Levensverhalen (pagina 1670)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn leven beu.

Hallo,
Ik ben Amina en ik ben 14 jaar. De laatste tijd gaan er zelfmoordgedachten in me rond. Het komt denk ik door alles wat er thuis gebeurd. Enkele maanden geleden heb ik voor het eerst zelfverminking gedaan en nu doe ik het nogsteeds. De eerste keer toen ik het deed was omdat er iets mis ging en mijn vader de schuld op mij stak, heb ik toen ook geloofd maar nu besef ik dat het niet mijn schuld was. Maar sindsdien als er iets fout gaat of als er iets is snij ik gewoon mezelf om me af te reageren. Maar thuis heb ik soms ook hevige ruzie met mijn broertje, die is pas 9. Mocht ik hem laten doen dan slaat hij me eigenlijk dood. Die komt soms s'avonds ook thuis en die zegt dan dat hij weer eens gevochten heeft en dat het leuk was. Mijn ouders doen ook soms raar tegen me. Vooral mijn vader. Mijn ouders zijn tegen vreemdelingen en voor het Vlaams Belang en ik heb niet zo'n opvoeding gekregen, ik heb een liefdevolle opvoeding gekregen tot een paar jaar terug. Mijn broer heeft eerder een racistische opvoeding gekregen. Mijn vader zegt soms dat hij op de vreemdelingen moet slaan, ik denk daar helemaal anders over. Het zijn ook maar mensen als wij. Ik reageer dan soms heel erg raar op dat als mijn vader dat zegt en dan is mijn vader echt boos. Ik vind het echt totaal niet leuk meer. De laatste tijd wordt het enkel erger en erger en nu denk ik aan zelfmoord.:(

Ps: mijn provincie klopt niet, ik woon in België maar ik vind geen site van België waar ik dat kan posten.
Datum:
27-07-2006
Naam:
Amina
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Uithongering

Mijn verhaal is niet zo lang, en ook niet echt heftig of zoiets. Ik ben nu al 28 jaar oud, en nog steeds vrijgezel, of single. In mijn ogen en gevoel ben ik gewoon heel erg eenzaam. omdat ik zeer moeilijk contacten kan leggen, lukt het mij niet om gelukkig met iemand samen te kunnen zijn. Via internet, contactadvertenties, uitgaan en singlesfeesten wel een hoop geprobeert. Maar uiteindelijk hetzelfde liedje, dat als ik het voor elkaar kreeg om contact met iemand te hebben, ik eigenlijk zeer snel werd afgewezen. Ik heb een huis, baan en een auto, ben geen freak, zie er niet slecht uit en kan erg gezellig en lief zijn. Daar dit alles blijkbaar niet gewaardeerd wordt, en mijn geduld op is heb ik besloten om niet meer te eten, en zo weinig mogelijk te drinken, en dan alleen water. Mijn ouders welke nog in leven zijn hebben het hier begrijpelijk moeilijk mee, en ikzelf ook. Voor hun vind ik het, het ergste dat ze hun enigste zoon gaan verliezen. Maar voormezelf zie ik geen heil om nog langer door te gaan met dit zinloze leven. De kans dat het gaat veranderen in positieve zin, is net zo groot als op vrede in het midden oosten. Ik wist niet het bestaan van deze site af, maar terwijl ik dit schrijf heb ik 4 dagen niet gegeten, en ben al behoorlijk afgevallen. De gedachten dat ik eerdaags stop met dit zinloze eenzame leven geeft mij een vreemd prettig gevoel, alsof er een zware last van je schouders valt. Dat mijn ouders dit moeten meemaken vind ik echt super erg. Heb ook wel eens gedacht om te wachten na hun dood, maar dat kan nog een paar jaar duren, en zolang trek ik het niet meer denk ik.
Eenzame groet,
Gertjan
Datum:
26-07-2006
Naam:
Gertjan
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

