Levensverhalen (pagina 1611)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

buh

Kom net uit de stad. Pas sinds enkele weken durf ik voor het eerst in m'n leven in m'n eentje de stad in. 32 jaar lang te bang om uitgelachen te worden. 32 jaar gezwoegd, gewerkt, gestudeerd, gedacht, gedaan, en het resultaat is niets.
Mijn vrienden negeren mij keihard als ik m'n hart probeer uit te storten. Als je niet postitief bent hoor je nergens meer bij. Zelfs niet bij je eigen vrienden dus. Nah ja, vrienden....
Al 14 jaar hulpverlening waarvan de laatste 7 jaar ambulant psychiatrisch. De enige sector die werkelijk weet wat er in me leeft maar die er ook geen fuck aan doet.
Pillen helpen allang niet meer. En het wordt alleen maar erger en erger en erger.
Ik heb veel humor, maar die is zwartgallig en dat mag tegenwoordig ook niet meer. Cynisme is verboden. Alles wordt me de kop ingedrukt. Ik ben altijd weer degene die het fout doet. Keer op keer op keer.

Ik kan me eigenlijk niet uiten. Heb dat nooit gekunt. Ik durf het niet. Leef in complete isolatie. Ik kan ook niet aangeven wat nou eigenlijk het probleem nog is omdat ik zo totaal versleten en op ben. Ik voel me 85 ofzo en compleet doordrenkt van het duister.

Het liefst wil ik moorden plegen, misdaden bedrijven, iedereen en alles voor de meest gore tyfus scheldwoorden uitmaken, maar hey dat mocht ik nooit vroeger en bovendien wil ik niet met justitie in aanraking komen. Ik wil eer voelen, ik wil waardigheid voelen, ik wil macht voelen, ik wil sensatie voelen, ik wil kicks beleven. Maar het is leeg en totaal krachteloos. Ik kan niets meer.

Heb in het verleden al 4 keer een aanzet tot zelfmoord gedaan maar had nooit de moed om door te gaan. Bang voor pijn, bang voor lijden. Het liefst wil ik een kogel door m'n kop jagen. Dat is het snelst. Dat voel je niet. Maar ik ben te dom om aan een pistool te komen.

Het zou mooi zijn als ik het ooit een keer doe en dat er op de begrafenis wordt uitgesproken dat ieder lid van mijn familie schuldig is aan mijn dood. En ook mijn vrienden. Als ze zich in godsnaam maar hun hele verdere zieke leven blijven herinneren wie ze hebben genegeerd. En dat ze alleen nog maar verteerd worden door de verschrikkelijke gevoelens waar ik iedere dag mee worstel.

Punt.
Datum:
21-10-2006
Naam:
Leon B
Leeftijd:
32
Provincie:
Gelderland

mijn ouders

mijn ouders willen gaan scheiden
ik moet kiezen bij wie ik moet wonen
en mischien zie ik een van hun dan nooit meer
of gaat mijn zus weg
en ik hou evenveel van mama enpapa
ik wil niet meer leven
er zijn te veel problemen
ik wil niet meer leven
Datum:
20-10-2006
Naam:
pauline
Leeftijd:
9
Provincie:
Groningen

Wanneer er niemand om je geeft...

Ik ben uitgeput en gebroken, en dat pas voor 15 jaar. Mijn ouders geven geen ene zier om me. Ze sturen me van de een naar de ander. Mijn vader vliegt me regelmatig naar de keel als hij woedend is en 1 keer ben ik bewusteloos geraakt toen hij me niet los liet. Mijn moeder is een egoistisch kreng die iedereen manipuleert om haar zin te krijgen. Haar irritante manier van lief zijn is gewoon hatelijk. Ze slaat me, laat me nooit eens plezier hebben en zet me overal voor schut. Ze zegt dat ik lelijk ben, en dwingt me naar mijn vader te gaan, voor wie ik zo bang ben. Ik heb 4 zelfmoordpogingen gedaan, maar nooit gelukt omdat ik bang was. Maar het lijkt me zo fijn dood te zijn..Weg van al dat gezeur, en de pijn.

Er is gewoon niemand die om me geeft, mijn zogenaamde vriendinnen die wel knap zijn zeuren alleen over jongens. Mijn familie wil me toch niet zien, omdat ze toch wel voor me ouders kiezen.
Ik ben gewoon helemaal alleen, en dan ga ik liever ook maar alleen dood..
Ik denk dat de dood gewoon het antwoord is op al je verdriet..

Mam, pap, en de anderen
ik zal nooit van jullie houden,
jullie maken elke dag mijn leven kapot, een hel. Ik haat jullie omdat jullie mij gemaakt hebben. Ik haat jullie omdat jullie aan de buitenwereld laten zien dat jullie zo liefjes zijn. Ik haat jullie omdat jullie de slechtste ouders op de wereld zijn...

