Levensverhalen (pagina 1064)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geleefd,maar zonder natuurlijke inhoud!!!

Dit is vreselijk moeilijk!te verwoorden te weten,dat het morgen 29 julli 2008,is gedaan met mij!!.is heb vele verhalen gelezen van jobg tot oud!het is uiteraard allemaal hartverscheurend en te pijnlijk voor woorden!!.toch,ben ik "EDWIN"helaas nu zover dat ik mijn besluit heb genomen!IK moet en zal het waar maken en verlost worden van alle shitpijn!.ik kan echt niet meer verder alleen,nooit mijn biologische ouders gekent??en sinds 2 jaar gescheiden,van mijn liefste vrouw en dochter die ik nooit meer terug krijg!!en 24 uur p.dag mis!!.een hel van een jeugd,waar de honden geen brood van lusten!o.a misbruik op alle fronten!.ben uiteindelijk nu al 37 jaar alleen,kan en wil NIET meer verder,op deze smerige overbevolkte,trieste planeet!!.zelfs mijn beste (vrienden)hebben mij begin deze zomer letterlijk laten stikken,zodra hun buit binnen was ect ect.IK KAN NIET MEER!!,helaas waarschijnlijk neem ik er iemand mee mee!!het zei zo!.Uiteraard ook mijn event.achterblijvers???mijn echte moeder die ik nooit heb gekend,danwel een pasfoto,heeft/is op dezelfde manier vertrokken als ik morgen zal doen!!!.voor de menssen die wel kracht hebben,en zeker familie blijf vechten en leven,in de hoop op betere tijden ??????.STERKTE,IEDEREEN,bedankt,voor de aandacht, ADIOS,CIAU,DAG EDWIN VAN S.
Datum:
28-07-2008
Naam:
Edwin van s
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

Zelfmoord als enige oplossing

Jas het is iets waar ik al jaren overdenk. Ik heb het poberen weg te wuiven maar ik heb toch geen toekomst met of zonder God. God was er toch nooit bij toen ik problemen had. Liefde heb ik nooit gekend en zal ik ook wel nooit kennen want het is toch alleen bedoeld voor anderen. God zegt dat Hij van je hoiudtg maar dat is alleen maar uiterlijk want Hij doet verder nooit iets om je te helpen. Je bent toch op jezelf aangewezen. Strafgfen wil Hij je nog wel hoor maar verder ho maar.
Datum:
28-07-2008
Naam:
Nico
Leeftijd:
43
Provincie:
Zuid-holland

waarom doen jullie het?

DOE HET GVD TOCH NIET. Je denkt dat je rust vindt maar laat mensen die van je houden gewoon (ja egoistisch, het spijt me dat ik het zo noem) in de steek. Als je gewoon doorzet wordt uiteindelijk alles beter. Toon doorzettingsvermogen. Laat zien dat je de wereld aankan! PROBEER HET TENMINSTE~!!
Datum:
28-07-2008
Naam:
geen
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

dit leven is niks..

