Levensverhalen (pagina 226)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Al een tijdje twijfels

Hallo, ik ben ''Rossan'' en ben 21 jaar.

Ik loop al een aantal jaren met dit gevoel in me buik & hoofd. Ook heb ik me vanaf me 14de al meerdere malen gesneden.

Ik ben de oudste uit een gescheiden gezin met nog een jonger zusje onder mij die het zelfde begint door te maken.

Mijn vader ga ik niet meer mee om, omdat die aan mijn halfzus heeft gezeten en dus geen contact meer met ons mag.

Helaas ben ik ook in handen geweest van Loverboys en verkeerde vriendjes.

Nu ik op mezelf woon heb ik een vriend die veel dingen verbied ik ben me zelf niet en ben veel vrienden kwijt geraakt. Ook heb ik een miskraam gehad.
En heb ik een aantal wat schulden..

Hierdoor maakt de beslissing steeds meer plek voor realiteit..
Gisteren ook gesprek gehad met me vriend, hij kan mij momenteel niet aanzien door wat ik me zelf aandoe.. en neemt afstand..

heb hem verteld dat ik hem nodig ben, maar daar gaf die geen gehoor op. Een vriendin heeft ook zelfmoord gepleegd en eigenlijk is ze mijn grote voorbeeld. En wil ik snel weer herenigd zijn met haar!
Datum:
18-08-2014
Naam:
Rossanne
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

Ben op!

Ben een meisje van 17 en zit al vanaf het tweede leerjaar met zelfmrdgedachtn. Ik werd dag in dag uit gepest. Men ma deed er niets aan ze zei gewoon als je ze negeert gaat het vanzelf wel over. In de kleuterklas werd ik zelfs geslagen in de gang de leerkrachten deden er niets aan. In het middelbaar ging het beter tot ik te horen kreeg dat men neef zelfmoord had gepleegd. Ik zocht een uitlaatklep ... snijden. Op school hadden ze het ontdekt en stuurde me naar iemand van het CLB waar ik erover moest praten. Men moeder wist van niets. Tot op een dag ze de badkamer binnen kwam en men wonden zag. Ze wou me naar een instelling sturen maar ik moest eerst met een psycholoog praten. uiteindelijk werd ik niet naar een instelling gestuurd. Ook in die paar jaar zat er een vriend van men pa aan men borsten toen we samen weg gingen met men stiefmoeder, men vader, zijn vriend en zijn vrouw. Die vriend was is de 50 en men pa had het gezien maar zei niets. Ik deed alsof ik sliep. Daarna werd ik gedwongen door men vriend om te vrijen. Met hem was het men eerste keer. Men grootvader werd ziek en stierf hij was snel weg. De vader van men achter neefje had ook zelfmoord gepleegd ik kende hem als van toen ik een baby was. Ik trok er veel me op door omstandigheden kon ik geen afscheid nemen. Door van school te veranderen en te verhuizen heb ik nog amper contact met men vrienden. Dus bij hen kan ik ook niet terecht. Ik zit gewoon opgesloten met pijn die niet weg wil.
Datum:
18-08-2014
Naam:
Raven
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Genoeg

Teveel heb ik meegemaakt en nu is het genoeg geweest. Veel psychiaters en
psychologen heb ik al gezien vanwege mijn depressie en altijd was het weer mijn schuld. Altijd het bekende "jij bent dit" of "jij bent dat" heb ik moeten horen door werkgevers echtgenote, mijn ex, en vele anderen. Nou, OK, als ik dan toch voor geen kant deug dan ga ik er wel vandoor!
Datum:
18-08-2014
Naam:
Wil
Leeftijd:
58
Provincie:
Noord-holland

Het meisje

Ben 16 jaar, en wordt nu al meer dan een jaar 'achtervolgt' door een meisje die mij wilt breken, emotioneel... Ze deed dit door dreigberichten te sturen, naar het station na school me komen opzoeken, meestal had ze een mes of iets scherps bij, ze werd erger en erger, uiteindelijk zat ze in me hoofd, overal waar ik keek stond ze, achter elke hoek was ze, ze zocht mij, wou me vermoorden, ik deed alles om weg te blijven bij haar, maar ze was er, altijd en overal, ze wou mij kapot maar ik liet haar dat niet doen, dus deed ik het zelf maar, in mijn ogen mocht er maar 1iemand mij de grond in steken, dat was ik zelf. Niet iemand die denkt dat ze alles kan en mag... Uiteindelijk liet iedereen me vallen door zelfmoord gedachten. Ze konden er niet mee omgaan... Ik ging door met leven, als een zombie, die haar zelf sneed, nu nog vecht ik er tegen, maar telkens als ik zeg stop gebeurt het opnieuw. Ik ben wel gebeterd en be der trots op, ik moedig mensen aan om er ook mee te stoppen, uiteindelijk wordt je toch maar herinnerd aan dingen die je beter los laat! Je bent niet alleen onthou dat! Ergens is er iemand die van je houdt e' goed voor je zal zorgen! Ik blijf hopen dat er ook zo iemand voor mij bestaat!
Datum:
17-08-2014
Naam:
Fighter
Leeftijd:
16
Provincie:
België

zinloos

waarom zou iemand willen luisteren naar mijn verhaal, wat schiet ik ermee op als ik vertel dat ik niet verder wil
Daarom zullen mensen heus niet van mij gaan houden.
Waarom is het zo moeilijk om gewoon niet mer verder te willen en zijn er mensen die dat tegen willen houden.
Ze kennen me niet dus wat maakt het uit. Voor hun is er morgen weer een dag. En voor de mensen die mij wel kennen na een paar weken zijn ze me heus wel weer vergeten.
Datum:
16-08-2014
Naam:
naamloos
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

Terug...

