Levensverhalen (pagina 1063)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn leven

ik heb een rot tijd gehad. Toen ik 14 was had ik een vriendje die wat ouder dan mij was(18). In het begin was alles leuk en aardig. Totdat hij meer wilde, en ik niet. Hij dwong me hem te pijpen verkrachtte me dikwijls. Wanneer ik het niet deed, dan lukte het wel met geweld. Zodoende met fysiek maar ook lichamelijk geweld. Dreigingen met mes en woorden kwamen dagenlijks voor. Na een jaar was ik van hem af.. alhoewel hij mij nog elke dag achterna zit. Wanneer ik alleen ben in de stad en hem toevallig tegen kom. Weet ik niet wat er kan gebeuren. De ene keer is het een klap, de andere keer dwingd die me weer tot iets. Ik weet zijn achtenaam niet en ook niet waar die woont. Bij de politie aangifte doen heeft dus geen zin, ik heb geen harde bewijzen tegen hem. En kan hem ook niet 1,2,3 aanwijzen.

Daarnaast heb ik vandaag te horen gekregen via de moeder van een ex van mij. Dat alles wat die zei gelogen is. Hij beweerde dat die wegens ernstige bloedingen al 3 dagen in het ziekenhuis lag. Wat dus niet het geval was. Ik geloofde dit, en raakte in paniek. Ik mis hem nog steeds maar blijkbaar heeft die me ontiegelijk gebruikt. Hij heeft ook een neiuwe vriendin, waarbij die vermeldde nog steeds van mij te houden. Maar ik weet niet of ik zijn woorden nog wel moet geloven. Heb hem gebeld maar hij klikte mij gelijk weg.

Dat van vroeger zit me nog elke dag tegen. Soms heb ik terug aanvallen(zelfpeiniging etc). Vandaag weer een terug val. k zie het allemaal niet zo zonnig meer in. En verdwijn steeds meer in het diepe. Niet meer leven klinkt in mijn oren als een bevrijding.
Datum:
30-07-2008
Naam:
Flower
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

GELEEFD,maar zonder natuurlijke inhoud

lieve menssen boven is het donker hier schijnt altijd EEN zon?maar die zie komen en gaan?.het leven is een geschenk?ook jij bent uniek zoels een ieder,uniek is want van ieder persoon is er maar een ??DONT FORGET THAT??.sterkte en de aanhouder WINT!!.GR.EDWIN
Datum:
30-07-2008
Naam:
Edwin
Leeftijd:
37
Provincie:
Anders

GELEEFD,zonder natuurlijke inhoud

iedereen kan zijn verhaal en boek wel schrijven??maar zelfs daar heb ik de kracht niet meer voor?iedere dag is een dag van uitstel van executie!!!.ik ben inmiddels 37 jaar alleen zonder ooit mijn biologische ouders gekend te hebben??.mijn moeder hebben ze in 1993,gevonden,voor de trein!ik zou haar 2 weken daarvoor ontmoeten,naar ruim 32 jaar wachten,we hebben elkaar gekruist!zij wist niets van mijn zoektocht en anders-om ook niet?triester kon het voor mij niet uitpaakken een honden jeugd gegad op internaten van o.a. misbruikl en mishandelingen,inmiddels zijn alle daders,vrijuit gesproken i.v.m verjaren van strafrecht,(ongeloofelijk).ben inmiddels,sinds 2 jaar gescheiden,i.v.m hefftige jeugd verleden,waar ik inmiddels totaal niet meer en wil mee leven!!.het ergste is dat ik nog niet eens een foto heb van mij n echte moeder/familie,en daarbij mijn eigen identiteit mis,niet eens ken!dit is onbeschrijfelijk om in een leegte te leven??.mijn leven heeft totaal geen inhoud meer!!danwel ooit gehad??.iedere dag als ik weer wakker word,zijn de eerste 2 seconden,shit alweer verder,lijden/aanklote!!.ik ben echt emty!!.ik heb de laaste 19 jaar,in spanje gewoont en gewerkt,was net bezig met,een eigen beveiligingsbedrijf!wat maar niet van de grond af wil komen i.v.m slechte conectie,s ect ect.WAT VERDER NOG?????blijven streven,naar her verlossende wonder?.toch weet ik diep,in mijn hart dat ik nog veel meer capeciteit heb en veel meer kan gaan bereiken gezien mijn levenservaringen en leeftijd??.iniedergeval wens ik een ieder veel sterkte en vooral niet opgeven,want in een ieder schuilt zijn speciale unieke,kracht/capeciteit. CIAU,EDWIN
Datum:
30-07-2008
Naam:
Edwin van s
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

