Levensverhalen (pagina 516)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik heb altijd ongeluk

ik heb gewoon een dikke KUT leven altijd iets vies eten ik wil het gewoon niet meer als ik iets wil kopen heb ik er geen genoeg geld voor dan scheld me moeder me weer uit en me zus ik wil gewoon nu zelfmoord godverdomme plegen ik haat me leven
Datum:
18-05-2011
Naam:
Dani
Leeftijd:
11
Provincie:
Groningen

Waarom?

Ik lees jullie verhalen en ik vraag me af waarom ik niet dood wil.
Ben mijn hele leven wel gehaat, getreiterd, gepest, in mekaar geslagen. Hersenschudding, kromme ribben en kromme vingers aan overgehouden. Met je studie heb je niets meer. Het is geestdodend en de leraren denken dat het grappig is om je duidelijk te maken dat alle macht in hun handen ligt. Geld heb je niet, je staat altijd zelfs na je loon binnen te hebben gehad in het rood.
Je diploma heb je maar niet, je trekt het maar niet. Je voelt er alleen walging en haat voor. Een studieschuld van 18000 euro en daarbij nog 25000 als je besluit ermee te stoppen. Je hebt een nietszeggende geestdodende baan. Je vriendinnen zuigen! Je ouders boren je de grond in. Soms wil je ergens naartoe maar je beseft dat je niemand hebt. Familie heb ik niet, die willen me niet omdat tja gewoon. Familie ruzies! Aangerand en bijna verkracht! Mentaal mishandeld, fysiek mishandeld! Op je gare rotwerk waar je op leunt omdat je niet anders kunt door je opleiding en vaste lasten ben je weleens pispaaltje van de dag.
Je vriendinnen zijn er als ze je nodig hebben of je handig bent. Je schoonzusje negeert je als je praat.
Je ouders zoeken redenen om tegen je te schreeuwen en te vertellen wat een mislukking je bent. Slapen kun je ook al niet meer omdat je gewoon niet loslaten kunt. Mensen zijn het aanhoren van je shit ook zat! Je word zelf moe van jezelf.
De regering zet het gaspitje hoger door je te zeggen dat leerling met een studievetraging voortaan 5000 euro aan collegegeld moeten betalen. Waar moet ik dat vandaan halen? Uitkering krijg je niet want je studeert. 5 dagen studeren en 's avonds aan je vakken zitten, zaterdag werken en donderdag avond werken. Zondag wil je eindelijk op adem komen, komt je moeder met een takenlijst en de melding dat je niet in een hotel woont. Liefde heb je niet, die heeft je laten staan bij het altaar. Omdat? Tja wou dat ik dat wist want hij zit nog steeds achter mn reet aan. Ooh wacht omdat jongens met me wouden praten ofzo, ja precies wat ik dacht euuuuh?!
Op een prive school gezeten waar iedereen met laatste merk rondliep, in mijn schoenen zaten gaten. Vies op aangekeken, raar aangekeken. Tja dat is het leven! En dan de vraag?! Waarom wouden jullie ook alweer zelfmoord plegen?!
Datum:
29-04-2011
Naam:
Lei
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

Ik weet het gewoon niet!

Hallo,
Ik gaan mijn naam niet zeggen want das mijn zaak. Ik ben een jongen van 15 en ik denk vaak aan de dood. Ik vind het het ergste al mijn familie: mam pap en broer. Ik begrijp nie hoe ik verder zou moeten kunnen leven als een van hen zou kunnen doodgaan zonder dat ik tegen hen kan zeggen hoeveel ik van hen houd. Stel dat ze eens dood gaan ik zou er dan gewoon niet mee kunnen leven. Het liefst vanal zou ik voor hen of tegelijk met hen doodgaan. Daarom denk ik soms aan Zelfmoord dan heb ik er geen last meer van, maar dan maak ik mijn ouders ook ongelukkig.
Bedankt voor het luisteren.
Datum:
28-04-2011
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

blijf vechten!