Ik heb hier jaren geleden ook al eens wat geschreven... Op een of andere manier heb ik vol kunnen houden, maar ik ben het leven nu echt zat... Wat er met mij is? Ik zal het kort houden. Ik ben 35 jaar en al vanaf mijn 21e arbeidsongeschikt vanwege een chronische ziekte, maar gelukkig ben ik al niet meer sinds mijn puberteit. Heb me eigenlijk altijd eenzaam gevoeld en nog nooit een vriendin gehad... Aan dit laatste ga ik kapot... Ik ben er nu echt klaar mee, heb er geen vertrouwen meer in dat het met mij nog goed gaat komen... Iedereen sterkte gewenst hier...
Datum:
16-08-2014
Naam:
F
Leeftijd:
35
Provincie:
Limburg

Zoals vele weet ik het niet meer

Wat heeft het nog voor nut. Er is niks waar ik voor wil leven. Ik leef omdat andere graag hebben dat ik leef. Leef ik in een wereld vol met haat en verderf en mijn eigen wereld is gevuld met liefde die ik niet wil. Waarom iets op bouwen als alles wat in mijn leven komt en wat ik aanraak met mijn leven kapot gaat. Dan is het toch beter om alleen te zijn zodat je niks kapot maakt. Zoeken al die jaren naar een oplossing of een alternatieven maar tot heden vult leegte zich met verdriet en haat naar mezelf. Werd vanochtend wakker huilend zonder een rede te kunnen bedenken. Erg he hoor je mij klagen terwijl mijn leven gevuld is met liefde en sommige van ons dat niet eens mag ervaren. Zou ik je het graag willen geven als ik dat kon maar zo zit het wereld jammer genoeg niet in elkaar. Het leven gaat verder en ik blijf bestaan met de hoop dat het ooit goed gaat komen voordat...
Datum:
16-08-2014
Naam:
???
Leeftijd:
28
Provincie:
Zuid-holland

Boeken

Ik heb laatste boeken geleend van de bieb met me beste vriendin M over paardagen moesten we inleveren maar zij moest naar de concert dus ik zij dat ik voor haar ook wil doen naar ik gooide haar boeken in de bosjes
Maar ik weet niet waarom ik dat deed ging opeens over paar maanden kwam een brief naar hun rn in die brief stond dat die boeken ingeleverd waren dus die moeder van M kwam naar ons en zij paar dingen met boze tonen en gezicht toen werd me moeder ook boos en toen zij ze van waarom heb ik jou en waarom doe je dit weer ik heb dit soort dingen vaker gedaan maar ik weet echt niet waarom nu wil ik niet meet leven ik wil zelfmoord plegen
Datum:
15-08-2014
Naam:
Anonientje
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

fuckit

kan typen wat ik wil maar motivatie heb ik er niet voor..
Datum:
14-08-2014
Naam:
papavanniks
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord is messchien gemakkelijk maar soms is er geenuitweg me

hallo,
Ik zie het leven al een tijdje niet meer zitten. Ik heb op mijn 15 jaar mijn papa plots verloren en dat heeft nog altijd diepe littekens in me achter gelaten. Ik had een maand geleden een vriendin waar ik met me verdriet terug kon daar over. Maar ze heeft me laten zitten, ze zij dat we uit elkaar gegroeid waren het was een klap in het gezicht dat ik kreeg. Het ergste is dan nog dat we samen een zoontje hebben van 10 maanden oud. dit heeft me erg diep in een put laten vallen.Ik weet nu nie meer hoe ik hier uit moet geraken. mijn ex-vriendin daar heb ik geen gevoelens meer voor. Ze heeft te veel met mijn emoties gespeeld op het laatste. ik heb een week geleden iemand nieuw leren kennen het klikte wel, het enige probleem dat ik heb door dat ik al te veel tegenslag heb tegen gekomen is dat ik moeilijk kan praten en dat is lastig ik zou graag ook geowon heelsan een gessprek kunnen voeren. Maar het meisje dat ik leerde kennen wasook een maand geleden bedrogen geweest door haar ex. En ze vond dat alles een beetj te vlug ging tussen ons dzat versta ik ook ikwil graag zelf tijd geven al is dat niet altijd gemakkelijk. sins het gedaan is met mijn ex-vriendin denk ik al aan zelfmoord en niet gewoon eens zegen ook gewoon manieren opzoeken hoe het beste zonder pijn te hebben. ik heb al eens op het punt gestaan om gewoon met de wagen op een lantarenpaal te rijden. nu het voorval met het meisje dat ik leerde kennen ben ik weer heel onzeker. Ik vraag me constant af of het niet beter is om gewoon te stoppen met leven. Ik vraag me af of ik wel al ooit geluk gekend heb. Ik was ook nooit voor zelmoord maar ik begrijp nu hoe het voel en ik denkdat er ooit een dag komt dat het leven zal stoppen. Weet er iemand raad voor me?
Datum:
14-08-2014
Naam:
jo
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.