Levensverhalen (pagina 703)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Homo

Pff, ik ben al 20 jaar homo en ik durf niet echt er voor uit te komen.
Ik heb om de minuut zelfmoordneigingen. De mensen van wie het van mij weten kijken me vuil aan op straat. Ik durf geen mens meer onder ogen te komen. HELP WAT MOET IK DOEN?
Datum:
04-05-2010
Naam:
Hans
Leeftijd:
32
Provincie:
Utrecht

warom

Ik ben nog maar 14 jaar ,
en soms zie ik men leven niet meer zitten ,
wat kan ik doen ?:O..
ik word echt gek van iedereen en alles.
ik heb men vader verloren ,
en opa men opa ik heb bijna niemand meer men moeder is ook nog ziek.
ik krijg vaak straf als ik niet luister..
ik kan er niet meer tegen ik snij me zelf ook wel eens en darna denk ik lekker.
en soms wou ik ook wel eens dat ik nooit geboren was warom kunnen jullie me helpen ?:(
Datum:
04-05-2010
Naam:
michelle
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

dagboek

ik ben verlieft op een jonge van mijn klas ik had dat in mijn dagboek geschreven en nu blijkt dat mijn zus mijn dagboek heeft gelezen.hij en meisjes van de klas weten nu dat ik op hem ben en ik word daar mee gepest.niemand mocht dat weten maar nu weet heel de klas het.en ondertussen word ik ook gepest met mijn uiterlijk.ik wil doooooooooooood nuuuuuuuuuuuuuu!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
04-05-2010
Naam:
bo
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Het leven op deze wereld is voor mij voorbij

IK las hier een stukje van iemand die vertelde dat God er niet is als je hem nodig hebt.
Vroeger heb ik een periode gehad dat ik juist wel het gevoel had dat God er echt voor mij was en dat bleek ook uit de dingen die er om me heen gebeurden.
Toen ging ik gekke dingen doen en op dat moment heeft iedereen mij laten vallen... Vrienden lieten me in de steek en zelfs God trok zijn handen van me af.
Laatst kwam er ineens weer verrandering in mijn leven... Ik ontmoete de leukste meid die ik ooit had gezien en begon met haar te daten. Het was echt leuk en ik dacht echt dat er een vonk was.
Ik dankte God en het voelde even weer alsof God terug was in mijn leven... Tot zij me vertelde dat zij helemaal niks voor mij voelt. Met mijn verhaal kan ik niet naar vrienden want die hebben het altijd te druk en mijn ouders begrijpen mij toch niet. Ik ben bang om zelfmoord te plegen... Bang dat het niet in 1x lukt.
Ik had een gloeiend kooltje in mijn lichaam die door dit meisje weer een vlam werd... Maar nu is het geen vlam meer, geen gloeiend kooltje maar slechts een hoopje as. Ik heb geleefd op deze wereld en een hoop lol gemaakt. Ik ben er klaar mee van mij hoeft het allemaal niet meer... Ik kan de telleurstellingen in mijn leven gewoon niet meer verwerken.
Datum:
04-05-2010
Naam:
Mislukkeling B.A.C.
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

het word beter

ik heb op mijn 13e zelfmoord geprobeerd en ben op mijn 27 in een inrichting beland.mijn leven kent vele ups en downs mede door de oppervlakkigheid en hardheid van onze medemens.voor mensen die gevoelig zijn is het leven soms moelijk.het enige wat ik jullie wil zeggen dat uiteindelijk beter word.ik ben nu een gelukkig mens,en onthou dat je niet raar bent of alleen.we zijn met zijn allen dus laten we elkaar helpen of wat voor manier dan ook
Datum:
04-05-2010
Naam:
willem
Leeftijd:
36
Provincie:
Zuid-holland

moe

Ik moet toegeven dat ik mijn leven niet de moeite waard vind, maar ik ben te laf om het te beëindigen en wil mijn familie geen bijkomende ellende bezorgen.
Samengevat: ouders gescheiden toen ik 3 maanden was, stiefvader overleden toen ik vier was, gevolgd door een depressie van m'n moeder. Enig kind, geen neefjes of nichtjes en een asociale familie. Ik heb ook nog concentratiestoornissen van m'n moeder geërfd.

Dat blijkt niet echt het recept te zijn voor een glorierijk bestaan. De impact op mijn relatieleven is vernietigend.
Toch heb ik een goeie job, een eigen woning en studeer nog bij. En toch: op slechte dagen wens ik dat ik er niet meer ben en op goeie dagen trek ik het me niet aan. Ik zal maar voortploeteren, nietwaar?
Datum:
03-05-2010
Naam:
Gunther
Leeftijd:
36
Provincie:
België

ben ik echt zo klein?

over waar ik kom word ik mini-dwerg of dwerg of kleintje genoemd.... ze hebben me zelfs al is terug naar de lagere school-speelplaats gestuurd omdat ze dachten dat ik maar 10 was

er zijn in totaal maar 3 mensen die mij geen dwerg noemen, daar horen mijn ouders vanaf vandaag dus ook al niet meer bij! =(
Datum:
03-05-2010
Naam:
dwerg =(
Leeftijd:
12
Provincie:
België

kut leven kut ouders!

