Levensverhalen (pagina 1754)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

verdriet

Ik heb 4 jaar lang een relatie gehad.Okeej het was niet altijd even goed.Ik heb 4 jaar lang echt me best gedaan, ik heb veel gegeven en ook veel genomen.Maar op et laatst was er alleen maar bonje.Dus 2 weken terug heeft mijn ex de knoop doorgehakt.maar ik kan niet zonder em,ik hou van em. een andere reden is ook dat ik voor zolangf ik weet tegen iedereen lieg.me ouders,vrienden,liefje tegen iedereen en de enige manier hoe ik kan stoppen is door dood te gaan.vanmorgen had ik het pistool van me broertje geladen en op een muur geschoten, ik schrok me wild maar toch doe ik het. alleen wanneer weet ik nog niet
Datum:
19-02-2006
Naam:
ikke
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Gezeik

Dag in dag uit, het zelfde gezeik
Iedereen denkt altijd het slechtste van me.
Als er iets gebeurt komen ze als eerste naar mij toe. Laatst nog, was er troep gemaakt in de trappenhal...... Ze gaven mij de schuld. Laatst was er iets in de hens gestoken...... Weer verdachten ze mij. Ik ben het leven zat. Elke keer als ik een trein zie denk ik bij mezelf.... 'Was ik er maar meteen voor gesprongen'. Vrienden van mij schelden me alleen maar uit..... zelfs de ouders van de vrienden. Want ik heb een zogenaamde 'slechte invloed' op hun.Vandaag (zondag 19 februari) ben ik in elkaar getrapt, omdat ik zogenaamd van een van die jongens zijn oma had uitgescholden..... Weer niet waar.
Als ik de waarheid vertel tegen iemand, geloven ze mij nog een eens..... Ik ben het leven echt helemaal zat geworden.
Datum:
19-02-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

je blijft maar je best doen

je probeerdt iedereen naar de zin te maken, maar steeds wordt je daarin teleurgesteld. ben een vrouw van 29 jaar oud heb 1 kind en ben zwanger van de 2 de kind. nog 6 weken en het wordt geboren. ik vind me zelf geen goeide moeder. denk dat je het goed doet.maar krijg het tegenoverstelde te horen. ook krijg je te horen dat jij de oorzaak bent van zijn gevoel en irritatie. terwijl je alles aan doet om hem te helpen en te sturen.ik zie ontzettend tegen op op die 6 weken weet niet of ik het vol houdt. ben levensmoe. kreeg ik maar rust in mijn leven. of kon ik maar stilletjes ontglippen aan het leven....
Datum:
19-02-2006
Naam:
kika
Leeftijd:
29
Provincie:
Utrecht

Moe!

Ik ben moe van het leven
het heeft me alleen maar verdriet gegeven
van kinds af aan
is het niet goed gegaan
geen basis gehad
veel geslagen vernederd
in de steek gelaten
niemand had dat op tijd in de gaten
nu nog steds elke dag stijd
het leven is moeilijk voor deze meid! ben zo moe
van al het gedoe
Probeer van alles niks helpt echt
Voel me vaak van binnen slecht
blijf nog steeds voor een enkeling
die zecht houd de moed erin
maar het duurt al een halve leven lang
niemand die mijn wonden echt stelpen kan
de dood is de laaste uit weg
soms lijkt het helemaal niet zo heel slecht! gewoon rust
ben uit geblust
van dat vele vechten overal voor
soms niet uit tehouden hoor
sommigen zullen wel van me houden
daarom wordt ik nog vastgehouden
in het leven
anders had ik het allang opgeg
Datum:
19-02-2006
Naam:
ladywitkuif
Leeftijd:
40
Provincie:
Utrecht

snyden bordeliner

soms is het leven mooi,maar meer van de tyd niet.
ik voel mij zo alleen,ze roepen alleen wanneer het nodig is.
mij armen zijn al onder gekras,maar dat is maar voor effe om de pijn te vergeten.
heb bps,bordeline peroonslijk stoornis.
dit is soms geen pretje om mee te leven,mensen zeggen gelijk die is gek.
maar gelukkig weet ik beter.
soms wil ik ook graag dood,maar ben tog bang.
ik zie wel hoe het allemaal verder afloopt.
ik heb tog wel gelukkige momenten,maar als ik dan bij mij fam komt en weer afgekraakt word zie ik ut weer niet zitten.
dan ga ik er maar niet meer heen,lijk mij ook beter.
maar fdoet tog pijn en veel verdriet als je zo behandeld word.
NEE DAN ZEGGEN ZE JE BENT JALOERS.
ik weet het soms niet meer maar ja
KNUFFEL VAN EEN BORDELINER.
MENSEN ASJEBLIEFT KRAS NIET HET IS ZO ZONDER,IK BEN ZELF OOK GETEKENT,EN WEET DAT HET GEBEURT VOOR DAT JE ERG IN HEB.
MAAR ALS JE TOG VERDER LEEFT EN KIJK LATER NA JE ARMEN.NEEEEEEE.
MAAR JA IK HEB ER GELEERD MEE TE LEVEN.
DAN KRYG JE WEER VAN DIE VRAGEN WAT HEB JIJ GEDAAN.
BEN DOOR HET PRIKKELDRAAD GEVALLEN.
HET DOET ME OOK BEST WEL VERDRIET ALS JE HIER ZO LEEST,AL DIE JONGE MENSEN.
NOU GROETJES EN EEN DIKKE KNUFFYYYYYY
Datum:
19-02-2006
Naam:
franny
Leeftijd:
35
Provincie:
Utrecht

Geen kracht meer...en dan niet op z'n Jolings.....

