Levensverhalen (pagina 1587)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

een gedicht waar ik mezelf in herken

Iedereen ziet mij als een meisje,
met een grote mond.
aar in mijn hart,
zit een grote wond.
Er is zoveel,
bij mij stukgemaakt.
Zoveel mensen,
die mijn hart hebben geraakt.
Ik wil het aan niemand laten merken,
ik wil alles zelf verwerken.
Ik zal er zelf voor vechten,
voor een beter leven.
ik vraag je 1 ding,
hou mij vast voor heel even!
zodat ik er veer voor kan gaan
en de pijn in mijn hart akn verslaan!
Datum:
17-11-2006
Naam:
meiske
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

waarom zeg mij waarom

nou ik ben een meisje van 16 jaar, ik weet nie hoe ik veder moet leven hoor het gaat helemaal nie goed met sgool thuis alles eichelijk, het is allemaal 2 jaar geleden begonen ik ben op een avond verkracht en heb het 2 jaar lang verzwegen voor iedereen en toen moest ik ook nog van sgool, en op de nieuwe sgool gaat het helemaal nie miss mijn vrienden zo, wat moet ik doen aan al die slaapen loze nachten aan al die mensen die mij nie snapen dat ik gewoon nie mee kan ik ben zo moe gewoon te moe om te leven wat heeft mijn leven voor zin als toch alles miss gaat en dat ik iedreen waar van ik hou kwijt raak,

waarom begrijpt niemand mij,,,
Datum:
17-11-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

ik weet het niet meer

Toen ik 6 was zijn mijn ouders gescheiden, mijn vader heeft mijn broer en zus verkracht. Het was een hele zware tijd , met rechtzaken, mijn moeder bleef hopen op een beter leven want ze had een uitkering maar ik ging er bijna aan onderdoor. ik heb het ver weggestopt maar het komt er nu allemaal uit. Ik zit op 3 havo en het gaat heel slecht op school. Mijn vrienden hebben het niet door hoe slecht het met me gaat want ik heb altijd een masker op. Ik doe me valtijd anders voor dan ik me voel. En mijn moeder heeft nu een baan en is bijna nooit thuis. Ze weet niet hoe ik me voel en dat kan ik echt niet tegen haar zeggen. Nu zegt ze ook nog dat mijn beste vriendin een slechte invloed op me heeft en ik mag dus niet meer met diegene omgaan die me nog een beetje begrijpt. Wat moet ik in godsnaam nu doen? Ik weet het echt niet meer. Ik heb het gevoel dat ik niemand meer heb, ik kan tegen niemand praten. En ik kan ook niet meer uit deze situatie komen. Ik heb mijn gevoelens zolang opgekropt. En nu denk ik dus aan zelfmoord want ik weet het niet meer.
Datum:
17-11-2006
Naam:
liesbeth
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

geen doel meer!!!

Mijn leven is een hele ellende
Ik voel me vaak alleen en zo is het ook ik ben alleen ik moest met jonge jaren al veel zelf doen terwijl je ouders je erbij zouden helpen maar zo was het bij mij niet mijn moeder is heel zwaar ziek geworden en daarna ging al die aandacht naar haar en ik als klein kind wilde ook liefde en aandacht en wat doen kinderen als ze geen aandact krijgen zo doen alles wat juist niet mag en zo was het bij mij ook ben met de poltie in aanraking gekomen en drugs waar ik nu gelukkig vanaf ben mijn ouders houden helemaal niet van mij en mijn moeder ja die haat ik echt voor mij is het mijn moeder niet meer.
ze heeft mijn leven kapot gemaakt nooit werd ik beloont voor als ik iets goeds deed of op school goede punten haalde niemand was trots op mij.
Vaak geprobeerd zelfmoord te plegen maar het is me tot nu toe nooit gelukt waarom weet ik ook niet gesneden in mijn armen en natuurlijk iedereen verbergen niemand merkte het aan mij dat ik allang geen zin had meer om verder te gaan me ouders hebben afscheid brieven van me gevonden maar verder er ook nooit over gehad.tot de dag van vandaag ben ik eenzaam
Datum:
17-11-2006
Naam:
sabrina
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

IK WORD GEK

ik heb overgewicht en ik word er gek van ik kan maar niet afslanken en ik heb vreetbuien ik word gepest ik kan het leven gewoon niet meer aan!!!!
Datum:
17-11-2006
Naam:
Shannon
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Tja....

