Levensverhalen (pagina 1638)

51 dagen in de lik gezeten voor iets waar ik zelf niet voor het gerecht ben geweest iets wat ik niet of niet bewust gedaan heb het leven om je heen gaat door daar krijg je in kleine dingen iets van mee dingen die je liever niet had gehoord maar je leeft nu weer in vrijheid maar het liefste was ik dood de pijn die je mee draagt van de dingen die buiten je weten zijn gebeurdt gesprekken die er zijn gevoerd met andere mensen die je aan het denken
hebben gezet de vraag is wordt je weer net zo gelukig als toen ook met vallen en opstaan maar hoe ik me nu voel is niet in woorden uitelegen ik vraag me elke dag weer af zou ik die stap nemen ben ik van alles af zeg het tegen de gene waar ik ziels veel van hou ze kon ook die 51 dagen zonder mij was ze meschien gelukiger dan nu ik weet het niet maar het gevoel is weg de klik van zekerheid dat ze voor altijd bij je zal zijn elke stap die ze doet ben ik bang om haar te veliezen daarom lijkt het me het beste voor mij en haar dat ze me maar moet vergeten en een plaatsje moet geven ik heb zo geen leven ik wil al mijn liefde aan haar geven maar ja er is zo veel keuze

Ik ben een jongen van 15 jaar. Ik wil zelfmoord plegen om de volgende redenen: Mijn oma was verkracht in de tijd dat zij in Amsterdam woonde, waar zij door haar familie ter schande werd gezet. Hier werd mijn moeder uit geboren. Deze moeder vond op een zekere dag na Zwarte Magie spellen op school plots het slechte pad... Zij bleek een "half-medium" en zou wanneer Zwarte Magie werd toegpast het slechte pad kiezen. Zo gezegd zo gedaan; Zij werd een drugsgebruikster en later handelaar. Het kind wat hier uit kwam ben ik. De vader is een achterlijke tering Surinamer die zijn pik niet in bedwang kon houden zo bleek ik later een ongelukje te zijn. Mijn vader en moeder hebben altijd ruzie gehad waar ik bij was tot mijn 4de; ik werd overgeplaats naar mijn Oma & Opa. Hier vond ik mijn plezier in het leven toch altans dat dacht ik... Ik werd in de tijd van 4 tot 8, 2x ontvoerd door mijn moeder die me terug eiste... De 3de poging mislukte omdat ik toen al meer verstand had gekregen. Destijds heeft mijn vader me nooit getracht op te zoeken. Alleen op advies van me oma en opa. Hij gaf valse beloften over dat hij terug zou komen om mij op te zoeken. Jammer genoeg is hij die natuurlijk nooit nagekomen.

Nadat ik getest was of ik ADHD had. Kreeg ik meer testen over mijn spygologische toestand omdat mijn moeder onder invloed van drugs me ook kennis liet maken met sex; films, kaarten enz. Ook liet ze me bij de 2de ontoevring steeds naakt rondlopen en misbruikte ze me. Haar vriend die op dat moment steeds niet aanwezig was kon dus ook niks doen. Na deze tests werd dit natuurlijk om redenen die 'beter' voor me zouden zijn allemaal heel leuk verteld op mijn 1ste basisschool. Omdat ik ook een huidskleurtje had werd ik voor het eerst met het ergste geconfronteerd wat er op scholen kan gebeuren; pesten. (Diegen die me oma had verkracht was een bruine franse kerol zodoende was mijn moeder bruin en ben ik mede doordat mijn vader een neger was ook halfbruin) Ik werd dusdanig gepest dat ik gek werd. Ik werd voor de lol na school in elkaar geslagen en de school deed niets... Mijn oma & opa waren razend en lieten weten dat ik gewoon van school mocht als ik dit wou of later weg mocht lopen. Op een gegeven moment deden de docenten mee om mij te pesten omdat ook zij wisten dat ik 'problemen' had. Dit was het begin< van de hel omdat ik later beticht werd dat ik een crimineel was die ook seksuele verhandelingen verrichte na schooltijd. Er hadden zich tafferelen afgespeelt waarin ik mijn toenmalige vriend Hayco had geholpen toen zijn keel werd dichtgeknepen toen hij een asma aanval kreeg en ik die jongen wegduwde en om hulp riep. Dit werd echter weggedaan alsmede MIJN schuld dat ik zo'n agressief kind was en dus moest ik weer als enige mee naar het kamertje van de directeur en werd mijn kleinste straaltje zelfrespect en zelfvertrouwen de das om gedaan.

