Levensverhalen (pagina 1057)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

k zat wat r0nd te kijke.. k d8 misschien kan ik hier mn verhaal wel kwijt,, k v0el me niet echt goed ik denk dat ik niet zoveel zelfvertrouwe meer heb ofzo.. k heb et wel maar tog weer niet , mense die me zien zegge vaak je hebt lekker vrije ouders je mag alles dit dat je bent mooi en dat soort dinge.. maar ik weet niet k heb veel meej gemaakt in me jeugd.. daar denk ik veel te vaak aan,, ik had geen vriende ik was alleen, ik was niet echt mooi,, k was best wel dik niet zo heel erg ma k had gwn buikje weetje, daar ben k heel erg meej gepest steeds zeide mense tege me je bent lelijk je bent dik spring van flat af ofzo, ik ben die mense nu dankbaar want k heb nu boulimia ik heb geen zelfvertrouwe meer,, k heb de grootste bek van de school k ben agressief en dat soort dinge mense die me zien denke zo van wow zij is sterk dit dat maar zo ben ik niet, laatste tijd voel k me alleen mn ouders zijn vrij jah.. meestal zijn ouders van moslim meisjes streng ze moge nix enzo .. nou ik heb liever strenge ouders dan dit.. ze gefe NIKS om me ik kom soms 12 uur thuis niet eens vrage waar was je? helemaal nix verder voel k me niks waard ookal heb ik zoveel mense om me heen,, togh ben ik altijd alleen.
soms wil k dr gwn een eind aan make weetje.. mense hier zegge dr is altijd wel iemand die je kan helpe enzo nou mooi niet. k merk of zie dr anders niks van.
Datum:
10-08-2008
Naam:
Ysim'
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord

Ik heb veel verhalen gelezen. Ik heb ook aan zelfmoord gedacht. Ze zeggen dan wel dat je het je vrienden en familie niet kan aan doen. Maar leef je dan nog wel voor jezelf?? Vrienden maken wel andere vrienden, en ik woon al 10 jaar niet meer bij familie in de buurt. Dus die zijn er wel aangewend zonder mij.
Datum:
10-08-2008
Naam:
...
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

-

Hallo,
Ik ben een meisje van 15 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden, en mijn moeder heeft een nieuwe vriend. Mijn stiefvader heeft mij een aantal weken geleden misbruikt. Ik durfde het niet tegen mijn moeder te zeggen, maar besloot het toch te doen. Mijn moeder heeft met haar vriend gepraat en hij heeft het toegegeven, maar toch geloofd mijn moeder mij niet, en zegt dat ik onzin uitkraam om aandacht te trekken. Ik zit hier vreselijk mee. Ik kan niet in éen huis wonen met hem. Ik heb thuis niemand om hiermee te praten. Mijn zus geloofd me niet, en mijn moeder ook niet. Ik ben al eens naar een psycholoog geweest, maar dat had geen invloed op me. De mensen waarmee ik kon praten zijn overleden. Mijn tante en oma hebben ook zelfmoord gepleegd. De reden is onduidelijk. Ik stik hier! Moet ik naar de politie gaan? Wat moet ik doen? Ik zie geen uitweg meer.
Datum:
10-08-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

wil dood

ik kan het leven niet meer aan veel mensen denken dat je dan aandacht wil trekken ik wou hier ook niet op schrijven maar toch doe ik het ben er flauw van denk dat het gauw gaat gebeuren weet nog niet hoe maar ik wil geen pijnlijke dood het is begonnen om mijn schoon ouders waar ik het absoluut niet mee kan vinden en hun mogen mij niet kan nix goed doen en ik hou heel erg veel van mijn vriendin echt zo veel dat ik niet zonder haar kan maar toch hebben wij vaak ruzie omdat haar ouders haar dingen in praten en dan gaat zij op dingen letten enzo en allemaal kleine dingen op het werk gaat het niet goed en in mijn relatie niet en met me schoon monsters kan ik het wel noemen zij mag ook nix van haar ouders we hebben bijna een jaar en 8 maand een relatie en zij mag nog niet eens bij mij slapen haar ouders hebben haar benoemd als bedrijfs leider omdat ze eigen zaak hebben geopent en nu plant haar vader de uren in voor haar en als ik vrij ben van het werk moet zij werken of op zondag morgen dat we zaterdags niet kunnen stappen allemaal van die lullige dingen ik kan het niet meer aan ik wil dood echt help mij wat kan ik het beste doen zonder pijn te leiden ben al bij de dokter geweest voor antidepresiefen maar die krijg ik niet moet eerst met een psygiater praten ik heb er geen zin in HELP
Datum:
10-08-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

