Levensverhalen (pagina 72)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wil niet meer.

Hallo, mijn moeder is 4 weken geleden redelijk plotseling overleden. Dat was zoiets het ergste wat me kon overkomen. We hadden een geweldige band met elkaar, en waren twee handen op 1 buik. We deelden veel dezelfde hobbies en ze was kwa praten slimmer en sneller dan de mensen hier (Limburg) om me heen. Ze was zeer lief, platinum hart en het was mijn beste maatje / vriendin. Ik kan niet meer. 10 jaar geleden mijn vriendin verloren en nu dit. En het leven is niks meer waard voor mij. Ik wil er een eind aan maken.
Datum:
11-10-2017
Naam:
Marc
Leeftijd:
50
Provincie:
Limburg

Het is me teveel geworden

Ik ga nu al 3 jaar niet meer naar school en ben nu bijna 2 jaar uit huis gezet ik heb mij altijd al anders gevoelt en was mij daar bewust van ik ben niet gepest of belachelijk gemaakt en heb geen dingen meegemaakt het gene wat mij het gevoel gaf dat ik anders ben is dat ik niet blij word of kan voorstellen hoe het is om vrolijk te zijn.
Ik heb eigenlijk nooit echt plezier gekend en vind ook niks meer leuk ik slaap heel de dag en eet al 8 maanden lang alleen nog pasta en kip ik lus niks meer, ik wil niks meer, en ik kan niks meer ik heb mezelf helemaal geblokkeerd voor alles ik kom ook al meer als een jaar niet meer buiten, in ieder geval een andere plek dan thuis maar nu woon ik toch op een leefgroep. Ik heb een moeder die van me houdt en een vader die dat ook doet alleen die dat meolijk kan tonen en mij moeilijka accepteerd zoals ik ben. Het liefste ben ik gewoon thuis maar dat mag niet van da kinderrechter ik moet beter worden word er gezegd. Ik heb nooit iemand iets misdaan behalve mijzelf verwaarloosd. Omdat ik mezelf niet waardig vind. Ik kan mij niet inleven in andere. Ik heb nagedacht over een einde eraan maken maar heb nog nooit iets geprobeerd ik heb het er met niemand over gehad behalve een iemand die ik vertrouwde in het verleden en die heb ik nooit meer gezien. De enige reden dat ik er nog geen einde aan heb gemaakt is de gedachte dat mijn ouders aan mijn zusje van 6 moeten vertellen dat haar broer er niet meer is. Die gedachte spookt bij mij en daar word ik helemaal gek van ik wil het liefste gewoon slapen en nooit meer wakker worden. Ik weet het echt niet meer ik ben zelfs naar dingen aan het zoeken op internet van wat ik moet doen ik ben radeloos.
Datum:
10-10-2017
Naam:
Mike
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

help

ik wil dood
ik ben naar TSO gedumpt
ik wil in het ASO blijven
mijn pa is een pedofiel en een verschrikkelijk egoistisch mens
mijn ma begrijpt me niet
Datum:
10-10-2017
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

I wish i was dead

Hello all,
I don't have much to say cause most of u already know why somebody feel like to die. So in my case that i wish every night that i die is because i am so tired of living my life in this which i don't have freedom. I wish i could explain more. But i am sorry, just understand that i am so tired of being alive and living my life in this way. I am sorry
Datum:
08-10-2017
Naam:
Arash
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord vanwege een jongen

Een paar dagen terug had ik contact met een jongen en ik kende hem al heel lang en ik vond hem heel erg leuk en hij zei dat hij van me hield afgelopen zaterdag ben ik met hem naar bed geweest en hij zei vandaag tegen me dat we niet voor elkaar gemaakt waren en dat hij me niet voor de gek wil houden ik ben er kapot van alsof mijn hart eruit gerukt word of alsof iemand me niet meer laat ademen en ik kan nergens anders meer aandenken....ik zit er aan te denken om zelfmoord te plegen vanwege mijn verdriet
Datum:
08-10-2017
Naam:
Kayleigh
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Alles om me heen

