Levensverhalen (pagina 1080)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vreemde man

Hallo,

Ik heb sinds een paar maanden mijn echte vader leren kennen.. Na de scheiding van mijn moeder en stiefvader had ik er terug contact mee dankzij mijn moeder. Alles ging heel goed, we konden het goed met elkaar vinden, waren zelfs een weekendje naar Duitsland geweest met de moto, ik kwam veel bij hem (en zijn vrouw, kind) op bezoek en andersom. Tot ik een keer bij hem bleef slapen. Ik sliep in de mobile-home omdat er in huis nog geen plek was. Hij beloofde me bij mij te slapen omdat het anders niet zo 'veilig' leek. Ik dacht ja, daar zijn 2 bedden, goed. Maar hij lag in hetzelfde bed. Hij wilde me kussen (heeft dat gedaan!) en me strelen. Daar zij ik stop! Ik ben op dat gebied nogal terughoudend en durf niet gemakkelijk nee zeggen maar heb het toch maar gedaan. Ik voel me nu ENORM vies en durf hem niet meer zien. Ik zoek ook elke keer uitvluchten. Ook mijn moeder weet hier niets van, echt niemand. Wat moet ik nu? Ik denk vaak dat het beter is dat ik er niet meer ben. Ik doe niets anders dan falen in mijn leven. Ik haal slechte punten, faal in alles, terwijl mijn broer net het omgekeerde. Ik voel me minderwaardig. En ik merk dat ook op familiefeestjes enzo. Ookal kan ik er gewoon niet aan doen. Ik doe echt men best maar het lukt me nooit... weet iemand wat ik moet doen?
Datum:
28-06-2008
Naam:
brokengirl
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

ik weet het niet meer.

ik vertel mijn verhaal liever in een gedicht.

wat moet ik nou doen?
ik wil het niet meer.
ik wil hier niet blijven.
mijn leven is over.
wat moet ik nou doen?

rusie met mijn ouders,
over geld en hoe de dingen gaan.
vrienden ook niet meer te vertrouwen,
school lijkt ook wel weer een zooi.
punten lijken me weer van de goeie weg af te slaan.

de dingen gaan zoals ze gaan,
ze weten mij ALTIJD weer terug te slaan.
naar onzekerheid en Stress.
geen wonder dat ik het weer verpest.

wat moet ik nou doen?
ik wil het niet meer!
ik wil hier niet blijven.
mijn leven is over.
wat moet ik nou doen?

voor wie leef ik nou eigenlijk?
iedereen laat me vallen.
ze denken; laat haar maar gaan,
van zo iemand, trekken wij ons toch
niks van aan.

alls gaat steeds mis.
want ik weet niet meer,
wat er van mijn leven over is.

drie vierde lessen vergaan,
door de gedachten, dat ik
tog naar VMBO T+ zal gaan.

het heeft geen zin!
de moed is weg!
mijn leven van nu,
bestaat ALLEEN MAAR uit pech.

het liefste wat ik wil.

is hier, voor mijn hele leven weg!


Datum:
28-06-2008
Naam:
m'
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

ik wil niet meer

ik word al een jaar lastig gevallen door een ex, hij spoort niet helemaal meer
en ik weet niet meer wat ik er mee aan moet
ik word lastig gevallen, hij zit op plekken
waar ik dat niet wil, bedrijgd me heel erg
met dingen waarop ik wel moet doen wat
hij zegt, ik begin het steeds meer op te geven
omdat i kgewoon niet meer wil, al een jaar
word ik achterna gezeten door hem, en ik begin het heel erg op te geven
ik weet gewoon niet hoelang ik dit nog vol hou
mensen zeggen dat dit is wat hij wil
omdat ik het heb uit gemaakt met hem
dat hij nu mijn leven verpest, maar ik weet
niet hoe ik kan doen dat hij op houd
politie is al geprobeerd, maar die kan niet
helpen zonder bewijs.
ik wil gewoon niet meer..
Datum:
28-06-2008
Naam:
kelly
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Dat heb ik ook!

Ik las net het verhaal van Peter uit Overijssel dat op 24-6-2008 werd geplaatst. Ik heb precies hetzelfde als jij Peter.

Ook ik voel niks meer. Geen geluk, vrolijkheid, plezier maar ook geen verdriet. Ik vind het leven zo een ware hel. Maar ik probeer me aan het motto van mijn reeds overleden oma die ernstige reuma had te houden. Ze zei altijd "Volhouden!!!".

