Levensverhalen (pagina 1307)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik ben het zat

ik heb een telefoon rekening van 1500 gekregen en mijn die heeft het natuurlijk gezien en hij is helemaal verdrietig en ik kan het niet aan om te betalen en hij ook niet ik ben helemaal kapot.
Datum:
29-08-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

zelf vernietiging

ik ga zelf moord plegen om dat ik een kut jeugt heb gehad ik had nooit een eigen huis of wat. ik woord altijd opgepakt voor dingen die ik nooit zelf heb gedaan maar wel geld boete krijg of gevangenis straf. mijn moeder is junk en mijn vader is dood.
ik had sinskort mijn eigen huis en een vaste baan maar de rekeningen blijven komen en ik ga alles kwijt raken omdat ik niemand heb om mij tehelpen en zo komt de deurwaarden aan de deur en zij pakken alles af waar je zo hard voor habt moeten werken .
sinskort hebben zij {de regiring} een nieuwe wet gemaakt dat is ziekenfonds die maken alle jongeren de leven zuur want je kan het niet stopen of wat. hun hebben die regel zelf vroeger nooit mee gemaakt naturlijk.maar ga nou stoppen en gooi als weg maar ik zal rusten stoppen met denken waar ik het geld moet weg halen want in die tijd dat ik heb gewerkt ben ik nooit opvooruit gegaan alleen maar achter uit en dat is echt zoo en
Datum:
29-08-2007
Naam:
kevin
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

wil zelf moord pleegen

dat ik ben verkracht door me ex vriend en mishandeld.en nou wil me vader me op straat zetten omdat ik niet doe wat hij zegt en me moeder trekt partij voor hem en ik voel me in de steek gelaaten door me ouders en me familie en heb zo iets van wat doe ik op deze wereld kan net zo goed dood zijn.
Datum:
29-08-2007
Naam:
truus
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

kben het zat

kben alles gewoon zat vrienden laten me stikken als het erop neer komt en alles waar ik van droomde kan gewoon nooit uitkomen dus ik weet niet waarom ik ier nog ben DOEI
Datum:
29-08-2007
Naam:
...
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

