Levensverhalen (pagina 291)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?

Ik ben een meisje van 16 jaar. Ik zit nu een halfjaar in een zware depressie, en zoals mijn moeder zegt 'je zit maar in een dipje'.

Mijn ouders zijn gescheiden, al vanaf dat ik 4jaar ben ongeveer. Tussen hun gaat het heel schommelend.. Ik heb eigenlijk altijd bij mijn moeder gewoond, sinds 2jaar geleden... Toen ben ik weggelopen van huis. Mijn moeder en ik konden vroeger al nit goed met elkaar overweg. Ze sloeg me vaak, we hadden elke dag wel ruzie maar ik durfde nooit weg te lopen tot dat punt. Wat er toen was gebeurt wil ik liever niet vertellen. Ik ben toen naar mijn vader gegaan die me toen heeft opgevangen. Relatie tussen mij en mijn vader was altijd wel goed eigenlijk, ik ging elk weekend naar hem toe. Maar toen ik bij hem introk, is de relatie tussen mij en mijn vader verslechterd. Hij had een vriendin gekregen een meisje die 20jaar jonger was dan hem en ik kon dat niet echt accepteren en dat liet ik ook wel merken. In die tijd ben ik voor een paar weken bij mijn moeder gaan logeren. Toen het uit was gegaan met mijn vader en z'n vriendin heeft mijn vader mij de schuld gegeven van dat. En tot de dag van vandaag neemt hij me dat nog kwalijk. Waarom? Ik heb geen idee. Communiceren kan hij al helemaal niet. Ik heb ook nog een broertje en die stookt de boel helemaal op. Ik heb een jaar geleden ruzie gehad met m'n broertje, maar dat was wel de ergste in tijden. Hij had me bijna gestoken met een mes. Mijn vader? Die stond erbij en keek ernaar... Lachend. Hij had ons uiteindelijk uit elkaar gehaald en heeft mij toen een paar harde klappen verkocht. Ik zag allemaal sterretjes. Na toen ging het alleen maar slechter tussen mij en mijn vader. Tot de dag van vandaag zit ik elke dag in mijn kamer, het liefst kom ik de deur niet uit. Ik ben al zo'n 2maanden niet naar school geweest en hij is er daar dan pas achtergekomen. Ik moet het huis uit als ik dit school jaar niet haal en dan maakt het hem niet meer uit wat er met me gebeurd zoals die zei.
Ik praat nooit met hem en hij weet niet wat er in mijn hoofd afspeelt. Ik kan het hem ook niet vertellen anders denk hij dat ik gestoord ben en laat hij me opnemen. Niet zeggen dat ik niet weet of die dat zou doen.... Ik weet het want hij heeft het ook bijna geflikt bij mijn moeder.
Ik voel me klote, ik wil me zelf het liefst op hangen, een over dosis nemen. Maar me vriend die sinds kort bij me woont in m'n kamer..... Houd me tegen en n de gaten. Maar ik wil het allemaal niet meer ik zak alleen maar dieper in de put en ik zie geen uitweg meer. Ik wil niet meer hier zijn.
Datum:
31-05-2013
Naam:
Tessa
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

I can't take this any longer

Mijn vriend heeft mij uit het niets gedumpt. Hij blijft me hoop geven dat we nog samen komen. Het houd me al nachten lang wakker, ik ben gaan roken, iedere avond drink ik voor het slapengaan en ik snijd mezelf op plekken waar niemand anders dit kan zien. Overdag slik ik allerlei pillen om mezelf rustig te kunnen houden. Ik wil niet meer leven met deze spanning en deze pijn. We zijn lang bij elkaar geweest, ieder weekend samen geslapen maar zonder hem kan ik niet verder leven. Hij was mijn liefde van mn leven en mijn beste vriend. Nu heb ik helemaal niemand meer bij wie ik terecht kan met mijn pijn. Bij wie ik op de schouder uit kan huilen en kan knuffelen. Niemand. Ik wil niet meer.
Datum:
30-05-2013
Naam:
Amber
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Toch aan het doorzetten.

