Levensverhalen (pagina 160)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

opnieuw en opnieuw wanneer gaat dit over

Hallo

Ik ben een 13 jarig meisje. Ik heb 3 keer zelfmoord gedachtes gehad. Ik heb me vaak gesneden niet met een mes maar met zo'n zwarte kabeltje (waar je een draad in kan doen en terug draaien zodat de draad niet weg gaat). Ik heb dat vaak gedaan. Ik vertelde het aan wat mensen en mn mentrix wist het. Ze had belooft om het aan niemand te vertellen, maar op 5 november in de avond wou mn ma me spreken. Ze wist het van mn zelfmoord. Sinds die tijd voel ik me slecht. Ik heb sinds 2 dagen weer neigingen om me te snijden. Ik probeer het tegen te houden maar het lukt haast niet. Het gaat maar niet over. Heeft iemand tips voor me alsjeblieft help me dan.
Datum:
03-12-2015
Naam:
Romy
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Depressie

Hallo ik ben marie ik ben 12 jaar. Ik heb geen zin meer in mijn leven ik doe volleybal en scouts maar ik heb de laatste tijd heel vaak ruzie met mijn ouders ik loop nu al 2 weken rond met het idee zelfmoord te plegen want mijn vriendinnen hebben mij laten vallen op school gaat het zéér slecht ik word ook gepest en ik heb precies een depressie want ik heb NERGENS maar zin in kunnen jullie mij helpen? Misschien is het morgen al te laat maar dat maakt niet uit. Ik had er toch al geen zin meer in...
Groeten
MARIE
Datum:
02-12-2015
Naam:
Ongelukkig
Leeftijd:
12
Provincie:
België

licht het aan mij?

hallo ik typ dit omdat ik het kwijt wil aan iemand die mij niet goed kent en me er dus ook niet mee kan plagen.

nu ik wat ouder ben en ik dingen beter ga snappen ga ik steeds meer denken dat mij ouders (veel) meer om mijn broer geven dan om mij hierbij ga ik ook meer om aandacht vragen en worden mijn ouders als maar boos op mij (vooral mijn moeder). hierbij doe ik me ook (veel) stoerder voor dan ik werkelijk ben want uiteindelijk ben ik heeeeeeeeel erg verlegen en durf ik ook soms niet te praten dit komt ook vooral omdat mijn ouders meestal fel reageren op bijna alles wat ik zeg maar soms vragen ze ook wel af er iets aan de hand ik maar dan durf ik het niet te vertellen (als ik sommige dingen verkeert type dan komt dat door mijn dyslexie) wand dan denken ze dadelijk dat ik gek ben geworden en dat wil ik niet. ik heb ook al heel vaak over zelfmoord gedacht en dan meer van iets af springen of voor de trein staan maar ik ben nog te jong om alleen naar de trein te gaan en ik denk er ook als maar over dat ik op de middelbare ook nog heel goed gepest kan worden. ook word er soms gezegt dat ik lelijk ben en dat ik dik ben omdat ik dit geloof probeer ik zo min mogelijk in zicht te zijn. ook probeert een meisje bij mij uit de klas mijn leven zuur te maken door te proberen al mijn vriendinnen af te pakken. ik heb ook al een paar keer geprobeert uit een heeeeeeeel hoog raam te springen alleen heb ik daar NU nog niet de moet voor wand ja ook weten sommige ook dat ik mijn leven niet meer zie zitten mijn juf probeert er ook achter te komen en soms denk ik ook nog wel eens : wanneer komt de I.S. bij ons op school dat is veel makkelijker voor mij en dat is ook begrijpelijker voor mijn ouders. ook een reden waarom ik nu nog leef is dat ik hoop dat ik nog geadopteerd word of en omdat ik het paard waar mijn hele om draait meteen mijn grote voorbeeld is en als er een moment is waarop ik moet kiezen of het paard in leven blijven of ik dan zal ik voor het paard gaan wand dan is het een win win situatie
Datum:
02-12-2015
Naam:
lara
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

Hoe stop ik dit!

Iedere ochtend als ik het bed uit stap denk ik
"weer een dag."

Ik ben al 3 jaar zwaar ongelukkig.

3 jaar lang droom ik over de dood.

Ik kan niet meer!!

Ik heb het idee, dat al mijn positieve energie uit mij is gezogen.

Als ik met mensen praat, bijv op school.
Heb ik altijd het idee dat ik iets verkeerds zeg.

Met andere woorden je bent niet gewenst.

De laatste tijd droom ik over mijn dood.
Over hoe een pil in slik.
Over mijn begraafenis.
Hier wordt ik vaak vrolijk van.

Ik zie voor mij zelf geen goede toemomst.

Ik denk als ik nog leef, uitkering trekker wordt.

Ik durf niet tegen mijn ouders te zeggen dat ik depressief ben.

Voor mij is depressie het zelfde als alle andere ziekten.