eenzaam

Ook ik leid al jaren aan depressies.
Toen ik 19 was overleed mijn moeder. Met mijn vader heb ik sporadisch contact. Sinds het overlijden van mijn moeder( waar ik een hele goede band mee had) woon ik op mijzelf in een flatje.
Ook heb ik veel problemen met mijn uiterlijk. Door een ziekte aan mijn huid zie ik er vaak slecht uit en heb ik geen symetrisch gezicht. Ik krijg hier vaak opmerkingen over van o.a collega's. Vrienden heb ik nauwelijks op 1 vriendin na, die er, als ze tijd heeft , voor me is. Verder heb ik 1 zusje die erg druk is met haar eigen leventje en vriendje. Een relatie heb ik nog nooit gehad. Ik heb zo'n moeite met mijzelf en met mijn uiterlijk dat ik niemand dichtbij durf te laten komen. Het idee alleen al..onmogelijk! Het erge is ook nog dat de buitenwereld van niets weet. Ik doe meestal zo mn best om mezelf te verfraaien en zet letterlijk en figuurlijk een masker op, dat mensen soms denken dat ik een oppervlakkige barbie ben die teveel met haar uiterlijk bezig is. Dat doe ik dus om snerende opmerkingen uit de weg te gaan. Als ik elke dag 'mezelf'zou zijn zou ik geen leven hebben, als je snapt wat ik bedoel. Mis m'n moeder ook vaak en familie/vrienden om dingen mee te delen en leuke dingen mee te doen. Ik leef nu al 6 jaar als een kluizenaar thuis. Voel me het fijnst als ik thuis opgesloten zit. Niemand die me kan zien, de eniste momenten dat ik wel mezelf kan zijn. Als ik weer in een depri bui ben, zoals vandaag, heb ik gewoon niemand om mee te kletsen/bellen etc. Dat vind ik gewoon zo moeilijk, nergens een schouder om op uit te huilen. Iemand die met je meedenkt en meeleeft. Iemand die je troost en een arm om je heen slaat. Ik rook dan maar weer eens het zoveelste sigaretje, slaap wat, huil wat, kruip weer achter m'n computer en zo herhaald alles zich weer.
Ik heb me deze week ook ziekgemeld van mijn werk, ik kan het soms gewoon niet meer opbrengen. Ik verlang zo naar rust en liefde. Maar de verplichtingen roepen. Ik moet werken om mijn rekeningen te kunnen betalen. Ik moet elke dag die deur weer uit. Elke ochtend vroeg weer, met tranen in mijn ogen naar het werk. Elke dag weer een nieuw gevecht....Ik ben op, ik kan gewoon niet meer. Ik ben zo leeg, zo eenzaam. Bang voor de toekomst. Bang dat ik nooit een vriend zal vinden, een maatje, iemand die van me houd. Ik troost mezelf altjd maar met het idee dat het leven niet oneidigend is. Het houd godzijdank een keer op. Ik weet dat het misschien respectloos is naar mensen die bv ziek zijn en graag willen leven, maar psychische pijn en eenzaamheid kan soms net zo erg zijn. Mijn moeder is overleden aan kanker, na een ziekbed van 6 jaar. Mijn moeder is 1 keer in haar leven getroffen door een zware depressie. Ik weet nog dat ze een keer vertelde: die depressie vond ik erger dan die kanker. Om maar even een voorbeeld te geven dus..Heb al vaak hulp gehad en verschillende therapieen. Met alle respect..maar het helpt helemaal niets. Denk vaak aan zelfmoord maar ben op een bepaalde manier gelovig. Ben bang dat ik hierboven ervoor 'gestraft'zal worden. Heb wel een seen boek van Josef rulof
Datum:
29-08-2007
Naam:
loïs
Leeftijd:
24
Provincie:
Overijssel

leef en geleefd worden

ik wil mijn verhaal zeggen maar dat is te lang ik ben een vrouw van 45 jaar en ben 20 jaar verslaafd geweest aan harddrugs en heb echt in een hel geleefd ik wil tegen de mensen zeggen die een eind aan zijn of haar leven willen maken doe het niet want er is nog zoveels moois misschien op dit moment niet maar er kom een dag dat je het allemaal anders zal zien en geef niet op
Datum:
29-08-2007
Naam:
zomaar iemand
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-brabant

verloren

ik ben verloren
alleen en koud
ik heb niemand om mee te praten
en niemand die me mag

niemand die me begrijpt
ik snij tot ik dood ben ik spring als ik het niej meer trek
ik haat mezelf
ik ga dood
Datum:
29-08-2007
Naam:
broken wings
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

bijna

ik heb op de nacht van 19 op 20 augustus een zelfmoord poging gedaan.door spanning en schulden.zag het al een tijd niet meer zitten.met mijn vriedin{zij wist van niets}had ik nog een top weekend gehad.ik had alles al gepland,brieven,muziek,me hele begravenis!ik had me polsen door gesneden,maar ze vonden me.toen helaas,maar nu niet meer.er is altijd hulp,echt!zie het nu ook pas,gr.joost
Datum:
29-08-2007
Naam:
joost
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

Waarom

Waarom ben ik zo depressief.
Waarom wil ik graag dood.
Waarom ik.
Waarom?
Datum:
28-08-2007
Naam:
Ekas
Leeftijd:
39
Provincie:
Friesland

diepe pijn

Ik heb zo een diepe pijn van binnen.. Het is nu een maand uit met mijn vriendin.. Ze had na een relatie van 362 dagen gezegd dat ze niet meet verliefd was.. Ik ga nog liever dood dan zo verder te leven.. Ik mis haar zo erg en ik kan haar gewoon niet loslaten..
Datum:
28-08-2007
Naam:
I
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.