Levensverhalen (pagina 1423)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hmm

Ze zeggen dat het oplucht om je verhaal te schrijven aan onbekende, nou ik ga dat maar eens doen. Het is sinds gisteren uit met mijn vriend. Hij was was alles voor me, ik was voor onze relatie erg depressief, ik ben verkracht door me neef en aangerand door een klasgenoot. Ik leerde toen iemand kennen, ik was op dat moment dol op hem maar nu besef ik dat dol op hem was omdat hij me aandacht gaf wat andere niet konden geven. We kregen een relatie en alles ging goed, totdat hij me geestelijk begon te mishandelen, en daarna ook lichamelijk. Ik heb anderhalf jaar aan hem vast gezetten. Door Richard kwam ik er boven op, hij heeft me goed geholpen, ik ben niks zonder hem, hij was mijn alles, mijn liefde, ik weet het grote woorden voor een 16jarige meisje, maar zo voelt het wel. Hij heeft het uitgemaakt omdat hij het gevoel had dat hij me telleursteld. Hij heeft erg druk, 2 banen, 3 stages, 2 bands, school en rijlessen. Op dit moment denk ik aan dood gaan. Ik heb wel genoeg geleefd en meegemaakt. Zonder Richard kan ik het niet.
Datum:
01-05-2007
Naam:
miriam
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

even

Een gedachte
Waarom ik wil gaan
Iets dat niemand kan verstaan
De eeuwige rust die mij interesseerd
Maar ondertussen een vader en moeder die mij leert
Het ergste wat je kan overkomen
Je kind die zelfmoord pleegt
Dus voor hun ben ik hier nog
Maar toch,
Het blijft een gedachte in m'n hoofd

:'( wil echt dood :(:( Ik word niet gepest, ben vroeger wel gepest. Vrienden die er voor me zijn maar dan nog ik wil dood :( Ik snap niet waarom maar ik voel me zovaak kut. Als ik ga wil ik dat niemand langer dan een paar weken pijn voor mij voelt. Het enige waarom ik het zou doen is mijn eigen pijn. Ik hou van jullie.
Datum:
30-04-2007
Naam:
supah
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

geen idee

Mijn vader is dood, mijn moeder is dood, een broer en zus zijn dood, 2 vriendinnen hebben me emotioneel leeggezogen en als een leeg coca-cola blikje weggegooid, ik kon concertpianist worden maar door omstandigheden werd dit verhindert. Mijn naasten, vrienden en allergrootste passie zijn me afgenomen. Ik weiger me mijzelf van mijn leven te beroven, ik laat me niet klein krijgen. IK BEN MIJN EIGEN BAAS! en ben heel selectief in het kiezen van vrienden. Ik wil me gewoon niet meer voor de gek laten houden. Je raakt zo snel verbitterd door wat anderen je aandoen. Toch sluit me niet op voor sociaal contact, ik zou een kluizenaar worden. Kort geleden ben ik erachter gekomen dat ik een HSP ben (Hoog Sensitief Persoon). Voordeel: je voelt alles aan waardoor je mensen snel kunt helpen, hebt gevoel voor kleine nuances, complexe emotionele belevingswereld: je kunt intens van kunst en muziek genieten... etc. Nadeel: je bent als een spons, ook voor andermans problemen, je piekert veel, juist omdat je alles zo diep analyseert, kortom: verschrikkelijk en het brengt je nog slapeloze nachten ook. Dit is trouwens wel een neutrale eigenschap die in je voordeel maar soms ook in je nadeel kan zijn. Ik word gelukkig begeleid om er mee om te leren gaan. Ik heb best een aantal vervelende dingen meegemaakt en het is prettig om nu alles een beetje op orde te krijgen. Het gaat stukje bij beetje steeds beter met me. Over een aantal jaren heb ik zeker weten progressie gemaakt. Vanochtend is een goede vriend aan kanker overleden. Het is best verwarrend allemaal, je schrijft het op binnen een paar minuten maar achtervolgt je de rest van je leven. Zeker weten, over een paar jaar voel ik me beter ..
Datum:
30-04-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Ik word gek !

Ik woon zo bij mij ouders ,3zusjes we lijken erg gelukkig. Maar dat is niet zo! Het lijkt net alsof ik geadopteerd ben ,vuil en (grote ) last ben.
Me zusjes zijn zo abnormaal , schelden de hele dag voor als ze dingen niet krijgen. Blijven de hele dag lang weg, waardoor mijn moeder zich zorgen maakt. En mij moeder helpt me zusjes nog met alles , me zusjes zijn 12 jaar ,9 jaar en 6 jaar en me moeder doet letterlijk alles! doet me zusje van 9jaar dom, scheld ze me moeder uit neem ik het voor me moeder op , uiteindelijk krijg ik van alles de schuld, (ik heb volgens hun me zusjes geleerd te schelden) Moet ik weer naar me kamer, zonder gegeten te hebben.(dit is vaak wekelijks routine)

