Levensverhalen (pagina 698)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Welke momenten nog

Altijd maar denken wat heb ik er aan
elkedag weer opstaan met verdriet
wat doe ik er aan
mensen om me heen (mijn vriend)
met problemen
maar ik heb ook veel te veel aan me kop
samen komen we er vaak wel uit maar de emmer is vol
spanningen komen vaak op met (geld of verleden)
loop ik weg voor me gevoel
k weet niet wat ik moet
werken slapen eten en opstaan

tijd voor mezelf heb ik genoeg maar weer het niet te nemen
Datum:
11-05-2010
Naam:
babystyle
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

Mijn reden dat ik er aan denk

Het begon allemaal toen ik 12 was en net op de middelbare kwam. Iedereen was lekker bezig in de klas en iedereen was stoer, hip en dat soort dingen. Iedereen behalve ik. Ik vond het wel oke, dacht dat ik lekker veel rust zou hebben, omdat ik toch niet populair was. Maar juist omdat ik niet populair was, en ik toevallig net iets anders was dan anderen, kwamen de beschuldigingen binnen. Je kreeg altijd de klappen tijdens de pauzes en tijdens je sportuurtjes op school was je het 3e team van de 2. Ik vertelde mijn mentor en ouders dat ik in een dip zat en dat ik er mee wou ophouden, en dat er dus maar 1 uitweg was. M'n ouders lachten me uit en op school kreeg ik een psychiater ingepland tussen de andere vakken. Nu, 6 jaar later, heeft die psychiater geen zin gehad, alhoewel ik maar 1 jaar gesprekken had. Mijn ouders lachen me nog steeds uit, en de gedachten aan moord zijn nu sterker als gedachten die normaal zouden zijn.
Nu woon ik dicht bij een snelweg en een spoorverbinding waar je gemakkelijk een paar 'treintjes zou kunnen pakken'. Ik heb het tot nu toe kunnen uitstellen, maar ik weet niet of dat me nog lang zou lukken. Misschien krijgen mijn gedachten de overhand en is mijn tijd bijna voorbij...
Datum:
11-05-2010
Naam:
BP
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Waarom nog?

Waarom nog leven? Zo verdrietig zijn en al zo vaak hulp gevraagd. Zoveel verdriet, maar waarom? Het gevoel hebben dat je voor anderen leeft en dat je zelf niet belangrijk bent. Sterker nog, je haat jezelf. Al zolang als ik me kan herinneren ben ik nooit echt lang gelukkig geweest. Natuurlijk zijn er wel momenten dat ik denk wat is het heerlijk om te leven, maar te vaak denk ik ook weer wat doe ik op deze aardbol. Buiten de deur ben ik een heel positief en vrolijk mens(waar mensen tegenop kijken), maar eenmaal thuis dan hoeft het voor mij niet meer. Echt dood wil ik ook niet (denk ik), maar het leven heeft zo weinig betekenis voor mij!! Ik heb 2 kinderen die echt wel van mij houden denk ik, maar ze laten het niet merken, sterker nog, ze maken mij alleen maar verdrietig door hun manier van omgaan met het dagelijkse leven en verpichtingen die daar bij horen. Ben ik een slechte moeder?? Ik vind van niet, maar ze vinden alles maar heel gewoon. Mijn ouders leven niet meer, en ondanks dat ik een nieuwe vriend heb vind ik het erg moeilijk om de zin van het leven in te zien. Zou het liefste alles achter me laten en misschien ergens anders helemaal opnieuw te beginnen. Maar wordt ik dan wel gelukkig? Wie zal het zeggen. Ik mis mijn ouders vreselijk en ik zou mijn kinderen ook geen pijn willen doen, maar moet ik daarvoor leven? Is dat belangrijker dan mijn eigen leven. Ik weet het niet meer hoor. De hulpverlening in nederland is zo vrijblijvend dat je wel een zelfmoordpoging moet doen om serieus genomen te worden!! Moest dit gewoon even kwijt, wat er verder met me gebeurd weet ik ook nog niet, zie het nu gewoon even niet meer zitten. Wou dat mijn ouders er nu nog voor mij waren, maar helaas........
Datum:
11-05-2010
Naam:
JJ
Leeftijd:
46
Provincie:
Limburg

Dus ik kan hem alleen maar haten

Ik heb echt geen zin meer, nu op dit moment kan
ik mezelf van kant maken.
Ik probeer en probeer er wat van te maken, maar het wil gewoon niet lukken.
Mij gevoel zegt dat ik niet gelukkig mag zijn.
Ik ben een goed mens, maar ik ben de gene die moet lijden.

Ik geloof in god.

Door al deze eenzame jaren wil ik niet in god geloven, maar zelfs dat wil niet lukken. Als het weer tegen zit zit ik woedend tegen hem te praten....dus ik kan hem alleen maar haten
Datum:
11-05-2010
Naam:
Klaas
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord..

ik wil zelfmoord plegen omdat ik heel vaak gepest word en omdat ik bijna geen vriendinnen heb en bijna alleen maar met jongens om ga en dan zeggen ze altijd dat ik op hem ben en ze noemen me hoer en zo dus het beste voor mij is denk ik zelfmoord ..
Datum:
10-05-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

Mijn Rare gedachtes

Mijn hele leven, he dikke. He groot hoofd! en ik dacht, ik wil dit niet meer. ik ging opzoek naar internet vrienden maar daar lukte het ook niet mee. internet vriendjes, waarvan in 2 dreiging kreeg. en uitgescholden voor kk slet. ik denk zo , kan mijn leven gewoon niet anders :( en ik heb het al paar keer geprobeerd. maar het lukt me niet. Ik wordt gek en dit zal ik blijven herhalen in mijn leven als ik er al denk. Sta ik met een mes in mijn hand. Help me God alsjeblieft..

