paar keer bijna verkracht toen ik dit melde wilde ze mijn in een gesloten internaat stoppen, gelukkig werd ik vlak daarna 18 jaar jiep ik ben eigen baas (dacht ik) toen kwam ik er achter dat ik helemaal geen id. of paspoort had want mijn vader had alles vernietig uit woede dus kon ik ook niet aantonen dat ik ben wie ik ben en het was helemaal moeilijk omdat ik toen nog geen Nederlander, ik zag me leven alleen zwart wit daar sta ik dan 18 jaar maar illegaal n terecht gekomen in de showbizz theater met veel plezier opgetreden gelukkig accepteerde dat ik zwart betaald wilde op die manier me geld verdient kon ik een kamer huren daarvoor sliep ik op stations en plekken waar ik me zelf kon verbergen tot de volgende dag , toen kwam ik me vriendje tegen na 2 jaar zware relatie met hem bleek hij al getrouwd te zijn. 4 jaar later mocht ik me burger van Nederland noemen ik kon me dank door een geweldige advocaat identificeren met me Nederlandse paspoort Wow wat was ik toen gelukkig ik dacht toen WERELD hier kom ik ga het maken, net toen ik met een opleiding ben gestart stond me vader op de stoep ik moest meteen mee naar huis me zusjes en broers hadden me nodig, eenmaal aangekomen was niks veranderd behalve dat me broertjes en zusjes gegroeid waren, ik heb gewerkt me vader had niet genoeg geld om de kinderen te onderhouden ik heb ze jaren onderhoudt toen ben ik maar getrouwd met een man die me vader thuis nam wilde perse dat zijn schoonzoon werd. 5 jaar later trok ik het niet meer ik werkte me rot voor ze maar boos bleef ze maar, toen heb ik een eind aan gemaakt aan het huwelijk. me ex pikte het niet en had mij toen 45 keer gestoken in me lichaam ik had toen een dochtertje van 2 jaar. na een jaar revalideren heb ik me eigen bedrijf op gezet wat nu een succes is geworden met aantal ex personeel ik zie ze elke dag lachend naar hun werk komen lachend weg gaan. en ik ben een stuk brok geworden elke dag dat ik weer wakker word denk ik daar gaan we weer smile opzetten en spel je rol. Ik trek het niet meer het liefst zou ik voor sinterklaas een spuit willen en nooit meer wakker worden.
Datum:
28-11-2012
Naam:
Diamond
Leeftijd:
38
Provincie:
Utrecht

waarom

mijn ouders zijn altijd pissig op me, in hun ogen doe ik alles fout. zelfs om de kleine dingen krijg ik we weer ruzie. en als ik dan wat terug zeg is HET ALTIJD : het is al goed of een blik van hou je bek. dit gaat al door sinds ik 8 was. ik wil hier mijn leven beindigen. zou kan ik echt nietg meer. als elke keer dat ik bij mijn gezin zit dat we weer ruzie krijgen.
Datum:
28-11-2012
Naam:
jasper
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Waarom ?????

Vaak loop ik rond met de vraag waarom ben ik hier nog.
Getrouwd,2 kinderen en en kleinkind.
Dochter "relatie" met een nietsnut, een lui varken die wegloopt voor zijn verantwoordelijkheid. Een kleinkind van bijna 3 jaar en die dwaas die zich vader noemt werkt al ruim 2,5 jaar NIET.
Schulden opgebouwd, dochter geld geleend om schulden af te betalen en betaald geleend geld misschien 3 of 4 x een beetje af. Wij krijgen nog een flink bedrag van haar 3200 euro maar gaat wel op vakantie naar Amerika en Portugal en wij maar werken. Sinds augustus 2012 heeft ze geen werk meer en dus ook geen geld om schulden te betalen of eten. En die lapzwans doet nog steeds NIETS. Maar je mag nergens iets van zeggen want ze houdt van hem pfffffff hoe durft ze het te zeggen. Veel mensen zeggen laat het gaan maar ow het is zo moeilijk en doet zo'n pijn. Voor mijn idee is er maar een oplossing.....niet meer leven alleen heb ik de lef niet om het te doen. Wordt door niemand gesteund er wordt alleen maar tegen me geouwehoert maar niet tegen degene waar het over gaat.
Op FB worden foto's geplaatst en verteld dat ze vandaag 9 jaar een "relatie" hebben, hoe respectloos naar de mensen die haar en haar dochter hebben geholpen.
Ik weet het echt niet meer en voel me alleen, een man die zegt dat hij me "steunt" en dat hij het haar gezegt heeft, ja lekker makkelijk als er niemand bij is.
Mijn schoonzus heeft een aantal jaren terug gezegd dat ik een on-plezierig persoon ben om mee op te gaan, ach blijkbaar heeft ze gelijk.
Datum:
28-11-2012
Naam:
Carola
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