ja ik wil zelfmoord plegen weet je wrm omdat ik kut ouders heb en een kut leven ik moet van alles doen terwijl me zus alles mag doen wat ze wil zij doet dingen en ik krijg er straf voor ik mag helemaal nik sik ben 13 en moet focking 6 uur binnen zijn en mag dan niet meer naar buiten ik heb eindelijk geld mag ik die focking ipod touch niet kopen f*ck hun het tog mij geld :S ga je met je eigen leven bemoeien ofz ik heb neigeningen om van het dak te springen of me keel open te snijden in ieder geval ik wil dood!!
Datum:
03-05-2010
Naam:
nigel
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

ongelukkig

Ik ben er klaar mee. Al sinds mijn 12de ben ik depressief. Op school is het nooit gelukt. Ik was en ben altijd maar bang. ik durf niks. maar ik zou alles zo graag willen, een leuke opleiding of een baan, ik ken mezelf helemaal niet. overal zie ik mensen die zelfvertrouwen hebben en gelukkig zijn. Maar mij lukt het niet ik kom al 2 maanden niet meer alleen buiten. Op straat word ik raar aangekeken en vieze mannen fluiten of roepen naar mij. Dat komt zeker door mijn onzekere uitstraling. Maar ookal probeer ik recht op te lopen en zelfverzekerd te kijken en positief te zijn dan word ik lastig gevallen. Dat was de laatste keer en toen heb ik besloten nooit meer alleen naar buiten te gaan. Hulpverlening is ook geen optie meer, daar heb ik al 6 jaar niets aan, 2 jaar opname heeft ook niets opgeleverd, ik ben 10 keer zo hard terug gevallen. Ik snap het NIET. ik heb zo hard gevochten, ik dacht dat ik was opgeknapt, dat ik alles aan kon en dat mijn nieuwe opleiding wel zou lukken, maar nee die is weer mislukt, ik viel heel hard terug en ik werd weer heel erg bang. Het is alsof iemand mijn leven en mijn gevoel beinvloed, ik heb nooit geluk. Het enige waar ik gelukkig van word is mijn lieve vriend en ons huisje waar we sinds kort samen wonen. Daarom kan ik gewoon niet opgeven, maar het is zo moeilijk!!!!! Hij lijd er ook onder, we doen niet veel omdat ik gewoon niets durf, ik ben bang voor mensen en bang dat er iets vreselijks gebeurd, ik ben nu in behandeling bij iemand die mij heel goed zal gaan behandelen maar ik ben het vertrouwen al kwijt!! ik weet het niet meer, niets helpt, al jaren niet en nu zit ik alleen maar thuis als een zielig iemand, dat wil ik helemaal niet maar ik kan me niet meer verzetten!!!!!!!!!!!!!! Ik heb een angststoornis die maar niet over gaat, ik kan niet volwassen worden, ik vind het allemaal eng. Zoveel mensen hebben het allemaal voor elkaar en kunnen alles aan en hebben alles, zijn gelukkig. Maar ik niet , het mag niet het kan niet op de een of andere manier!!! mijn vriend snapt het niet, hij weet niet wat hij ermee aan moet, ik vind het zo erg voor hem!!! Ik ben zo bang dat er allemaal vreselijke dingen gaan gebeuren, dat we in de schulden komen of dat ik weer naar school moet, want dat durf ik niet dat gaat niet!!!! Al 4 opleidingen mislukt, ik weet het niet meer!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik wil mezelf niet zijn. Ik haat mezelf!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
03-05-2010
Naam:
raar
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

krankzinnig

kort en bondig:
39 jaar, 13 weken zwanger, borderline. 3 kwart jaar in therapie. Therapeut heeft aangegeven niets met mij te kunnen doen meer, omdat ik alleen maar over mijn partner heb. So called partner maakt mij gek, dat heeft hij meerdere malen al mee bedreigd en hij komt zijn woorden dus ook na; 'ik maak jou kapot'. Dat doet hij ook; hij vertelt tegen iedereen dat ik gek ben om zo het nu nog ongeboren kind voor hem te winnen. Zijn omgeving leeft alleen met hem mee, met mij hebben ze niets. Niemand is blij voor mij, niemand heeft mij nog gefeliciteerd, muv 1 persoon maar die deed dat uit medelijden omdat ik niemand heb (gebroken met ouders/familie en overige vrienden). Die partner dwingt mij tot alles; omgaan met zijn foute vrienden (drugsgebruikers) en dwingen tot samenwonen vlak bij zij moeder. Zijn moeder interessert alleen het ongeboren kind, hoe het met mij gaat boeit haar niet. Met dat kind/foetus heb ik ook niets, het wordt een schorpioen en die intimideren toch alleen maar andere mensen, manipuleren en zoeken de zwakste schakel op om uit te schakelen (dat ben ik dus). Na de bevalling pleeg ik zelf moord. Iedereen tevreden, ik heb dan rust en de anderen hebben hun zin gekregen.
Datum:
03-05-2010
Naam:
Tina
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.