Na deze shit werd ik zoals ik al zei, beticht van criminaleit enz. Ik was namelijk in contact gekomen met foute jongens en had een sigaret geweigerd vervolgens mee gegaan naar het huis van het knapste meisje van school en ik was daar alleen maar gaan staan. Ik en de 3 andere jongens zouden om nuteloze redenen in elkaar geslagen worden als 1 van ons bleef en de ander overgeblevenen niet even de politie kwamen halen. Hun zeiden natuurlijk: "Jesse, blijf jij hier dan kunnen wij weggaan. Alsof ik zwaar geschift was zei ik: "Ja, hoor ik moet alleen even tas pakken.." En zo snel als ik kon rendde ik voor mijn leven naar me fiets sprong erop en fietste als een bezetene net als de 2de andere naast me naar huis. Na dit incident had het meisje natuurlijk gezecht dat we haar wouden verkachten en mislhandelen en alles en tsja we waren de "kwajejongens van school" omdat we alle 3 anders waren... Mijn Oma kreeg samen met mijn opa hierna zowat een hartverlamming en wisten als geen ander hoe ik hier onder leed. Zij hebben zich over mij ontfermd en geprobeert een andere school te zoeken wat toen nog niet nodig was. .. Nadat ik voor de 3de x was weggelopen hebben mijn oma en opa me overgeplaatst naar een andere dichtsbijzijnde andere school. (DIE >NIET< KATHOLIEK WAS !!!)

Na vreselijke jaren op die school gingen ALLE raporten inclusief die van mijn zogenaamde 'delicten' naar de andere school waar ik weer opnieuw moest beginnen. Daar hebben die mensen altijd en vooroordeel gehad en dingen teruggehaald van mijn andere school, ja ook de docenten en gebeurde bijna weer het andere verhaal alleen dit keer sloeg ik van me af en het feit dat deze man losse handjes zou hebben is daardoor volgens hun 'dubbel' bevestigt. Ook hier moesten kinderen niets van me hebben op 9 jongens na..

En toen kwam meneertje op de Middelbare school waar hem er 100.0000x erger werd omdat hij dit jaar weer werd geconfronteerd van Zede Delicten terwijl meneer juis NIET in aanraking wou komen met de dames en daardoor de dames jaloers maakten en de toenmalige Mentrix: mevroutje Kuppens, dusdanig beinvloedde dat deze samen met haar rassenhaat me probeerde weg te pesten en haar toenmalige minnaar meneertje Stronks me werkelijk para maakte zodat ik toen al zelfmoord nagingen kreeg. (Ondertussen ging moederertje vrolijk door met de drugs in alleen wat mindere maten en dronk ze er ipv van slikken en snuiven lustig op los).

Nu had ik dat allemaal gehad en blijkt me moeder ook een hoer te zijn geweest. Mijn oma en opa gingen op het moment dat ik de pubertijd instapte ook met elkaar aan de haal waardoor ik me steeds meer alleen voelde. Hoe vrolijk ze ook keken, je kon zien dat er een spanning tusnnen die 2 zat.

In dezer jaren heb ik slaande ruzie gehad met mijn opa en oma. Ook heb ik hele fijne jaren beleeft. En dat meen ik echt. Ruzie hoort er soms gewoon bij. Maar zo erg soms het hele jaar door... Na deze bullshit werd ik steeds afstandelijker en wou me eigen dingen doen. Maar dat kon niet omdat ik werd beleid op school en door me voogd: JJG en Jezus allemachtig ging mijn oma dusdanig op me letten dat het net ja ik weet het kliknt standaard bij een puber) Alsof ik een klein kind was.