De Drang wordt erger

Ik ben een meisje dat teveel nadenkt over alles maar helaas neem ik dus gauw andermans problemen over om ze te helpen hoe erg de problemen zijn, en de laatste tijd en vooral momenteel ben ik heel erg aan het bedenken of het leven voor mij wel zin heeft met zoveel onrust om me heen, zoveel problemen.
Het begon zo:
Mijn moeder kreeg 2 jaar geleden een nieuwe vriend, in de eerste jaar leek alles goed leuk en aardig...oke hij gebruikte cocaine, en betrok verder niemand hierbij, en hier was ook geen problemen bij opgekomen tot een jaar geleden....
Hij sloeg meerdere malen mijn moeder, zo erg dat alles onder het bloed zat, elke avond moest ik wel van me zolderkamer naar beneden rennen om mijn familie( Moeder en broer) te beschermen.
Elke keer weer, elke avond in het ziekenhuis, elke avond politie voor de deur, maar elke dag nam ze die zak ook gewoon weer terug in huis, mijn moeder was al alcohol verslaafde door deze toestand maar die zak zorgde ervoor dat mijn moeder ook steeds vaak cocaine ging gebruiken en dus afhankelijk van hem zou gaan worden.
Dat was precies wat die man wilden, mijn broer heeft een verstandelijke handicap waardoor hij makkelijk te manupileren is (net zoals mijn moeder). Ook hij wordt hierin gezogen, hij gebruikt dan niet maar ze jatten geld van hem net zoals hun van mij ruim 10.000 euro gestolen hebben.
Ik heb altijd klaar gestaan, ik probeerde mijn moeder en broer op de rails te krijgen want zij vroegen mij altijd om m'n hulp....maar dit ging in maart zo mis, mijn moeder kwam op een dag thuis (na drie weken met die man weg te zijn geweest en mij niets te laten weten hiervan), het eerste wat ze tegen mij en me vriend deed was schreeuwen, schelden en letterlijk een mes tegen onze keel aanzetten en ons bedreigen met de dood, ook vertelde ze 1000,- euro betaald te hebben aan een vriend van haar om mij en me vriend te laten neerschieten, ze gaf toe van mij gestolen te hebben en het ergste vond ik wel wat ze toen zei: ''je bent mijn dochter niet, je bent een bastard kind je deugt helemaal nergens voor ik heb je liever kapot'', politie deed hier niks tegen, ik moest dus vluchten uit me omgeving, en kon gelukkig samen met m'n vriend bij een stel terecht in hellevoetsluis.
Ver weg van wat ooit me vertrouwde omgeving was, vanaf dat moment heb ik nooit meer met me moeder of me broer gesproken.
Ze probeert te stoken tussen m'n vriend en mij, door mij op te zoeken op een website waar ik een profiel heb en nare dingen te zeggen over m'n vriend.
Ze blijft zeggen dat ze me mis, en dat ik altijd haar '' baby meisje'' blijf (dit zijn de nuchtere momenten die ze heeft).
Dit doet zoveel pijn, ik kan voor mijn gevoel gewoon geen contact meer opzoeken, want de situatie wordt er gewoon nooit beter op, ze blijft verslaafd, ze blijf diezelfde vriend houden en ze blijft haar driftbuien houden.
Ik heb ook meerdere angstaanvallen hierdoor gekregen, en s'nachts huil ik soms.
Ik heb ook vaak nachtmerries en alles bij elkaar sloopt mij echt, ik ben ook zo vaak verdrietig....en het ergste wat ik op mijn dag tegenwoordig kan tegenkomen is wanneer ik een moeder en een dochter opstraat ziet knuffelen of gezellig samen praten.....het doet me zoveel pijn en er is geen dag voorbij gegaan wanneer ik niet aan hun en zelfmoord plegen denk....
Ik heb het gevoel dat ik dan me rust vind, dan van alle problemen af ben en dat ik ze dan nooit meer hoeft optelossen....
Ik woon momenteel met me vriend in d.h. samen, erg gezellig, en we voelen ons weer eens veilig.
Maar de verdriet in me wordt telkens erger, ik praat hier vaak met me vriend over maar ook hij weet het gewoon niet meer.

