Levensverhalen (pagina 1731)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

heeft geen zin meer

hoi .
heb zo veel verhalen gelezen en alles wat ik lees komt zo dicht bij. zo voel ik me al vanaf me geborte zo maar te zegen heb me nooit gelukkig gevoelt en voel me alleen maar slechter over me zelf. wat is het zin van leven alles wat ik om me heen zie ik k*t. de wereld word met de dag slechter.ik zie bij me zelf alleen maar tegenslagen en zie totaal geen een licht puntje. ik wil zooo graag dood alleen HOE! en laat wel me klenie zusjes en broertjes en moeder achter. ben nou sinds een paar dagen afscheidsbriefen aan het schrijfen voor iedereen eentje. ik zie niks meer waar voor ik ze zegen steeds je hebt zo veel om te leven (not) ik voel me jaren alleen was vroeger heel veel gepest gelukkig niet meer maar ben heel onzeker en voel me totaal niet happy. wil zo graag gelukkig zijn maar elke keer komen die tegen slagen. daarom zeg ik nou het is genoeg geweest ik wil geen pijn en geen verdriet meer hebben wil niet meer denken en energie in iets doen als het toch weer niet lukt.
ik weet wel van me zelf dat ik de lat te hoog leg voor me zelf maar dat zal nooit verandere zo zit ik in elkaar.
heb nou wel hulp maar dat werkt voor geen moer. ik weet dat de lente komt maar wat heb ik er aan als ik me niet gelukkig voel met me zelf.
ik weet niet of ik die stap kan zetten van het echt doen want ik wil me broertjes en zusjes niet nog meer pijn doen maar ik wil zooo graag gelukkig met me zelf zijn. ik word als alles snel verloopt snel opgenomen voor de zoveelste keer in me leven. en iedere keer weer komen ze weer met conclusie dat het niet heeft geholpen. denk nou ook wel als ik er niet meer ben heb ik rust en me familie vind zijn leven wel weer.
Datum:
09-04-2006
Naam:
Ellen
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

kut

ik voel me de laatste tijd egt k*t k sal alles op een rijtje setten wat ik heb megemaakt
1 moeder dood toen ik klein was
2 hond dood (dat gebeurdt wel vaker maar voor mij was mijn hond egt belangrijk hij was mijn leven)
3 broer cyndroom van asperger
5 ouders die mij altijd de sguld gaven
6een stiefmoeder die ik egt haat
7ik op de basisgool heel erg gepest wordt
8 ik die op de brugklas heel; erg gepest wordt omdat ik alleen zwart draag
9 ik die van die sgool wordt afgetrapt
10 wordt ook van de andere sgool afgetrapt
11 ik heb borderline
12 ik zit nu nergens op school ik sta op een w8lijst voor mensen met psygische problemen
ik heb hel vaak ruziej met men ouders en ik snij meself ik heb heel veel pijn ook ben ik verkracht door mijn opa en ondanks dat ga ik heel snel met jongens naar bed omdat ik geen nee kan zeggen
ik wil graag met mensen praten hierover dus als je wilt voeg me maartoe op msn
liefs esther
owjah ps: ik ben verslaafd aan wiet ik drink en rook
Datum:
08-04-2006
Naam:
Esther
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Waarom nou ik?

Twee weken voordat ik geboren werd is me oma overleden toen ik 2 was me opa en toen ik 7 was de andere opa en een halfjaartje geleden is me oma overleden!
Ik wil graag bij ze zijn en zelfmoordplegen. maar dan doe ik me ouders weer verdriet ik weet het gewooon niet niet meer!!!
Datum:
08-04-2006
Naam:
S.
Leeftijd:
11
Provincie:
Gelderland

help

toen ik geboren werd hadde ze me beter gelijk af kenne maken tis nooit meer goed gekomen