het leven heeft geen zin meer

Ik denk op dit moment echt dat het allemaal geen zin meer heeft. ik had 2 hele goede vrienden waarmee ik altijd op kon schieten. maar in eens lieten ze me vallen. ze noemde me aapman en riepen me vanalles toe. Het begon allemaal met voor me wegfietsen zodat ze niet met me mee hoefden te fietsen naar huis.. maar het ging van kwaad tot erger. het ging zelfs zover dat hij mij ging slaan op een schoolfeest.
ik heb geprobeerd voor de trein te springen maar de treinen gingen niet. ik probeerde me op te hangen maar het touw brak. ik wilde een overdosis drugs gebruiken maar t bleek dat ik paracetemol had gekocht. ik stop met leven Vaarwel
Datum:
09-08-2008
Naam:
robin
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

The boss

Mensen doe nou niet dom leven is kort

vermaak je,
heft die vrindin het uitgemaakt spuug in haar gezicht ga naar een cafe drink bier pak een paar wijfen en vermaak je want wat wil je anders

en zelfmoord plegen als je dat doet dan ben je DOM!!!!!

Je leven laten gan dor andere mensen.
zo moet je denken:

I am THE BOSS WHAT THE FUCK U WANT FROM ME PUTA?
Datum:
09-08-2008
Naam:
Don vito
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Geen titel nodig

Ja, ik zit er aan te denken om er gewoon lekker helemaal mee te kappen. Misschien heeft het openbaarmaken nut om hier niet aan te denken, maar ik ben het beu.
Kijk hier in ons land al die verwende mensen arrogant doen en lak hebben aan mensen in de wereld die het superslecht hebben (afrika en afghanistan bv.) Stoer achter het stuur van die oversized bolide, terwijl die over de rug van anderen verdient is. Zelf rijd ik OP DE KOSTEN VAN MIJN BAAS ook zo'n bolide, maar ik heb daar niks mee en het maakt mij en ook niemand beter. Ik had tien jaar zulke verwende vrienden en ben hierin meegegaan. Tot het moment ik walgde van mezelf en van hen. Ik heb ze verteld hoe ik in elkaar zit ( dat ik graag hulplozde mensen aan een beter leven wil helpen) en allen hebben ze me als een baksteen laten vallen. Nu heb ik dus niemand meer en twijfel tussen hulp aan andere mensen die het nodig hebben of ermee stoppen. Ermee stoppen lijkt voor mij al een lange tijd de beste oplossing, want ik weet niet waar ik terecht kan tbv hulp aan anderen.
Het enige waar ik tegenaan loop is dat die hypocriete persoontjes wel op het afscheid zijn en dat gun ik ze niet, want het doet ze toch niets.
Verder heb ik 28 jaar een klote leven als het gaat om familie. Moeder aan de alcohol en een aantal keer gescheiden, mnijn zus veel te vroeg uit huis gestuurd (ivm het zoeken van contact met mijn bio vader), meerdere malen in elkaaer geslagen door één vd wederhelften van miijn moeder etcetera. Ik wil mensen gaan helpen, want voor mezelf zie ik het niet meer zitten en liever vandaag dan morgen, maar het lef heb ik gewoon niet.
Datum:
08-08-2008
Naam:
anonime
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

het leven is zwaar ik zie alleen zwart en wit

het leven is te moeilijk voor mij ik ben het beu voor iedereen te springen .heeft iemand mij wel lief of graag ik weet het niet .elke dag is het en gevecht voor iedereen goed te doen .en als dat niet lukt wel je soms niet verder gaan maar je moet want ik mijn ouders en zus en broer en ze beteken veel voor je zoals mijn nichten .en mijn boma en tanten en nonkels het is niet simpel ze te leur stellen .je moet blijven vechten heel moeilijk .ik heb paar keer zelfmoordpogingen gedaan en mij gesneden en drugs en keer genomen en tijdje aan de pillen geweest en soms veel achol drinken voor problemen weg te doen maar helpt niet spijtig genoeg .ik heb vaak stemwisselingen en hyperventelier en paniekaanvallen en woedeaanvallen .ik heb nld en hsp en rekenstoornis heb exczeem heb en trage schildklier heel lastig .ik denk alleen zwart wit niet leuk maar ja ik voel mij niet geliefd bij vrienden of vriendinnen en dat doet pijn .ik heb al en paar verhalen geschreven wanneer komen ze op de site en lezen ze kusje aan iedereen lynneke
Datum:
08-08-2008
Naam:
lynn
Leeftijd:
19
Provincie:
België