Ik ben nu eindelijk moeder , iets wat ik altijd wilde vanaf de eerste twee weken die ik het ziekenhuis moest doorbrengen door de groeiende astma klachten... astma? Nou nooiiitttt gedacht ik hou van dansen wat moet ik met astma zucht.... uiteindelijk werd het door de jaren heen alleen maar erger kom ik pas twee maanden terug achter dat ik allergisch ben voor schimmels en dus schimmelsporen zich overal in mijn huis bevinden.... en ik dacht dat mijn zelfmoordpogingen mij zo ver brachten. Ik kan veel doe ook veel alleen alsnog is het mij verkeerd uitgepakt want ik kwam te laat achter dat ik begaafd ben alleen ik weet er totaal niet mee om te gaaan... tenminste niet geheel goed. Daarom beeindigde ik telkens in een gat. Hedendaags wat minder alleen ik voel me alsnog niet goed om in dat hokje geplaatst te worden. In de liefde gaat het gegarandeerd slechter dan het hoort. Onzker ben ik niet van mezelf vind mezelf mooi van binnen en buiten. Soms voel ik me alsnog waardeloos om het leven aan te kunnen omdat er weinig begrip is. De gedachtes worden gelukkig geen beelden tot acties en dat vind ik genoeg controle over de situatie en het maakt me trots en gelukkig. Ik ben de bazin van mijn geluk.

Okey heel wat geschreven omdat ik niet veel alles kan uitleggen er is wel een leuk boek die jullie kunnen lezen "alle synoniemen van uitdagend" zoek het op en geniet ervan!
Datum:
30-05-2013
Naam:
Begrip
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

I can't take no longer

Hallo iedereen ik ben een meisje van 13 dat gepest wordt op school met scheldwoorden die echt pijn doen & ik heb een lief en iedereen zegt dat ik een ... ben en dat ik het al gedaan heb met hem wat hellemaal niet waar is maar ik durf niks tgn MIJN ouders ik snij mezelf en ben al aan een brug gaan staan maar mn lief en een vriendin hebben me tgn gehouden maar nu is mn lief kwaad op mij omdat iedereen zo denkt en ik denk elke dag wanneer zou ik het doen help me ik weet het echt niet meer
Datum:
29-05-2013
Naam:
liessa
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

ik weet het niet meer

Hallo ik ben een meisje van 15 jaar , & ik heb vriendenmaar ik heb het gevoel dat ze mij alleen maar gebruiken want we hebben wel nog veel ruzie dat komt meestal door mij .. ik vertel veel dingen die niet mogen en i zeg ook veel over mensen ik wou een nieuwe start nemen maar dat lukte niet ik ging naar een nieuwe school maar mijn verleden loopt achter mij ik heb een hele slechte naam waar ik woon soms jeb ik het gevoel dat ik niet nodig nen dat niemamd mij wilt ik wordt altijd uitgescholden voor van alles ik laat me doen en lach rr mee maar diep van bimnen ga ik kapot ik hen al veel aan ze
Fmoord gedacht heel veel ik wil het altijd doen maar somige dingen houden me tegen , ik zou al mij respect voor mezelf verliezen , ik wil nieiwe kansen mijn leven veranderen een meisje worden die ik wil die niet rondeverteld wat er gebeurt , ik wil mooi zijn en zeker zijn in mijn leven want dat lukt nietn, ik voel me echt helemaal alleen ik denk dat ik niemand meer he.
Datum:
29-05-2013
Naam:
pandabeer
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Waardeloos

Ik ben nu 54 en het is genoeg geweest ben nog getrouwd hoewel we al 4.5 jaar niet meer samenwonen mijn (voor mij ex) vrouw wil niet scheiden vanwege haar geloof ze is Jehova Getuige alleen als ik overspel dan is ze de eerste om een scheiding aan te vragen nou dan liever zelfmoord, ik ben geen lieverdje maar dat wist ze dat ik net terug was uit Jamaica na daar 2 jaar gezeten te hebben in st. catherines adult correctional fassilities in Kingstown, kom je terug wil je een gewoon normaal leven opbouwen Kom je een Jehovah"s Getuige tegen die je nog verder de grond in trapt
mijn toekomst ziet er uit als een groot zwart gat, wat het beste zo snel mogelijk op moet houden om plaats te maken voor een waardevoller mens en respect meisje van 13 dat je zo in het leven staat je hebt nog een hele toekomst voor je als je 40 jaar later terug kijkt zal je hoop ik blij zijn dat hebt doorgezet Marco
Datum:
29-05-2013
Naam:
Marco
Leeftijd:
54
Provincie:
Noord-holland