toen ik 1 en 3 was heeft me opa aan me gezeten ik ben daardoor makkelijker naar jongens geweest we hadden 2 jongens wonen in onze str het is nooit goed gegaan op school iedereen schopte me in elkaar mijn moeder ook ze was alcolist me vader verslaaft aan weken of het was om me moeder te ond lopen ik ben later detast door meisjes op de camping mijn ouders hadden altijd ruzie pollitie er bij me pa het huis uit toen ik 8 was wilde met me vader mee mocht niet iik was de jongste ne broer mocht wel ook nooit gegaan me pa woonde ff bij me oma later kreeeg tie een vriendin vera kut wijf ze zei dat ik lelijik was en mocht me vader geen hand meer geven op het winkelcentrum het ging wel een beetje goed de weeekende bij me pa maar mijn ma had ook al een ander de eerste dag al toen was me vader net weg dick kloos hij zei waar willen ik en me broer heen spanje of bobbyaanland wij bobbyaanland we kregen een reuzachtige lolly me moeder en dick zaten in het resturandje terwijl wijaan het spelen waren ik moest naareen andereschool niet goed kreeg geen eten meer mee je beschimmeld en bedorveb ik denk dat mijn stief pa dat deed alles bedorven kregen wij niemand smeerde ons brood deede we zelf ja tuurlijk namen we snoep mee en alleen maar lekkere dingen nee we werdn de tivus geslagen ik moesrt ook uit school gelijk boodschaape halen ze was de hele dag thuis ik ben op mijn 14de uit huis gezet inmiddels verhuist naar hoogvliet ik kwam uit school en ik was me abonnement verloren ze zei wegwezen en dat heb ik ook gedaan van mei tot november gezworven ik ben meerdere malen verkracht en in elkaar geslagen toen 3 jaar naar een tehuis groot emous emaal daar weg hier in r.dam naar een kamrertraining eruit gegooit bleef helenachte weg ik heb bij een jonge gewoont met zijn vader ghing niet goed ook weg ik had een uitkeering en een huis maar nu ook niet meer woon bij een maat ik heb ook een kat wqaar ik ziels veel van hou hij is ook bij me maat en nu haat ik hetr hier en ik wou dat het vandaag de laatste dag hier was ik zou iedereen belle bedanken vijsnde dood maken en zegge dat niemand me mag misse ik zou heel graag op het podium wille schittere ik ben mooi en heb hersens soms bniet op de goede plek maar ik kan werkelijks alles ik wil niet dood wel nu maar ik kan toch nog wel een keer gewlukkig zijn ik heb noggeneens allees vertelt ik heb ook brderline agst stoornisse bang in het donker hoor stemmen enzie geesten word opgenomen nin het dijkzicht zieken huis hoop dat ik weer beter word en mischien kunne jullie me helpen nikita
Datum:
08-04-2006
Naam:
nikita gooyer
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Gedachten

Ik ben een jongen van 17 jaar. Altijd ging alles goed, ik ben enigst kind, gelukkig en heel warm gezin, leuke vrienden, fantastische school. Op vakantie in 2005 ook nog een heel mooi meisje ontmoet. Slaagde ook nog voor de HAVO. En ja ik ging studeren. De vakantie liep op zijn einde. Een maand of 2 later ging de verkering uit op een hele vervelende manier waar ik veel meer last van had dan ik dacht. Ik moest een dag later beginnen aan mijn studie in Zwolle en het was rampzalig. Het hele jaar is zo langzamerhand rampzalig geworden. Ik mistte haar heel erg, mijn vrienden gingen allemaal ook een andere kant uit, ik zag ze alleen nog in het weekend. Met de mensen uit mijn klas kon ik niet overweg, veel kwamen uit andere delen van het land die op heel veel dingen een andere kijk hadden. Ook met de vakken ging het niet goed, want ik kreeg cijfers terug die ik nog nooit gehad had. Ik stond elke ochtend met een rotgevoel op om weer naar school te gaan. Dat had ik nooit gehad, ik was nooit en te nimmer ziek, spijbelde niet en vond naar school gaan heel belangrijk en een groot feest! Wat was er toch gebeurd met me. Inmiddels weet ik dat ik dit jaar niet ga halen en ik wil ook niet verder met deze opleiding. Ik voel me meer alleen en zie dat mijn vrienden het wel erg naar hun zin hebben op hun opleiding. Ik moet nu en nieuwe keuze maken en ik zoek me rot, ik kan he tniet, ik weet niet wat ik wil. Het begint te malen in je hoofd. Waar doe je het nog voor? Waarom moet ik nog keuzes maken, ik verlies mijn goeie vrienden, ik moet meer voor mezelf kiezen, en ik kan he tniet. Ik heb hulp gezocht, maar ik ben er niks mee opgeschoten. Ik zou me mijn ogen uit mijn kop moeten schamen. Ik heb alles wat je maar zou willen. Ik lees verhalen van mensen die veel ergere dingen hebben meegemaakt en daarom zelfmoord zouden willen plegen en er ook bovenop zijn gekomen. Maar nu op dit moment zie ik geen toekomst voor mij, ik zit in een diep en donker dal voor mijn gevoel en ik kom er niet uit. Ik denk steeds vaker na over zelfmoord. Ik ben protestants opgevoed, maar we zijn niet echt standvastig hierin en heel ruimdenkend. Ik bid dus nu ook veel voor God, hopen dat hij mij wil helpen. Maar ik heb het nog niet gevonden. Straks moet ik knopen doorhakken en ik ben bang dat het niet lukt. Ik heb al geprobeerd om met een touw om mijn nek me van het leven te beroven omdat ik voor mijn gevoel vast zit. Ik kon het niet, zo laf als ik was! Er is mij toch meer dierbaars dan dat, hoe kan ik het mijn ouders aandoen denk ik dan. Ik heb hier verhalen gelezen en ben diep onder de indruk. Ik moet mij schamen dat ik zelfmoord wil plegen om niks in verhouding tot wat sommige hier hebben geschreven. Ik wilde me ei kwijt. Ik heb geleerd van deze verhalen op deze site dat je niet met de mintste tegenslag moet opgeven. Ik wens iedereen sterkte toe, en misschien komt inderdaad na de vele regenbuien eeuwige zonneschijn!