We zijn nu ( Godzijdank! denkt iedereen die dit allemaal heeft gelezen) bij het laatste deel van mijn verhaal; mijn oma is overspannen en reageert werkelijk alles op mij af. Doet ze dat niet dan gaat ze haar zin doordrijven bij mijn opa die ze gek maakt me perikelen opdat ik haar wil slaan en shit en ik me huiswerk nooooit doe. Ik loop zo onderhand zo ver voor dat ik ellke les niks meer hoef te doen. (Na alle gezeik omtrent die tering scholen en vooral naa het 2de leerjaar werd ik dankzij mijn Opa , 'gewoon' overgeplaatst naar VMBO 3 en nu zit ik in VMBO 4. Na weer gepest te zijn bij de 3de klas (Ik zat op voetbal waar ze mij ook het leven zuur maakte waar ik WAAR IEDREEN OVER ORDEELD ZELFS MIJN VOOGDEN) ik niks aan kan doen en het discriminatie en vriendjespolitiek is. Gek werd gemaakt. Ben ik nu 16.21 aan het typen en heb ik zojuist alles aan digelelen gegooit, alle verwensen waaronder ook die verschikkelijke ziekte kanker) ook te hebben genoemd en er nu geen rilling van te krijgen (>?) Ben ik tot de conclusie gekomen dat ik dood wil. Mede ook omdat mijn vriendin waar ik 9maanden mee heb gehad mijn liefde (echte liefde) mee heb gedeeld ( ik heb altijd met meisje die 2, 3 of zlefs 4 jaar houder dan mij zijn omdat ik al verder van geest ben). ik had haar gedumpt omdat ze dusdanig mij alles liet doen (zij is gewoon normaal en wist totaal niet wat er met mij was, voor haar was ik gewoon die lieve normalje jesse) en ze ook haar complex kreeg. Was ik het zat , heb haar daarna weer terug genomen naar haar gehuil en vervolgens heeft ze vrolijk MIJ gedumpt na de zomervakntie omdt ze, ja je raad het al: IN GODVERDOMME DAT TYFUS SALOU OP EEN JONGEN IT UTREGT GEK WAS GEWORDEN OMDAT IK GEEN CONTACT MEER MET HAAR ZOCHT (ik ben en blijf een player) DACHT DAT DIE MONGOOLIEDE INDO DIE DRUGSGEBRUIKT EN HAAR ZONDER DAT ZE HET WEET ZAG STAAN EN IK HAAR TOCH VERWAARLOOSDE.. 1week bedenktijd nodig had (ik had er destijds 1 hele maand) en het uitmaakte om deze reden: ik twijfel aan onze relatie. nadat ze me trouw had belooft en shit je kent dat wel.

Laat nou juist HAAR mij terug willen nadat ik haar uit me hoofd heb gezet na veel gejank en laat ze nou net VRIJDAG mij smeken; ik mis je neem me terug en doodleuk ZONDAG DIE VIEZE GORE LIJER KAPOT TE ZOENEN waardoor ik dus kapot ging.

Je kan me dus nu wel de reden voorstellen dat ik dood wil...

hartelijk dank voor uw aandacht m*,

Jesse

Ik wil heel graag dood. Heb 2 pogingen gedaan, de laatste met medicatie was bijna gelukt. Ben m'n beste vriendin verloren door een zelfmoordpoging waar ik bij geholpen heb. Dat zit me dwars. Ik mis haar verschrikkelijk. Maar ik ben bang voor de dood. Waar zou ik terechtkomen, hoe ziet het er hierna uit ? Kom ik haar wel weer tegen ? Of ben je dood aals een pier en kun je niet meer denken. Lijkt me heerlijk trouwens, RUST.

