Levensverhalen (pagina 1443)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dooood

Ik wil dood..
Want mn ex verneukt mn leven met zn nieuwe sletje..
hij 'mist me zo' maar toch 'wil ik op zn verloofde lijken' en 'moet ik normale vrienden zoeken en een normaal leven' ook is zij 'het mooiste en lekkerste en geweldigste wat m ooit is overkomen.' Ik word ziek van. Elke dag bestoken ze me met kutsmsjes, zij ook.
Mn vrienden zeiken me alleen maar af. Niet echt maar ze maken kutopmerkingen die zij grappig vinden, maar die toch erg hard aankomen en waar ik ziek van word.
Ik vind het niet leuk.
Mn ex wou ook altijd zelfmoord plegen en was altijd depressief.. Zal nu wel over zijn, maar ben nog steeds bang dat 'ie t toch doet. En ik heb ook wel gesneden. Niet vaak maar toch. Ik vind het gewoon vreselijk allemaal hier. Ik heb al vaak gedacht.. Goh.. Laat ik eens voor de eerst volgende trein springen. Maar dat is zielig voor de machinist.. En elke andere manier heb ik geen lef voor want daar heb je planning voor nodig.. En dan zie ik er toch weer van af. Ik ben het gewoon zat hier.. Soms denk ik, laat ik een overdosis pillen van mn moeder in nemen. Maar die zijn niet echt dodelijk denk ik, dus heeft t ook geen zin, behalve dat je er doodziek van wordt, en ik wil graag een pijnloze dood.
Ik ben niet bang voor de dood en als ie komt vind ik dat helemaal niet erg. Ik denk alleen niet dat ik snel zelfmoord zou plegen.. Eigenlijk.. Maar het interesseert me allemaal gewoon niet meer.. Stom kutgedoe overal...
Ik wil het niet meer.. -.-'
Datum:
11-04-2007
Naam:
Ik
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

pff

hier is men verhaal

sins een paar weken geleden heb ik zelfmoord proberen plegen door men polsen over te snijden nu staan men polsen en armen vol men snees.
ik dacht dat ik kon ontsnappen aan de wereld deze manier. nu het is niet waar want zo te zien is deze poging mislukt.voor ffjes dacht ik gelukkig te kunnen zijn bij men vriend maar aangezien deze mij dumpte van daag heb ik geen zin meer in te leven er rest me niets meer op deze wereld voor mij heb niemand meer die een reet om me geeft hopelijk begrijpen de mensen om me heen dit zonder een reden hoeft een mens niet te leven
slukes dank u om dit te lezen hopelijk begrijpen jullie hoe moelijk het is om een fatsoenlijk leven te hebben en als je nog iemand hebt niet zo dom te zijn van zelfmoord te plegen alleen alsje niemand hebt heb je een reden....
Datum:
11-04-2007
Naam:
Adriano
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

dit is toch niet"het mooie leven;