Ben gewoon moe.Teveel in mn leven gebeurt.Probeer al lange tijd of het via psycholoog beter kan worden en ging laatste tijd wel ok. Tot vandaag. Opeens weer op balkon staan en denken hoe het zou zijn om ergens boven op een torenflat te staan en dan springen....Ik doe het niet omdat ik weet dat ik mn moeder het echt niet kan aandoen.Ze zou er nooit meer over heen komen. Maar op het moment dat mn moeder zou overlijden....dan staat die torenflat wel héél dichtbij ........
Datum:
17-11-2006
Naam:
D
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

rusiee

ik heb hele erge rusie met een meisje en dat meisje zegt dat ik ook rusie ehb met allemaal andere kampers maar dass dus niet zo! en nou willen hun mij slaan enzo! en k ben nou kei bang duas nie meer naa school enzo! en me vader is overleden 3 jaar terug, en nu lijkt het net of ik het steeds erger begin te vinden.. ik wil heb terug hebben.. hij was alles voor mij.. ik wil gewon dood.. nooit meer rusiee nooit meer naar het ziekenhuis.. nooit meer problemen alleen naar me vader en alleen naar de hemel.. klaar. binnekort maak ik er gewoon een eind aan.. ik heb hier geen zin meer in!!!!!!
groetjes..
Datum:
17-11-2006
Naam:
Loes
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

mijn schuilkelder

Door wat nare ervaringen heb ik mijzelf willen beschermen door te schuilen in mijn schuilkelder. Ik durf er niet meer uit. Mijn schuilkelder is mijn boulimia. Ik kan niet meer leven. Ik durf niet meer te leven. Ik wil niet meer gekwetst worden. Ik kan absoluut niet accepteren hoe mijn leven loopt en ik kan niet accepteren dat ik hier geen controle over kan hebben. Ik wìl hier controle over. Ik kan het niet loslaten. Waarom ben ik wie ik ben? Waarom ben ik zo gevoelig? Waarom voel ik mij zo anders? Wat heeft het voor zin? Ik wil niet zijn wie ik ben, niet die ik met dat fragiele hart...
Datum:
17-11-2006
Naam:
elkiejj
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

vastzitten

vandaag weer groot gedeelte van de dag gehuild, alleen op me kamer, snel andere kant op kijken als me moeder binnen komt. kweet zeker dat ze weet dat ik ongelukkig ben maar ze doet net alsof ze gek is. ik zie me broertje ook altijd verdrietig zijn, vaak denk ik dat het door mij komt want kben ook zo vaak gemeen tegen hem, heb ik denk ik van me vader geleerd.
ik wil gewoon niet meer, ik voel me zo ontzetten alleen, zo alleen, ik heb geen vrienden, ja sommigen noemen zich je vriend, maar je ziet ze nooit, alleen online. zelfs de jongen waar ik al 2 jaar aan vast zit en die alleen tegen mij praat wanneer die geil is noemt zich een vriend van mij, maar dat is hij niet hij gebruikt me gewoon... ik wil hem zo graag en neem genoegen met wat hij geeft.. zie hem zelden en als ik hem zie hebben we sex... is tenminste weer 1 nacht niet alleen...
ik wil zo graag uitgaan, andere jongens ontmoeten, ik weet dat ik er goed uitzie, maar ik heb niemand die met mij mee wil uitgaan, leuke dingen wil doen... en ik kan het niet alleen. er zijn zooooveel dingen die ik wil doen maar het gaat niet, ik kan me er niet toe zetten. al sinds mn 7e ongeveer denk ik aan zelfmoord, en denk ik dat het niet zou uit maken of ik er was of niet, en lukt me toch allemaal niet, ik weet dat het leven een zin heeft maar ik kan niet achter de mijne komen, ik heb geen doel, geen nut. ik wou gewoon dat ik er niet zoveel over hoefde na te denken en dat ik gewoon leuke mensen tegen kwam die mij als vriendin wilden en mij mee wilden hebben bij de dingen die ze doen, maar ik kom geen mensen tegen die energie in mij willen stoppen, ze hebben allemaal hun eigen 'vrienden groepje' al, ik hoor nergens bij.... loop er altijd maar een beetje tussen, eigenlijk omdat ik iedreen wel aardig vind, kan geen keuze maken tussen mensen met wie ik echt om wil gaan, ik doe het allemaal mezelf aan dat is nog het ergste, alleen ik kan mezelf verandren door positief te denk en actie te ondernemen maar het lukt me gewoon niet... ik zit vast
Datum:
17-11-2006
Naam:
verdrietigMeisje
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood

Alles gaat mis. Lichamelijk begin ik vol te lopen met vitiligo vlekken. Mensen lachen mij uit in mijn gezicht erom. Meisjes wijzen mij af. En thuis wordt ik aangezien voor een gehandicapte.
Maar daarvoor ging het al slecht. Ik zit al jaren in een depressie. Nu eindelijk accepteer ik dat. Maar ik weet niet bij wie ik terecht kan om erover te praten. Degene bij wie ik terecht kon heeft mij keihard aan de kant gezet en vond dat ik te lastig was. Nu heb ik het gevoel dat ik niemand hebt. Daarna vertelden mijn ouders en zusjes dat ik dood voor ze was.
Dus kan ik beter dood zijn. Dan zijn ze van mij af.
Datum:
17-11-2006
Naam:
A.Niem
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.