D.
Datum:
20-10-2006
Naam:
D.
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Wil niet meer..

Hoi.
Ik wil even me verhaal kwijt. Ik haat mijn kut leven. Ik ga denk ik zelfmoord plegen. Ik ga binnekort naar de dokter voor slaappillen omdat ik heel erg slaapgebrek heb. Ik neem gewoon een overdosis. Een niet pijnlijke dood. Ik wil dat omdat ik het niet meer trek. Alles is erg. Me vader woont ver weg, zie em bijna nooit meer. Met me moeder kan ik niet opschieten. Ik heb al heel vaak moeten verhuizen. Ik voel me kut. Ik wil niet meer. Mensen vragen weleens: hoe heb je dit doorstaan. Ik weet het niet.. Maar dit wil ik al heel lang. Ik weet zeker dat het binnekort gaat gebeuren. Het is sneu voor mensen die wel om me geven. Maar ik voel me op deze manier ongelukkig. Daarom doe ik het toch wel. Dat was mijn verhaal. Details heb ik niet verteld. Geen zin in, nergens zin in.
Datum:
20-10-2006
Naam:
Lizzy
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Leven VerkloOt..

ik ben een meisjje van 13..
ik heb niet egt zelfmoOrd neigingen Ofzo.. maar mYn leven is soO verkut..
als eerste kreeg ik rusiie met een vriendin want we hadde afgesprOke.. ik KOn niet maar was vergete af te belle.. dus kreeg rusie.. ik 100X sOrry gesegt en tOen ging het na een week beter..
we waren al weer bYna vriendinne gewOrdee.. tOen stuurde se me ineens een berigtje met erin dat ik de groOtste bitch was die se oOiit had gekend en dat ik weer 2 naaiistreken had gedaan.. maar ik wist van niiX..
nOu tOen was se dus weer boOs Op me en tOen wilde se niet vertelle wat het was.. want ik sOu het oOk wel wete vOlgens haar.. wat dus niet sOo was..
Later bleek dus dat ik vOlgens haar een jOnge van dr af had gepakt.. maar diie jOnge ken ik al meer dan 4 jaar en zY nOg geeneens 1 jaar.. dus wie pakt hierr nOu mensen af.. tOen kwam ik s'avonds Online en sei se sOrry het spYt me vergeef me vriendinne? dus ik sei jha in de hoop dat me leven weer wat beter sou worde.. maar nee het werd alleen maar erger..
ik kreeg ineens rusiie met iiedereen en het was natuurlijk weer allemaal me eigen schuld... ik had niemand meer en vOelde me heel eenzaam.. de vOlgende dag was egt niet leuk.. ik mOest naar sgoOl en ben Op de heen weg naar sgoOl 3 X bYna aangereden.. terwijl ik gwn voOrrang had en niet asO reed Ofzo.. later die dag vertelde ik me levensverhaal aan me beste vriend die ik al bYna me hele leven ken..
hY hiielp me heel erg en hY vrOlijkte me Op..
de dag daarna zei een jOnge die ik net 2 dagen kende allemaal dingen Over mY die hY niet sOu kunne weten.. alle mensen lulde dus Over mY.. en ik wist niet meer wie ik wel en wie ik niet kOn vertrOuwe.. ik durfde meself niet meer te sYn Omdat ik bang was dat mensen nOg meer dingen Over mY gingen lullen..
m'n beste vriend vrOeg aan mY wat er was.. maar ik wist het egt niet meer en sei tege hem nee ik vertel niemand iets meer.. toen werd hY ineens Ontsettend boOs en ben hem oOk kwYt geraakt... die avOnd heb ik in mYn arm zitte snijden.. meer dan 18 lange sneeén heb ik nu in mYn arm.. en het was een bOt mes dus het deed best wel pYn..
maarja..
nu lult iiedereen nOg meer Over mY en het is allemaal Onsiin jha se heeft dit gedaan en dat gedaan.. ik kan er egt niiet meer tegen..
Ik weet egt niet meer wat ik mOet dOen.. ik vOel me alsOf niemand me siiet staan en niemand Om me geeft..:(
Datum:
20-10-2006
Naam:
Ninii..
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

mijn verhaal

ik heb ook al vele zelfmoordpogingen gedaan en ik denk er nog steeds over na. ik zit nu in een spygiatrishe inrichting voor anorexia en moet ook vaak naar een gesloten afdeling.
ik probeer altijd zo hard te vechten voor het leven.. maar soms zit het niet altijd mee.
maar mensen.. soms denk ik ook wel.. er zijn zoveel mensen met die gedachtes en zij doen er helemaal nix mee. daar kan ik soms wel boos om woorden.
ik zou graag contact met mensen willen hebben die het zelfde ervaren als mij en dit met mij willen delen.
Datum:
20-10-2006
Naam:
nina
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ikke ebn gek