Groeten,


Job.
Datum:
02-12-2015
Naam:
Job
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Frustratie.

Ik zit al heel lang met de gedachte: ''Hoe kan ik ze snel mogelijk dood zijn.""
Ik ben het leven echt spuug zat.
Ik heb moeite om positief te blijven, en s'nachts krijg ik spontane huilbuien.

Ik heb het gevoel dat al mijn positieve energie uit mij is gezogen.

Ook heb ik het idee, dat als ik contact maak met mensen ,dat ik nooit echt gewenst ben.
Dat ze dan denken "rot op, je bent niet welkom."

En iedere ochtend als ik wakker word heb ik weer het idee "daar gaan we weer, weer een dag.''

Ik zou me het liefst in willen laten slapen.
Voor de trein springen is voor mij geen optie.
Want dan hebben je ouders ook veel pijn.

Soms hoop ik dat ik kanker krijg, dan kan ik normaal sterfen.


Groeten,

Job.
Datum:
02-12-2015
Naam:
Job
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Overal klaar mee

Vroeger werd ik intens gepest. Toen ik eenmaal naar de middelbare school ging werd het beter. Ik zie eruit als een leuke spontane vrolijke meid met veel vriendinnen, en altijd degene die de dingen doet die niet mogen. Niemand weet dat ik diep van binnen ongelofelijk depressief ben. Ik ben een paar maanden geleden begonnen met blowen, het helpt. Dan voel ik me blij zonder zorgen.
Totdat ik weer helder ben en dan begint het weer van voor af aan. Een vader die me in de steek heeft gelaten en een moeder waar niets goed genoeg voor is. Ik wil niemands probleem meer zijn. Het enige waar ik aan kan denken is hoe veel beter het leven van andere zou zijn als ik er niet meer was. En dat ik van al mijn problemen af was. Ik vraag me af hoe lang ik dit nog kan volhouden voordat ik voor de trein spring.
Datum:
01-12-2015
Naam:
Serena
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

pesten

Overal waar ik ga word ik gepest en in waar ik verblijf word ik geschopt.en dan doe ik mezelf pijn ik zoek hulp
Datum:
01-12-2015
Naam:
jessica
Leeftijd:
17
Provincie:
België

zelfmoord?

ik ben een meisje van 13. Iedereen die me kent zal zeggen dat ik een stoere meid ben die altijd lach. Maar niemand weet hoe ik me echt voel! Ik voel me rot, ik denk vaak dat ik veel te slecht ben voor mijn omgeving! ik werd vroeger altijd gepest en heb bang dat ze dat dit jaar weer gaan doen. Soms wil ik hier ni meer zijn omdat ik alleen maar mensen ongelukkige maak! uiteindelijk ben ik naar een (oudere)vriendin gegaan en heb haar vertelt wat ik voelde. ze zei dat ik in een depressie zat en dat zij het ook had. Maar ze zei dat alles goed kwam en ze is er voor me! Ik lach steeds de pijn, ik probeer zo weinig mogelijk te wenen. ik dacht dat het hoorde om steeds gelukkig te zijn maar mijn vriendin zei dat het niet hoorde, eens verdrietig zijn, of een slechte dag hebben is volledig acceptabel! Verdrietig zijn mag, boos zijn mag, ... Ik heb het gevoel dat ik de zon ben en dat ik stilaan aan het ondergaan ben, maar een andere moment ben ik boos dat ik dit durf te denken omdat er vele mensen zijn die het moeilijker hebben als mij en die gelukkig zouden zijn met mijn leven!
Datum:
01-12-2015
Naam:
ikke
Leeftijd:
13
Provincie:
België

wat moet ik doen??

hoi bij mij begon het me negatieve gedachten door dat alles om mij heen verkeerd ging. maar nu is alles een stuk erger ik wil niet meer naar huis, ik heb mijn moeder als 10 weken niet gezien mijn vader heeft een nieuwe vriendin en mijn vader heeft alleen nog maar aandacht voor haar. ik begon in mijn armen te snijden. vandaag moest ik op school mijn vest uit doen ik wou niet maar toch, een vriendin zag de wonde en zei dat het steekwonden waren. mijn polsen en armen begonnen te prikken, steken en te branden(mijn meester merkte het geloof ik ook op). ik sta nu op het punt om zelfmoord te plegen om alles en iedereen. heeft iemand tips of kan mij helpen? dankje alvast vgr A
Datum:
01-12-2015
Naam:
A
Leeftijd:
11
Provincie:
Friesland

Zelfmoord en verdriet

ik wou altijd al zelfmoord plegen maar daarna dacht ik nee.. maar nu alweer ik wil mezelf snijden omdat ik werd gepest op school ik word overal op afgewezen wat moet ik doen ik heb geen vrienden en ik weet niet wat ik moet doen ik ben ook heel vaak depressief
Datum:
01-12-2015
Naam:
gil
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.