Kan het niet meer aan...

Mijn hele leven is 1 groot bedrog, ik heb alles geprobeerd, om van het leven te genieten, van mensen te houden maar alles om me heen ga ik haten... ik heb zoveel problemen met bijvoorbeeld Incasso , ik ben 20 jaar en zie het niet meer zitten heb nauwelijks contact met me familie ken me vader niet, heb een broertje waar ik elke dag ruzie mee heb, hij haat me omdat ik homoseksueel ben... ik wil het gewoon niet meer ik kan het gewoon niet meer.... mijn angst voor de dood is niet meer... ik wil juist dood, pijn is niet fijn, ik heb vaak hulp gezocht maar ik geloofde er niet in........ wat rest mij nog, ik zie mijn toekomst niet meer zitten, alles in Nederland word je onmogelijk gemaakt....

Ik hoop dat jullie het begrijpen, dat zelfmoord de beste optie is ik lach altijd van buiten, maar van binnen ga ik kapot, of ik ben al inmiddels kapot

Gr ...
Datum:
28-11-2012
Naam:
Anoniem....
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verpest leven

Hallo,
ik ben een meisje van 15jaar uit België. 3jaar geleden ben ik zwaar gepest geweest, ik kwam nog maar op school en iedereen riep al hoer naar mij. Zelfs mijn broer noemde mij zo. Ik ben dan beginnen vermageringspillen pakken en andere pillen, ik heb ook anorexia gehad. Zelfmoord heb ik ook al meerdere keren proberen te plegen. Ik ging naar een psycholoog omdat ik depressief ben maar dat hielp niet. Nu snijdt ik nog altijd en ik ben nog steeds depressief. Op 6 november heb ik alles verteld aan mijn ouders, mijn papa begon mij uit te lachen, dat was een mes in mijn hart en zo zat ik nog dieper in de put.
Datum:
27-11-2012
Naam:
Marie
Leeftijd:
15
Provincie:
België

het word maar erger

hey,allemaal
Ik ben vrij jong 12jaar en mijn leven lijdt zware shit
Mijn ma verneukt ook alles.ze kwetst me dag na dag.en iedere dag janken en maar janken.maar opeens kwam er een gedachte aan van wat is dit vorn leven en,wil ik wel verder? Ik besloot toch in die donkere tunnel te blijven! Hoe zwaar het ook is.soms lijkt het wel of de hele wereld mij haat door mijn moeder. Zelfs de sport waar ik op zit!!
Ik wil er over praten maar ik weet niet met wie???? Mijn juffen en meester zijn racisten dus,dat lijkt mij geen goed plan.ik denk dan van: Ja heeft leven wel zin???
Datum:
27-11-2012
Naam:
Els
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

letmebemyself

krassen op mijn polsen, armen, benen, overal die nietmeer weggaan. snejen die er zitten om wat te vertellen over mijn bestaan, ja..zelfmoord ook over gedacht, maar nooit gedaan. mss ooit,dan kan ik het leven niet meer aan. rusteninde helemel beter dan hier op aarde, alles gaat zo snel. nee.. dit gevoel wil ik niet meer. altijd stomme dinge keer op keer. meer mensen die zeggen; ga niet weg, blijf hier. overtuigen me steeds weer. maar toch verteld mijn hart mij weer dat ik hier weg moet. en ja hoor, over mijn polsen, weer druppels bloed en dan voel ik een heerlijk gevoel, een gevoel van weggaan, mijn ziel gaat weg!
Datum:
27-11-2012
Naam:
don'tcare
Leeftijd:
12
Provincie:
België