Ook ik wil mijn familie en vrienden het leed van een zelfmoord besparen.

Maar op dagen wanneer het weer warm is buiten en als de zon schijnt en als het weer eens een broeikas in mijn hoofd is vanwege de pillen (anti-depressiva, anti-psychotica) dan wil ik gewoon dat het lijden ophoudt. Zo'n dag is vandaag.

Ik en mijn ouders waren vandaag uit Alkmaar helemaal naar Sliedrecht gereden. Vanwege een verjaardag van een half-oom. We zouden met nog een oom en twee tantes uit eten gaan. Echter ik kon me helemaal niet concentreren op de gesprekken en voelde me zo rot. Ik besloot daarom in mijn eentje terug te gaan met de trein.

Ze snapten het wel, want ze konden aan mijn gezicht wel zien dat het niet zo lekker ging.

Nu ben ik in mijn eigen huisje.
Naast me ligt een foto van mij, eentje van toen ik nog klein was. Een jaar of 6 denk. (Gekregen na de crematie van mijn oma vorige week) Wat een stralende blik heb ik daar.

Wat is dat geluk van toen ver weg. Wat is er met me gebeurd.

Ik heb ook al een geruime tijd hulp vanuit de psychiatrie. "Spv"er, Casemanager en Psycholoog en Psychiater. Ik ken ze allen goed. Ik heb geluk. In deze periode heb ik mensen met een warm hart die me helpen. Daar ligt het dan ook niet aan.

Het zijn die verrotte pillen; Het is die rotziekte; Het zijn mijn hersenen die (neem ik aan) zijn aangetast door depressie en een paar psychoses. De pillen maken me dik, waardoor ik die altijd zo'n duntje was, me nog rotter ben gaan voelen. Bewegen is niet meer vanzelfsprekend en gaat moeizaam. Ik wil niet meer in de spiegel kijken. Ik vind dat ik onaantrekkelijk ben met die buik. En dat terwijl ik geen veelvraat ben of zo. Ik kan zo nog wel even doorgaan....

Ik heb hier al eens eerder geschreven en nog steeds leef ik. Ik... die eens een gelukkig jongetje was van een jaar of zes. Ok, ik was natuurlijk niet altijd gelukkig. Maar ik wist in ieder geval wat dat gevoel was.

Ik wou dat ik begreep waarom mijn leven nu zo'n lijdensweg is. Ik wou dat er een god was die me dat eens uit kon leggen. Ik wou dat er iemand was die me kon vertellen dat alles toch nog goed zou komen. En dat ik dan wist dat dat zo was.
J
Datum:
28-06-2008
Naam:
Jeroen
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

liefde maakt je gek

Hallo,
ik heb neiging om mezelf pijn te doen!
al heel lang heb ik een hekel; aan mensen omdat ze allemaal zo vies en gemeen zijn en altijd maar kwaad doen!
ik raaak gestresst door school! door mensen om mij heen en doordat ik tot over mijn oren op iemand verliefd ben maar ik weer dat het echt onmogelijk is om toch met diegene een relatie te beginnen!
ik zie diegene altijd en wil ik gewoon vasthouden, maar dat kan niet!
hierdoor wordt ik gek
en doordat mensen altijd slecht over mij praten en ik weet dat dat nooit zal stoppen!
Mischien komt het ooit nog eens g0ewd!!!
Datum:
28-06-2008
Naam:
A
Leeftijd:
15
Provincie:
Overijssel

HELP

hey,mijn ouders zijn gescheiden,ik kan er met niemand over praten toen ik 7 was ben ik misbruikt geweest door mijn opa!
ik heb het 3 jaar voor mezelf gehouden tot het me teveel werd toen heb ik het verteld aan mijn mama maar ze deed er niks aan! nu ben ik al 13 en zit daar nog altijd mee!
toen ik 12 was begon ik mezelf te snijden ik heb dat toen verteld aan mijn vriendinnen en zij hebben dat verteld aan mijn meester TOEN STORTE MIJN WERELD ik moest gaan praten maar ik wou dat ni ik ging er wel alleen uit komen maar dat is dus niet zo het is misschien 1 maand goed geweest en nu zit ik nog dieper!
ik kan het niet meer aan!!!
ik wou dat ik onder de grond lag ik heb al zoveel geprobeerd maar...........
ik hoop dat het ooit weer goed komt met mij!
iedereen denkt nu waarschijnlijk zo jong meisje je leven begint pas en wat een kutverhaal
NEE mijn leven is bijna gedaan en dit is geen verhaal dit is mijn leven!
groetjes
Datum:
28-06-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

alles en daarom

ik begin bij begin
heb al aantal zelfmoordpogingen geddan nooit gelukt nu zit het me t ver en denk ik het zal lukken waarom? daarom zal even beginnen bij begin waarom:
-omdat het dodenland het land is van mij fantasie en waar alles goed is

