Levensverhalen (pagina 1235)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Alles verpest

Dag allemaal,

Ik ben op een punt gekomen dat ik me zo alleen en hopeloos voel en geregeld aan zelfmoord denk...dat ik maar even via google een site heb gevonden waar ik mijn gedachtespinsels kan afschrijven. Hierbij dus mijn verhaal....

Ik ben een meisje van 23 jaar..of beter gezegd een jonge vrouw. Op t eerste gezicht zou je denken...niks mis mee...heeft het prima voor elkaar....Die geniet echt van het leven.
Dat komt om het volgende: ik zie er goed uit (volgens anderen), doe een universitaire studie, heb leuke hobby's, qua geld niks te klagen, at least but not last ik heb een zoontje van 6 jaar.

Mensen hebben vaak het idee dat ik gewoon harstikke goed bezig ben en hebben bewondering voor mij dat ik alleen kan combineren met mijn zoontje. MAAR dat is dus niet zo!

Hier zal ik jullie een beeld schetsen van hoe ik werkelijk ben. Dat is in mijn geval een heel stuk minder rooskleurig.

-Ik ben niet knap, ik ben mijn inziens een lelijk en dik meisje (ondanks dat ik iedere ochtend om 5 uur opsta en anderhalf uur train in de sportschool (5 dagen per week)
- voor mijn universitaire studie ben ik te dom. Eerste 2 jaar kon het wel..heb ik het gered met ok cijfers..maar t derde jaar heb ik nu voor t laatste semester louter onvoldoendes gehaald. DOM DOM DOM DOM DOM DOM DOM Ik kan gewoon dat hele niveau niet aan.
- Ik ben een psychisch gebakje...ben vreselijk onzeker en walg van mezelf.
- Ik ben een walgelijke moeder die niet eens zelf voor haar kind kan zorgen, maar zorg uit handen geeft aan ouders...die nu binnenkort weer terug gaan naar hun geboorteland en ik er helemaal alleen voor sta. Ik kan het nu al niet eens aan, loser die ik ben, laat staan als die hulp wegvalt.
- Ik schaam me voor het feit dat ik een kind heb. Ik schaam me dood, dood, dood dat ik zo'n vies meisje ben geweest die haar benen niet had kunnen dichthouden en nu met alle gevolgen van dien zit.
- Ik schaam me om het feit dat ik me schaam dat ik een kind heb. Het is zo;n lief jongetje....welke moeder schaamt zich nou daarvoor...Nou ik ben er zo een.
- uuhhhh ja...ben soms ook humeurig en bot tegen hem....dat verdient hij niet
- schaam me voor het feit dat ik vorig jaar er net zo overdacht maar toen te bang was om het te volbrengen.
- schaam me voor t feit dat ik dood wil....maar ik denk...sterker nog weet dat de wereld beter af is zonder mij!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Alleen nu nog minste ernstige methode vinden
Datum:
27-11-2007
Naam:
triest geval
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Kansloos

Kinderen, NOOIT had ik er aan moeten beginnen. Roofdieren, van het ergste soort, egoïstische onbeholpen eikels, die altijd alles beter DENKEN te weten. Lui, moe, onzelfstandig, zelfzuchtig, alleen maar aan zichzelf denken. Nooit aan de groep en gezin denken, maar ALLEEN MAAR aan zichzelf. Twee zonen heb ik op deze wereld gezet, en mezelf pas in 1991 laten steriliseren. Had ik dat metéén in 19xx laten doen. NOOIT NOOIT NOOIT meer. Mijn eigen leven bedorven door MS, een objectieve en eerlijke WAO afgenomen door de "overheid". 28 jaren heb ik HÁRD gewerkt in drieploegendiensten. Nu afgeschreven en aan de kant gezet. Niet meer van nut voor deze klote-maatschappij. De kinderen die ik op deze wereld heb gezet, lachen me uit als ik val, niet kan plassen, evenwichtstoornissen heb, moeilijk zie. Een vrouw die het zelf ook niet meer weet.
Deze wereld is alleen nog goed voor hen die alles nog goed kunnen. Kansloos, zonder behoorlijk inkomen, afgestraft en aan de kant gezet, wacht ik af op wat er morgen weer op me af gaat komen. Dood, want het leven doet me pijn. Het had niet zo mogen zijn.
Datum:
27-11-2007
Naam:
Resoluut
Leeftijd:
47
Provincie:
Limburg

Moeilijk

Het leven kan soms zo moeilijk zijn,

Voorbeeld, ben nog jong (19) en heb al een vrouw en kind (zoontje). Mijn vriendin werd zwanger vandaar. Financieel is het soms zwaar. We wonen dan ook in een soort caravan om dat we vrijwel iets groters niet kunnen betalen Maar echt het is gelukkig een dak boven ons hoofd, zelf hadden we niet eens een caravan kunnen betalen!! Maar het is toch gebeurt door zegening!!!. Soms als ik bijvoorbeeld slechte punten haal op school of me rot voel dan denk ik wel eens soft na over zelfmoord, alsof de gedachte alleen maar door mijn hoofd flitst, Dan zeg ik: Deze gedachte neem ik in Jezus naam krijgsgevangen en lever hem uit aan Jezus. Omdat die gedachte niet van mezelf afkomen....