Ciao
Datum:
07-04-2006
Naam:
Johan
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

Ik ben het zat

Ik ben het nu echt spug zat elke keer die depri buien ik ken er gewoon niet meer tegen. Heb al gezegt tegen me vriend en tegen een vriendin van mij die op school zit maar dan in een andere klas zit dat ik zelfmoord ga plegen. En tegen iemand anders heb ik gezegt dat ik een afscheids brief ga schrijven aan iedereen die ik ken. Ik wil niet meer dat ik depri ben ik haat me zelf daar voor. Me vriend wilt me niet meer kwijt maar ik ken niet zo leven met dit gevoel en ik weet dat ik tegen me vrienden en me vriend ken praten maar ik op een of andere manier ken ik dat niet. Ik heb op school al met iemand gepraat een tijdje terug en toen was ik er na weer vrolijk. Ik weet niet wat ik heb want ik wil niet dood maar ik wil niet meer deze gevoel(ens) hebben. Ik wil gewoon weg zijn... Ik ben verrot, veroot van binnen en verrot van buiten... Ik wil me leven niet op geven maar ik ken ook niej zo door gaan kortom ik zal nog een hele tijd depri zijn tot dat ik gelukkig ben als ik dat ooit ben...
Datum:
07-04-2006
Naam:
Susanne
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik ben stukje uitschot wat nikts te beteken heeft

ik voel erg ongelukig ,waarom omdat ik mijn man ongelukig maak ,we komen steeds in schulden en dat is allemaal mijn schuld doordat ik het niet goed doet alle financlie dingen doe ik,ik heb het zelf niet geleeerd hoe ik het moet doen en ben niet goed geschool ik doe mijn best maar het luk niet schulden komen om ons af al maken we geen schulden ,wij staan steeds rood op de bank,dus kunnen wij niet altijd dingen betalen wat wij moeten betalen ik maak het ene gaatje met het ander dicht. en de schulden zijn gewoon achtger standen van rekening als het me een keer luk om als goed op regel te hebben dat gebeurt er weer wat dat we in de schit komen en dat is allemaal mijn schuld. en weet je waarom ik ben gewoon een mislukte mens ik moest niet geboren zijn ik ben eigelijk per ongeluk geboren ik moest er niet zijn als wat ik doe misluk mijn school heb ik niet goed gedaan waar door mijn nederlands erg slecht is ik heb een ned school gedaan maar ik maak nog steeds weer fouten soms schaam mijn man zicht voor mij en ik schaam me ook ik kan moeilijk leren ik heb zo vaak rijles gedaan maar zelf dat luk mijn niet dat heeft ook veel geld gekost dat wij nog moeten betalen voor mijn man is het heel erg we hebben het al niet breed .ik stop met rij les ik wil wel door zetten maar dat kost veel geld .ik ben ook dik ik doe moeite om goed uit te zien voor mijn waar door ik naar clupjes ga om af tevallen maar dat luk ook niet geld weer weg gegooit ik wil naar een fitnis gaan om daar wat kwijt te raken mijn man vindt dat het geld vergooien is hij heeft gelijk ik denk wat is hier mijn doel door uit het leven van mijn man te gaan i.ik denk dat het beter is voor hem kan hij nog gelukig worden. hij heeft pech gehad door met mij in kontact te komen god moest mij eerder weg hebben gehaald want ik zie dat ik 4 mensen ongelukig ga maken mijn moeder ,mijn man ,mijn zoon ,mijn kleine meisje ik ben erg dol op hun maar ik heb geen zin om zo te leven ik moet voor als vechten ik ben moe het luk mij niet als wat ik wil doen doe ik fout ik hou heel veel van mijn man ik wil dat hij ook recht heeft zo kan het niet langer met mij man heeft een vrouw nodig waar hij wat aan heeft een vrouw waar hioj op jkan reken een dat heel slim is een vrouw dat hem wat kan bieden
Datum:
07-04-2006
Naam:
zusje
Leeftijd:
48
Provincie:
Groningen

Zie het niet zitten.