Nooit hoor ik ergens bij..de lonely one..
een relatie die na meer dan 16 jaar nog steeds los/vast is..
Ik voel me zo vedomde eenzaam....
Ik heb de mooie en de lelijke dingen allemaal wel gezien...en nu is het tijd voor een portie rust!!
Ik zal het niet snel doen vanwege mijn kinderen maar ben nu wel op mijn end !!!
Het is genoeg geweest !!

ik loop al bijna een jaar nu bij een apz voor mijn problemen als ik te veel spanningen krijg op 1 dag wil ik me snijden of mezelf van het leven beroven ik weet ook wel diep in me hart dat het anderen pijn doet maar ik denk dat niet op zon moment denk ik eigenlijk dat alles in het leven kut is en dan wil ik er zo snel mogelijk van af en opnames versterken het soms alleen maar

Mijn vrouw wil van me scheiden en ik hou nog zo onwijs veel van haar. Ook hierdoor valt mijn gezin uit elkaar en dat druist tegen al mijn gevoelens in. Ik kan hier niet mee leven. Mijn leven is voor mij totaal zinloos geworden.

beste meneer mevrouw.
ik wil heel graag dood en als er iets erg is gebeurt dan word het alleen maar sterker. toen me ouders waren gescheiden. had ik het niet zo moeilijk ik was 8 jaar en dacht toen juist nu heb ik lekker 2 huizen. me zus en me broer hadden er erg veel moeite mee. me zus was 12 en me broer 16. daarna. toen ik 10 jaar was, kreeg m`n vader `n nieuwe vriendin. die gaf mij steeds overal de schuld van. dus ik had steeds vaker ruxie met m`n vader. en ze was ook heel gemeen tegen me. toen dacht ik meteen aan asepoester, maar dan in het echt. en ik zag ook dat zei (niet me moeder) in mijn eigen moeder haar bed stapte. dat brak m`n hart echt. ik ben in m`n kamer bijna iedere dag in tranen uitgebarst. daarna moest ik 1 jaar in 3 afsgruwelijke pleegezinnen leven. en me ouders missen. en als ik dan `n keer `n weekendje bij m`n vader mocht. was die vriendin er ook. en niet me moeder. toen ik 11 was ben ik verkracht en misbruikt door `n buurt jongen. en misbruikt door de vriend van m`n moeder. toen kreeg m`n vader `n nieuw kindje (niet van m`n moeder) dat was dus helemaal het toppunt voor mij. en toen zat ik ook nog in `n pleegezin. ik snapte wel van er is `n nieuwe dus dan moet de hele familie even naar de kleine kijken. maar nu als er iemand binnen komt is het meteen yolanda(dat kind) ze is nu 1 jaar. en nog iets heel ergs. m`n broer waar ik vroeger heel erg close mee was. altijd grapjes en lol.maar toen dat kind kwam liep hij me volledig in de steek. hij zag me gewoon niet meer staan. ik dacht waar heb ik dit aan te danken. ik jank zowat iedere dag. plus dat m`n vader al `n paar keer helemaal volledig is geflipt. hij rende heel hard naar me toen gooide me op de grond en begon heftig op me te springen. ik kon bijna niet meer ademen. en vanavond heb hij met `n stok heel hard geslagen. en om mezelf te verdedigen pakte ik `n baksteen en zei als je me nog 1x aanraakt ram k m door je kop. nartuurlijk was ik niet egt vanplan dat ding naar hem toen te gooien. maar wat moest ik anders... ik heb ook `n chronische onsteking in me bijholtes. en heb hele erge hoofdpijnj. maar ik koos even voor mezelf te vededigen dan voor helemaal in elkaar geslagen te worden. dat is toch niet zo gek. en op school word ik heel erg gepest. en me hele basisschooltijd helemaal exsrteem gepest. me vader heb ook gezegt jij gaat snel in `n gesloten inrichting. maar 1 ding weet ik heel zker. als ik naar `n inrichting ga heb ik binne `n uur al zelfmoord gepleegt daar... ik wil geen hulp. want dan moet ik weer weg bij m`n vader en ik weet dat het niet normaal is wat hier gebeurd maar ik wil niet nog meer pijn en verdriet....
dus kan dit anoniem blijven... ik wil wel gewoon anoniem hulp... als dat kan...
en ik heb dit allemaal verteld omdat.: als ik het niet zeg dan blijf ik ermee als `n heel erg pijn dragen en dat is niet leuk..
ik hoop dat ik anoniemen hulp kan krijgen en anders n niet...