Ik ben nu 6 maanden getrouwt. Alles begon zo leuk en zo lief. Tot op de dag dat ik te horen kreeg dat ze niet verliefd op mij was maar mij alleen leuk vond. Ik ben een persoon die niet veel praat en kijkt hoe alles verloopt. Dus heb ik mn mond gehouden en geprobeert het beste van te maken. Me ouders hebben ook te horen gekregen dat ze niet verliefd op mij is. We hebben bijna dagelijks ruzie. We wonen wel samen maar allebei op onze eigen manier. We praten amper met elkaar of groeten elkaar niet eens als we thuis komen. Ik voel me al langer dan 3 maanden depresief. Ik studeer en werk daarnaast. Elke ochtend als ik wakker word krijg ik neigingen om zelfmoord te plegen. Het lukt mij niet om deze situatie op te lossen. Ik ben ook bang om te scheiden. Ik weet totaal niet wat ik moet doen. Ik denk telkens dat ik liever zelfmoord kan plegen om van alles af te komen. Want dit kost mij te veel emotie en moeite. Ik heb van alles geprobeert maar het wilt niet lukken. Nu denk ik weer dat ik gewoon niet de juiste persoon ben op deze wereld. Dat ik liever tot de wereld vergaat stil ben. Dan denken ze maar maximaal 1 jaar aan mij maar daarna is iedereen mij vergeten. Want de leven gaat door voor iedereen behalve ik.
Datum:
04-10-2017
Naam:
Diep
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Grappig

Wat grappig, iemand wil naar je luisteren maar naar jezelf luisteren lukt niet. 3 gezonde kinderen., pracht van een vrouw en je toch zo nutteloos voelen. Niet je kinderen kunnen geven wat je wilt, niet de man kunnen zijn voor je vrouw die je wilt zijn. Oud worden...... Oud worden, en m'n jeugd dan? Die heb ik niet gekend. Ouders bedrogen, sinds m'n negende armoede gekend. Moeten vluchten uit België voor de belastingen. Verkracht door een tiener toen ik acht was, maar ja, 't was maar een spelletje. En nu? 32 jaar en met zoveel vragen l, waarom dit alles en waarom ben ik er nog? Mijn vrouw is leuk die kan zo een andere man krijgen maar de kids, ja de kids....... We moeten door, ik wil niet door, we moeten door. Opname, geen optie vrouw kan het niet alleen, doorgaan, doorgaan en dan???? Zo moe maar door zo moe, zo moe
Datum:
03-10-2017
Naam:
Kenn
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

Leven is een hel..

Ik zit de laatste jaren in een erg moeilijke situatie. Het gaat niet goed thuis en heb vaak ruzie met m'n ouders. Op school ging het ook niet fantastisch, want ik werd vaak gepest met o.a. de woorden "Vetzak", "Dikzak", "Papzak" etc.

Ik had toen ergens in 2009/2010 medicatie. Dit waren Abilify en Risperdal. Hierdoor ben ik erg aangekomen.
In de jaren erna heb ik nog andere medicatie gehad zoals Risperidon en Ritalin.

Men zegt vaak dat ik autistisch ben, door mijn bazigheid (waar ik erg veel moeite om heb) en dat ik me voortdurend zorgen maak. Ik heb GAS (Gegeneraliseerde Angststoornis), waardoor ik me om alles zorgen maak.. "Kan ik dit wel?", "Wat gaan ze hier van vinden?" etc.

In 2010/2011 heb ik nog op Karakter gezeten. Dit was dan niet dusdanig erg, want ik ging daarna naar huis (dagbehandeling).

In 2016 werd ik door de belabberde thuissituatie uit huis geplaatst (intern) bij Intermetzo Almelo.
Dit was voor 9 maanden, maar toch een hel.