enkele jaren geleden heb ik hier ook wel mn verhaal gedaan. toen zat ik in een (voor mij) uitzichtloze situatie. was depressief en vond het maar beter om mn leven te stoppen, doordat mensen om me heen zagen dat het niet goed ging, kwam ik bij psychiaters enzo terecht.
deze vonden het weer beter dat ik in een kliniek werd opgenomen, hier heb ik dan ook meerdere keren gezeten. dit hielp voor mij niet. waardoor de moet op een beter leven alleen nog maar dieper zakte.
met de behandelingen leek het ook niet erg op te schieten, want zakte weer vaak in 'diepe zwarte gaten' waarvan ik dacht dat ze nooit zouden verdwijnen. daarop besloot ik nu voor een heel ander soort behandeling te gaan, alleen hier moest ik nog al een tijd op wachte. dit was niet verwacht, waardoor mn andere therapieën waren gestopt.
NU ongeveer sinds een half jaar geleden ziet alles er heel anders uit. het is nu een leven die voor mij niet meer stuk kan. een leven waarbij ik eerder vaak dacht: waarom leef ik nog want het is het niet waard en nu dan ineens zoveel positieve dingen. voor mij is dit gewoon een nieuwe start, ik voel me beter, sterker en vrolijker dan ooit te voren en dit allemaal zonder dat er een echte behandeling heeft plaats gevonden.
DUS: geef niet op, blijf er voor vechten.
het leven is het echt waard! ik weet dat het alles er behoorlijk zwart uit kan zien.
maar weet ook hoe het er vol kleur eruit ziet en dat is zeker het vechten waard.
ook al zullen velen dit vast niet geloven maar er komt voor iedereen een tijd dat je van het leven kunt genieten!
Datum:
28-04-2011
Naam:
sjoerd
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Bla

Ik heb bijna geen vrienden op school en iedereen heeft al wel eens verkering met iemand gehad ik niet maar ook altijd als ik thuiskom heb ik altijd ruzie net mijn ouders en ik kan soms heel boos worden en ik sla vaak iemand als ik vind dat hij of zij stom tegen mij doet maar ik heb nooit geprobeerd zelfmoord te plegen maar ik denk er vaak aan
Datum:
28-04-2011
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

de kracht die je nodig hebt om het te doen

de vraag is waar zal ik beginnen t begin of t eind , over t eind valt weinig te zeggen , alleen dat het anders is als hoe iedereen het had verwacht , ik weet al jaren dat ik me leven zelf ga beeindigen , in t begin was die keuze zwaar , en hikte ik er tegen aan , nu voel ik steeds sterker dat het eraan komt , zelfmoord is iets waar je sterk voor moet zijn , zelfmoord is niet laf , de mensen die me echt kennen , weten dat het goed is dat ik ga , dat ik dan echt rust vind , angst en onzekerheid maken mijn leven kapot , ik wil en kan niet meer verder , ik wil graag stoppen treur niet maar zie in dat ik echt wilde
Datum:
28-04-2011
Naam:
frank
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Alles gaat fout...

Ik dacht nadat ik op mijn 13e een grote fout te hebben gemaakt, voorlopig wel van de problemen af te zijn, maar helaas ligt nu mn opa in het ziekenhuis, heb ik gisteren m'n hond moeten begraven, heeft mn moeder zelfmoordneigingen, gaat het k*t op school, en heb ik ook nog eens bij de politie gezeten voor hetgeen dat ik op mn 13e gedaan heb... zie het niet meer zitten, problem stapelen zich op, en zelf mn lichaam begint het daardoor langzaam te begeven... de enigste reden dat ik nog leef is een lieve vriendin... ik hoop dat dingen snel beter gaan, anders weet ik het ook niet meer
Datum:
28-04-2011
Naam:
martijn
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