je wordt geboren als ontwetend mensje,schoon en rein,je van geen kwaad bewust wat er in je leven op de loer ligt (bewust of onbewust) je groeit op in een groot gezin waar strenge normen en waarden heersten en en een pak slag ook voor een meisje niet werd ont zien. alles moest gebeuren zoals hoofd van het gezin zei,anders was er straf (of slaag) zonder eten naar bed.opm,n 16 jaar moest ik gaan werken (werd niet verteld,waarom)later bleek dat moeder een cva had gehad en ik uit huis moest ,was voor pa een last ,maar er kwam wel geld binnen, dit had hij af gesproken met de directrice,toen begon bij mij al de vraag ,waarom moet ik leven als een ander overmijn leven beslist zonder daar mij bij te betrekken. ik leerde een jongen kennen ,vond hem wel aardig maar wist echt niet wat liefde was (dat had ik toch niet geleerd) hij was 5jaar ouder en wist waar abraham de mostert haalde en ik was naief en raakte zwanger,dus trouwen (Grootste fout) toen begon pas goed de ellende,5keer zwangerin4jaar tijd met alle bijkomstig hedenmoest mijn baarmoeder er uit en tegerlijkertijd mijn huwelijk over ,want meneer hoefde geen plank met een gat er in ,daar stond ik met 3kids. weer stond ik op het punt om een eind aan m,n leven te maken.24jaar onvolwassen ,veel balast en 3 kids.maar ook hier sloeg ik me weer doorheen,leerde weer een persoon kennen ,waar ik fijn mee kon praten en me begreep (aleen hij was 12jaar jonger dan mij)ging 12,5jaar prima ,maar hij was gegroeid(VOLWASSEN GEWORDEN) en ik was tevreden en had niet in de gaten ,dat hij me was ontglipt en andere waardes had ontwikkeld ,waar ik niet in meekon gaan(veel verdriet) besloten we te gaan scheiden ,zijn goed uitelkaar gegaan en zien mekaar nog wel eens bij de verjaardag van m,n zoon.de zwaarste klap kwam toen mijn dochter als laatste het huis uitging en ik niets meer te verzorgen en te beschermen had,ik was weer bij af, gekste dingen ging ik uithalen(Van op zolder me verstoppen,medicijen teveel innemen,mezelf verwonden,)ik voelde me in de steek gelaten,ik wou niet meer.maar als de kinderen weer kwamen ging het weer iets beter,Tot ik me had ingeschreven in een relatiebureau en een man leerde kennen en dacht die past werkelijk bij mij(BLEEKSCHIJN)mijnhuis en alles op gezegd,want hij hield van mij en was het leven alleen beu of ik bij hem kwam wonen,mijn liefde was echt en heb alles opgegeven(GEEN HUIS EN GEEN SPULLEN
Datum:
11-04-2007
Naam:
irma elward
Leeftijd:
62
Provincie:
Utrecht

help help waarom leef ik!!!

Op een dag toen ik 14jr was kwam een peegkind ons gezin,dus da was mijn neef.ik aanvaarde nietdat hij bij ons was. maar mijn ma gaf alleen nog aandacht aan mijn neef. ik wordt achter gehouden.
mijn neef maakte me altijd kwaad dat ik bloed door men nagels kreeg. maar toch op een dag toen ik 18jr werdt werdr het maar erger mijn neef had me kwaad gekregen over zegge van dat enz. toen had ik hem geduwd op het bed en hij rende weg na de trap en hij zei ik ga het zegge tege tante. toen ik na de trap ging sloeg hij zich zelf. dat het erin stond dat hand. ja toen zei men ma ik zal het tege je pa zegge. ik ik zat boven te pikkeren. ja men pa kwam thuis van het werk ja natuurlijk was hij kwaad. drufde niet na beneden, ja men pa zei ik roep geen 3keren zei hij ja ik kwam na beneden en toen ik de deur open dé! ja men pa stondt achter de deur hij had me echt aan me getrokken en met zijne sloef me geslagen! en mijn neef ja die lachte gewoon toe enz. was dat elke dag! en ja ik wou weg van thuis had al een paar keren mijn pijn gedaan met mesjes en scharen ik kraste me altijd in men polsen om me te straffen aan god want als je god nodig heb zie je hem nooit! ben ik maar weg gelopen van thuis! na een paar maanden kwam alles in orde met men ouders toen was alles trg bij gelegt. maar ja paar weken begong het trg dat ik slecht ben enz. en toen kwam ik helemaal zot ja woonde samen met men vriend en ja ik reageerde altijd op men vriend af ik slieg en kwaade woorde zei tegen hem. en ja ik dé me terug pijn en slikte pillen toen heeft mijn vriend me na de dokter gebracht en de dokter zei dat ik na het ziekenhuis moest ma wou niet ik zei ben ni zot ze ze kunnen me daar vastbinden en vol spuiten ja ik kreeg nog een kans! maja het is bijna 3mei2007 dan moet ik me sterk houden want dan ga men ma trg beginnen met me pijn te doen met haar woorden. heb zelf al proberen tepraten met men ma ma da help niet. ik heb het ook al gerust gelaten(laten bezingken) ook da help niet. mijn moeder zegt dat ik haar kind ni ben! wat moet ik doen ik zit hij maar mooi. weet wat me kan helpen dat men ma trg normaal is kan doen tegen me. ma dat zal nooit normaal komen ook al praat ik met iemand er over draaien ze men woorden om. dus vertrouw niemand meer zelf helemaal niemand. ik geloof alleen men eigen. ik neem traantjes weg omdat ik blij ben dat ik ooit mss. een antw. krijg en dat ik het hier kan vertellen maja ik tel men dagen en uren en sec. af wil echt weg uit men leven maja ik zie men broer zo graag en wil hem geen verdriet aandoen . ik ben op men 12jr verkracht geweest door 2 gasten die ik niet kon ja moest na de winkel van men ouders en kwam trg na huis ma ik liep in een smal baandje en het was donker en ik werd achter volgt en toen haden ze me ik liep ma kon geen uitweg ze hadden me geslagen dikke plaker op men mond geplakt enja toen ja moe er geen tekeningske bij maken e . het dé pijn toen hebben ze me los gelapen en ik rende na huis en men pa en ma vroeg wa is er ja ik zei dat ik gevallen was. ik was bang van gasten of dat er iemand aan me kwam maja heb het nooit durven zeggen tegen men ouders en beter toch gedaan ma toch en toen dé ik me daar achter ook al pijn. wat moet ik doen?? die vraag stel ik me veel af! waarom leef ik? heb ik liefde? ken ik vriendschap? wie kan me antw.? geschreven 20u00 11/04/2007 HELP ME!
Datum:
11-04-2007
Naam:
Joke
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