Nou ben ik ongeveer een jaar thuis geweest sinds november 2016. Nu is de thuissituatie weer erg slecht, en nou willen ze me weer uit huis plaatsen. Waarschijnlijk weer in Almelo maar dan voor jaren!
En ik zie hier erg tegenop omdat ik me moeder dan weer heel erg ga missen. Ze staat altijd voor me klaar, maar ik kan niet echt goed met haar praten.

De relatie tussen me vader is ook niet goed geweest.
Altijd problemen mee..

Jongens, ik ben echt helemaal ten einde raad..

Ik wil echt uit het leven stappen, en lekker rust hebben.

Ik heb genoeg ellende meegemaakt..
En nou is m'n oma ook overleden met wie ik het goed kon vinden. Helaas zijn er wat dingen voorgevallen waardoor ze op haar laatste dag nog erg boos op me was. Toch ben ik er echt kapot van, van het verlies.

Heeft er iemand idee? Ik heb echt het gevoel alsof niemand achter me staat..

Het leven is een hel!

Groetjes..
Datum:
02-10-2017
Naam:
Onbekend
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

Ik ben er klaaar mee.

Ik ben Jette en ik bem net 16 jaar. Het leven is zo onnodig en zinloos. Eerst ga je naar school, dan werk je en dan mag je sterven. Wat heeft t voor nut? Daar komt bij dat ik het leven niet SNAP. Ik bedoel, de 1 is dun, de ander dik(Zoals ik). Hoevaak ik ook afval,die ander zal altijd dunner zijn. De 1 is mooi, de ander lelijk(Makeup helpt niet bij mij). Ik bedoel als dat zo is word je constant gepest. Als ik nu doodga dan boeit het me echt niet. Misschien kom ik in een beter levem terecht. Onlangs overleed mn opa, dan kom ik weer bij hem. Het leven geeft me veel stress en 1 van de ergste stressbom is dat ik nog nooit ongesteld ben geweest. De dokter zegt dat t nog wel komt maar ik vind het benauwend. Ik wil zo graag kinderen! Ik jeb al een aantal zelfmoordmanieren overwogen. Nu denk ik toch aan een overdosis oid. Mn ouders vinden dat k me aanstel en dat k zielig doe. Laat ff weten of ik nog te redden ben. xo jette
Datum:
01-10-2017
Naam:
Jette
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Relaas van een zelfmoordenaar

Al van kinds af aan had ik het zwaar en werd ik geplaagd door depressies en angsten. Aan de buitenkant kon ik heel goed net doen alsof er niks aan de hand was. Ik moest me groothouden van mezelf. Zo heb ik het grootste deel van mijn leven zien mislukken totdat ik vlak voor mijn 50ste verjaardag in een totale crisis terechtkwam: het net doen alsof er niks aan de hand was kon ik niet meer volhouden. Toen zijn er een aantal dingen gebeurd. Ik heb geestelijke hulp gezocht en een diagnose gekregen. Hierdoor snapte ik ineens waarom ik al die jaren zo had geworsteld: ik doorzag mezelf opeens. Dus twijfel niet: ga het aan: ga werken aan jezelf. Als ik dat 30 jaar eerder had gedaan was ik al veel eerder tot inzicht gekomen. Maar er gebeurde nog wat: ik kwam erachter dat ik niet de stem in mijn hoofd was die me het leven zuur maakte maar dat ik degene was die naar die stem luisterde. Het was niet de wereld geweest, het waren niet de omstandigheden geweest: ik was het steeds zelf geweest die zichzelf gek maakte met negatieve gedachten. Daar ben ik dus *direct* mee opgehouden en sindsdien is er geen haar meer op mijn hoofd die er nog aan denkt om zelfmoord te plegen. Dus WEET dat het niet uitzichtloos is. Jij bent niet uitzichtloos, neem dat maar van mij aan. Je bent alleen aan het worstelen op weg naar een beter leven en dat is waar je gaat uitkomen als je het serieus aangaat. Meer informatie vind je hier: http://howtokillyourself.nl/
Datum:
29-09-2017
Naam:
Erik
Leeftijd:
52
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.