weet het allemaal niet meer

hee,
ik zie het allemaal even niet meer zitten, me ouders lopen me altijd en alleen maar naar beneden te halen, ik doe nooit wat goed in hun ogen, ze behandelen me met vrijheid alsof ik 10 ben ofzo, en als ik moet oppassen of hun moet helpen kan ik ineens wel weer oud genoeg zijn, want als ik iets niet goed doe is het zovan ja hallo ben je een mongool ofzo? Je bent bijna 16 jaar.. En dan denk ik ook zovan waar gaat dit over, want als ik wil vragen of ik langer naar buiten mag is het zo van nee je bent pas 15.. En dat soort dingen, echt alles gaat fout, in de liefde, oke heb dan wel echt lieve vrienden, maar me ouders hebben ook echt alleen maar ruzie, en k heb 3 broertjes en 1 zusje, ik ben de oudste thuis, en krijg altijd overal de schuld van.. Ik zie het nut van me leven gewoon nit meer..
Datum:
27-04-2011
Naam:
annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil dood!

Ja ik wil dood , omdat ik altijd ruzie met mijn moeder heb.
En omdat ik mijn stiefmoeder heel er lief vind dan gaat ze zeggen , ga daar maar lekker wonen enz. (mijn ouders zijn dus gescheiden)
Maar dan denk ik weer aan mijn vader,die houdt van me,en ik wil hem ook niet missen dus ik weet niet of ik nou dood moet gaan of niet?
Wie kan me helpen of een oplossing sturen?
Datum:
27-04-2011
Naam:
Sharona
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

Mijn leven heeft geen zin meer!

Hallo allemaal,

Ik zal beginnen bij het begin..
Ik ben opgegroeid in een extreem kerkelijk gezin, met een vader en moeder(vertel ik straks meer over), een klein broertje, 2 oudere broers en een zusje.

Altijd ben ik het zwarte schaap geweest, iedereen heeft diploma's en ik ben een mislukt ventje, zoals mijn moeder( J ) mij noemt.

Vroeger ben ik vaak mishandeld door mijn moeder, iets wat ik nooit los heb kunnen laten. Dit ging zelfs zo ver, dat er ook seksueel contact bij kwam kijken. Mijn vader en broers wisten hier niet van.

Mijn moeder verplicht mij naar de kerk te gaan, ondanks mijn leeftijd. Ik haat de kerk, maar toch zit ik er elke dag onder dwang.

Ze noemt mij de schande van de familie, en zelf mag ik haar ook totaal niet. Want wie is zij met haar dikke lichaam om mij m'n hele leven te kleineren en mijn waardigheid af te pakken?

Ook op mijn werk gaat het slecht. Ik heb de baan via m'n ouders, omdat ik te kansloos ben zelf iets te vinden. Het personeel weet dat en kijkt mij met een scheef oog aan.
Op zaterdag ga ik naar school om diploma's te halen voor m'n werk, en dit wordt ook betaald voor mij. Ik ben toch zo kansloos dat ik dit niet heb gehaald, komt dit door de beperkte hersenen? Of is mijn leven kapot gemaakt door m'n moeder en is al mijn gevoel en motivatie verdwenen. Ik vrees voor het ergste.

Wanneer ik haar zie, en ze zegt: "kleine geertje", begint alles voor mij opnieuw. Alle klappen die ik heb gehad voel opnieuw, ondanks dat het jaren geleden is.

Ik wil niet meer leven, ben doodongelukkig. Er was een periode dat ik naar de drugs greep, maar de laatste tijd is het met name drank. Ik wil het niet meer, want niets kan mijn verdriet verminderen, en de pijn die in mijn lichaam zit weghalen.

Ik heb een litteken voor het leven, directeur van het leven.

Ik ben blij dat ik even mijn hart heb kunnen luchten
Datum:
27-04-2011
Naam:
GJ
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.