er is hoop

Hey allemaal ik heb het vroeger ook gehad, ik werd gepest en zag het echt niet meer zitten. Toen mijn moeder zag dat ik er steeds meer slechter uit ging zien heeft ze voor mij hulp gevonden. Ik heb 2 jaar rond gelopen bij een psycholoog en die heeft me er boven op geholpen. Ik weet dat jullie er op dit moment niet zo over denken, maar denk er nog 1 keer goed over. Praat met een goede vriend of ga naar de huisarts die kan iets voor je regelen. Sucsess !!
Datum:
11-04-2007
Naam:
Nikki
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

huilen

al dat gelul ben ik sad julli mensen die zelfmoord willen plegen doe dat dus niet het leven is hard dus kan er tegen wat mensen zeggen je vader of moeder zullen je daar door missen je zoon of dochterook dus denk na iedereen hou van jou vooral ik
Datum:
11-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
39
Provincie:
Zeeland

rust

voor anderen lijkt het zo gemakkelijk
ze staan op, leven, kunnen 's avonds gaan slapen
maar ik, ik vind geen rust
vorig jaar is het mislukt
misschien lukt het nu wel
m'n omgeving zal kwaad zijn, triest, teleurgesteld
net als nu
dus waarom niet?
Datum:
11-04-2007
Naam:
-
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