Hoe ik weet dat deze gedachte niet van mezelf komen?
Ik was 15 jaar en was echt erg de weg kwijt. Ik Zat aan drugs en deed criminelen dingen. Waardoor ik uiteindelijk zo jong als ik was werd opgepakt. Toen ik vrijkwam schaamde me ik wel, maar ik kwam er al vrij snel achter dat ik gewoon niet kon stoppen met drugs (trouwens ook sigaretten, want ik rookte daarbij 1 pakje per dag, zo ongeveer).

Ik heb altijd al serieuse levensvragen gehad. Van waar komen we vandaan, hoe is de mensheid ontstaan, wat is het doel in het leven, als deze er uberhaupt al is!

Toen op een dag begon ik uit een boekje te lezen (niet lang na mijn vrijlating) dat ik eens gratis had gekregen. Ik wilde wel eens weten wat in dat boekje stond. Het heette Het Levende woord en was een klein zak bijbeltje.
(bij het woord bijbel/bijbeltje heb je vast al een oud bollig, stoffig idee).

Serieus, nog NOOIT had ik zoiets ervaren. Het was net of de woorden van Jezus als een licht in mijn duister hart scheen, zijn woorden werden echt een lamp op mijn pad. Ik merkte ook hoe vaker ik eruit las hoe meer en meer het me duidelijk werd, de mensheid is geschapen en waarom de wereld op dit moment zo is! hoe meer en meer ik las hoe meer ik dat fijn en warm gevoel kreeg in mijn hart!! God heeft een duidelijk plan met ons leven als we hem aanemen d.m.v. het offer (Jezus).
Verbazingwekkend genoeg kon ik met behulp van het rechtstreeks vragen aan Jezus stoppen met drugs en sigaretten, niet meteen de volgende dag moet ik je daarbij vertellen omdat het echt een strijd is geweest!!

Ik kwam toen tot geloof, en in de Bijbel staat dat er op dat moment feest was in de hemel!! Nu een aantal jaren later ben ik wat verder. Een ongeveer 1,5/2 jaar geleden werd mijn vriendin zwanger. En ik ervaar Gods zegen echt met alles in mijn leven.

Ik kan je aanraden, ben je op zoek naar die levensvragen, zoek je een uitweg?, Wil je van je problemen afgelost zijn? denk je echt radicaal aan zelfmoord? Lees dan alsjeblieft één keer het nieuwe testament. Desnoods mag je mijn boekje lenen!!!! Het zal je echt helpen!!!!
Datum:
26-11-2007
Naam:
berry Schuman
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