Datum:
10-05-2010
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

heb geen zin meer in het leven

mijn ouders zijn gescheiden heb een broer met adhd en odd en een zus die nooit voor me klaarstaat men broer sla me altijd in elkaar en mijn klasgenoten zijn gek. ben aan het nadenken om voor de trein te springen
Datum:
10-05-2010
Naam:
gewoon
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

help

ik heb ruzie met mijn moeder huil bijna iederen dag . ik heb adhd en ik heb er pillen voor en die slik ik ook .( ik slik conserta ). ik woon op de 2 verdieping in mijn flat en heb afentoe de nijging om van het balkon af te springen . of 2 conserta in te nemmen maar de dokter zecht dat ik dat nooit mag doen wand je kan met zoon hogen dosis wel dood gaan . ik ben er niet van over tuigt . heeft u tips zo dat ik dalik niet in het tehuis belant . alvast bedankt groetjes richelle .
Datum:
10-05-2010
Naam:
richelle
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Hallo,

Ik heb geen zin meer in mijn leven. Waardoor nou dat zal ik je vertellen. Ik kan niets goeds doen, ze zeuren alleen maar over mij. Ik wil weg hier, weg hier van deze plek. Of anders loopt het verkeert af met mij.

Alstublieft help mij!!!

Laterzzzz
Datum:
10-05-2010
Naam:
Boy
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Zelfmoord ja of nee?

Hallo allemaal,
ik wil als eerst zeggen dat ik een goede jeugd heb gehad...
mijn vaders is met mijn 4 jaar weggegaan enliet me moeder met mijn zusje en mij achter.
mijn moeder heeft me nog een zusje gemaakt met haar jeugd vriend( die later bleek haar te bedriegen)
met mijn 11 jaar heb ik een auto ongeluk gehad die ik heb overleeft... hierbij heb ik allemaal mooie en slechter herrineringen van mij toen der tijd 11 jarig leventje voorbij zien schieten.... verder ben ik gepest, heb ik een 3e zusje bij gekregen, had ik thuis iedere dag ruzie met me stiefpa entoen die door mij als rede vertrok heb ik me depri moeder en 3 zusjes op moeten vangen en verzorgen...
rond mijn 16 leerde ik mijn eerste liefde kennen waar ik mezelf helemaal perfect voor wou maken... ondertussen had me moedere een nieuwe kerel leren kennen en die bedreigde me moeder met de dood en de dood van haar kinderen.... met mijn moeder en zusjes mijn 18e verjaardag doorgebracht in een vrouwenopvang....
geluk gehad dat ik meteen een kamertrainings project kon meedoen en zo uit huis gekomen en TOEN is alle ellende begonnen waarvoor ik hier nu zit te typen...
ik ben over gegeaan in een andere relatie mijn vorige vriend vond me alleen nog leuk genoeg om een nummertje te maken toen ik genoeg had van het gebruikt te worden heb ik een jongen tegen het lijf gelopen die goed was die wist wat ik nodig had... hij was heel lief enzo en helemaal nog niet uit op sex...
nu na 4 jaar zijn wij een samenwonend stel... al 3 jaar.
hij werkt op het moment niet, slaapt heel de dag op zit achter de pc en als hij iets liefs voor me doet is dat omdat ier iets wil hebben.... ik heb dus 3 zusjes die het ieder voor zich moeilijk hebben.
mijn vader zie en hoor ik nooit ook niet als hij het belooft en mijn mama belt me af en toe en zie ik een keer in de 2 weken ongeveer... vriendinnen heb ik genoeg maar niemand met wie ik kan praten... ik doe het dus ook mezelf aan dat ik over zelfmoord nadenk en misch. zullen er mesnen zijn die zeggen wat een simpel verhaal ik kan dat zo oplosseb ofz. maar hoe je je als persoon voeld denk ik dat het belangrijkste op zon moment...
en ik voel me een niemand op het moment... dus eigelijk heb ik geen rede om mezelf te laten leven...
nu is het zo dat mijn Oma van 71 jaar vorige maand heeft gedaan wat ik wel zou willen... ze heeft zichzelf verdronken in het kanaal omdat ze ziek was en niets leuks meer kon in het leven met onderanderen autorijden en zwemmen niet meer. nu si ze er niet meer...
en nu heb ik gezien hoeveel mensen je wel niet een verdriet ermee doet.... en aangezien ik voorbeeld ben voor mijn zusjes. en mijn oma altijd voorbeeld was voor mij en me dus nu nog meer over zelfmoord laat nadenken krijg ik er steeds meer schrik voor... en wat als de hel echt bestaat? kijk ik denk ook dat ik nooit echt een iemand ga worden.... ik klim er wel voor maar er blijft gewoon shit om me ne hangen die het zaarde maken om te klimmen
Datum:
10-05-2010
Naam:
C
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.