Op een dag me vriendin belde me , maar volgens me zusjes ( ze sijn soort van baas van mij , controleren me met alles ) bemoeide zich ermee. Maar ik werd het zat , dus ik zei ga weg en laat me met rust. Me zusjes gingen naar me ouders (ze zijn kampioenen in liegen!) en zeiden dat ik ze hadden uitgescholden en gingen verzinnen dat ik tegen me vriendin ovr hun had gepraat. En toen legde ik de telefoon neer, ging naar boven stonden me ouders boven aan de trap te wachten. en begonne ze met hun verhaal mij en ik zei dat is niet waar maar ja wat kan ik doen 3 (die zusjes die liegen) tegen mij 1 dus. Ik moest naar me kamer gaan , en toen dacht is dit mijn leven? wekelijks, bijna dagelijks ruzie en alle schuld krijg ik . ik kon en kan het niet meer aan .Pakte een mes en snee me polsen door. toen kwamen me ouders aan de deur , maar ik had de deur op slot gedaan, pakte ze de reservesleutel en maakte de deur open .zagen mijn polsen bloeden, en zeiden tegen mij : je mag dood gaan , we maken je geen zorgen over je we hebben toch nog 3 dochters . En die zin zal ik voor me hele leven , nooit vergeten!!!!!!!!!
Datum:
30-04-2007
Naam:
Ganga
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Het nut?

Ik wil mijn verhaal eens kwijt kunnen en dat wil ik proberen via deze site en zo contact kunnen hebben met mensen die in dezelfde diepe put geraakt zijn als ik.

Mijn jeugd was niet zo geweldig. Toen ik klein was mishandelde mijn vader mijn moeder. Mijn vader was immers drugsverslaafd en alcolist. En nu nog steeds herriner ik me het beeld en het geroep, bang dat papa naar mij zou komen. Ik was toen amper 3 jaar en toch herriner ik er me kleine dingen van, zoals ik hopeloos de telefoon nam en probeerde de politie te bellen maar het was steeds het toontje van dat het nummer niet bestond.

Mijn moeder was in verwachting van mijn zus toen mijn vader haar sloeg, het ging van slagen tot haar van de trap gooien enzoverder. Hij heeft mij zelf eens proberen te vermoorden door me op een drukke steenweg te gooien toen ik in mijn koets zat.

Toen had mijn moeder eindelijk de moed gevonden om hulp te zoeken. We zijn toen naar vluchthuizen gegaan, vind dit alles weet ik immers niet zoveel meer.

Mijn vader werd toen naar de gevangenis gestuurd. We konden ons leven terug opbouwen ik, mama en mijn zus. Mijn moeder had al reeds enkele mannen in haar leven gehad.

Mijn zus was immers enorm hyperactief (dit zou komen doordat mijn moeder geslagen werd toen zij zwanger was van haar) en mijn zus sloeg me dus enorm , want ze droeg de agressie in haar dat mijn vader ook droeg.

Toen was mijn vader terug vrij en hij kwam af en toe eens op bezoek (als het hem uitkwam) maar ja ik was een meisje van 8-9 jaar en eindelijk was mijn vader daar ... . Hij zei steeds dat hij ons kwam halen, met mijn tas zat steeds voor het raam te wachten en te wachten en nooit kwam hij opdagen.

Toen ik 14 jaar was mocht ik terug bij mijn vader gaan. Ik mocht een maand bij hem gaan in de zomervakantie (ik dacht dat alles terug in orde was). Zijn broer overleed dat jaar en hij belande terug aan de drugs. Ik weet nog goed die maand hoe angstig ik en zijn vriendin (die hij toen had) wachte tot hij thuis kwam, we waren zelf aan het bidden aan een mariabeeldje. Hij had een illigaal pistool in huis, ik was enorm bang. Als hij thuis kwam smeet hij de tafel omver, roepte en tierde. Ik ging in mijn kamer uit angst en wachte bang af. Hij liet mij gerust buiten roepen en tieren en met dingen gooien.

Sindsdien heb ik geen contact meer met mijn vader. Toen ik immers 15-16 jaar was ging het slecht met mijn moeder. Ze had iemand leren kennen die haar helemaal in haar macht had. Waardoor zij mij helemaal in de steek liet, ze koos voor die man. Ze ging uit en liet mij alleen of ik moest bij een vriendin gaan slapen. Heb mijn plan ongeveer een jaar moeten trekken. Toen zat ik terug voor de raam te wachten maar dit keer niet op mijn vader maar op mijn moeder, te wachten tot ze thuis kwam. Ik heb haar zelf is gesmeekt bij mij te blijven maar ze ging weg.

Toen heeft zij zelf 2 zelfmoordpogingen ondernomen, waarvan ik de schuld kreeg. Die man zei dit en mijn zus zei dit ook (zonder enig besef).

Mijn grootmoeder overleed dat jaar ook, en toen werd mijn moeder beter. Maar nu ben ik er enorm slecht aan toe.

