Levensverhalen (pagina 305)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

moe

Hoi,

Daar ben ik weer. Zo nu en dan kom ik op deze site en laat ik mijn verhaal achter onder deze schuilnaam. Ik denk nog steeds dat ik niet dood wil, maar moet mijn verhaal weer eens kwijt op een site waar het niet uitmaakt hoe "donker" het is.

Het is zondag, altijd al een klotedag gevonden. Denk dat ik me morgen wel weer OK voel, maar kan me vandaag niet echt tot iets zetten. Ben ook weer moe van alles.

Al jaren worstel ik met het leven; ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik kan er soms wel van genieten, maar het blijft een zinloze exercitie in mijn ogen. Ik heb al veel geprobeerd en uiteindelijk is het denk ik toch proberen te genieten van het moment, hoe moeilijk ook.

Ik ben nu bijna veertig en maak de balans op: ik woon in een aardig huisje in een aardig stadje. Ik heb een aardige sociale kring om mij heen (maar ben altijd wel een einzelgänger geweest). Op hobby-gebied doe ik weinig eigenlijk op het moment.

Werk gaat niet erg lekker, al heb ik gelukkig een financiële reserve. Ik ben na ontslag free-lancer geworden en in het begin ging ik als een speer. Nu vind ik het toch wel erg vermoeiend, heb ik weinig klussen door de economie en verminderde motivatie en de klussen die ik doe gaan wisselend. Ik ben er eigenlijk op uitgekeken, terwijl het (videomontage) altijd een erg belangrijk ding in mijn leven was. Wat ik anders zou willen weet ik eigenlijk niet. Alsof ik al jaren zoek naar mijn drive. Ik weet dat ik erg van muziek houd, maar daarin verder proberen te gaan is nooit echt succesvol gebleken.

Het belangrijkste is dat ik nog altijd niet gelukkig ben in de liefde, wat ik ook probeer en niet probeer en dat maakt me soms erg verdrietig. Aan de ene kant vind ik het wel lekker om alleen te zijn, aan de andere kant verlang ik al jaren naar een bijzonder iemand in mijn leven en vind ik het gewoon zonde om mijn leven zo door te brengen.

Trouwen en kinderen krijgen droom ik ook al jaren van, maar in de praktijk voel ik me vaak ongemakkelijk als het "echt" wordt, kan ik niet zo goed met relaties (vrouwen) omgaan en twijfel ik ome meerdere redenen of ik wel kinderen moet nemen. De knoop doorhakken voelt als een onmogelijkheid en ik snap de tegenstrijdigheid in mijn verlangen en de realiteit niet.

Ik denk wel dat één en ander te maken heeft met mijn hoogbegaafdheid en ik herken ook wel trekken van Asperger (lichte vorm van autisme) bij mezelf. Ook al gaat het met sommige mensen erg goed (en lijkt het weg te vallen), heb ik toch wel moeite met diverse situaties, vooral het "versieren". Ervaring lijkt hierbij nauwelijks een factor te zijn.

Ik geef de moed niet op, maar als het niet lukt, waar doe je het dan nog allemaal voor?
Het blijft allemaal een kwestie van accepteren en er proberen om te lachen, maar makkelijk is het niet.

Nou goed, bedankt voor het lezen en succes met je eigen strijd.
We worstelen maar weer door met zijn allen, nietwaar?

Groet!

Datum:
14-04-2013
Naam:
Gerrit
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Waardeloos

Dit is hoe ik me voel elke dag:
Ongewaardeerd, alleen, ongeaccepteerd, lelijk, dik, depressief, niet goed genoeg, hopeloos, ongelukkig, nep, hulpeloos, gebroken, verscheurd, waardeloos, zwak, in de knoop, hatelijk, onbergrijpelijk, beoordeeld, leeg, onzichtbaar
Verder niks. Ik wil niet meer leven. Ik wil weg zo snel mogelijk.
Datum:
13-04-2013
Naam:
Kian
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik ga zelfmoord plegen.
mijn ouders zijn super streng.
mijn opa en oma zijn 5 weken geleden overleden.
ik heb bijna geen familie meer.
ik word veel gepest op de middelbare school.
Ouders als jullie dit zien dit komt bijna allemaal door jullie.
Datum:
13-04-2013
Naam:
Bas
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

geen puff

hallo iedereen,
hier kan ik eindelijk mijn verhaal kwijt.
ik denk aan zelfmoord omdat het thuis helemaal niet lekker loopt, mijn vader is alcoholist en rookt f*cking veel, en mijn moeder is nu bij mijn vader weg, en ik sta er nu dus (heb geen broers/zussen.) helemaal tussenin en zie het helemaal niet meer zitten.
ben al bezig met een afscheidsbrief voor mijn moeder, dat het allemaal niet aan haar ligt maar aan mijn vader.
dus binnenkort zullen jullie wel op het nieuws horen dat er weer iemand zelfmoord heeft gepleegd.
(dus bereid je er maar vast op voor)
ik weet dat ik dit niet moet gaan doen maar dit is wel het beste voor mij en voor iedereen.
het beste en hoop voor jullie allemaal dat eht wel goed komt.
heb al heel veel hulp hiervoor gehad maar het heeft allemaal niet geholpen.
de mazzel
Datum:
12-04-2013
Naam:
annemarijn
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

wat moet ik doen ?? LEES DEZE please

Hoi,

Ik wil héééél graag dood dat heb ik ook al aan mijn ouders veteld en briefjes geschreven, mijn moeder zei weet je wel hoe erg verdrietig ik er van word als jij weg bent.
Ik heb wel geprobeerd /niet gesneden/ geprobeerd om lang adem intehouden maar ik durf niet om dood te gaan.

