Levensverhalen (pagina 1293)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil echt niet meer

Ik heb besloten niet meer verder te gaan met mijn leven, het is genoeg geweest.
Ik voel me nu niet depressief meer, maar redelijk rustig. Ik heb een datum gepland, spullen in huis waarvan ik zeker weet dat ik dood ga en ben bezig met mijn afscheidsbrieven aan oa. mijn kinderen. Ik ben ook voorbereidingen aan het treffen zodat ik niet te vroeg gevonden wordt en zeker niet door mijn kinderen of vrienden. Ik wil geen hulp meer, maar ik vind het wel erg, dat ik met niemand over deze beslissing kan praten, het maakt me nog eenzamer.
Ik heb deze beslissing twee maanden geleden genomen, na een voorjaar waarin ik me voor het eerst in jaren redelijk goed ging, kwam er toch van de zomer weer een forse dip en willen bepaalde dingen echt niet lukken. Het gevolg, ik voel me waardeloos, nutteloos, een mens zonder doorzettingsvermogen, een slapjanus.
Aan een rampzalige jeugd die tot mijn 18e geduurd heeft vol ellende en nooit iets leuks of goeds heb ik de nodige stoornissen overgehouden. Borderline, depressies, paniekstoornissen, chronisch post traumatisch stresscyndroom en nog een paar kleinere dingen.
7 jaar ben ik nu in therpaie geweest, en heb ik zo hard geknokt om mijn leven leefbaar te maken en er iets leuks van te maken en ook te accepteren dat mijn stoornissen niet meer over gaan en ik daarmee moet leren leven.
Maar ik kan het niet, altijd somber, altijd moe, eenzaam en vechtend voor een beetje redelijk bestaan. Ik kan het niet meer.
Vorig jaar na een samenwoning/huwelijk van 24 jaar gescheiden, mijn kinderen beide in de puberleeftijd en deels van de week bij mij, levend van de bijstand (ik ben afgekeurd) en eten van de voedselbank, omdat ik mezelf slecht bedeeld heb bij de scheiding, ook volop (vroeg) in de overgang en slapen doe ik nauwelijks, het lukt gewoon niet. Alles bij elkaar, het is genoeg geweest, ik heb genoeg mijn best gedaan, ik wil echt niet meer. Maar wat had ik hier graag met iemand over willen praten.
Ik heb het geprobeerd met mijn huisarts, maar die dreigt direct met de crisisdient, en dat wil ik niet, dus ga ik niet meer heen.
Helaas dood gaan doe je alleen.
Datum:
14-09-2007
Naam:
jo
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

pijn :(

pfff kbn zo verliefd op een meisje klinkt mss wel dom maar bn ng nooit zo verliefd geweest :(
en het doet tog zo een pyn opmdat ik weet dat het nooit zal zyn zoals ik wil :(.
Kheb nooit echt geluk gehad op het vlak van liefde :( .
kheb echt geen zin meer gewoon om zo verder te leven :(.
nu was ik eens echt maar echt verliefd ik bn nu al byna 1 jaar op haar verliefd , het is echt gewoon niet normaal hoeveel ik voor haar voel mja :(.
kzie alleen nog maar 1 oplossing en dat is verdwijne :(
Datum:
14-09-2007
Naam:
G-J
Leeftijd:
15
Provincie:
België

zelfmoord

ik word er zo ziek van
al mijn vrienden laten me altijd in de steek
en dan zit ik hier thuis dan komt het er allemaal uit,
het huilen, het schoppen en slaan
nooit houd het op
zovaak geprobeerd pillen te slikken
maar te laf om het te doen
als het zo nog langer doorgaat dan red ik het echt niet meer
er zit iets in mij dat mij helemaal van binnen opvreet het is gewoon niet leuk meer
zo word het leven vanzelf een donkere wolk

Datum:
14-09-2007
Naam:
e.
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Eenzaam

verhaal is eigenlijk niet bijzonder, behalve dat ik me extreem eenzaam voel. Praten helpt niets. Enige wat ik wil is iemand om van te houden, maar er is gewoon niemand die mij leuk vind. Steeds maar weer het eeuwige "ik mag je als vriend".
Ik ben gewoon te moe om me vrolijker voor te doen dan ik eigenlijk ben, maar ook mezelf voor te liegen dat het allemaal wel goed gaat komen.

Er is niets wat me zal gaan stoppen, enige wat ik nu nog wil is een manier vinden om er een eind aan te maken zonder m'n lichaam te veel schade aan te doen.

