Levensverhalen (pagina 367)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

mijn familie

vroeger toen mijn broer nog klein was werd mijn broer geslagen door me vader . toen werd ik geboren . ik was het lievelingetje ,nadat mijn broer dat merkte tijdens dat me moeder en vader uit elkaar gingen begon mijn broer het zelfde te doen mij slaan en schoppen todat ik bloede en kneussingen had . elke dag huilen maar me moeder deed niks alleen waarschuwing geven . uiteindelijk na 4jaar gemarteld te zijn door mij. broer is hij opgehouden met agresieve kant . maar nu zijn het leugens en bedreigingen. me moeder doet niks want volgens mij is ze gewoon bang van hem. maar ik ben koppig en.ik zeg er meteen.wat van als.er weer iets is en hij wilt zijn gelijk hebben. maarja dan drijgt die je weer. ik ben beschadigt van binnen door verdriet. vandaag weer ruzie gehad met.me.stiefvader omdat ik via facebook schreef wat een.kut huis. ik weet niet meer wat ik moet doen voel me in de steek gelaten door me familie . de enigste die nog teminste oom me geef zijn.me oma uit haarlem en me nicht ook uit utrecht en hou ook heel van jullie maar ik hoor daar niet liefde van te hebben maar van me moeder en vader en niet aan de kant worden gezet voor mijn broer . en me broer heeft ook nog een kind dusja iedereen focus op dat kind van 5 maanden . ik heb vandaag weer ruzie.gehad omdat ik de waarheid wou. weten en nu weet ik het nogsteeds niet ik voel me zo verdrietig en heb al 2 jaar het gevoel dat ik beter een einde aan me levwn beter kan maken. het is moeilink want wil niet de mensen achterlaten met pijn die van mij houden maar wil wel gaan maar dan voel ik me daar ook schuldig over . ik wil een besluit maken maar weet nog niet wat . ik kijk wel eerst verder en.als het niet better word dan ben ik vertrokken naar de sterren . groetjes yuri
Datum:
15-09-2012
Naam:
yuri
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Depressie, eetprobleem,...

Dag iedereen,

Bij mij is het begonnen met een zware depressie omdat ik gepest werd... Daardoor ben ik 6 maanden niet naar school geweest (in 2010-2011). Maar ik voelde me verschrikkelijk en at bijna niet meer. Toch moest ik na die 6 maanden terug naar school, hoewel ik me nog altijd véél te slecht voelde. Zo ben ik dan nog tot het einde van het schooljaar naar school geweest... Maar in 2012 was het weer niet dragelijk en ik kreeg ondergewicht... Dan ben ik opgenomen op pediatrie maar omdat ze vonden dat ik meer hulp nodig had, moest ik overstappen naar het dagzieknhuis... Hier ben ik ook 6 maanden geweest maar mijn gewicht steeg niet, integendeel... Ik ben er geeindigd met een sonde... De dokter stelde dan na al die maanden voor om naar Antwerpen te gaan voor het eetprobleem... In het begin vond ik het beter dan naar school gaan maar toen ik eenmaal zag hoe het er was, was het verschrikkelijk!
Toch hebben ze me er naartoe gestuurd en ik kom wel bij maar met mijn depressie gaat het als maar slechter... Ik probeer dat ook uit te leggen maar ze luisteren niet naar me en denken dat dat mijn anorexia is die dat zegt. Maar na al die maanden weet ik écht wel het verschil ertussen! Ik moet dood, de enige oplossing... Zelfs gewoon als ik mijn badjas aandoe, het raam open zet, op de stoep wandel,... Bij alles denk ik aan zelfmoord! Het is niet dat ik er pas mee geconfronteerd word, nee, het is ondertussen al bijna 3 jaar... En nooit heb ik de kans gekregen om het te doen... Nu zie ik het leven totaal niet meer zitten en heb ik ook al pogingen gedaan maar allemaal mislukt... Ik heb zoveel verdriet en niemand gelooft me...
Datum:
15-09-2012
Naam:
Diep
Leeftijd:
12
Provincie:
België

weet het niet meer

Ik heb gewoon het gevoel alsof het allemaal geen zin heeft, ik ben heel vaak verdrietig en mijn moeder kat me alleen maar af waardoor ik me nog stommer voel....omdt zij gewoon een heel belangrijk persoon in mijn leven is. Op school gaat het prima, veel vriendinnen en iedereen is aardig goede cijfers doe gymnasium tto. Ik sport veel en eigdnlijk heb ik ook niks te klagen. Maar ik voel me zo vaak verdrietig dat het al het positieve gaat overschaduwen. Daarom wil ik dood.....ik wil niet meer verdrietig zijn of me zorgen maken... of me som en ongewenst voelen..... alleen zelfmoord is laf en ooneerlijk tegenover mijn zusje en vader die vanmij houden...ik zou ze zoveel verdriet doen door dood te gaan... ik weet het niet meer
Xxxx
Datum:
15-09-2012
Naam:
...
Leeftijd:
1
Provincie:
Zuid-holland

