Levensverhalen (pagina 1793)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Niet meer willen leven.

Hoi allemaal ik ben een meisje van 20 jaar. Ik denk elke dag aan zelfmoord pogingen en als ik dar dan niet aan denk dan denk ik wel aan het instorten op de werkvloer. Ik ben aan zelfmoord gaan denken toen het op school niet echt wou daar heb ik toen ook gepraat met een vertrouwens persoon het had wel iets geholpen maar niet echt veel. En toen begon al het andere. Had ene begrafenis en nog 1 en nog 1 ze kwmaen achterelkaar alleen maar van mensen die ik mijn hele leven kon ik heb er 8 gehad binnen 3 jaar, ja en dan?? Dan ga je ook bij jezelf denken van iedreen om em heen gaat weg dit is niet leuk meer. En ook echt alles zat tegen werk wou niet, relatie ging kapot. Echt alles werkte tegen waardoor ik dus had bedacht om een eind aan me leven te maken. Ik heb heel wat pogingen gedaan op verschillende manieren inmiddels is het 3 jaar geleden dat die gedachtens begonnen bij mij en ondanks alles dat ik nu een baan heb ( voor zo lang het nog mag duren) en dat ik nu een schat van een vriend heb, maar de gedachtens om niet meer te willen leven blijven altijd bij me omdat ik altijd wel een tegenslag heb waar ik me heel erg moeilijk over heen kan zetten. Maar ik onthoud wel ik mag dan bijna geen vrienden hebben omdat ze me vanwege dit maar op het moment dat ik zoiets heb van ik wil het weer doen en ik kom er voor uit dan staat iedereen weer bij me met de woorden '' nee doe het niet we houden van je '' dan luister ik wel naar hun maar in mijn gedachten denk ik anders. in mijn gedachten gata het rond met de woorden '' nee ik wil niet meer iedereen zegt wel dat ze van me houden maar is dat ook werkelijk zo'' Ik denk het niet. I voel me vaak ook alleen en eenzaam waardoor mijn gedachtens rond gaan dat ik niet meer wil. Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Is er iemand die mij kan helpen alstjeblieft.
Datum:
10-12-2005
Naam:
Abigail
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

hopeloos..

Hoi,
ik denk sinds een tijdje aan zelfmoord en ik heb me ook meerdere keren gesneden ik zie het gewoon allemaal niet meer zitten ik voel me niet meer gelukkig ik woon nog thuis maar ik zie het hier thuis ook niet meer zitten het is niet meer zoals vroeger.. ik ben verliefd op een meisje terwijl ik zelf ook een meisje ben ik ken dat meisje al 5jaar en de laatste 4 jaar zijn we heel erg close maar voor haar voelt het alsof we beste vriendinnen zijn maar voor mij niet.. ze ziet het niet zitten om met mij iets te beginne maar ik ben zo erg verliefd op haar ik denk de hele dag alleen aan haar als ik smorgens opsta het eerste waar ik aan denk is zei en als ik dan niks van haar hoor wordt ik helemaal gek en krijg ik paniek aanvallen en hele erge buikpijn ze woont niet dicht bij mij in de buurt dus het is niet zo makkelijk om naar haar toe gaan te gaan helaas.. ik wil haar nietkwijt ik wil niet dat zei iemand anders krijgt waar ze gelukkig mee wordt ik wil dat ze alleen met mij verder wil maarja ik kan het niet helpen ik wil niet zonder haar verder maar wat moet ik dan.. ze wil mij niet omdat ze niet op meisjes valt en ik ook niet eigelijk maar dit laatste jaar ben ik steeds meer van haar gaan houde ik weet echt niet wat ik moet ze doet steeds meer afstandelijker ik ehb het gevoel dat ik er kwijt raak misschien ben ik dr nu wel al kwijt zonder haar had ik hier al niet eens meer gezeten ik wordt gek van dit gevoel het gevoel dat zei me niet wil en dat ze bijna niet meer met me praat en met me smst en ze is ineens ook steeds minder op msn en weg met vriendinne van haar en ik wil er over praten met me ouders of anderen mensen maar die zullen toch alleen maar zeggen stap er over heen er zijn nog zat andere jongens/meisjes maar zei is de ware ik voel het gewoon ik vindt het niet fijn als ik met andere ben ik heb een tijdje een vriend gehad maar het werkte niet ik voelde niks ovor hem vondt hem alleen super aardig en ik dacht ik zal zelf wel van hem gaan houden als we meer close waren maar ik wou nooit close zijn met hem ik vondt het niet fijn als die aan me kwam dus verzon altijd smoesjes zodat ik niet bij hem moest zitten uiteindelijk zag ik in dat dit niet verder ging dus ik heb het uitgemaakt hij heb er verdriet om maar ik dus helemaal niet dat is dus ook gewoon een teken dat ik echt niet van hem hou ik weet echt niet meer wat ik moet er zijn nog meer problemen maar die kan ik er hier niet inzetten omdat dan misschien mensen dit lezen uit mijn omgeving en dat wil ik niet omdat ze het toch niet snappen
Datum:
10-12-2005
Naam:
niet belangrijk
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Zo ongelukkig

