Levensverhalen (pagina 713)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

het einde

ik wil iets van me afschrijven. Ik wil kwijt dat ik het leven van tijd tot tijd niet meer zie zitten. Ik ben 29 jaar heb een lieve vrouw en mooie dochter van zes maanden jong. Toch zie ik het van tijd tot tijd niet meer zitten. Ik kamp al jaren met een drugsverslaving. Ben al talloze keren afgekickt en tot nu toe altijd weer teruggevallen in drugs. Ik heb in therapie alles geleerd om een leven naar eigen zin in te richten. Maar het gevoel om te willen leven om er iets van te maken, dat ontbreekt er bij mij. De dagen zijn lang en uitzichtloos. Bij het opstaan van de dag denk ik aan de dingen die ik ga ondernemen en ik word van die dingen niet gelukkig. Ik heb al van alles geprobeerd qua werk en opleidingen. Ben ook tijden aan het sporten geweest. Tijden ook sociaal bewogen geweest. Het helpt allemaal niet. Ik zie het gewoon niet meer zitten en de gedachte om er een eind aan te maken geeft me rust. Ik ben alleen bang voor de manier waarop. Zal ik voor een trein springen, een overdosis aan medicatie, mezelf ophangen, een pistool regelen en me voor me hoofd schieten. Het passeert me dagelijks door me hooofd. En ik word er niet eens meer gek van, ik ben het knokken zat. Het opbouwen en afbreken. Ik ben het leven zat maar het enige wat me tegen houdt is de dood zelf. Stel dat je reincarneert stel dat het leven maar een keer is. Ik ben moed aan het verzamelen om het te gaan doen.
Datum:
19-04-2010
Naam:
Alex
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

,,,

hallo,

ik ben Stijn
ik ben 19 jaar oud.
ik hoop dat ik hier even mijn ei kwijt kan.
ik ben eigenlijk een heel vrolijk persoon althans zo doe ik me voor vandaar dat ik ook niet makkelijk ver mijn gevoelens praat.
ik heb om mijn 8e jaar te horen gekregen dat ik ADHD heb, dit is het enige wat is vastgesteld toen ik 8 jaar oud was. daarna ging het bergafwaarts met wij, ik werd naar het speciaal onderwijs gestuurd waar ik het toen al erg moeilijk mee had ik vond dit echt de hel. tussen allemaal kinderen die psychisch niet in orde waren en ik was in de veronderstelling dat ik wel normaal was ik denk dat iedereen dit denkt van zichzelf. maargoed. ik zat daar en ik dacht dat ik daar niet thuis hoorde mijn toekomstvisie was in een keer weg, want ja op het speciaal onderwijs haal je geen diploma dus dat was droom 1 die in duigen viel.
ik was opgepakt in 2004 voor brandstichting puur toeval ik was erbij en toen is de heleboel in de brand gevlogen en helaas stond mijn naam erbij in de krant. daarvoor was ik al opgepakt voor vernieling en dergelijke echt 2 maanden daarvoor. hierdoor werd ik natuurlijk niet vrolijker. ik had een vriendin die ook niet blij was (heb ik nog steeds) dat ging ook bergafwaarts ik raakte in een neerdalende spiraal en alles ging steeds slechter. ik heb bij het GGZ gelopen en daar zeiden ze dat ik suicidale neigingen had en depressief was. uiteraard voelde ik dit ook. alleen niet in die erge mate. later ging het weer goed met mij maar de laatste tijd gaat het weer minder, ik denk steeds vaker aan de ouder depressieve tijd terug en ik voel me vaak nutteloos mede omdat ik een opleiding volgde die gewoon niet geschikt was voor mij. ik deed de koksopleiding. dit was niks voor mij nu doe ik callcenterwerk en dit vodoet niet aan mijn verwachtingen. ik ben vrij slim met een IQ van 113 dus dat zit goed. maar ik kan me nooit goed concentreren op iets wat ik goed wil doen. ik ben altijd te druk met andere dingen zoals auto's (hobby).
ik slaap de laatste tijd ook slechter met heel veel dromen en nachtmerries. ik droom erg druk en veel. ik hoop dat iemand hier mij begrijpt ik praat er niet makkelijk over met iemand zelfs niet met mijn vriendin dieik al 6 jaar heb. en dit is toch makkelijker. Groeten Stijn
Datum:
19-04-2010
Naam:
Stijn
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

waarom ben ik er nog

Ik begin de laatste tijd steeds vaker waarom ben ik hier nog, wat voor nut heeft het.
Nabestaanden heb ik niet meer, ja neven en nichten en zo, maar broer is er al 30 jaar niet meer, mijn vader al 14 niet meer en mijn moeder is dit jaar 2 februari overleden.
Daar komt nog eens bij dat ik van me zelf al een depressieve stoornis heb, dan gaat alles dubbel op.
Ik heb helemaal geen zin meer, waarom moet ik hier nog zijn.
Voor mij mag morgen het einde zijn.
Datum:
19-04-2010
Naam:
Ik Ja
Leeftijd:
49
Provincie:
Groningen