ik wil hier weg

hoi,
ik ben 14 en wil zo graag weg van hier zijn
omdat, ik heb net ontdekt dat ik verliefd ben op een vrouwelijke leerkracht, mn broer dreigt constant met messen en mn oudrs makken constant ruzie!! en CLB of blabla helpt niet!! ze make het alleen maar erger voor mij! heb al paar keer proberen killen
mezelf gesnede maar ik leef nog steeds!
ik wil alln hulp van die mevrouw ik ben egt stapelverliefd op haar!
maar ze wilt het niet snappen en ik krijg van de rest ook helemaal gn aandacht ze denke dat ik het allemaal onder controle heb! maar juist niet!! ik wil ier zo graag weg!!!!
Datum:
15-09-2012
Naam:
hannah.v
Leeftijd:
14
Provincie:
België

mijn leven is 1 en al klote !

ik was een heel rustig meisje toen ik nog in bloemendaal woonden met me beide ouders en zus en broer maar alles verandere me zus werd uir huis geplaatst me ouders hadden vaker ruzie die gingen op een gegeven momet scheiden daar zat ik dan als 10 jarige meisje huilend in me kamer tegen de deur nachte lang huilde ik, ik ging met moeite naar school ik dacht altijd aan zelfmoord te plegen ik hoorde vaak stemmetjes in me hoofd tijdje later ging me moeder in goverwellen wonen en ik moest mee me vader ging in kortakkeren wonen en zag me vader niet vaak maar ik voelde me niet zo goed ik ging steeds domme dingen doen ik kende opeens elke jongen uit gouda en ik had opeens een vriendje die alleen maar spelletjes speelden en ik huilde tog nog elke nacht om alles meer om me zus ik heb haar 4jaar niet gezien dat deed me er pijn me moeder zij altijd vergeet haar ze is de moeite niet waard maar voor mij was ze alles je mag haar noemen hoe je wilt maar voor mij blijft ze 1 en al een sgat en zo ging me leven door toen ik 14 was had een een paar goede vrienden die me echt steunde en helpte met verdriet me beste vriend had opeens zelfmoord gepleegd hij ging voor de trein springen hij kon ze leven niet meer aan en dat deed me zo een pijn hij was een goede leuke jongen mashallah maar hij is niet de enige die er zo negativ over denkt over het leven ik heb het ook ik wil ook vaak zelfmoord plegen maar iets in me houdt me tegen jammer helaas maar op een dag gaat die zelfmoord me lukken let op mijn woorden ben 14 jaaren kom uit gouda dit is echt gebeurd mijn levensverhaal
Datum:
15-09-2012
Naam:
jihane
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

fuck everything love nothing

mijn leven is gewoon baggerbaggerbagger.
Overal haten mensen mij, nergens voel ik me thuis. Mijn vriendinnen laten me in de steek. Mn klasgenoten roddelen over mij op tiwtter. Ik deed vwo en nu doe ik vmbo-t en nog vind ik het moeilijk. Mn ouders zijn zwaar telleurgesteld in mij. Bij mij op de sportclub haten ze me ook. Bij mij op werk haten ze me. Ik snap het niet, ben ik dan zo zwak ? Soms vraag ik me af waarom ik geboren ben? Wat doe ik op deze planeet als iedereen mij haat? Elke dag ben ik depressief, elke dag is een dag die je moet overleven. Dan komt eindelijk je idool naar nederland, is het uitverkocht en heb je geen kaartjes. Het lijkt wel alsof de hele wereld mijhaat. Alsof ze niet willen dat ik leef. Liefde, laten we het daar maar niet over hebben. Ik ben al vaak verliefd geweest maar nooit vind een jongen mij ook leuk. Ik mis van alles in mijn leven, iedereen wilt mij kapot maken op de een of andere manier. Het liefst ren ik weg, weg van alle mensen, weg van alle problemen, weg van alles gewoon alles. Maar dat gaat niet :(
Ze zeggen wel ja het komt wel goed. Maar al sinds groep 3 is mn leven shit en het word steeds meer shit. Nobody wants me. Everybody hates me. Mensen van mijn leef tijd lachen en genieten van het leven. Nou ik overleef meer dan geniet. Ik leefniet om te leven maar om te overleven. Soms zou ik wel willen weten hoe het is om dood te zijn en dan om te zien wie me dan zouden missen.
Ik blijf doorzetten, maar mijn doorzettingsvoormogen word steeds minder. De problemen worden meer en niet minder.
Diepe respect als je dit verhaal gelezen hebt wat eigenlijk helemaal niet interessant is. Ik ben gewoon een kansloos persoon, een neukfout. Ze konden beter iemand anders op de wereld zetten!
Datum:
14-09-2012
Naam:
mislukt
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

einde aa nhet leven.