Wat moet ik doen ik sta open voor tips
Datum:
11-04-2013
Naam:
jan
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

'K zie het leven niet meer zitten

Iedere dag en keer op keer wordt er tegen me gezegd dat ik het niet goed doe, dat ik het slecht doe, dat ik niets waard ben. Keer op keer krijg je te horen van de mensen waarvan je houdt dat je het verpest. Keer op keer laat ik zien dat ik me best probeer te doen maar steeds is het niet goed genoeg. Waarom begrijpt niemand dat het moeilijk is om te leven met een verleden die je steeds opnieuw achtervolgt. Een verleden dat te pijnlijk is voor woorden, en die je steeds probeert te vergeten. Waarom kan ik niet gewoon mezelf zijn, zonder iedere keer die 'masker' op te doen.
Datum:
10-04-2013
Naam:
GinoGee
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

mensen die aan zelfdoding doen

hooi ik denk zelf helemaal niet aan zelfmoord hoor, maar een vriend van me heeft zelfmoord gepleegd. en heel veel mensen doen het de laatste tijd in mijn regio, in het nieuws wordt ook veel gepraat over zelfmoord. Ik vindt dat slecht want veel depressieven jongeren denken er te snel over. mensen moeten meer uiten want het is heel er dat het gebeurd.
Datum:
10-04-2013
Naam:
benny
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer

Ik wil niet meer, ik kan gewoon niet meer...
Het ging een hele tijd goed met mij, ik heb het beste liefje dat ik me kan wensen, kan terecht bij een fantastische vriend, enzoverder. Helaas lukt het me niet meer. Ik voel me zo eenzaam, verlaten. Mijn studies zijn een ramp. Het is mijn laatste jaar, maar ik zie het allemaal niet meer zitten. Ik heb geen vrienden in mijn klas, leerkrachten maken me belachelijk en stoken de klas tegen mij op. Ik kan dus op niemand meer rekenen. Ik ben gebuisd voor mijn tweede trimester. Hoewel mijn klas leerkracht zegt dat het nog niet verloren is, voel ik mij wel zo. Het is allemaal veel te laat. Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer.

Verder heb ik ook geen thuis. Of toch wel, maar ik voel me er niet thuis. Ik vind het hier verschrikkelijk... Ik haat het hier. Mijn ouders tergen mij al 17 en een half jaar. Ze halen me het bloed van onder mijn nagels. Ze pesten me. Ik heb een jongere broer en hij kan niets verkeerd doen. We waren bezig met 'de grote lente schoonmaak' en ik was de hele dag aan het werk. Mijn broer amper 5 minuten en toch word ik op het eind van de dag gestraft. Zo gaat het altijd. We wonen in een krot van een huis en ik overdrijft zeker niet. Ik heb geen eigen kamer, slaap in een stapelbed met mijn broer. Ik heb niemand thuis. Het zit 'm allemaal in de kleine dingen, op de kast staat een gigantische foto van mijn broer. Er stonden ook foto's van mij en een oorkonde van mij op die kast, maar die moeten allemaal weg. Nergens in het hele huis kan je merken dat ik er ook leef. Behalve in de slaapkamer en de badkamer. Ik voel me er niet thuis. Ik heb al vaak gedacht om weg te lopen. Was het op een bepaalde dag echt van plan. Ik had een dikke jas en sjaal aan en liep gewoon. Maar ik kon niet verder... Zo ben ik, te bang...

Ik wou volgend jaar toegepaste psychologie gaan studeren. Had er echt mijn zinnen op gezet. Maar dit zit er niet meer in. Ik zal mijn droom moeten laten varen. Ik zal weer verder moeten. Met weer elke dag datzelfde stemmetje in mijn hoofd dat zegt: geef op, het zal je toch nooit lukken. En ik zal altijd denken: ik wil niet meer, ik wil niet meer, ik kan gewoon niet meer... Gewoon, omdat ik te bang ben
Datum:
09-04-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
België

steeds afscheid nemen

Ik ben Kasper niet, Kasper is mijn hond. Ik heb hem bij een jong gezin geplaatst, omdat hij verlatingsangst heeft. Ik kon het emotioneel en lichamelijk niet aan.
Nu weer afscheid moeten nemen, weer die pijn en het verdriet, alleen achter te blijven. Mijn hele leven al, begin ik aan iets en moet afhaken omdat ik het emotioneel of lichamelijk niet meer aan kan.
Ik word dan veroordeelt, zelfs door mensen uit mijn familie, terwijl ik er altijd voor hen was. Als ik om hulp vraag, weten ze zich er geen raad mee. Dus trek ik mij terug en voel mij in de steek gelaten.
Wanneer lukt het mij eens, om liefde, mensen, vast te houden, niet steeds alleen achter te blijven, en weer de kracht ergens vandaan te zien halen om het maar weer te gaan proberen.
Wat doet het pijn, deze eenzaamheid, het verlamd mij, verdriet voel ik, machteloosheid. Kasper weer loslaten, een pachttig mooi lief dier. Hoe heb ik hem weg kunnen doen, zo lief, we pasten eigenlijk heel goed bij elkaar.
Datum:
09-04-2013
Naam:
Kasper
Leeftijd:
56
Provincie:
Limburg

Heey,
Ik loop nu al echt 2 jaar met het idee wat moet ik hier nog, ik heb wel is geprobeerd om hulp te nemeb niemand nam mij echt sirieus. Ik heb ook wep is een poging gedaan maar ik zat net gedachteb in me achter hoofd dan laat ik alles achter iedereen heb mensem die om hun geven al lijkt het niet zow geloof me mensen zelfmoord is geen optie als je dat denkt denk dan ook is aan de leuken dingen en aan je dierbaren.
Datum:
08-04-2013
Naam:
Iemand
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.