Ik weet het niet meer

Ik ben 60. 3 jaar geleden heeft mijn man mij verlaten. Het is een financiele puin hoop. Min broer heeft 5 dagen voor hij 52 werd, zelfdoding gedaan. Ik houd nog steeds van mijn man, van wie ik nog steeds niet ben gescheiden. Heb mijn leven weer opgepakt met een superbaan, maar echt door ecomische situatie ben ik die kwijt. Nu op ditzelfde moment komt alles samen, ik red het niet meer. Zelf als komt mijn nieuwe kleindochter binnen 2 maanden ter wereld, ik wil niks meer.
Datum:
27-11-2012
Naam:
Wilhelmina
Leeftijd:
60
Provincie:
Noord-brabant

gewoonweg moe

hallo ik ben david 25 jaar en heb een vrouw en 2 kinderen.ik heb een enorme slechte jeugd gehad.mijn vader heeft 4 vrouwen gehad en men moeder 3 mannen.dus ik heb veel ruzie gezien en gooien en smijten.en noem maar op.op mijn 14de ben ik bij mijn moeder gaan wonen in (oostende)belgie.daar is de grote shit begonnen.altijd ruzie aan alle soorten drugs zitten drinken vechten uitgaan.door deze feiten ben ik problemen gaan crieeren met men moeder.daardoor heb ik dan besloten op men 17 de om alleen te gaan wonen.een lening gedaan ik had mooi werk.maar toch heeft de drugs alles kapot gemaakt.ik ben beginnen gooien met geld en zo kon ik niets meer betalen van de facturen en die lening.enkele problemen met diefstal.inbraak.invoer uitvoer van drugs.brommers enzzz.tot ik niets meer had.toen heeft mijn vader ingegrepen en heeft hij me zomaar geld gegeven met het gedacht dat ik er zo wel zou geraken.MIS!!!achter de 2de grote relatie was ik dakloos.heb dan noodgedwongen moeten naar men vader gaan vragen om hulp.die heb ik dan weer gekregen en ben bij hem gaan inwonen.goed!!werk enzz.toen heb ik mijn vriendin leren kennen.en na 1 jaar relatie was ze zwanger van het eerste zoontje!na de bevalling weer zwanger!!pff was dat een last!nu zijn we 27/11/2012 en zitten we met een schuldebemiddelaar van de enorme schulden.we kregen geld van de oma van de mams en vader.nooit niet goed geld geven!dit heb ik nu ondervonden.ondertussen ook een poging gedaan om zelfstandig te worden met het gedacht dat we er uit zouden geraken maar toch heeft de drugs me overwonnen.ik verdiende 19.000eur in 6maand tijd!!!!dat heb ik ook gefaald met resultaat nu dat ik geen werk heb en geen courage meer vind.vol van de schulden en er zo geen zin meer in heb.wat me recht houd zijn de kinderen!!ik wil er niet meer zijn maar wat gebeurd er dan met de kinderen!die wil ik dat niet aandoen.help me ik ben er echt kapot van!!!!!!!
Datum:
27-11-2012
Naam:
david
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Ik zie het niet meer zitten...

Ik zie geen positieve dingen meer in het leven. Ik heb het thuis wel goed maar op school voel ik me zo ellendig en verdrietig.. Het liefst wil ik gewoon dat alles voorbij is. Dat ik deze tijd over kan slaan en gewoon verder kan met men leven. Ik zie het gewoon allemaal niet meer zitten. Ik praat wel met iemand om me te helpen maar tot nu toe werkt het nog niet zo goed. Het is zo frustrerend als je elke dag zo verdrietig bent en je broertje, zusje, vader en moeder het gewoon heel leuk hebben op school en werk. Ik ben wel heel blij voor ze natuurlijk, maar hoe kan het dan dat je jezelf zo rot voelt. Ik ben op deze manier ook heel bang om men vrienden kwijt te raken, maar het lukt gewoon niet om mezelf erover heen te zetten. Het liefst wil ik gewoon niet meer... Alleen wat me tegen houdt is dat ik weet dat ik men familie heel veel pijn zou doen.
Datum:
27-11-2012
Naam:
Jonne
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.