er gaan dagelijks te veel negatieve gedachtes door mijn hoofd en ik kan het niet stoppen al probeer ik het elke dag opnieuw.ik heb ook al jaren antidepressiva geslikt en andere medicijnen maar die helpen voor mijn gevoel niet.gek gemaakt door mezelf en andere wil ik het liefst zelfmoord plegen maar ik durf het niet omdat het mogelijk kan mislukken en ik nog meer schade aanricht aan mezelf.ik heb de hoop al te lang opgegeven en kom de dag het liefst slapend door maar dat gaat niet als je zoveel energie hebt.dan neem ik maar slaappillen om me nog eeen beetje mens te voelen en ga ik maar keiharde en vertroostende muziek luisteren.mijn negatieve herhalende gedachten zijn de baas over mij en ik kom daar ook niet van af wat ik ook doe en probeer.daarom is mijn oplossing om euthanasie te nemen maar dat mag niet zomaar dus ik moet het toch ooit zelf doen en daar heb ik veel angst voor en wil dat eigenlijk niet.andere mensen snappen mij niet en denken er heel gemakkelijk over maar ik loop rond met de elende in mijn hoofd en zelfmoord gedachtes en das niet voor niks maar dat zal niemand begrijpen en wil ik ook niet zeggen, want ik voel me gewoon een wrak en verliezer en ik heb genoeg gevochten elke keer weer maar mijn gevoel en gedachtes zijn overheersend en te zwaar om mee oud te willen worden,mijn hoop is elke dag sterven om zo verlost te zijn van alle gekte maar hoe?.ja is wel negatief maar in mijn situatie hoe ik het ook kan noemen is de dood de beste oplossing.erg genoeg en das geen aandacht vragen of wat dan ook maar een zegen om niet verder te hoeve leven.dit is geen leven.ik word er gek van elke dag en nacht,ik ben niet te genieten en voel geen levensvreugde,het enige wat ik heb zijn mijn dromen die in deze toestand wel vergeten kunne worden dr zit geen hoop meer in ik wil gewoon te graag een normaal leven en nomaal zijn maar het gaat niet echt, zieke gedachtes vullen mijn leven wel in en probeer ze altijd te verbergen en net doen of er niks aan de hand is maar daar word je nog gefrustreerder van.als ik me kon in laten slapen door pilletje of een spuitje dan was ik dr al lang niet meer,maar voor de trein liggen of je pols opesnijden is te erg en moet je ook je verstand op nul kunne zetten.maar dat heb ik nog dus werkt dat tegen,fock deze leven...niks lukt meer en ik doe ook steeds minder en mn maten of famillie vrienden of kennissen kunne niet meer voor mij betekenen wat ze ook proberen of willen en welke raad ze mij ook geven.dr zijn gewoon teveel psychische problemen.(wat doe je daarmee)voor mij hoeft het al meer als 10 jaar niet meer of nog langer vanaf mijn ouders zijn gescheden toen ik 10 was,dit is gekte en ik accepteer mn verlede ook niet en toekomst denk er niet aan als je al ongeveer een datum in mn hoofd heb om vaarwel te zeggen aan het leven.genoeg hulp maar niet de goeje of ze kunne niks met mij.vechten doe ik nog steeds maar mn energie is eigenlijk op....niemand snapt mijn gedachtes en kan ze stoppen.
zonde is dat want ik kan best veel maar de computer en instellingen zijn kapot gemaakt in mn kop en ga zo elke dag door.eenzaam leven is niet goed maar samen zijn met een ander kan ook niet wat moet ik nou.eenzaam in mn eige wereldje maak ik me verder nog meer kapot.voor mij hoeft die onzin niet meer..sick and tired..
Datum:
27-07-2008
Naam:
twan
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

.

Lieve mensen,

Al pakweg 2 jaar lees ik af en toe de berichten op deze site. Wat me opvalt is dat liefde vaak de oorzaak is van een depressief gevoel, terwijl het eigenlijk iets heel moois is.
Voor mezelf geldt dit echter net zo. Sinds het uit is met mijn vriendin (2,5 jaar geleden) worstel ik met mezelf en mijn emoties. Toch denk ik dat ik nooit in staat zal zijn mezelf iets aan te doen. Hoop op betere tijden weet mij elke keer weer te overtuigen om er voor te gaan en vrolijk door het leven proberen te stappen.

Ik hoop wel dat het binnenkort een keertje de goede kant op zal gaan.

De wat jongere bezoekers van deze site wil ik echt het advies meegeven met hun problemen zich tot hun ouders te richten want, alhoewel je het soms niet denkt, ze willen echt dat je gelukkig wordt.

Allen veel geluk toegewenst!
Datum:
27-07-2008
Naam:
Damian
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

jong&gevangen

heej,

ik ben een meisje van 17 jaar heb al een jaar een vriendje.

ik woon in een pleeggezin omdat mijn ouders niet meer voor mij konden zorgen.

In het begin was alles geweldig tussen mij en me vriendje..
We lachten vreeen heel de dag door,konden niet zonder mekaar en als hij er even n uurtje niet was werd ik gek van het missen..

Zolang de tijd verstreek deste stroever t ging..
Maar het ging wel,
TOEN hadden we leuke en slechte tijden.
Tot hij mij op een dag vertelde dattie was vreemd gegaan toen wij 2 weken verkering hadden,
ik was gebroken maar hield van m,dus ik vergaf m..

maar hoe langer t duurde hoe meer het in me hoofd rond ging dwalen,
ik vertrouwde m niet meer..
en NU gaat alles alleen nog maar slecht.

Daarna heeft hij me ook een keer geslagen,
maar vergaf hem dat ook,
want alles kan één keer gebeuren toch?

maar blijkbaar niet..
ik vang nou 2/3 keer in de week een paar klappen of schoppen..

en ik heb nu niemand meer om op terug te vallen want hij heeft er wel voor gezorgd dat ik die niet meer hebt..

dus ik kan niet meer bij m weg,
want waar moet ik heen..?

hij wil nu dat ik terug naar huis ga want hij wil niet meer met me verder.
maar wat moet ik thuis zeggen??

ik zie niet veel reden meer om te leven,
niet veel?
helemaal geen..

hij was alles waar ik gelukkig mee was..

ik wil dood,maar hoe?
Datum:
27-07-2008
Naam:
naamloos
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Opname

Heé!