- omdat ik mezelf haat en men vrienden haten me ook waarom dat:

was even en trut geweest tegenover een vriendin was eventjes zeer woedend op haar omdat ik gehoort had via via dat ze me links ging laten liggen nu jah ik was woedend daarover en ging haar duidelijk maken dat ik gwn nie overeen kwam door een beetje kwaad te doen nu is iedereen kwaad van haar vriendinnen mijn vriendinnen en aanezien dat ik er niet tegen kan vluvht ik er van weg dus ja
miss. verschijn ik morgen wel in de krant
tot noit(miss. lukt het me weetr niet)
maar zwijg er over niemand zeggen
Datum:
28-06-2008
Naam:
mm
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Tot aan het gaatje

In maart en april heb ik meerdere pogingen tot zelfdoding ondernomen. De laatste twee pogingen eindigden in een opname op de ic, waar ik een aantal dagen aan de beademing lag. Na de laatste poging is er echter iets verandert. Het is momenteel moeilijk begrip op te brengen voor mijn acties, diep van binnen heb ik de overtuiging dat een mens zijn leven niet zelf mag beeindigen. Ik moet er nu niet aan denken nog een keer een poging tot zelfdoding te ondernemen. Ik heb mijn problematiek bespreekbaar gemaakt bij mijn psychiater. Omdat ik al jaren in de psychiatrie zit stelde mijn arts voor om een behandeling met electro shock therapie te proberen. Na goede voorlichting en een aantal gesprekken heb ik besloten in de behandeling toe te stemmen. Over twee weken begint deze behandeling. Ik ben wel bang voor de behandeling maar ik heb voor mijn gevoel niets te verliezen. Nu ben ik eigenlijk wel blij dat mijn pogingen niet gelukt zijn. Hoewel ik mijn leven op veel fronten heb moeten aanpassen, o.a. door mijn gevecht tegen kanker en mijn psychische problematiek zie ik nu weer kansen om een leefbaar leven op te bouwen. Ik leef bij de dag en probeer afleiding te zoeken door dingen te doen die ik leuk vind. Tevens overweeg ik momenteel om aan het schrijven van een boek te beginnen. Enerzijds om mijn verhaal van me af te schrijven maar tevens om anderen iets te geven waarin men zich kan herkennen. Het grote gevaar van suicidaliteit is dat je je steeds meer terug trekt. Belangrijk is echter te blijven communiceren. Daar is een site als deze uitermate geschikt voor. Vanaf heden zal ik dan regelmatig op het formu te vinden zijn.
Datum:
28-06-2008
Naam:
Snoekie
Leeftijd:
35
Provincie:
Limburg

mijn kut ouders >

hey ik ben een jonge van 14 bijna 15. ik wil eigelijk niet denke aan zelf moord maar me ouders doen zo tege me en ik wil hier niet meer zijn xS gwn omdat ik een meisje ben tege gekomen maar ze woont in noord holland en ik in belgie we hebben nu al bijna 3 maand maar onze liefde was er al veel eerder maar ik wil gwn dat ze hier blijft slapen en dat mag van haar ouders maar mijn ouders doen weer moelijk het doet me zo een pijn dat ik haar zo weinig zie ik mag niet eens aleen met de trein gaan van me ouders =(
maar ik hou echt zielsveel van haar als we samen zijn kunne we egt de hele wereld aan ze geeft me zo een goed gevoel maar ik denk elke dag aan haar ik mis haar zo veel =( en me ouders maken het aleen maar erger altijd als we iets geregelt hebben het afblazen op het laatsen moment en van die shit xS ik denk egt dat ik me ouders begin te haaten =( wrrm doen ze me tog zo een pijn ? wrrm mag ik mijn eige meisje niet zien ? als ouders van je houden willenz e tog dat je gelukkig bent ? wrrm maken mij ouders me dan niet gelukkig =(? laatse paar dagen begin ik te denke aan zelfmoord maar ik wil egt niet maar het komt gwn xS mijn ouders doen me elke dag pijn meer en meer =( maar gelukkig dat mijn meisje er nog is zij is de enige die me kan late lachen als ik droevig ben en me trg blij maken met haar lieve glimlach de enige reden wrrm ik geen zelfmoord zou doen is voro haar en zou haar NOOIT pijn doen ik hou te veel van haar voor dat ik wil egt dat me ouders normaal gaan doen wat is er nu mis als ze 3 dagjes blijf logeren ? ik snap mijn ouders egt niet xS ik haat hun >< maarja dat was het zo wat x(
Datum:
28-06-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Haat aan mijn Gezinn!!!!

