Levensverhalen (pagina 1812)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Meer Dan Iemand Ooit Voor Me Sal Betekenen

Ik sal maar by het begin beginnen, Ik ben 3 jaar geleden me beste vriend verloren.. Ik kende hem al me hele leven.. Op een avond gingen we s'avonds richting MacDonald's en werd hy voor me ogen neergestoken.. Ik ben er nooit overheen gekomen.. Hy betekende alles voor me.. Nu heb ik een meisje leren kennen, Ik ken haar nu 6 maanden ongeveer.. En we hebben een relatie gehad voor 6 maanden.. En se betekent al meer voor me dan dat me beste vriend altyd al heeft gedaan.. En nu heeft se me een tydje geleden verlaten en gezegt dat se niet meer verliefd op me is en niet meer van me houd, Ze heeft me hart gebroken en ik heb me nog nooit so kut gevoeld.. Ik wil dood maar al te graag.. Ik kan het allemaal niet omschrijven..

Ik ben eerdere jaren op jongere leeftyden nog meer vrienden kwytgeraakt.. 2 hebben sichself opgehangen.. En ik heb er 1 voor me neus voor de trein sien springen.. Ik durf er niet met me ouders over te praten.. Se weten ook helemaal van niks.. Se werken ook de hele dag.. Ik sie se nooit, Ik spreek se byna nooit.. Tis een ramp.. Sommige mensen sullen seggen dat ik me aanstel en dat er wel ergere dingen syn.. Maar dat is er voor my dus niet.. Dat meisje betekent alles voor me.. Ik sal haar nooit uit me hoofd noch uit me hart krygen.. Ik weet me egt geen raad meer.. Ik sit al byna een hele week lang te janken..

Spyt me als mense dit nergens op vinden slaan, Ik weet verder ook niet waar ik het kwyt moet.. Ik ben al een paar keer gered van zelfmoord.. Jammer genoeg.. Maarjha..


Kevin~
Datum:
24-10-2005
Naam:
Kevin
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

weg is weg

simpel..eenmaal in de banvan het gokken...schuld opgebouwd met dank aan vrouw schuld afgebouwd...paar jaar goed gegaan echter gescheiden van vrouw....toen wereld ingestort zwak excuus dol dwaze dingen gedaan...geld erdoorheen gejaagd...twee keer over een nieuwe vriendin ontmoet...met schulden...zucht dacht is nieuwe liefde schulden overgenomen helaas werd niks...en zo gaat het maar door...zit nu tot over mijn oren in de schuld...totaal 60000 euro...zucht...ene schuld afgebouwd andere duikt op..verdien goed 1900 euro per maand..x 14..maar kan het ff niet meer treken enige wat me tegenhoud is familie....en verdriet..en methode hoe ....daarom zit ik op internet te kijken welke methde is het best
Datum:
24-10-2005
Naam:
leon
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-holland

hoe kom ik hier uit?

s,avonds als ik in bed ga liggen kan ik het slaap niet vatten en woelen is een vast ritueel geworden.Op van de zenuwen en denkent wat mijn de toekomst moet brengen!Ik heb een vriend waar ik heel wat aan heb maar toch voelt het dubbel zinnig.geloven doe ik niet meer na alles wat ik in mijn achter hoofd heb zitten.
een scheiding een verkrachting veel dingen die een nare nasmaak op mijn leventje heeft achter gelaten.Ik denk wel na over zelfmoord maar hoop op dat sprankeltje zon licht die in de verte van die lange zwarte tunnel tezien is Hoop hoe lang hou ik dat vol!Ik hou mijn vast aan dingen die mijn enigsins nog wat vreugde houden.maar soms weet ik het niet meer.....
Datum:
24-10-2005
Naam:
glenda
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

geen titel

ik heb het echt gehad met mijn leven ik voel alsof ik nooit iets goed doe en dat raakt me thuis heb ik veel problemen en op school ook ik voel me echt waardeloos en kan aan niets anders denken dan zelfmoord plegen

ik wil geen pijn meer maar ik kan het niet omdat ik mensen zal achter laten..
Datum:
23-10-2005
Naam:
ricardo
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

leven om dood te gaan

We leven allemaal om dood te gaan. Ik ben pas 16 en ik heb de energie niet voor nog een dag. Misschien ben k teveel gekwetst, hebben teveel mensen me laten stikken...maar vraag je dan eens af, de enige goeie tijd in je leven is je kindertijd dus waarom daarna nog verdergaan? Studeren en de rest van je leven werken om een plaatsje in het bejaardentehuis te kunnen betalen. Nee, en trouwens, mensen kijken altijd egoistisch tegen de dood aan, denk aan degene die is overleden die is weg van alle ellende op de wereld, die heeft vrede.
Datum:
23-10-2005
Naam:
Evi
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

waarom

ik ben eigenlijk homo maar ik wil dat helemaal niet heel veeldenken het maar ik hou me voet stijf heb het er met niemand over zit hier al 9 jaar mee ga binnekort met mijn auto aan de gang
Datum:
23-10-2005
Naam:
ano
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