leegte

ik weet het niet meer.
een paar jaar geleden heb ik bij een psycholoog gelopen en dat hielp op zich wel. ik weet niet precies. het heeft wel enig zins geholpen maar ook weer niet. ik had toen de gedachten dat ik het niet meer wou. in die tijd had mijn moeder een nieuwe vriend (mijn vader is dood). eerst werd ik geholpen bij een school psycholoog en daarna werd ik 2 keer door verwezen. bij alle 3 de keren heb ik het zelfde vertelt. vertelt dat ik zoveel verdriet had om mijn vader. het werd er bij mij in gedrukt dat ik het vervelend vond dat mijn moeder een nieuwe vriend heeft. maar dat was het niet. ik wist niet wat het was. na mijn vaders dood (ik was 9) heeft mijn moeder me een tijdje.. ja mishandelt kan je het niet noemen. ze was nogal makkelijk als het om een corrigerende tik ging. 1 keer is het zo erg door geslagen bij der dat de hand afdrukken op mijn rug stonden. daar zat ik toen mee. heb ik ook aan gegeven maar toen zei me moeder dat het niet zo was. een jaar geleden heb ik dit weer ter sprake gebracht bij mijn moeder en toen maakte ik een opmerking waardoor ze het weer wist. dit deed me wel goed en kon het min of meer een plaatsje geven. daarna ging het allemaal goed. had op dat moment een vriendin die me liefde gaf waar ik al zo lang naar op zoek was waar ik overigens nog steeds mee heb. maar het rare is dat ik het niet meer zie zitten. ik heb altijd wel het gevoel gehad dat ik vroeg dood zou gaan. of het nou door een ongeluk zou komen of niet dat weet ik niet. maar ik weet wel dat ik daar steeds vaker en meer aan denk. daarnaast voel ik ook nog steeds leegte. ik weet niet waarom dit zo is. mijn leven is niet verkeerd. maar ik mis iets. dat iets kan ik niet omschrijven. ik ben altijd te bang geweest om zelfmoord te plegen. sinds mijn pubertijd wel altijd gedacht. de laatste paar jaar kwam het in vlagen. maar was er altijd te bang voor om het te doen. nu heb ik dat niet. het lijkt alsof ik op een 1 of andere manier het geaccepteerd heb dat ik binnenkort dood ga en dit neemt die angst ook weg om het daadwerkelijk te doen. ik denk dat het door die leegte komt ook. maar wat die leegte is weet ik niet
Datum:
11-04-2007
Naam:
Johan
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

homo's worden gehaat

Ik heb een vriend cees-jan en die wordt gepest omdat hij homo is zelf kan ik er niet tegen omdat ik gedwongen werd om niet meer met hem om te gaan na een tijdje voelde ik me zo schuldig dat ik zelfmoord wou plegen waarom heeft god deze zware taak op mij gelegd ? waarom niet op iemand anders. wat moet ik doen een mes pakken en er een einde aan maken?
Datum:
11-04-2007
Naam:
alex
Leeftijd:
45
Provincie:
Gelderland

Geef niet op!