Laat mjin mislukte leven dan tenminste iemand wat gezond weefsel opleveren.
Datum:
14-09-2007
Naam:
c.j.
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

moe

ik ben alles zo verschrikkelijk moe,niemand geeft ene moer om me,elke dag wou ik dat ik dood was,elke keer grijp ik naar de scheermesjes maar ben te laf om egt te snijden,iedereen doet alsof er niks met me is,want ik heb toch hulp gehad en slik toch medicijnen voor mn depressie,niemand vraagt hoe t egt met me gaat,niemand die het interreseert,ik doe alsof alles prima is,en dat ik me wel goed voel,maar dat doe ik niet ik voel me waardeloos ongewenst nutteloos gehaat door iedereen,ik word gek vanmezelf gek van de mensen om me heen,ik wil huilen schreeuwen,weg rennen en nooit meer omkijken,ik wil gewoon eeuwige rust,ik heb dr niet voor gekozen om te leven,als het aan mij ligt had ik nooit geleefd,er is niks positiefs in mijn leven,helemaal niks,voor mij hoeft er niks meer,ik wil gewoon dood.
Datum:
14-09-2007
Naam:
moe
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

na een moeilijke leven vol leuke mommenten

hallo
ik heb hier al bets vaak me verhaal verteld de laaste maanden
ik heb gevochten maar ik kan niet vechten
gisteren heb ik me rauw brief zelf geschreeven boven aan de brief staat
Na een moeilijk leven vol leuke mommneten is het voor lian zo vroeg op vroeg op gehauden
die brief zal dan naar iedeeren gaan die mij kende
en dat ik begraven wil worden
het is eigenlijk dat ik geen uitweg zie ik
ik hauw heel veel van de mensen om me heen maar ik wil niet verder ongelukkig voelen
ik doe me voor tegen over iedeeren als of het zo goed gaat
op het momment heb ik hulp maar ik ben echt het leven zat
ik vertel dat niet naar die pisycholg hoor wand ik dan krijg ik nog meer hulp
ik heb al twee keer hele zwaare pillen in genomen
maar ik kreeg alleen buik pijn dat is nauw een paar weeken terug als ik eerlijk ben heb ik nog steeds buik pijn
ik zit er over te denken om zelf op de hangen aan de trap en breek in feite me nek
in die rauw brief heb ik staan dat begraven wil worden naast me opa die kanker is overleden gelukkig kan die wens in vervullig gaan
ik ben heel gelofig en mensen om heen zullen heel erg schrikken
Mijn betse vriendin pien die zal me het meest gaan missen die leunde op mij en dat is voor haar wel strijd maar die moet leeren om haar eigen bestaan te gaan reggelen en ik zal altijd op haar letten maar het genoeg geweets en zo zal het zijn
ik wil deze stite bedanken voor alles wat deze sttite voor me betekend heeft
het is fijn dat wij ons verhaal gewoon kwijt kunnen
zonder dat er extra hulp komt wand wij willen geen hulp wij willen gewoon dood en misschien in het volgende leven als dat er is het misschien beter gaan doen
Datum:
14-09-2007
Naam:
lian
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe

oja god he

waarom dan
is mijn leven hel
jeugd is niet gelukkig geweest
stikte van incest


ben 4 relaties erachter dat een partner niet ideaal is

ooit 20 jaar samen geweest hoor, maar met pijn in hart moeten constateren dat mijn "leerweg"
een keiharde is

en nu weer
mag ik ooit mezelf zijn?

iik denk dat een einde de enige oplossing is???????????????
Datum:
14-09-2007
Naam:
vermoeid
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

leven

Het leven is moeilijk, en ik ben een persoon die altijd doorgaat. Heb een maal een poging tot zelfmoord gedaan omdat het me allemaal teveel werd. Ben een workaholic ( zo'n 70 uur per week ) heb 6 vrienden op jonge leeftijd verloren ook een vriendin die zelfmoord heeft gepleegd. Heb vooral heel veel problemen om de pijn die ik mijn ouders heb gedaan door mijn zelfmoordpoging. Mijn vriend is overleden, heb nu een nieuwe vriend die vrij extreem is en weer het gevoel dat ik alles moet geven en dat ik niets terug krijg, niet in mijn werk en niet van mijn huidige vriend. Hij wil alleen maar lol maar mijn hoofd is vol en ik krijg mijn hoofd niet leeg.
groetjes Chablis
Datum:
14-09-2007
Naam:
chablis
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