ik denk nu aan zelfmoord omdat iedereen mij haad en ik ben dom en ik kan aleen mijn ex vriendje nog vertrouwen rik stricker hij is een schat van een jongen maar ik ben gestoortd en wordt gepest
Datum:
20-10-2006
Naam:
elisa
Leeftijd:
11
Provincie:
Drenthe

rust

Ik kan mijn verhaal niet vertellen, die is veelste lang. Ik kan wel vertellen dat ik moe ben. Moe om met dit leven door te gaan. Ik ben nu alles aan het voorbereiden dat mijn boys goed zitten. Maar daarna wil ik toch mijn eigen keuze maken om eeuwige rust te krijgen. Ik wil wel kwijt dat ik vreselijk teleurgesteld ben in de mens, de maatschappij, en het vechten van mijn kant om alles positief te kijken op is. Ik zou heel graag van iemand, als dat kan, willen weten hoe je rustig in slaap kan vallen, zonder dat je wakker word of ziek bent. Ik zou graag willen weten of je met oxazepan en morfine OC je zelf de eeuwige rust kunt geven. Hoeveel ik moet innemen etc. Ik weet dat het niet eerlijk is voor degene die iemand kwijt zijn geraakt, maar vind dat ieder over zijn eigen leven mag beslissen. Ik hoop dat iemand me kan helpen om op een eenvoudige manier in slaap te vallen.
Datum:
20-10-2006
Naam:
Ellen
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

ik zie het nie meer zitten

Ik voel me erg alleen.. gevoel dat niemand om me geeft..Ik wil alleen nog maar slapen.. en hopen dat ik nie meer wakker word... Denk er vaak aan om er een eind aan te maen.. Maar niemand luistert naar mij of willen het nie horen..dat is moeilijk voor mij...Ik huil veel en weet het gewoon nie meer...kan iemand mij helpen
Datum:
20-10-2006
Naam:
lonely
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

kutzooi

ik wil al dood sinds mijn jeugd en ben dus een sukkel want ik had mezelf een hoop ellende kunnen besparen als ik het maar op mijn twaalfde goed gedaan had. Wat een slechte uitvinding "leven" welke masochist heeft dit bedacht om zo'n aardkloot te vullen met minkukels en grote minkukels. het begon met een fantastische kutmoeder en daarna drie vrouwen die respectievelijk vreemdgaan, kinderen afjatten, uitzuigen met alimenatie en tot slot eentje die tot de catagorie "ik ben een liefdeloze superegoist" behoort. Maar ja dat heb je als je zelf een klootzak bent van het reinste soort, dat is de dank voor de zorg, attentie, liefde. Tuig is het. Vooral die moeder die meer een mevrouw is. Ik heb geen zin meer om te vechten, de depressies te overleven, de angsten te weerstaan, de zinloze zoektocht naar liefde van een niet calculerende vrouw. Mijn grote liefde zijn mijn twee kinderen en in het bijzonder mijn zoon. Een grote liefde die gelijk de val is van het leven. Wa doe ik ze aan, hoe gaan ze er mee om, wat voor trauma stop ik in hun kop. Zelfmoord met een risico van reincarnatie en alles weer opnieuw moeten doen. Het leven is een val, je kan geen kant op en het is allemaal zinloos. Een bolletje water en zand in het heelal als dependance van minkukels en grote minkukels. Die rondlopen en feitelijk iets doen, wat moet ik daar tussen? Ik heb mezelf niet uitgenodigd, ik mocht (?) geboren worden in een galbakkerig katholiek nest. Een overleven vol angst, depressie en zinloosheid. Een echte mislukking een gedrocht dat leven wordt genoemd. Godverdomme wie heeft deze val gezet. Toen ik klein was stootte ik hard met mijn kop op de muren in de hoop op dood maar minimaal en hersenletsel om niets meer te weten of te onthouden. Altijd spelen met de dood en lafaard genoeg om het tot op heden niet gedaan te hebben. Wat ben ik NIET geworden wat ik had moeten zijn, wat heb ik me laetn verneuken, wat ben ik toch een sukkel, wat is er toch een tuig die misbruik maakt en sukkels zoals ik die dat toelaten. Liefde is NOOIT gratis, het kost en heleboel moeite, slikken en vooral niet jezelf zijn. Constant chantage van weglopende vrouwen. Waarom tref ik 57 jaar. Ik schrijf dit allemaal koel en zakelijk en zo voel ik me nu ook. soms dringt de wereld niet meer tot me door. Beschermd tegen de emotionele chantage van liefdeloze wezen op deze aardkloot.
Zombie-achtig totdat ik er zelf niet meer tegen kan en in een diepe depressie val. Het vaste patroon keert een lang lang terug. Ik zie de hypocrieten al bij mijn graf staan, wegwezen dat tuig. De berichten liggen klaar wie moet oprotten. Alleen mijn twee kinderene ndaar zit zo'n groot schuldgevoel, godverdomme.
Datum:
19-10-2006
Naam:
Jan
Leeftijd:
57
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.