Dag Allemaal

Kleine voorgeschiedenis over mezelf ben nu 19 studeer en voel me goed. Heb mezelf een lange tijd echt klote gevoeld tegen het depressieve aan en had ook veel zelfmoord gedachten. Maar ben er nu vanaf. Waarom ben ik er van af en hoe is dat gekomen? Het gaat niet 1,2,3 over maar geleidelijk stap voor stap. Ik begon te veranderen toen ik een vraag stelde aan mijn leraar Duits over mijn spelling en grammatica, ik weet nu namelijk nog steeds niet echt wanneer je word met een t of een d schrijft maar dat even terzijde. Ik zei tegen hem ja meneer ik kan die grammatica allemaal niet ik heb het namelijk ook niet op de basisschool gehad. Toen zei hij tegen mij je kunt dan twee dingen doen 1 Je kunt je je hele leven er achter verschuilen en niks doen 2 Of je kunt er wat aan gaan doen en oefen zodat je het begrijpt. Dat was voor mij een punt in mijn leven toen 15/16 toen ik dacht hey dat is ook zo in mijn leven. Ik ben dan vroeger veel gepest omdat ik dik was, ik kan me erachter verschuilen en er niks an doen of ik kan er werk van gaan maken. Ik ben toen gaan sporten en ben toen echt flink afgevallen. Van sporten en bewegen word je overigens erg vrolijk (is bewezen). Dat was de eerste verandering ten tweede wilde ik iets van mijn leven maken ik heb een doel en wil iets bereiken, ik wil wat van de wereld zien meer dan alleen het bedrukte/bekakte dorp waar ik nu woon. (Waar iedereen in zijn eigen wereldje leeft en alleen met mensen omgaan die gestudeerd hebben bla die bla die bla, die mensen zijn eigenlijk echt zielig want die hebben totaal geen inhoud en denken ook niet na over het leven).
Een doel in je leven kan voor iedereen verschillend zijn voor mij is het de wereld verkennen en "het maken"later. Maar voor iemand anders kan het zijn mensen in Afrika helpen etc. Ten derde ben ik altijd wel gelovig geweest (protestants gristelijk, christen) dat geeft je ook een voldoening in je leven dat er meer is in de wereld dan dit leven alleen. Het geloof gecombineerd met een doel in je leven is een krachtige leidraad die je leven enorm interessant maakt en dynamisch. Dus om je leven te veranderen heb je twee dingen nodig jezelf en de wil om te veranderen en er iets van te maken. Een ding dat hebben jullie al en dat is jezelf de tweede moet je jezelf activeren en gebruiken. De wil om te veranderen en te willen leven! Mensen die traumatische ervaringen hebben meegemaakt zoals seksueel misbruik vind ik verschrikkelijk. Ik heb ook traumatische ervaringen maar dan in mindere mate door altijd de domme vetzak van de klas te zijn en dat ook elke dag te horen (en dit al op de basisschool.) Maar het is zoals ik al zei je kunt je erachter verschuilen of er iets aan gaan doen ik heb voor dat laatste gekozen en heeft mijn leven echt een andere wending gegeven. Het is zoals een bekend schrijver zei "het leven is een feest je moet alleen zelf de slingers op hangen" en dat is het ook maar je moet het zelf willen. Nog een quote van Alan Tracy (ja die van de Thunderbirds, van International Rescue) Vergeet de code nooit "Not to give up at any cost" oftewel nooit opgeven en doorgaan. Lukt het de eerste keer niet dan de tweede keer, de tweede keer niet dan de derde keer etc. Wees optimistisch en geloof in jezelf, iedereen kan het maar je moet het WILLEN. Uit de berichten hier kan ik wel degelijk opmaken dat jullie wel nadenken over het leven maar dan in de vorm van zelfmoord gedachten. De bedoeling van mijn bericht is om jullie te motiveren om deze gedachte om te zetten in positieve gedachte om weer zin te hebben in het leven. Dat dit voor mij heeft geholpen wil niet zeggen dat het voor jullie op precies dezelfde manier zal helpen. Het is voor iedereen verschillend maar voor mij heeft het op deze manier erg geholpen. Een ding is wel belangrijk geef jezelf de TIJD het gaat stap voor stap voor stap het is niet een verandering van een twee drie het is rustig aan voetje voor voetje. Heb je ouders die je demotiveren gebruik dat en zet het om in een motivatie van "Wat nou ik kan niks ik kan wel wat en dat laat ik je zien ook", . Probeer de zachte kant te zoeken van ze (iedereen heeft deze namelijk) praat over wat je ouders voelden toen je geboren werd je zult zien dat ze zachter worden en blij waren toen je geboren werd. Dat is de kern van mijn boodschap aan allen geef niet op en maak wat van je leven, mij is het ook gelukt (door moeite en doorzetten maar het kan) dat betekent dat jullie het ook allemaal kunnen, het is aan jullie sterkte en veel succes!





1 Wij leven in een van de welvarendste landen van de wereld, in materiël opzicht komen wij niks tekort.
2 Als je van je zelfmoord gedachte af wilt kun je hulp zoeken zo goed is het hier in dit land geregeld dat er een site is waar je je hart kunt luchten.
3 Zelfmoord is een gedachte je hebt het zelf in de hand.
Datum:
11-04-2007
Naam:
Jack
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.