schouders

Ik wil dood, en ik wil niet dood, maar als ik dood ben, heb ik geen problemen meer, ja maar als ik dood ben zie ik mijn kinderen niet meer. En ben ik dood, alles gaat gewoon door, maar ik ben er niet meer .Maar ja dan heb ik geen schulden meer, en ik kan rusten, maar mijn kinderen niet, die moeten dan mijn schulden op gaan lossen of mijn familie, ik ben dan toch dood, het is dan mijn probleem niet meer, toch lekker makkelijk. Mijn Schouders zijn een beetje uit gezakt, om het iedere keer weer op nieuw te proberen, altijd denk/dacht ik van kom op, je schouders er onder en dan moet het lukken, maar soms of nu gaat het niet meer. Maar ik moet niet zo ego denken, want je zadelt wel een ander met jouw problemen op. ach ja ...............
Datum:
13-09-2007
Naam:
Eesie
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

ik voel me zo eenzaam

ik weet niet goed hoe ik moet beginnen, ze zeggen dat de pijn uit het verleden komt.. maar het is niet dat ik altijd aan mn verleden denkt.
ik zal even in het kort vertellen wat er in mn verleden gebeurt is: we zijn vroeger als gezin verhuist naar het buitenland, ik was 12. mijn ouders hadden altijd veel ruzie, mn vader was al eens vreemd gegaan. mijn moeder heeft voor mn neus zelfmoord proberen te plegen door veel pillen in te slikken, ik was 13 of 14. mn moeder deed wel vaker enge dingen, ze scheurde de kleren van mijn vaders lijf,zei vieze (sex) opmerkingen tegen mijn vader dat hij meer van andere vrouwen hield enzo.
op mijn 16 ging mijn moeder met mn broertje en zusje terug naar nederland.
ik bleef alleen achter met mijn vader, ik kon altijd al beter met mijn vader opschieten. had soms het gevoel dat ik er bij mn moeder niet bij hoorde, dat ik op de laatste plaats kwam. er staan veel opmerkingen in mn hoofd wat mn moeder vroeger tegen me zei: je bent een ongelukje, een mispunt... maar dat klinkt ook allemaal zo zielig terwijl ik niet wil dat mensen mij zielig vinden. maar goed, op mijn 16 kreeg ik verkering, mijn eerste vriendje. ik was helemaal in love, hij was de eerste waar ik intiem mee was en ik ook zijn eerste. al gauw werd de relatie minder leuk, hij was erg jaloers ik mocht niets... niet met andere jongens praten niet uitgaan... en al gauw kwamen de eerste klappen, 3 dagen na mijn verjaardag moest ik naar het ziekenhuis, mijn lip hing zo wat aan mn kin. hij was helemaal uitgescheurd door een harde klap aan mn gezicht... op mn nek had ik allemaal striemen omdat hij het vel van mn nek af krabde... 4 hechtingen in mn lip en nu 6 jaar later zie ik nog steeds de hechtingen in mn lip.
ik ben nu getrouwd met een geweldige man, we zijn nu 4 jaar samen en hij is geweldig voor me.
het contact met mn moeder is nog steeds heel slecht.
toen ik weer naar nederland heen moest voor mn studie heb ik contact gezocht waarop ik als reactie kreeg dat ik alleen haar dochter op papier was.
het is nu wel wat beter met ons maar het word nooit goed.
mn vader en ik hebben goed contact en ben er ook erg blij mee.
maar toch is er iets in mij wat zon ongelovelijk leeg gevoel geeft... ik voel me zo alleen en eenzaam.
mijn man is er doordeweeks ook nooit vanwege zijn baan.
ik heb vaak dat ik denk aan zelfmoord, zou het niet makkelijker zijn om er gewoon niet meer te zijn? zou het dan niet gewoon rustig zijn? het is zo makkelijk en toch heb ik het nog steeds niet gedaan.
vanavond dacht ik er weer aan, ben aan de antidepressieven en dacht als ik ze nou gewoon in een keer in neem en dan ga slapen... dan word ik niet meer wakker. dan ben ik van de pijn af.
ik weet niet meer wat ik moet doen, voel me zo radeloos, wil er ook niemand mee lastig vallen..
mijn man weer van mijn gevoel af en hij zit ook met zn handen in zn haren.
ik weet het gewoon allemaal niet meer, het zou makkelijker zijn geweest als ik niet was geboren.
Datum:
13-09-2007
Naam:
monique
Leeftijd:
23
Provincie:
Overijssel
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.