Hallo,
Ik word echt gek van mezelf. Voel me zo leeg, zo verdrietig. Kan niet gelukkig zijn ook al wil ik dat zo ontzettend graag.
Zal beetje mijn levensgeschiedenis vertellen. Heb vanaf m'n geboorte heel veel te maken gehad met ziekte en dood van dierbaren. Ben op de middelbare school gepest geworden en werd ook altijd buitengesloten. Nu lijkt het voor de buitenwereld alsof ik redelijk gelukkig ben. Heb een masker op. Niemand dringt door tot m;n echte ik. M'n moeder waar ik een hele goede band mee heb ook niet en kan haar ook niet vertellen hoe ik me echt voel wamt ze heeft ook al genoeg verdriet aan haar hoofd.
Ik ben nu zo'n 6 maanden vrijgezel en ik haat het. Heb hiervoor 4 jaar een relatie gehad en daarvoor een jaar niks en daarvoor 7 maanden relatie gehad. Met m'n ex waar ik 4 jaar relatie heb gehad heb ik weinig contact meer. Hij heeft een nieuwe vriendin en ik pas helemaal niet meer in z'n leven ook niet als gewone vriendin.
De ex waar ik 7 maanden mee heb gehad is afgelopen half jaar goede vriend van me geworden weer en ik ben stapelgek op hem. Dat heb ik hem vandaag verteld.
Hij heeft zeker ook gevoelens voor mij, maar verstandelijk gezien weet hij dat een relatie tussen ons niet zou werken omdat we eigenlijk niet bij elkaar passen. Afgelopen half jaar heb ik vaker met hem gezoend en paar keer met elkaar naar bed geweest. Heb hem nu dus ook gezegd dat ik dat niet meer wil en natuurlijk snapte hij dat.
We hebben nu afgesproken elkaar nog maar eens per maand te zien, omdat het anders te moeilijk is voor mij en we blijven nu dus platonisch zeg maar. Maar ik weet gewoon dat hij de enige voor me is en denk niet dat ik ooit nog gevoelens kan krijgen voor iemand anders dus blijf ik m'n hele leven alleen, want tussen hem en mij word het nooit wat,
Ik heb op de middelbare school en de eerste jaren erna nooit vriendinnen gehad, en nu sinds het uit is met m'n ex wel weer en daar ben ik wel blij mee, maar doe me altijd vrolijk voor en eigenlijk kennen zij mij helemaal niet. Wel voel ik me ook nu vaak buitengesloten als we met een paar man zijn, ik weet dat ik dat ook zelf doe. ik word vaak stil als er meer mensen zijn, maar ik voel me dan zo kut.
Ik voel me zo eenzaam. En weet dat ik in vergelijking met veel van de verhalen hier niks te klagen heb. Heb een lieve moeder, een leuke stiefvader(echte vader is dood), lief hondje, niet veel vrienden maar toch een paar, kan goed leren, zie er leuk uit en toch ben ik absoluut niet gelukkig. Ik ben een pessimist en zie van alles het negatieve. Diurf in een groep niks te zeggen en weet vaak tegen mensen niet wat ik moet zeggen. Ik straak onzekerheid uit denk ik, ook al is dat minder als vroeger, maar noig altijd wel. Ik wil niet constant verdrietig en eenzaam zijn. Ik wil weer echt kunnen lachen en me fijn voelen en een lieve vriend. Maar het lijkt net of me dat niet gegund is ofzo. De jongen die ik wil wil mij niet en denk niet dat mijn gevoelens ten opzichte van hem gaan veranderen. En dit verhaal is lang niet zo erg als de meeste verhalen hier, maar bij mij is het een gevoel van binnen wat niet weggaat. Het enige wat werkt om nog goed mee te draaien is toneelspelen, maar ik haat het om altijd maar een masker op te moeten zetten
Datum:
10-12-2005
Naam:
Marieke
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

=o

----------------------------------------------------Ik wist niet dat zoveel mensen aan zelfmoord dachten.
Ik moest een essay maken voor LB en ik schrok er wel een beetje van...
Ik kan me nooit voorstellen dat je zelfmoord wilt plegen.
Alles kan goed komen toch...
Kusje Sammy
------------------------------------------------------
Datum:
10-12-2005
Naam:
sammy
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

k weet het gewoon niet meer

school thuis alles gewoon weet je ik doe zo hard mijn best men terapie voor agressie ik doe me best en op school verpeste ze het gewoon weer en thn mensen tegen me op steken over mij lullen wrom k bedoel wrom zo zielig doen
mr thn thuis nog me vder die me elke dg slaat jh tuurlijk ut ken er llemeul wel bij nixx lukt me polsen ze vonden me 20 slaapillen kut k werd wkkr en nu wilk me eigen proberen op te hngen zonder dt ze me vinde
Datum:
10-12-2005
Naam:
anoniem....
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