deze week nog

nooit had ik gedacht dat het zover zou komen, ik heb al een zelfmoord poging gedaan op mijn dertiende. ik heb toen een poging tot een overdosis medicijnen gedaan . ik heb alles geslikt wat ik kom vinden van vitamine tableten tot zware antie depresieva's. ze hebben op een jonge leeftijd al borderline vastgeseld niet dat ik nou niet meer jong ben maar toch de last is me te zwaar ik ken niet meer met mezelf leven ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. ik heb een stoplicht relatie van al 2 jaar dat is voor mij heel erg lang maar ik ben in die tussen tijd nog wel met een andere jongen geweest . maar dat duurde maar een week. en toen weer trug naar mijn die ander. maar nu snap ik pas hoe dat zit ik ben er nou dit weekend pas echt achter gekomen wat borderline nou echt inhoud. en ik kan daar niet mee leven. daarom weet ik nou ook waarom mijn ralatie zo slecht was . hoe ken ik nou van iemand verwachten om daar mee te leven . terwijl ik het zelf niet eens es kan. ik woon niet meer thuis want daar gaat het gewoon kut ik heb nou niemand meer die achter mij sataat en ook al ben ik onder de mensen ik kan met geen pen geen pen beschrijven hoe eenzaam ik me voel ik zie het niet meer zitten ik wil dood. ik ben nou ook echt vastberaden en het is niet impulsief ik ben nou bezig met brieven te schrijven over wie er op mijn begravenis mag komen en wie niet over welke muziek ik wil welke kist wat voor een boeket ik daar op wil de koffie tafel mag me moeder zelf beslissen hoe dat wil doen als er maar wel een komt. ik weet dat als je zelfmoord pleegt je nog niet van de problemen af bent maar mischien is daar wel makelijlker omdat je niet meer met die pijn angst verdriet en wanhoop hoeft te leven want je bent dood.
ik ben nou bij de broer van mijn ex met mijn ex omdat ik geen pc heb want ik woon in een opvanghuis voor daklozen.ik rook elke dag veel wiet en weet dat dat niet goed is mja. ik was nou aan het proberen om op internet op te kunnen zoeken hoe je zelfmoord snel een pijnlijk kan doen maar bovendien waar je 100% zekerheid van hebt dat je ook echt doodblijft. k heb een paar handige tips gevonden. ik ga het deze week nog doen ik wil nog naar de mensen waar ik toch nog wel om geef een brief schrijven zodat ze begrijpen waarom ik het doe. ik heb 2 hele lieven vrienden en een hele lieve schoonfamielie die heel veel van me houden. maar die last en ondraagelijkheid wat ik elke dag opnieuw met me meedraag is me teveel ik hou ook heel veel van hun en ik wil ze geen pijn doen maar mensen begrijp me ik kan het niet meer ik heb geen hoop geen toekomst voor ogen niks ik hoop dat jullie hier wat van kunnen leren en als je kut begint te voelen vraag dan om hulp voordat het te laat is ps dit is geen afscheidsbrief dit is een les voor andere borderliners ik leef met jullie mee hoe jullie je voelen veel liefs en mensen pleeg geen zelmoord het is geen oplossing het maakt het alleen mss wat draagelijken maar doen als je verdriet het om ook maar een persoon die je achterlaat anders heb je er niks aan want dat is het niet waard hoogachten lovleyroseangel
Datum:
26-11-2007
Naam:
diana
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

hopeloos

ik weet et niemand zal antwoorden maar het doet deugd om even op te schrijven...
ik maak weeral dezelfde fout!
weeral! voor de 3de keer
ik haat mezelf er echt voor
en ik schaam me waarom ik dat toch altijd voel. zelfs nu kan ik het niet verwoorden
ik voel me zo hopeloos
waarom voel ik toch altijd die aantrekkiingskracht t.o.v oudere mensen.
het zijn altijd personen die ofwel niet bereikbaar zijn omdat het niet mag ofwel omdat ze gwn geen tijd hebben voor mij
ik ben nu eenmaal nie belangerijk
ik mis mijn zielsverwante ( de persoon die geen tijd heeft voor me ) en ik wil een gesprek voeren met iemand van op school
ik wil weten hoe ze denkt over mij en wat ze van me vind maar ja het kan nu eenmaal nie en ik voel me er weeral verdietig door
iedereen die ik wel tof vind, maar nie echt in geintereseerd ben, die komen naar mij en die zijn geintereseerd in mij
maar de mensen waar ik in geintereseerd ben, die hebben geen tijd of willen gwn niet tegen me praten
waarom weet ik nie
ik kan er met niemand over praten
want niemand zal snappen waarom ik
steeds weer opnieuw dezlfde fout maak
en ik snap et zelf ook nie
ik ben zo dom
ik haat mezelf!!!!!
cut leven ! ik wil dood !!!!!!!!!!!

ik heb een gedichtje geschreven over mijn situatie mss dat je het wel eens wil lezen:

Why does it always have to happen?
Again, again and again.
Why do I have to feel the pain?
Again again and again
Why do I always make the same mistake?
Again, again and again.
I don’t get myself anymore
I’m confused
Over and over again
I can’t talk about it
Cuz no one will ever understand
What I’m going true
Again, again and again
I feel like dieing
I feel like crying
Over and over again
I can’t stop
There’s no answer
For what I want
Again, again and again
I’m stucked in the circle of dark
When do I ever get out?
And when I will never make this mistake
Again, again and again
Cuz I make it all over again
It’s hopeless
It’s endless
There’s just no answer for what I want
For what I want
Again, again and again
------------------------------------------------------
Datum:
26-11-2007
Naam:
hopeloos mens
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ben nog jong

Soms denk ik aan zelfmoord.Omdat ik dan vind dat het leven geen zin heeft dat gebeurt vaak in de winter.Ik neem nu al vitaminen ik probeer er over te praten maar niks helpt.Soms denk ik toch wel van eigenlijk ben ik wel heel jong om nu al zelfmoord te plegen dat gebeurt bij mij bijna nooit in de winter wel in de zomer enzo.
Ik zie het leven niet meer zitten soms denk ik het zou beter zijn als ik op mijn 16 ofzo zelfmoord pleeg.Ik schrijf soms ergens op ZM dat betekent zelfmoord ik heb al een paar pogingen geprobeert maar het lukt niet.Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
Datum:
26-11-2007
Naam:
S
Leeftijd:
10
Provincie:
België