Ik zie eigenlijk ook gewoon geen andere opties meer voor mezelf, ik raak steeds meer verdwaald in mezelf, ik weet niet hoe ik dit moet verwerken..........................

Het doet me ook zoveel pijn, ik mis het ouderliefde die elk mens hoort te krijgen van zijn/haar ouders.....

Ik probeer elke dag een manier te vinden om dit donkere gevoel te verwerken, maar dat gaat gewoon niet.....
Ik ben ten einde raad...ik wil graag mijn verhaal kwijt, want misschien dat ik hiermee een stukje ken verwerken.

Tot nu toe ben ik sterk gebleven, en hoop dit ook bij de volgende donkere tijden te blijven!

Dit was mijn lange verhaal wel, ik hoop dat dit voor mijn gevoel gaat helpen door het te vertellen hier.
Groetjes
S.H.
Datum:
30-07-2008
Naam:
sh
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

alles is gewoon te veel

Ik ben een meisje van 18 jaar. ik kom uit een gezin van aan vader een moeder een broertje en een zusje. Mijn broertje is 16 jaar en mijn zusje is 12 jaar. De gevoelens voor zelfmoord zijn ongeveer 2 jaar geleden begonnen. Ik heb nu ook 2,5 jaar een vriend. hij is 20 jaar. Ik hou waanzinnig veel van hem. Misschien wel veelste veel....Ik wil alles voor hem doen en wil nisk verkeerd voor hem doen. Ik ga zo op in onze relatie. ik plan heel me agenda om hem heen. en hij is daar een stuk makkelijker in en daar kan ik me osms erg druk om maken. Verder heeft mijn zusje een cyste in haar hoofd die gedracgsproblemen bij haar bezorgen. en zij vraagt dus heel erg veel aandacht van mijn ouders. Vooral in de jaren dat zij nog iets jonger was. mijn broertje en ik kregen toen vaak minder aandacht. Dit heb ik destijds al heel vaak aan gegeven aan mijn ouders. Mijn moeder is toen ook hulp gaan zoeken voor em zusje zodat de rust weer wat zou terug keren. me moeder is nu al 5 jaar bezig met die zorg teregelen. maar nog steeds is er geen hulp. De instanties in nl zijn niet snel en er gaat heel erg veel mist. Het doet mij ook gewoon pijn hoe ik zie hoe mijn zusje soms kan doen. Ik vindt het ook zielig voor haar. Veel mensen hebben wat op haar aan te merken en dat doet mij waanzinnig veel pijn, maar tegelijkertijd kan ik ook heel boos tegen mijn zusje doen...en daar heb ik dan zo spijt en verdriet van omdat ik niet boos tegen haar wil doen. Ik hou ook heel veel van der. Verder heb ik veel ruzie met me ouders. ik voel me thuis namelijk niet meer op me gemak. door de drukte en de stress die er heerst. Want me moeder is ook gewoon op door al het gedoe met me zusje. Verder is mijn vriend 2 jaar geleden voor 4 maanden op missie geweest naar afghanistan. Hij heeft daar veel meegemaakt maar heeft dit altijd voor zichzelf gehouden. Hij heeft met mij zeer weinig gepraat over al daar. Terwijl ik me thuis alleen bezig kon houden met hem...en dagen achter de pc en tv leefde. het is voor hem niet voor te stellen hoe ik die maanden heb geleefd. Al is hij er wel altijd voor mij geweest. En hebben we elkaar er samen door heen getrokken. Maar voor mijn verwerking was het beter geweest als we het er meer over hadden gehad. Ik denk er nog vaak aan terug. En jullie denken misschien wel ja dat is toch verleden tijd. Maar dat alles heeft heel veel indruk op me gemaakt en kan ik dus niet vergeten. me vriend en ik hebben nadat hij ongeveer een halfjaar weer thusi was heel veel ruzie gehad. wat mij gewoon sloopte omdat ik stapel gek op hem was. Ik zat dagen in de stress en had dagen verdriet... en nu nog steeds. ik heb vaak met een mes bij me keel of polsen gestaan. Maar hij is wel iedere keer degene die me kan tegen houden. Want met hem wil ik zo graag een toekomst. Maar ik heb zoveel verdriet om alles en zoveel stress. Ik ben ook minderwaardig.. Ik vindt mezelf te dik en dan kan me vriend nog zeggen dat hij me zo mooi vindt en dat ik niet dik ben...ik ben gewoon niet gelukkig met me lichaam. en dat alles zet me echt aan de gedachten van zelfmoord. ik heb het ook weleens hardopgezegd tegen me ouders en vriend maar die nemen me niet serieus en die denken dat ik het doe om aandacht te trekken...maar ik ben echt zo wanhopig. ik heb sinds kort ook me rijbewijs. Ik heb er nu ook over zitten denken om me eigen dood te rijden. Maar steeds als ik eraan denk als ik dood wat voor verdriet mjn vriend en familie zou hebben. En m ijn vriend is de belangerijkste reden waarom ik niet kan...waardoor ik niet over die drempel kan komen. maar als ik dan ruzie heb me met me vriend dan wil ik echt dood..dood..dood...ik ben dan zo verdreitig...hij beseft niet wat hij voor me betekend en hoeveel ik van hem hou...
Datum:
30-07-2008
Naam:
meisje
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