Ik had een jongen leren kennen en ben een jaar en 6 maanden met hem samen geweest. Hij was mijn alles, de moed om op te staan, de moed om verder te gaan, ... . Ik kon alles kwijt aan hem. Tot hij mij dumpte als een baksteen, nu ben ik weermaals in de steek gelaten. Ik heb 2 weken geleden een zelfmoordpoging achter de rug. Nu ben ik in therapie, maar de zelfmoordgedachten en de zelfmoordneigingen zijn nog steeds niet weg...

Ik zie geen uitweg meer!
Datum:
30-04-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

ik ga zelf moordplegen

door omstandigheden en veel schulden loop ik bij alle instanties ben ik nu voorbereid om binnen kort zelf moord teplegen !alleen weet ik niethoe !ik heb al n keer geprobbeerd om allemaal medicijnen in slikken maar door 2 dagen in het ziekenhuis gebelven is dat weer herstelt.

liefde gaat niet goed hij heeft al andere .
mmoii ben ik niet ben heel dik en lelijke,ik loop met veel schulden .het einge is dat ik zelfmoord pleeg !!!!!!ik heb heel veel pijn in me hart dat ik klaar aantoe ben !vaarwel mensen
Datum:
30-04-2007
Naam:
prive
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

broer

Ik wordt er gek van!! zelfs zo gek dat ik denk aan zelfmoord plegen. Ik heb hele lieve ouders en heb eigenlijk nooit problemen met ze gehad. Het ging een hele tijd niet goed met ze en reageerde dat op mij af. Dat is nu gelukkig weer over. Maar met een ding blijf ik steken. Mijn broer vind het leuk om mensen te slaan en bang te maken. Telkens als ik langsloop maakt hij een slaande beweging met een vuist in mijn gezicht. Hij is gameverslaafd. als ik vraag of ik op de pc mag krijg ik een klap en scheldwoorden naar mijn hoofd gegooid. Als we echt ruzie hebben dan slaat hij me zo vaak en zo hard mogelijk waar hij ook kan slaan,, hoofd, armen, benen, buik OVERAL :'( Ik kan er niet meer tegen! JHij steelt alles van mij wat me dierbaar is. Ik heb me vaker moeten opsluiten omdat ik zo bang was dat hij me knock out zou slaan. Mijn ouders weten het wel maar ze doen er niks tegen! Ik kan het allemaal niet meer aan! ZOu ik misschien eens de kindertelefoon moeten bellen en om raad vragen???
Datum:
30-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

waar gaat het heen

Mensen liegen tegen je. Je kunt ze niet vertrouwen. Denken alleen aan zichzelf. Zijn bekrompen en kleinzielig. Kwetsend en haatdragend. Jaloers en gemeen. Ze slaan je, als niet met handen dan met woorden. Ze maken dat je je klein voelt en zonder enige waarde. Hopeloos en kwetsbaar. Verdrietig en zwaarmoedig. Wat doe ik fout? Waarom zijn anderen wel gelukkig in dit leven? Waarom kan ik niet gewoon tevreden zijn? Ik drink om niet te hoeven voelen. Maar dit maakt me steeds depressiever! Kleine stapjes zeggen ze dan. Wat is een klein stapje als ik vervolgens weer terug wordt gegooid? Zoveel moeite voor niets. Toch wil ik eigenlijk verder. Ik wil WEL gelukkig zijn. Ik weet alleen niet hoe. Veroorzaak ik het allemaal zelf? Kan ik het dan ook zelf veranderen? Ik zou het zo graag willen. Waar moet ik beginnen? Misschien iets kleins doen waarop ik trots kan zijn. Zodat ik me waardevoller voel. Zodat ik tegen mezelf kan zeggen: goed zo! Vandaag ga ik mezelf proberen tevreden te maken.
Datum:
30-04-2007
Naam:
verdrietig
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

Ik ben een meid van 22 jaar oud, en heb heel vaak (bijna elke dag) zelfmoordgedachten. Ik heb mezelf verwond en kan geen grenzen leggen voor mezelf. Ben zelf een moslim. Dat is ook één van de redenen waarom ik het niet gedaan heb. Ik durf het niet omdat het niet mag.. Het gaat niet goed thuis en heb heel veel meegemaakt. Help mij aub.
Een hopelose meid met heel veel bagage......
Datum:
30-04-2007
Naam:
Rana
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

Rust vinden

ook ik voel mij vaak erg depressief en heb het idee dat ik niks waard ben. Echter zelfmoord is geen oplossing. zoek je bevestiging bij God, hij houd van je! Geloof in Hem en zijn zoon Jezus en bid tot Hem. Hij wil je rust geven. In de bijbel staat: kom tot mij, allen die vermoeid en belast zijn, ik zal je rust geven. ook staat er: geef al je problemen en zorgen over aan God want hij zorgt voor je en houd van je!.
Datum:
30-04-2007
Naam:
depressief meisje
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.