weet het niet meer

hee ik weet echt niet meer wat ik moet doen ik twijvel tussen zelfmoord en blijfen leven ik heb altijd wel problemen en voor me gevoel doe ik alles fout ik heb nu ruzie met me vriendinnen hun zeggen dat ik altijd leig als dat echt soow is dan verdien ik me leven niet ik wil gewoon op momenten zoals nu dood maar dan denk ik bij mezelf maarde mensen die van je houden gaan je missen maar alsnog blijft het gevoel alsof ik me leven niet waard ben.
Datum:
29-05-2013
Naam:
loveleygirl
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

halloo ik zou graag mijn verhaal willen doen
het begon allemaal 2 jaar geleden
ik was toen aangerand geweest als mijn beste vriendin niet was gekomen en hem proberen wegtetrekke was ik aangerand geweest het doet nog steeds heel veel pijn
ik heb een vader die mij altijd wouw slaan die alcoholish is hij heeft mij in de steek gelaten
ik ben zovaak gekwetst geweest door mensen ik weet zelf niet eens hoe ik dit moet verwerken
ik heb 5 maand in een spychiatrie gezeten ik ben er nu uit maar ik wil nog altijd dood ik haat thuis zitte
elk weekend zuip ik rook ik wiet voor alles tevergeten
ik weet het allemaal echt niet mijn zus geeft mij de fout dat ik aangerand ben geweest :( ik ga er echt kapot aan het is allemaal mijn fout waarom leef ik nog? ik haat het leven :(
Datum:
29-05-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Silly me

Hoe zal ik het zeggen,
Ik heb veel mensen pijn gedaan.
Veel mensen pijn zien doen,
en veel mensen met pijn gezien.

Ik heb een goed leven, zit op het CIOS leuke sport opleiding. Ik heb een vriendin, haha een hele lieve meid. Ik heb ook een baan, super baantje en krijg goed betaald.

Zeker geen leven om te klagen.

Een maandje terug kwam ik terug van werk en vertelde me vader tegen mij en me zusje dat hij het huis uit moest omdat hij homosexueel is. Me moeder ik en me zusje wisten van niets, dachten dat het een grap was. Ik mis hem thuis, maar dat is geen reden dat ik dit schrijf.

De reden is een hele rare, maar orgineel.

Ik wou van vroegsaf aan altijd al geld verdienen met sport. Beroemd op jonge leeftijd. Geliefd bij de meiden, een inspiratie voor andere.

En ik weet dat je daarvoor hard voor moet trainen, had ik altijd al gewild, elke dag niets anders dan hard trainen. Gewoon weet je wel.. me droom volgen.

Ik weet wel dat school moet voor een toekomst, en je werken moet voor je geld of liefde tonen/geven om te krijgen.

Maar al dat, al die tijd die ik daarin steek had ik willen steken in me droom. Je kent vast wel die helden zoals yuri boyka of bijv. die mensen die vanuit niets alles worden.

Hun kregen die kans, hun hadden die tijd. Tuurlijk ik heb een goed leven, maar wat nou als ik liever een minder goed leven had?

Jullie denken allemaal wat een aansteller enzo, ik geef je groot gelijk!

Maar iedereen heeft zn eigen problemen, rijk of blut, wit of zwart. Iedereen heeft zijn eigen problemen. Oordeel niet over iemand met een probleem, voor haar of hem is het mischien wel een stuk moeilijker dan jij het zou vinden.

Dit is mijn probleem, jij hebt de jouwe.
Hoop dat jij er beter mee om kan gaan als ik.

Datum:
29-05-2013
Naam:
menno
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

alles..

ik ben john ben 13 jaar, en mijn vriendin heeft het uitgemaakt nadat ze me gezoend heeft. er zijn mensen die roddelen allemaal dingen over mij, ze zeggen dat ik dik ben en maken er hele tijd grapjes over, mijn oom is gek geworden en zit nu in een tehuis in een isoleercel, mijn moeder is vaak verdrietig, en ik doe altijd alles verkeerd bij mijn ouders ogen :(
soms dan denk ik echt van, waarom doe ik het niet, maar alleen maar omdat er nog mensen zijn die van me houden, denk ik
Datum:
29-05-2013
Naam:
john
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.