lieve mensen

ik ben een meisje ik heb soms neigingen om zelfmoord teplegen omdat iedereen vindt mij saai ik heb geen vrienden of vriendinnen en op school noemen ze me een strever en dat ben ik helemaal niet en mijn ouders die ruzien veel maar het zijn hele kleine ruzies maar ik kan het bijna niet meer aan . ik heb 5 keer geprobeerd dat weet alleen mijn zus zij is de degene die mij altijd tegen houdt . ik heb soms het gevoel dat mijn ouders niet van me houden mijn mama heeft paare keren gezegd tegen mij dat zij schaamde van mij . en mijn zus is ook soms beschaamd door mij ik geloof dat ik hen ongelukkig maak.
Datum:
29-07-2008
Naam:
annoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

fock dit

alles doe ik verkeerd ik kan er gewoon niet meer tegen
ik heb wel vrienden maar als er iets is is er niemand voor me ik ben er altyd als er iets is met me vrienden of familie en wat krijg ik ervoor terug? Heelemaal niks me ouders geven tog niks om me familie ook niet nooit is het van goedzo of bedankt altyd maar dat gescheld op mij ik heb heelemaal geen zin meer in me leven heb me al een aantal keer gesneden in mijn polsen precies 5 seconden komt me moeder op me kamer om te zeggen dat ik moet gaan slapen ik ben 14 en heb vakantie me zusje is 13 en die mag lekker opblijven zeg ik waarom moet ik nu al slapen krijg ik een klap en zegt ze ik roep je vader zo ik loop nu gewoon te huilen ik kan er niet meer tegen ik wil niet meer verder leven ik hoop dat er snel een einde is voor mij anders maak ik er zelf 1!
Datum:
29-07-2008
Naam:
kevin
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

GELEEFD,zonder natuurlijke inhoud!!!

Ook ik belande op deze site!en ik ben op de rand van het afscheid voor mijzelf!.ik ken mijn biologische ouders niet,zelfs geen foto!zoek al 29 jaar zonder resultaat?teminste in 1993,zou ik voor het eerst mijn echte moeder ontmoeten via,stichting adoptie te Brussel!!helaas?heeft onze ontmoeting,ons beiden gekruisd,zij wist niet van mijn zoektocht naar haar alsmede,dat zij mij zocht,naar te moeten hebben afgestaan,iv,m een buyitenechtelijke relatie,waar ik als halfbloedje uitkwam!!.mijn moeder heeft zich,voor de trein gegooid!!.i.v.m het niet kunnen verwerken van het moeten afstaan van mij als haar zoon!.ikzelf ben in internaten grootgebracht,waar de honden geen brood van lusten??o.a. misbruik/geweld op alle fronten!.ben inmiddels ook gescheiden,sinds 2 jaar mede door mijn verleden,waar mijn partner niet meer/langer mee kon leven,o.a zware bordeliner ect.ect.heb inmiddels zelf 6 keer op sterven gelegen en gered,op de gekste maniere en situatie,s?.ik vecht zoals ieder mensa iedere dag?maar voor wie nog????ik ben uitgeput en leef al 37 jaar zonder natuurlijke inhoud,die ik nooit meer zal terug krijgen!!en zeker niet mijn ex-vrouw en dochter die ik 24 per dag mis!!.ik heb WEL inmiddels een duidelijke keuze gemaakt en voorbereidingen getroffen,er voorgoed uit te stappen!ik weet dat er daarna geen weg terug is naar deze planeet!.maar rust en geen pijn meer,is en blijft de enigste oplossing!!voor MIJ!.alle liefde,aandacht,geborgenheid,bescherming ect.ect.mis ik op mijn leeftijd nog iedere dag!Niemnad kan mij dit nu nog geven,op mijn leeftijd,ik gewoon teveel en te belangerijken boten gemist om volgroeid,te genieten,van een hemels-geschenk,van jezus om ook te mogen leven/genieten,en medemenssen helpen indien mogelijk?.beste lezers!jong en oud,het is allemaal verschrikklijk voor woorden,maar niemand heeft er uiteindelijk voor gekozen,om voortgepland te worden??iniedergeval niet van vele personen die nooit hun verandwoordelijkheid hebben getoond/gegeven!.mijn voorbereiding duurt nu al ruim 7 maanden,en te lang??het is voor mij vijf voor 12??? het is mijn tijd,deze week iniedergeval voor 1 augustus wil ik verlost zijn!!.SORRIE,het begrip en respect voor ieders beslissing??. Lieve menssen zorg goed voor u zelf en zeker voor je naasten en MEDEMENS!!. ADIOS,CIAU,DAG
Datum:
29-07-2008
Naam:
Edwin van s
Leeftijd:
37
Provincie:
Anders