Ik vind dit ten 1e een supersite!;

zelf heb ik op t punt gestaan om voor de trein te springen maar de politie heeft me er op een 'rustige' en 'pratende' manier voor weggekregen!; k ben ze echt dankbaar!;
Daarna ben k opgenomen in een kliniek voor 3,5 maanden. t heeft me enorm geholpen en k ben blij dat mijn ouders er begrip voor hebben gehad.
'k had t op dat moment niet makkelijk. k had geen leuke klas, geen vriendinnen, en een eetstoornis. op school was ik al wel bij vertrouwenspersonen enz.; ik ben nu in behandeling bij GGz.; misschien moet ik weer worden opgenomen maar dat is nog niet helemaal duidelijk!;

& iedereen moed houden!; Leef je leven! =)

Liefs

& toevoegen op msn mag altijd!;
Datum:
27-07-2008
Naam:
Esther
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

alles te weinig verdriet te veel

Hoi,
Ik schrijf hier omdat ik al jaren met depressies leid, en zelfmoordneigingen.
Vandaag is het weer fout gegaan. Hier mijn verhaal.
Ik ben opgevoed met gescheiden ouders, ik zag hoe mijn vader mijn moeder sloeg, schopte en uitschold. Deze beelden zijn mij altijd bij gebleven. Ik ben van de kleuterklas tot 4e van middelbare school gepest. Op mijn 12e ben ik twee keer aangerand. Op mijn 14e verkracht. Op mijn 16e begon ik aan de alcohol om mij in slaap te krijgen nog, ik viel af en kreeg anorexia. Ik begon met zelfmoordgedachten en paar keer geprobeerd met mes. Ik kreeg woede-aanvallen en moest naar psychiater. Ik heb daar 2 jaar gezeten ik kwam aan zelfs 25 kilo. Kreeg vaste relaties maar die waren fout!! Werd nog erger de grond ingetrapt door hun, en kreeg een miskraam. Mijn studie mislukte maar uiteindelijk kwam ik er, de opleiding die ik al meer dan 16 jaar wilde volgen kon ik niet aan mee doen want er waren geen plaatsen. Na vele vriendjes en geen liefde en geen echte vrienden vond ik mijn laaste vriend. Deze van wie ik echt gehouden heb met mijn hart ziel verliet mij voor zijn pleziertjes en schonk mij geen aandacht meer, hield mij aan het lijntje en tot ik echt instorte dumpte hij me. Alsof hij mij nog de laatste trap wilde nageven. Nu ben ik het zat, wat heb ik nu voor leven.... Ik ben benieuwd of er nog iemand is die net als ik toch wel meest klote leven heb die er is!
Ik wil dood en misschien dat het nog wel een keer gebeurd. Maar misschien inspireer ik mensen nu dat zij een minder slecht leven hebben, en ervan af zien, want ik leef ook nog steeds. De reden zie ik niet maar zal er nog wel zijn...
Datum:
27-07-2008
Naam:
leven vol verdriet
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

mijn leven

ik wordt altijd gefokt door mensen tijdens uitgaan of op straat omdat ik in een tiefus provincie woon waar alleen maar junks leven. En de meiden kiezen daarvoor en nu heb ik zin om die kankerlijers dood te steken zodat ik misschien ooit een kans maak weetje. IK WORDT ER GEK van altijd dezelfde mensen met meiden.. ik kan net zo goed voor een trein springen niemand die me mist..
Datum:
27-07-2008
Naam:
nick
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

de dood is een vriend voor mij.

Ik kan mij heel goed verplaatsen in mensen met pijnlijke noden, met veel verdriet. Dit omdat ik dat zelf ook heb.
Eens komt er een eind aan, en ik hoop zo gauw mogelijk. Lees dit lieve mensen, en denk eens na over hoe anderen het heel, heel moeilijk in het leven kunnen hebben.

Als harten konden spreken, wat zouden zij dan zeggen?
Zouden zij uit liefde de liefde uit gaan leggen?
Of zouden zij gaan huilen, huilen van de pijn, huilen om het verleden die er nooit zo voor jou had mogen zijn.

Veroordeel niemend als je zelf niet kan bedenken hoe het is als iemand door zijn of haar verleden er een eind aan het leven maakt. Sterkte voor iedereen die een dierbare is kwijtgeraakt, d.m.v. zelfmoord.
Zo kan ik heel goed bedenken dat de dood een vriend voor iemand kan zijn, rust, rust en n og eens rust.(hopelijk)
Datum:
26-07-2008
Naam:
Bob Koers
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.