...

ik word boos met werken me ouders slaan mij en zoo!!
Datum:
23-10-2005
Naam:
zarina
Leeftijd:
10
Provincie:
Utrecht

lange nachten

ik mijn leven gewoon zat want ik mijn man zat hij slaat me elke dag meer en meer wat moet ik doen om er onder uit te komen als ik naaar mijn ouders er erover praat dan is het ook moeilijk niemand begrijpt mij daarom wil soms dat ik nooit gebornren was ik heb nou een mooi baby van 1 jaar een schat van een kind ik ben gek op hem maar de wereld laat me niet op mij manier leven ik zoek hulp want ik word om niets geslagen door mijn man .
Datum:
23-10-2005
Naam:
noori
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Niet meer verder

Ik loop al een jaar rond met suicidale gedachtes ik heb het in totaal 5 keer geprobeerd. Het leven heeft voor mij geen zin meer, ik heb dingen gedaan die niet door de beugel kunnen. Ik heb mijn nichtje misbruikt en mijn broertje bijna vermoord. Met de schaamte en het berouw kan ik niet verder leven ik verdien het om dood te zijn. Er is niemand die dit weet ik loop al jaren met dit geheim rond. Het enige waar ik voor leef is aandacht krijgen ik schaam me verschrikkelijk. Alles in mij leven draait om aandacht vragen ik haat mezelf en ik wil niet meer verder.
Datum:
23-10-2005
Naam:
Annah
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Toen en nu

Kan me nog precies herinneren hoe het was.
Zijn ruwe vingers, de ruis van geluiden en de muffe geur dat alles omvattend was.
De geur die door alles heendringt en je nooit meer loslaat.
De geur die je pakt en dwingt om er te zijn, om te voelen, om te weten hoe klein je bent!
De geur die steeds onverwacht weer opduikt en je bij de strot grijpt.
De geur die plots alles omgooit en steeds opnieuw wegvaagt wat het gepakt heeft.
Het is donker en de geur is daar.

Er is een klein spleetje licht dat uiteenspat langs de twee onafgewerkte stenen muren. Opeengestapelde grijze blokken. Grijs en verlaten. Weg van de wereld, weg van de werkelijkheid.
Alleen ik en zijn ruwe vingers. De dwingende vingers. Routeplanners die gaan waar ze willen.
Soms lief en zacht, soms met haat…. zoveel haat!
Steeds opnieuw, zonder reden. Zonder mijn wil, zonder toestemming.
Losse beelden met zoveel kracht.
Weet wanneer het begonnen is, maar wanneer het ophoudt weet niemand.
Alleen dat het er is, hard, helder, koud en zonder veiligheid.
Als knallende zweepslagen in mijn hoofd. Consequent, ritmies haast. Alsof ze me er steeds aan willen herinneren hoe het was.
Zodat ik het niet vergeet, vergeet wie ik was. Om alles scherper te zien dan ooit.
Geheugensteuntjes die zich opdringen een soort eigen verlangen lijken te hebben.
Net of je naar een foto zit te kijken.
Dat kleine plaatje kan zoveel herinneringen oproepen; geuren van specerijen, geluiden….
Thuis op de bank, midden in een discotheek, in de stad, op mijn werk, steeds weer die lucht en die handen.
Met vlagen denk ik dan aan de dood. Verlang ik er naar. Zou ik het willen omarmen, heb ik het meer nodig dan mezelf.
Ik hoop nog steeds op het moment dat het beter met me zal gaan. Het moment van inzicht.
Dat relaties blijven en dat ik me met anderen kan identificeren.
Dat ik mezelf een keer niet anders voel dan anderen. Dat ik gewoon kan vrijen en liefhebben.
Een gedachte, zeker zo mooi als een vakantiefoto. Warm en veilig vol met prachtige herinneringen!
Soms voel ik me zo alleen in dit alles. Ik zou het fijn vinden om in contact te komen met mensen die zich herkennen in mijn verhaal.
Het kan goed zijn je ervaringen te delen. Om even het gevoel te hebben dat je niet alleen bent in het verdriet wat je voelt.
Ik hoop dat iemand reageert,
Mike
Datum:
22-10-2005
Naam:
Mike
Leeftijd:
31
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.