11 weken zwanger en man wil scheiden

Ik ben hartstikke gek op mijn man, we hebben bewust gekozen om samen een kindje te maken. Dit lukte eerst niet en zijn er een jaar mee bezig geweest.
Dolgelukkig toen het gelukt was, een wonder. Twee dagen geleden zegt hij ineens dat hij geen toekomst voor ons ziet, dat het houden van voor hem verdwenen is. Hij wil bij me weg....ik heb het niet zien aankomen. Hij blijft nog een tijdje..., maar ik kan het gewoon niet geloven. Ik houd ontzettend veel van hem, we hebben het altijd goed gehad samen, veel bereikt enzo. Ik zie een leven zonder hem niet zitten. Ik wil hem niet kwijt! Ik verlies met hem ook alles, mijn hobby kan ik niet alleen uitvoeren, de hypotheek kan ik niet alleen betalen en hoe moet het met de kleine?! Ik zie het niet echt zitten en zie momenteel niet hoe ik hier uit moet komen. Zelfmoord...geen idee, ben daar normaal niet het type voor, maar het lijkt een goede oplossing om weg te komen van mijn leven dat onder mijn voeten gerukt is. Ik ben nogal ten einde raad en weet niet wat ik moet. Mijn moeder steunt me en vindt dat ik de baby moet houden, mijn schoonouders zien deze liever verdwijnen. Ik mis mijn mannetje!!!
Datum:
29-07-2008
Naam:
pluisje
Leeftijd:
27
Provincie:
Limburg

waarom ik

het is nu ondertussen bijna een jaar gelden dat ik misbruikt ben mijn jongen(nu ex) steunde me altijd tot ik heb een paar maanden heb uitgemaakt ik heb na dat misbruik anti depries moet nemen ik ben er nu mee gestopt omdat alles goed ging nu sins een week geleden heb ik een nieuwe vriend een heel fijn iemand waarvan ik super veel hou we zijn echt dood gelukkig tot vandaag mijn ex kwam plotseling weer opdagen omdat ik een nieuwe vriend heb en hij blijft maar zeggen dat hij gelukig mag zijn en ik niet hij wild mijn leven een hel maken

ik was gisteren heel erg blij dat ik eindelijk uit de put ben geraakt maar vandaag stond hij hier samen met die jongen die me misbruikt heeft dus wat ik eigenlijk wil zeggen is telkens ik eruit ben dat mijn ex mij er trg op nieuw in duwd nu op dit moment wil ik er niet zijn omdat deze situaties voor mijn pa en mijn vriend ondraagelijk is . is het dan niet beter als ik gwn weg zou zijn ?? het liefst van al zou ik nu gwn onder de grond liggen dit alles is het voor mij niet waart ik geloof totaal niet in god maar nu smeek ik hem tog om mij morgen niet meer wakker te laten worden plz laat mij gaan

allesins bedankt om het te lezen en mensen als ik jullie verhalen lees ben ik zeker dat ik niet de enige ben
Datum:
29-07-2008
Naam:
selina
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.