ik ben een jongen van 27 jaar en woon 3,5 jaar samen met NU mijn ex, dat is zij sinds 5 weken geleden. ze heeft het uit gemaakt toen zij in afghanistan werkte als millitaire. ze heeft het uit gemaakt via een mailtje. en ik ben daar door veel verloren, ik heb al zeker 10 jaar geen contact meer met mijn familie omdat mijn vader niet met zijn handen van mij af kon blijfen toen ik 11 was..
ik zie het echt niet meer zitten en ik ben aan het eind van mijn van mijn latijn....ik krijg hulp maar dat slaat niet aan. de drang om te gaan wordt met de dag erger.. ik verlang er gewoon na om dood te gaan... eindelijk van al mijn pijn af!!!
ik begin mij zelf ook al te snijden in mijn armen, dit heb ik trouwens nog nooit gedaan...

wie kan mij vertellen hoe je het snelst en zo pijnloos moggelijk kan sterfen. ik heb 5 weken geleden het geprobeerdt met slaap medicijnen maar dat lukte hellaas niet.....WIE KAN MIJ DE OPLOSSING GEVEN...

groetjes patje..

er is zoveel gebeurd egt. mn moeder is ziek(borstkanker). ik ging altijd naar mn oma om alles te vertellen. die is dus ook lekker dood en ik ben de ware kwijt geraakt al een jaar geleden maar ik kan er niet tegen heb nu een vriend en mis hem nog steeds. maar hou ook van me vriend. maar die ware kan ik toch nooit overheen komen. heel mn ouwe klas haat me probeert iedereen tege me op te zette. en mn vriendegroep eens tuk of 30 man die zijn nu alelmaal boos en het valt niet meer goed te praten ow ik maak zoveel fouten in mn leven en ik wil gewoon dood ik kan het niet meer hier. egt niet. alleen voor mn vriend zou het kunne maar het kan egt niet eg niet ik durf niet meer nar school of niks alstublieft help me!

Ik ben een 'jonge' meid, van 28 jaar, dat jonge kan je wel weg laten, omdat ik me stokoud voel, mede dankzij stress, en ongeduld.

Mijn leven is een groot drama, ik wil dat het ophoud, maar hoe??? daar heb ik geen antwoord op.

Ik heb een zware jeugd gehad, geslagen door me moeder, mentaal gebroken door me vader.

Ik was altijd het lelijke eend, en die domme gans. Ik ben erg gepest gweest op school tot en met de eerste van de KMBO, je denkt met volwassenen om te gaan en dat is niet zo.

Ben op me 22ste getrouwd en op me 26 gescheiden. Hij hield niet meer van me, en daar mee moest ik genoegen nemen.

Heb geprobeerd mezelf van het leven te roven, maar heb de guts niet. Ik had mezelf beloofd om nooit meer verliefd te worden, maar helaas ben ik het wel geworden. En om hem maar een plezier te doen, heb ik gezegd geen vaste relatie.

Hij is een leuke jongen, in mij buurt is ie erg aardig voor me, maar in de buurt van andere mensen is ie opeens een onaardige jongen, die iets moet bewijzen, dat hij nog steeds die stoere jongen is.

Ik kom altijd de verkeerde mannen tegen, ik weet niet waarom, in me leven heb ik diverse verkeerde beslissingen genomen, waardoor me hele leven in puin is geraakt, je wilt wel verder, maar de pijn en de angst om alleen te zijn, is niet te beschrijven. Je zoekt lotgenoten, maar ook dat helpt niet, psycologen en pscyaters weten niet wat ze met me aan moeten, omdat ik diepe vragen stel over het leven.

Zij zien een depressie als een ziekte, maar zeg jij eens, als iemand zoveel ongeluk in het leven heeft gehad, en alleen maar negatieve energie heeft, hoe moet die persoon dan weer na zoveel jaren, positief gaan nadenken.

Ik snap me leven niet, en me doel op aarde niet, hoe moet ik dan verder met me leven?????

X Just me