Ik ben leeg, helemaal kapot en gebroken.
Ik worstel nu al meer dan 11 jaar met zeer ernstige hoofdpijn. Ik slik dagelijks 3 Zaldiar tabletten ( morfine) en 's avonds 2 Zopiclon, zware slaaptabletten, die je minstens 8 uur onder zijl houden. Geen inslapers dus. Ik loop bij de huisarts, de neuroloog, een craio-osteopaat, en ik onderga Shiatsu therapie. Ondanks alle inzet van al die mensen die me zo goed willen helpen (inclusief mijn lieve vriedin) zit ik nu op een punt dat ik het volledig kwijt ben. Ik zie geen positieve uitweg meer, en krijg teleurstelling op teleurstelling wat betreft de hoofdpijn. Deze is nu op dit moment zo hevig, dat als er nu een inbreker of overvaller binnen komt stormen, ik hoop dat hij een pistool bij zich heeft, en mij uit mijn lijden kan verlossen.....
Ik weet echt absoluut geen raad met de ernst v/d hoofdpijn die ik nu onderga....ik ga hier volledig kapot aan....

Sorry, dat ik jullie heb lastig gevallen, maar ik moest dit echt kwijt.....

Hermen
Datum:
19-02-2006
Naam:
Hermen
Leeftijd:
33
Provincie:
Overijssel

zelfmoord

Hallo,ik ben schizofreen en heb nog geen echte relatie gehad en ik krijg zware medicijnen,wat mijn hormonen blokkeerd en als ik ze niet inneem wordt ik psychotisch dan komt het eropneer dat je moet kiezen in een van deze twee situaties te leven.Ik moet dus de rest van mijn leven doorbrengen zonder dat mijn hormonen werken.En dat zie ik echt niet zitten.
Datum:
18-02-2006
Naam:
x
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Geen hoop meer op een gelukkige toekomst

Ik loop over straat, kijk door de ramen. Overal zie ik gelukkige gezinnetjes. Mensen die het gezellig hebben samen. Ik loop naar huis. Een huis dat stil en leeg is. Ik denk aan een man, een man die mij zo dierbaar en lief is, een man waar ik zielsveel van hou met heel mijn hart. Hij is niet bij mij, waarschijnlijk gaat dat ook nooit gebeuren. Hij is bij zijn vrouw en kinderen. Hij zegt dat hij meer van mij houd, maar niet bij mij kan wonen. Ik huil van binnen. Ik voel mij zo eenzaam. Er is niemand die mij kan helpen. Ik wil niet meer leven, het heeft voor mij geen zin. Teveel mislukte relaties, ik hou teveel van allemaal. Ik kan het niet aanzien hoe ze gelukkig zijn bij een ander. Ik wil niets meer voelen, ik ben een en al pijn.
Datum:
17-02-2006
Naam:
27
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

denk er goed over na

Mijn vader heeft 2 maanden geleden zelfmoord gepleegd, ik weet nog steeds niet waarom hij dit heeft gedaan. Wij missen hem zo erg, het verdriet is ondraaglijk. Het is allemaal zo plotseling gebeurd, niemand zag het aankomen. Ik hield heel veel van mijn vader, hij hield ook van mij maar toch heeft hij mij in de steek gelaten. Het is echt heel moeilijk om dit te verwerken. Mensen die met zelfmoordneigingen rondlopen, alsjeblieft denk er goed over na voordat je een beslissing neemt. Sta stil bij het feit dat je familie en vrienden met een schuldgevoel achterblijven. Het is makkelijk om zomaar uit het leven te stappen, dat is de oplossing voor alle problemen denk je misschien, maar denk aan de mensen die om je geven, want straks als je er niet meer bent zal het heel zwaar zijn voor je nabestaanden om door te gaan zonder jou. Ik hoop dat de mensen die zelfmoord willen plegen, hier goed over nadenken..... een verdrietige dochter....
Datum:
17-02-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

nooit iets kunnen

het is nu bijna 5 jaar geleden dat zelfmoord in me op kwam, toen ik 15 was heb ik het ook geprobeerd. ik had een overdosis slaappillen in genomen, maar zoals alles wat ik ooit in mijn leven heb geprobeerdt is het mislukt er kwam namelijke plotseling een vriend van me langs die meteen het ziekenhuis belde.

toen me ouders er achter kwamen stopte ze me in een kliniek, daar probeerde ik het weer en uiteraard mislukte het weer. als ik er goed over had nagedacht het het wel gelukt maar je zelf op hangen 5 min. voor ze je eten komen brengen is niet echt slim.

na 2 jaar in die "hel" lieten ze me "vrij". ik was toen 17. sinds het moment dat ik er "uit" was was ik bezig met het zoeken naar een manier die ik niet kon verprutsen
ik dacht eerst aan voor een trein springen
ik denk dat ik wel een dag of 2 bij het spoor heb gestaan maar ik kon het niet want ik wil een einde maken aan me eigen leven en niet het leven van die bestuurder er bij meenemen. toen wist ik het ik zou me polsen door snijden en ja dat lukte in eerste instantie maar toch niet. ik werdt gereanimeerd door het ambulance personeel.

en ik moet eerljk zegen daar ben ik blij mee, want ik dacht dat ik in een hel leefde maar nu dat ik ik hem heb gezien weet ik wel beter. officieel ben ik 7 min dood geweest (ik ben dan blij de de ambulance broeder is door gegaan met reanimeren na de toegestane 5 min.) maar het leek een eeuwigheid.

inmiddels is mijn gevoel over zelfmoord bijna uit mijn hoofd geband en alleen al me littekens herrineren me er nog aan ik ben zelfs inmiddels gelukkig getrouw met een vrouw met een kind van 1 jaa oud en die van ons samen is onder weg.
Datum:
17-02-2006
Naam:
trust
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.