geen licht

hoi ik ben johan en zie geen licht meer ben 18 jaar geleden mijn vriend aan zelf moord verlooren hij sprong onder een trein nu heb ik een ralatie met een jongen die stemmen hoord van zijn overleden moeder ik ben zelf van af mijn 6 tot mijn 12 sexuweel misbruikt en nooit geen last gehad tot nu toe alles woord donker om me heen ik heb bij het riagg en de geestgronden gesprekken medizijne en tirapie niets help zelfs mijn vriend is ondanks nog op genoomen geweest op een geslooten afdeling nu is hij thuis en licht alleen op bed ik ben moe op en toe aan rust is het niet zo als leven leiden woord komt de dood als een verlosing pffff ik weet het niet meer leven is leiden en wil het niet meer het is bijna kerst maar weet niet of ik er nog door heen kom god sta me bij azd jokie
Datum:
10-12-2005
Naam:
johan
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

Ik snap het niet

Hallo allemaal. Ik heb het gevoel dat ik gek word. Als ik verhalen op de site lees, lijkt het allemaal wel alsof ik het veel te snel opgeef. Toch is het enige waar ik aan denk de dood. Ik durf er met niemand over te praten en verstop de gedachtes in mijzelf. Voor de buitenwereld is er niks mis met mij. Alles lijkt koek en ei. Ik snap het soms zelf ook niet en wanneer deze gedachtes in mijn hoofd gekomen zijn. Vroeger was ik spontaan, zelfverzekerd en sterk. Niets of niemand kon mijn de grond intrappen. Nu ben ik heel onzeker...Het liefst blijf ik de hele dag binnen...veilig in mijn kamer. Ik wil met niemand praten en wil zelfs de telefoon niet opnemen. Het lijkt erop dat ik bang ben om te communiceren met andere mensen. Als ik dan naar buiten moet, heb ik het gevoel dat iedereen naar mij kijkt, ookal is dat nieteens zo. Mijn vriend wordt echt helemaal gek van mij. Hij weet echt totaal niet wat hij met mijn situatie aanmoet. Ik neem het hem ook niet kwalijk. Volgens mij is er niemand die mij begrijpt. Ik word zelf ook helemaal gek van mijn hersenspinsels. Ik heb het ook verscheidene keren geprobeerd zelfmoord te plegen, als het dan bijna zover was, lukte het gewoon niet...het was echt moeilijk, terwijl ik echt gewoon dood wilde. Ik denk dat het net zoiets is als schoonheid...Wie mooi wil zijn moet pijn lijden...Ik denk dat dat ook geldt als je dood wilt. Een makkelijke manier bestaat gewoon niet. Ik weet niet hoe het verder met mij zal gaan. De tijd zal het leren....
Datum:
09-12-2005
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil niet meer ..!!!!

Hallo ik ben dus Marieke ben 20 jaar en heb echt geen zin meer in het leven :-(

Ik kan gewoon niks goed doen ......Sinds een paar weken heb ik een nieuwe vriend met wie ik samen woon maar ik verpest alles ....En waarom....? Ik weet het zelf niet eens.!!!
Ik word boos om de domste dingen en dan loop ik weg,.....sla en snij ik mezelf...

Ik wil dit niet meer ik heb het gevoel dat ik niet op deze wereld hoor...Ik hoor gewoon daar boven te zijn...

Heb een paar keer geprobeerd me polsen door te snijden .....Maar ik durf het jammer gnoeg gewoon niet anders was ik hier allang niet meer geweest .....

Datum:
09-12-2005
Naam:
Marieke
Leeftijd:
20
Provincie:
Groningen

doei

ik voel me alleen, en ben dat ook nog. als je je zo voelt stoot je mensen om je heen
ook ongewilt af. m'n issolement word met de dag groter, en ben niet in staat m'n gevoelens te delen. k heb me zelf al afgesloten. ben een boel vrienden kwijt
en voel me elke dag alleen. uiteindelijk ben je dat ook, ik wil dood.
Datum:
09-12-2005
Naam:
e
Leeftijd:
24
Provincie:
Utrecht

kut leven!!

tjaw verhaal kwijt!..nou jeetje zeg wat is dit leven fucking kut,..dacht ej da tje alles gehd hebt heb ej dat niet meer...tjaw mijn zusje is overleden en mis haa rusper..ben dit jaar blijven zitten op shcool en heb een fucking klas!!..iedereen maakt ruzie met elkaar en waarom omdat ze elkaar niet mogen en elkaar niet respecteren!!!..mijn beste vriendin heeft een vrinedje!!love dus!! ent jaw nu alat e me een beetje stikken enzo en mis ik haar ...zlef gaat die fuckign leifde klote n word tik moe vna mezlef!!..ow!! ik ben zo lelijk dat gevoel heb ike n emsnen zeuren amar altijd aan mijn kop!!!..blegh zeg tjaw ik dus nu eg waar dood!! dat zou zo fijn zijn!!..
Datum:
09-12-2005
Naam:
mij*
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.