alles zit tegen

Ik heb altijd, pech.
IK HAAT school, eerst was ik een Nerd, die zich alleen maar bezig hield met school.
Maar de laatste tijd, ben ik depressief, en schaam me voor mijn lichaam.
Ik doe niks aan huiswerk, omdat ik geen toekomst zie.
Ik weet dat ik niet verder wil.
Het enige wat me weerhoud, is schuldgevoel tegen over mn familie...
Datum:
26-11-2007
Naam:
naoual
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

ben het zo moe

ik heb ales wat ik wil huisje boompje beestje.ben getrouwd en twee kids. ijn oudste zit op speciaal onderwijs.is een moeilijk kind veel energie kost dat .i zelf zit er in de jojo periode met mijn gewicht. mijn man blift me kleinneren en afzeiken. ik word er zo moe van ,nooit een compliment of iets liefs. alles zeikt ie af maakt niet uit waarover. ik voel geen greintje respeckt of wardereing. ik ben dit leven zo beu. als ik ga scheien watv dan? ik heb geen werk maar wel 2 kids. ik denk de laatste tyd was ik maar dood .ik weet dat dat niet de oplossing is maaar het geeft me veel rust.
Datum:
26-11-2007
Naam:
m
Leeftijd:
36
Provincie:
Anders

mijn pijn... mijn leven... mijn onmacht... mijn verdriet...

het lijkt stom... om jezelf 'afhankelijk' te maken van je lief... maar wat als die persoon tegen je zegt: dat je zijn ware bent... dat ie met je oud wilt worden.. je weet dat het een persoon van zijn woord is... dus je vind je rust in die gedachte... je denkt dat je eindelijk op je plaats bent.. na al die jaren van voorgaande verdriet... iemand die me begreep... naar me luisterde... me liet huilen... die me trooste... wat doe je dan als die persoon zegt dat ie het niet meer weet... 'hoe dat ook.. ik wil je niet kwijt... en mochten we geen relatie meer hebben, dan wil ik je houden als vrienden.. mijn beste... ik wil je niet kwijt..' krijg je dan te horen... hij weet niet wat dit met me doet... ik gaf hem mijn alles... mijn diepste geheimen, dat wist hij alleen... ik gaf hem alles... als zelfs deze persoon... weg valt uit mijn leven... ik weet het dan ook niet meer... ik vertrouwde hem.... ik hield oprecht van hem... zoveel dat we gepraat hebben.. zoveel gedeeld... en dan weet hij het niet meer... ik weet niet of ik deze tegenslag kan verwerken... ik weet niet of mijn hart daartoe in staat is... ik weet niet... wat ik nog kan doen... ik laat hem vrij om er over na te denken.. maar met elke seconde lijkt hij weg te slippen.. met elke dag lijkt er een stukje van mijn ziel af te sterven... ik weet niet of ik dit nog te boven kom... en dan lijkt eeuwige rust toch aantrekkelijk te worden... ook al kan ik dan mijn naasten niet aandoen... iemand zei ooit eens tegen me: soms is het goed om egoistisch te zijn... geldt dat dan ook voor dit... moet ik in dit geval dan kiezen voor mezelf... en mijn rust... ik weet het niet... maar soms lijkt het zo makkelijk... om dat te doen... niets of niemand kan me dan nog kwetsen... niets of niemand...
Datum:
26-11-2007
Naam:
.......
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

positief blijven is niet altijd even makkelijk...

meestal schrijf ik nu in mijn digitale dagboek maar ik had deze keer behoefte aan het feit om te zien dat ik niet de enige ben op de wereld die zich altijd zwaar deprisief voelt.
Het gekke is dat je van andersmans problemen soms heel erg kan opknappen, heel gemeen eigenlijk, maargoed..

Ik ben laatste half jaar heel ongelukkig, dat komt door verschillende dingen. onzeker zijn is zwaar. Maar onzeker zijn na een periode dat je wél zelfverzekerd was, is nog zwaarder. Je weet précies hoe je je voelen wilt en weet niet hoe je van je ongelukkige gevoel af kunt komen, je bnet er zo veel mee bezig met het feit dat je ongelukkig bent dat je het nog echt gaat geloven ook. Het gekke is dat er weinig veranderd is op dit moment in mijn leven, Ik heb al bijna een jaar een heel leuk vriendje, en thuis ligt het zoals altijd overhoop. Tog voel ik me elke ochtend, elke avond, elke nacht ongelukkig..
Alsof iedereen het leuker heeft dan mij, alsof iedereen meer personality heeft dan mij.. alsof iedereen me voorbij loopt terwijl ik stil blijf staan, alle mensen om me heen zijn gelukkig..
Behalve ik?
Datum:
25-11-2007
Naam:
boeiend..
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.