nu begijp ikhet

een vriend van mij heeft jaren geleden zelfmoord gepleegd. Ik ben altid heel boos op hem geweest en hem verweten dat hij dat recht niet had, om zo maar kameraden achter te laten. Ik ben nu 48 jaar heb 3 kinderen, een eigen zaak en een ex. Nu begrijp ik het, ik weet niet of hij er zo goed over nagedacht heeft als ik maar ik weet het, ik ben ten einde raad, alijd vechten tegen diegenen die het beter weten, tegen concurenten, dat lukte nog, tegen mijn ex die hier nog over de vloer komt maartoch de kinderen tegen elkaar opzet en tegen mij. de emmer is al een hele tijd aan het overlopen. Nu is het haar gelukt; wat staat, concurenten en alle anderen niet gelukt is, zij maakten mij zelfs elke keer harder is haar gelukt, de steken die ik krig vna mijn kinderen - misschien zonder hette beseffen- hebben me doen inzien dat ik het achtste wiel aan een wagen van vier ben en dat ik blijkbaar een heel onintressante man ben.
Datum:
26-07-2006
Naam:
erik
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-brabant

ged8tes

heey ieder1
k ben een jonge van 14 en heb ged8tes over
zelfmoord omdat mijn pa me vaak slaat om niets en me telkens een mietje vind en een klootzak duz wil k zelfmoord plegen
k durf het niet op te hangen of polsen door te snijden k wil graag een pijn lose dood
k denk als k ouder ben een pistool ga kopen
in duitseland met goede patronen die me in 1x dood maken
veel sterkte ieder1
Datum:
25-07-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

Pijn...

Ik ben op deze site gekomen, omdat ik mensen zocht die hetzelfde voelen als mij nu. Ik weet niet goed wat ik wil zeggen, ik weet alleen dat het pijn doet vanbinnen. Ik heb 20 maanden vastgezeten voor OTS, dat is vastzitten zonder dat je iets gedaan hebt het is zogenaamd voor je eigen veiligheid, voor de mensen die niet weten wat het is. Nu ben ik gister vrijgekomen en eigenlijk zou ik blij moeten zijn, maar ik ben kapot gegaan daarbinnen en ook nu ik buiten ben kan ik alleen nog maar huilen. Ik heb niemand meer, er zijn wel mensen maar ze ZIJN er niet als je snapt wat ik bedoel. Ik heb voor niets vastgezeten en nu ik buiten ben word niets meer hetzelfde als vroeger terwijl ik dat het liefste wil. Ik denk de laatste tijd vaak na over zelfmoord plegen, maar ik doe het niet. Maar ik ben bang dat ik nooit meer gelukkig word en dat dit gevoel wat ik heb nooit meer weggaat. Dat ik voor altijd zo verder moet leven. Met deze pijn. En ik weet dat dat niet gaat lukken... Ik hoop dat ik iemand vind die me kan helpen... x
Datum:
25-07-2006
Naam:
Rhiana
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

zie het niet meer zitten

afgelope maandag was ik in spanje same met mn vriend een relatie van 2.3jaar ineens plots gedaan hij heeft gevoelens voor iemand van op zn werk. ellemaal zijn type niet op gebied van uitgaan en alles. ik snap het echt niet. toen ik zn briefje las heb ik onmiddelijk een glas stuk gegooid en met die scherven in mn armen gekrast toen hij me vond vol vol bloed heeft hij me verzorgt de dagen erna wel wat getroost maar nu zie ik hem bijna niet meer weet dat hij met haar afspreekt en toch smst hij me dat hij ermee zit en het zich aantrekt nog geen uur later zit hij met haar op cafe. nu krijg ik meer en meer de gedachten om mn leven te beindigen geen zin om verder te gaan wat heb ik nu nog een gebroken hart en veel verdriet.
Datum:
25-07-2006
Naam:
daisy
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