Ik heb zo'n irritante moeder en soms kan ik haar egt grrrrrrrr..... Iedereen keert zich tegen me omdat ik eigenwijs, gemeen en arrogant ben en mijn moeder zegt ook vaak dat ze liever mij niet had weet je hoe dat kan voelen net als een dolk in je hart!!:( Ik ben nu 13 ja das ist jong volgend week word ik 14. Mijn moeder had gezegd dat ik mobiel kreeg en ik wilde heel gaag LG Viewty maar nu zegt ze da hij te duur is ik begrijp haar gewoon niet ben zo in de war. Ik heb zoveel stres van sgool en al dat gedoe, en heb slaapgebrek en word snel opgefokt. ik ho niet van mensen die denken dat ze beter zijn ik kan ze vermoorden!!!!!! Heb nog met iemand uit me klas onwijs ruzie gemaakt ik kon er niet meer tegen. Ben zelf heel gevoelig en kan soms egt janken ik ben ook maar een mens. Mijn moeder begrijpt me niet elke dag als ik van sgool kom vraag ik haar of we naar de stad kunnen gaan gwn leuk samen, maar ze heeft nooiiit tijd of ze is weer moe.. Ik heb altijd de schuld ze zegt dat ik arrogant ben in de stad en dat ik veel uitsgeld als ik iets niet krijg. Soms vind ik iets heel mooi en wil ik het heel graag maar ik krijg gewoon nooit wat ik wil!!!!!! Ik heb vaak gesprekken gehad over dat ik zelfmoord wilde plegen en ik wilde kijken of het haar wat kon sgelen en haar woorden waren"Ja doe maar dat kan mij niks sgelen" en dan lacht ze op valse toon. Ik hou dit niet vol en ben vastbezekerd dat ik rustig kan zijn als iemand mij aandacht besteed. heb zo vaak ruzies gehad en dan kwam er discussie soms was ik er bij en soms niet. Als ik er niet bij was luisterde ik ze af van wat ze allemaal zeiden. En ze zeiden soms van dat ik niet handelbaar was ik denk zo van ik ben geen machine dus waar slaat die op, of ze zeggen ook vaak dat ze me moet slaan met riem net zoals zei vroeger kreeg als ze grote mond had we leven tog niet in de verleden!!!!!!!!! ZE HEEFT ME KEER MET RIEM GESLAGEN, ME HAREN VASGEPAKT EN GESLEEPT EN WILDE ME BUITENGOOIEN:(:(:( mijn hart is gewoon gebroken mijn vader en moeder waren al gescheiden toen ik klein was ongeveer 6 a 7 hij sloeg mijn moeder enz. en ik moest dat aanzien mijn zus ging tv kijken broertje spelen en broer was er dan niet maar hij mocht niks doen van mijn moeder anders was ze bang dat mijn vader hem ging slaan. Ik ging altijd voor mijn moeder slaan en probeerde haar weg te krijgen, mijn vader wilde haar egt vermoorden ik was egt doodsbang. Mijn moeder wilde vaak terugvechten maar ik zei altijd "mama kom asjeblieft laat het asjebliebt"dat zei ik zo vaak huilend en was altijd drama. Komt het daardoor dat ik zo ben iedereen zegt in mijn gezin dat ik vervelend enzo.. ben?!!!! Ik ga zelf niet zelfmoord plegen dat durf ik niet, ik zeg dat altijd omdat ik wil kijken of ze sgrikken en bezorgd worden en omdat ik tja ook soms wil bedreigen als ze me boos maken. Mijn moeder kan egt soms irritant zijn dat is ze altijd bijna vind ik, ik raak heel snel geirriteerd!!!
Datum:
28-06-2008
Naam:
:Onbekend:
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.