25 jaar gehuwd.
20 jaar ingezet voor de kinderen.
na 22 jaar zelfmoordpoging echtgenote.
Gans alleen gedurende die nacht en weken.
en non stop werken
nu is alles weer ok
Nieuw huis nieuwe omgeving
zelfde personen
het knaagt
niets vergeten
verdrietig
vroegere leven is verknald voor de zelfmoord
sprookjes bestaan niet
en
ik doe verder
uitnodigen
het leven is mooi
opvoeding
uiterlijke schijn
Ik ben het beu
ik wil leven en niet leven
en nu
mijn 4 kinderen
alleen laten ... nee

toch zal het ervan komen
ik voel het
Datum:
14-09-2012
Naam:
Hubert
Leeftijd:
50
Provincie:
België

Iemand die zelfmoord heeft gepleegt

Wat moet ik hier mee, het is iemand die ik niet ken. En het doet mij toch wel heel erg veel. Het doet mij zo veel, ik heb er erg veel verdriet over. De vraag die iedereen zich stelt, waarom. Gelieft bij zo veel mensen, ik ben er erg van geschrokken, hoe veel mensen er bij het condoler waren........ Vele honderden mensen, heb gelukkig nog nooit zo veel mensen bij elkaar gezien..... Kan iemand mij hier bij helpen om dit te laten begrijpen ???
Datum:
14-09-2012
Naam:
Jennie
Leeftijd:
44
Provincie:
Overijssel

wil mij eigen wat aandoen

eerst probleem op prive sfeer toen op het werk mij ziek gemeld hier begon alle ellende een bedrijffsarts die andere dingen tegen mij zegt en naar het werk vertelt hierdoor ruzie met leidinggevende gekregen en ben ik steeds verder in de put gezakt bij elk gesprek was ik de gene die het fout zag met mijn vriendin ging het ook al niet goed met haar gezondheid dus raakte ik nogal depresief zo depresief dat ik mijn eerste poging heb gewaagt om iets om mijn nek te doen en mij van het leven te beroven, tot het momend kwam dat mijn vriendin dit zag die heeft mij gestopt. nu met prof. hulp is het nog een paar keer gebeurd maar nu is de crisisdiens om de hoek komen kijken heb zware medicijnen en hoop er nu uit te komen maar ik denk nog steeds aan was ik maar dood ik hoop op een goede afloop als mij dat gaat lukken word dit vervocht
Datum:
13-09-2012
Naam:
dre
Leeftijd:
44
Provincie:
Noord-holland

Ik voel me verdrieitg

Ik zou zo graag gelukkig zijn, ook al heb ik een hele lieve partner
Ik wou dat ik kon wat ik niet kon
Ik zou zo graag eens hebben dat het lukt met werk..
Ik wou dat ik aanvaard werd zoals ik echt ben, ik heb een diploma ingenieur maar de bedrijfswereld was te hard voor mij.
Ik wou dat ik mijn verleden kon achterlaten en mensen die me enorm hebben gekwetst echt vergeet en niet meer zal missen.
Ik wou dat ik nooit een psychotische depressie heb gehad want de bedrijfswereld wil je dan niet meer en het is een groot taboe in deze maatschappij.
Ik wou dat ik kon wegvliegen naar een wereld vol met geluk.
Ik wil dat mijn partner geen perfecte vrouw van me maakt, want ik ben wie ik ben maar ik wil mijn best te doen om goed te zijn.
Ik wil lieve kindjes maar ik moet stabiel zijn daarvoor.
Ik ben een keiharde doorzetter
Ik wil....dat leven niet zo hard is.
Ik ben te lief voor deze maatschappij...
Ik heb te weinig zelfvertrouwen.
Ik wil dat ik minder downs heb in mijn leven.
Ik wil een goede vrouw zijn voor mijn man.
Ik wil ooit een mooie job hebben ooit en niet financieel afhankelijk zijn van dierbaren.
Ik heb schuldgevoel omdat ik mijn man heb gekwetst door te smsen naar een man die me totaal niet waard is.
Ik wil sterk zijn.
Ik wil nooit niet opgeven om te leven.
Er is altijd een oplossing ook al ben ik soms erg verdrietig.




Datum:
13-09-2012
Naam:
Katje
Leeftijd:
29
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.