Durf niet

Durf niet

Ik wil dood,
waarom zit ik dan ook zo in nood.
Kan echt niet meer leven,
ook al is het voor even.
Van mij hoeft het niet meer,
het leven doet mij veel te zeer.
Iedereen kijkt naar mij,
en dan voel ik me echt niet blij.
Ik hoor ze wel denken,
daar hoef ik echt niet voor te krenken.
Ik ben lelijk,
wordt echt misselijk.
Wil stoppen met me leven,
geluk wordt mij toch niet gegeven.
Voel me echt ellendig,
ben toch niet meer nuttig.
Maar ik durf geen zelfmoord te plegen,
waarom zit mij dan ook alles tegen.
Straks doe ik het echt,
en ik weet het is slecht.
Maar zo kan ik niet verder leven,
ik moet het opgeven.
Hoe lang duurt het nog,
lijkt voor mij wel oorlog.
Ik wil weg uit deze ellende,
was ik maar een onbekende.
Heb nu echt verdriet,
maar zelfmoord durf ik niet.
Datum:
25-07-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

ongelukkig

Ik heb hartstikke ongelukkig.
Ik heb zoveel dingen waar ik met niemand over kan praten. Zoveel dingen die mij kapot maken. Soms weet ik zelf ook niet meer waar ik mee bezig ben. Daarom denk ik regelmatig aan zelfmoord en heb zelf verschillende pogingen gedaan. Alleen het lukt niet. Kan iemand mij vertellen hoe ik dit pijnloos kan doen. Zodat er weer kans bestaat voor god iemand anders op aarde neer te zetten die wel wat kan beteken.
Datum:
25-07-2006
Naam:
Dia
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

al zo lang

mijn verhaal is zo lang ik kan er allen niet mee omgaan. Ik hoor mensen om me heen die ook dingen hebben gevoel en meegemaakt ik denk dat ik gewoon gevoeliger ben. Ik wil er gewoon niet meer zijn door alle gevoelens ik ben zo verward is het mijn schuld is het echt gebeurt maak ik het meer dan het is, Ik zou willen dat ik de "rugzak' van mijn verleden kan afschudden maar soms ben ik er niet eens meer zeker van of het echt gebeurt is. Ik ben o verward voel me zo schuldig en ook gepijnigd. Ik lees boeken van mensen die meer dan mij hebben doorstaan (denk ik) en ik begrijp niet waarom ik het niet kan laten gaan. Ik kan mijn verhaal niet heer neer zetten want ik heb het over mijn laatste 10 jaar waar ik niet wijs uit raak. Geslagen, verkracht, veel geschreeuw. En ik heb zohard gewerkt elke keer om weer op te staan maar ik ben zo moe. Voel me allen veilig na een glaasje (of flesje wijn) want dan doet het minder pijn van binnen. Dan is het meer iets wat ik kan uiten en vertellen en bespreken. Ik ben alleen zo bang. Ik ben getrouwd (niet dat mijn man me echt ondersteund) maar ik heb een dochter. Ze is de enige reden dat ik er nog ben en dat vind ik heel waar voor een 2 jarige. Die verantwoordelijkheid kan ze en wil ik niet dat ze draagt. Dus moet ik die dragen en ik ben al zo moe. Zo verdomd moe
Datum:
25-07-2006
Naam:
evi
Leeftijd:
29
Provincie:
Friesland

Kan niemeer :(

Eijz ben een meisj van 15 !
De laatste tijd denk ik alleen nog maar aan zelfmoord !!
Kras in m'n armen ,,
Wil er niemeer zijn :(
maar toch blijf ik me inzetten ma het lukt nietmeer !!
M'n vader gooit elkedag verwijten naar mij :(
zie em al 13 jaar niemeer ,,
ij zegt dat ik lelijk en dom ben en et nie waard ben dat ik leef !
mss heeft ij gelijk en maak mensen wel stukken beter door van de weereld te verdwijnen !
Toch wil ik oud worden en kinderen krijgen ma niet op deze manier :(
Weet et gw nietmeer !

Hoe langer ik nadenk oe minder zin ik heb om te leven :(
Tis warm weer en kan geen t-shirt of topjes dragen kan niet uitgaan door al die litekens :(
Wou dat ik niet meer op de wereld was :(
Dit bericht schrijf ik omdat ik totaal niemeer weet wat ik moet doen !!

Helpp mij :(

Wil doooodd !!
Datum:
24-07-2006
Naam:
Dagmar
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.