Het leven is zwaar, maar wees streng voor jezelf

Het leven is voor sommige mensen constant. De burgers zoals ik ze noem. Ik vind ze eigenlijk maar saai maar hun leven is wellicht beter. De ups en downs die ik mee maak maken me moe. Ik kan niet uit mijn bed ik, ik kan geen dingen ondernemen. De ene week ben ik super gelukkig en sterk, de andere week voel ik me klote en niks meer. Ik heb alles wat ik wil, geld, vrienden, goede ouders, mooie kamer. Maar telkens als het goed gaat verpest ik het weer voor mezelf. Het leven is zwaar, heel zwaar. Zwaar mooi als het even mee zit en zwaar klote als het even tegen zit. Opgeven heeft geen zin, de enige manier om door te gaan is dit:

Het is makkelijk om in de negatieve spiraal naar beneden te glijden. Het is moeilijk om omhoog te klimmen. Wees streng voor jezelf en klim omhoog. Denk niet aan het negatieve gevoel om omhoog te klimmen (dat het zo zwaar is) maar denk alvast aan het gevoel als je op de top zit.

Datum:
19-04-2010
Naam:
Jasper
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

mama

mijn vader en moeder zijn al heel lang gescheiden en ik woon bij mijn moeder. mijn vader zie ik alleen op zondag. ik doe nooit eens iets leuks met mijn moeder en ze is ook bijna nooit thuis vanwege haar werk. als ze thuis is en ik haar bijvoorbeeld ergens mee wil helpen snauwt ze me af en eindig ik met een enrom schuldgevoel. ben ik echt zo slecht of dom? altijd eindigen onze gesprekken in een ruzie. ik wil ook niet bij mijn vader gaan wonen want die was alcohollist en drinkt nog steeds te veel. ook ben ik extreem verlegen wat ook niet zo erg helpt. ik wil gewoon weg. dan ben ik voor niemand meer een last
Datum:
19-04-2010
Naam:
koetjebo3
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

waarom?

waarom gebeurd mij dit tog?
mijn ouders zijn 1 jaar geleden bij elkaar weg
gegaan daarna verloor hij het contact met mijn zus en nu met mij hij heeft een geheim bedrijf opgericht om onder zijn betaling uit te komen!.. de laatsten keer dat ik hem zag
wurgden hij mijn zus waar ik bij stond ik heb hem helemaal in elkaar geslagen
hij hat een gebroken arm en een paar gebroken ribben.

het is niet alleen dat ik leef al mijn helen leven KUT ik weet nu wel dat de nieuwen vriend van mijn moeder een illegaal vuurwapen gaat kopen een hand pistool je kan wel raden wat ik ga doen.......
daar.. dan.. gaat het er alleen nog maar om gewoon de trekker over te halen ik vlucht.. ik vlucht nu weg!..
Datum:
19-04-2010
Naam:
danny
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Waarom

AL fokking jaar gaat slecht ik ben homo en word er gwoon keihard naar benenden gehaald altijd gebruikt worden kan het niet meer aan!
ik wil da he tstopt
maar nee het doet het niet
altijd door gaan en pijn slikken
maar het is over! klaar
mijn energie van doorgaan is gwoon op :'(
ik ben gwoon verneukt
zwart gemaakt! het stopt never :( ik ga liever dood dan zo doorgaan en die fokking dag komt snel!
Datum:
19-04-2010
Naam:
Jeffrey
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

zo alleen, "soms"

Na een leven vol "liefde van me ouders"en veel ernstige ervaringen binnen ons christelijke gezin,en veel, heel veel ervaringen rondom me leven, kwa incest, ongelukken zien gebeuren, ruzie na een vaders overlijden, verkrachting in me leven, overlijden van zeer dierbaren, ben ik eigenlijk aan rust toe.
Heb samen met mijn man een mooi gezin, samen met ons 3 kinderen die ook gelukkig zijn...
U zult zeggen kan het niet mooier, nee, soms ben ik bang, echt bang dat die "geest"zo noem ik hem weer komt, in momenten van rust, en soms het dagelijkse leven. (vaak)
Vandaag probeer ik tegen mezelf te zeggen, morgen zal het beter zijn!!!!

Liefs.
Datum:
19-04-2010
Naam:
Enny
Leeftijd:
47
Provincie:
Zuid-holland

mijn einde

ik KAN EN WIL NIET MEER..WAAROM IS HET LEVEN TOCH ZO KUT..ALLES IS ZO ONEERLIJK...
Datum:
18-04-2010
Naam:
stefan
Leeftijd:
37
Provincie:
Zuid-holland

dood

ik wil weg,, ik heb de wereld door voor mijn gevoel.. er is nix meer te doen, ik ben lelijk, mijn vader mag me niet... op school gaat het qua cijfers goed, maar sociaal niet echt.. ik heb wel een vriendenclub maar ik voel me daar ook niet echt thuis... ik wil gewoon niet meer.
Datum:
18-04-2010
Naam:
jongen
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.