Ik heb al redelijk veel mee gemaakt. Eerst een tumor daarna dat me vader homo is. Eerst greep ik naar de drank maar in 2004 moest ik stoppen omdat me lever kapot is. Nu ik nuchter het leven door ga heb ik de klap goed te pakken. Ik heb 6 pogingen gedaan. Ik krijg nu wel hulp van instanties maar het is moeilijk om dingen te verwerken.
Datum:
07-04-2006
Naam:
vincent
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

waarom!?!

Ik weet niet waarom, maar vaak denk ik er stiekem toch aan om zelfmoord te plegen (ik ga nu al weer janken).
Op school gaat het goed, VWO, voetbal gaat ook goed, maar toch...
Waar leef ik voor?? hoe kun je het ooit tot je tachtigste volhouden?
ik weet het gewoon niet...ik wil van die *()& gedachtes af!

HELP!
Datum:
07-04-2006
Naam:
zeg ik niet
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Ff weer me verhaal vertellen ..

Ik blijf depresief. Gister leek het beter te gaan, maar gister avond werd ik weer depresief. Vanochtend wou ik weer niet op staan. Ben nu alleen gister ff 2 uur naar school geweest. Ben nu iets van bijna 2 weken niet meer op school geweest. Zit alleen maar thuis. Zelfs thuis kan ik niet goed tot rust komen. Ik jank bijna de hele dag door, heb alleen maar koppijn en ben best wel saggie.
Er moet toch een oplossing er voor zijn dat die pijn van binnen weggaat?! Ik zit er de hele dag over na te denken, maar ik kan hem niet vinden. Niemand anders weet ook een oplossing. Volgende week naar de psygiater. Ik hoop zo dat het gaat helpen. Ik wil gewoon weer eens gelukkig zijn. Ik wil gewoon weer genieten van het leven. Mijn wens is niet om dood te gaan. Mijn wens is om te leven. Om gelukkig te worden. Mijn ware liefde te vinden. Kinderen te krijgen. Goede baan. Je weet wel. Maar ik zal moeten beginnen met die pijn weg te krijgen. Ik zou eerst weer moeten voelen dat ik belangrijk ben en nodig ben en zo.
Ik heb nu bijna geen vrienden meer. Ik ben zo bang dat ik de rest ook kwijt raak. Ik heb ze nodig. Ik wil ze niet kwijt. Ik ga nog meer kapot als ik hun kwijt raak. Op familie kan ik altijd rekenen. Daar ben ik zeker van. Die laten me niet stikken. Dan zou ik het geen familie noemen.
Ik merk sowieso nu wel dat er echt hulp komt. De psygiater, mensen die zeggen dat je altijd bij hun terecht kan en met hun kan praten enz. Iemand vroeg mij gister of ik op papier wou zetten dat ik me zelf niks aan zou doen. Dat heb ik ook gedaan. Ik kon moeilijk weigeren vond ik. Ik bedoel ik wil echt leven. Ik wil me zelf niks aan doen. Tja, alleen soms wil ik het zo graag, snijden of zo, maar dat is omdat ik het dan heel erg zat ben. Dat is op dat moment. Maar als je me zou laten kiezen, zou ik voor het leven gaan. Ik zou er voor vechten, ook al ben ik nu zo zwak. Ik heb nu hulp en die hulp kan ik ook goed gebruiken. Dus maak ik er ook gebruik van!
Maarja.. het leven gaat alsnog door (gelukkig wel). Ik ga er maar proberen van te maken wat er van te maken valt. Het zal een poos duren natuurlijk om gelukkig te worden en het zal me vast ook veel pijn bezorgen door al die tegenslagen. Maarja.. dromen kunnen waar gemaakt worden. En mijn droom zal ooit de waarheid worden!



( P.S. ; Ik dacht dat ik niet meer positief kon zijn/denken. Dat kan ik gelukkig dus nog wel =). )

*edit by ossirian: roos email aderessen mogen niet sorry*
Datum:
07-04-2006
Naam:
Roos
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.