alleen

Ik heb een zwaar verleden gehad. Ik word vanaf groep 3 gepest, ben bijna verkracht en ik voel me heel vaak alleen. Ik heb lieve ouders maar ik heb vaak het gevoel dat ze me niet begrijpen. Elke dag denk ik dat ik dood wil. Het leven doet me pijn. Heel erg pijn. Ik denk altijd negatief. Er is geen leuke kant aan mijn leven. Ik voel me nooit begrepen.
Datum:
08-08-2008
Naam:
laartje
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Mijn leven is niet meer mijn leven

Het gebeurde jaar gelden ik pas toen 12 wist niks an het leven mijn Ouders oftewel mijn vaderhadden besloten om terug naar Marokko te emigreren ik en mijn broer en broertje vonden het geen pprobleem we d8ten dat het daar als Nl was we hadden besloten om te gaan verhuizen ik was aan de ene kant wel blij maar aan de andere kant weer verdrietig omdat ik veel mensen van wie ik hou achter zou laten maar jah,Na 3 dagen waren we in Marokko ik had opeens een nare gevoel ik voelde me niet thuis mijn Ouders deden echt alles om ons blij te zien ,school begon ik verheugde me erop maar ht was mis toen ik binnentreed ik barste gelijk in huilen het was zo anders erg lelijk niet als ik gewend was ik heb me best gedaan en ben uiteindelijk geslaagd kon geen marokaans geen frans alleen engels een beetje maar iedereen was trots op me maar ik heb die jaar alleen met huilen doorgebracht maar bleef sterk tot ik het gehaald heb mijn Ouders waren open tegen ons we mochten naar buiten gewoona alles waar we zin in hadden zo was het ook de 2de jaar in Marokko het ging zo we werden geliefd op school we hadden het echt naar ons zin behale mijn broer hij werd 18 mijn vader deed anders tegen hem had wel altijd ruzie met hem om de domste dingen hij was ht zat en vroeg zijn paspoort en ging terug naar Nl inhet begin deden me ouders moeilijk en stemde toch maar in en hup weg was hij ik had het ook anders ik werd zeer verdrietig hij was altijd bij me waneer ik hem nodig had, we deden van alles samen we hadden allebij geen vrienden maar toen hij weg was werd het voor me een hel en ook voor mijn kleine broertje hij was tOen 9 jaar oud.
Deze jaar was voor mij een hel mijn ader zoekte wel altijd ruzie met mij als ik wat aan deed wat hem niet beviel dan ging die schreeuwen op mijik had zo een goeie punten deze jaar gehad maar ik mocht de andere half jaar niet afmaken ik moest thuis zitten mocht niet meer naar buiten alleen als mijn moeder wegging mocht ik mee geen vriendinnen niks helemaal eenzaam ik werd het zat ik wil ook terug naar Nl ik ging kapot ik liet alles opme afkomen kon met niemand praten liet alles in mijn hart ,weer hadden we een ruzie omdat ik it naar school mocht dat was die dag dat ik nitmeer naar school mocht ik zij an sorry maar ik haat Marokko ik wil hiet niet meer blijen dit is te veel oor mij je gaat te ver Papa!maar nee hoor meneer is koppig keek me aan heel dodelijk maar ik zag wel verdriet in zijn ogen hij zo geen sprake van wat moet je in Nl bealt het je hiet niet in Marokko?en toen stond die op en ging weg ik heb hem toen maanden niet gesproken nog aangekeken ik heb vaak een scheermesje gepakt en mijn polsen willen doorsnijden ik heb gelukkig mijn pols niet aangeraakt maar wel ernaast overal schrammen d8 dit zou helepen om de pijn te erminderen en het hielp,steeds als ik weer een ruzie had mt hem of me verdrietig voelde ging ik gelijk naar die scheermesje.maar heb ontdekt dat het niet zou helepen om mij zelf pijn te doen.
Ik ben an plan Om naar de zomer zelfmoord teplegen want ben het leven echt zat elke dag ruzie elke dag ik heb deze jaar geen een keer een rustige dag doorbracht altijd is er een ruzie,ik heb besloten om er echt een einde te maken ik heb rust nodig dus ga ik de pillen in te nemen en te verdwijnen an deze aardbodem.Dankje wel voor de mensen die dit lezen ik voel me een beetje opgelucht.
Datum:
08-08-2008
Naam:
Mirjam
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.