hier is mijn verhaal en waarom ik aan zelfmoord denk:
ik ben een meisje van 21 en woon in friesland
mijn ouders zijn gescheiden toen ik 8 jaar was das al een hele tijd maar ja..
mijn moeder kreeg toen een vriend en ze woonde nog niet gelijk samen maar hij was er wel altijd als mijn broer en ik bij mijn moeder waren.
toen ik 9 was begon hij ermee hij streelde mij op plaatsen waar het niet hoorde terwijl hij aan het voorlezen was. ik had toen niet in de gaten dat het eigenlijks niet kon was ook nog maar 9 jaar. het ging door tot mijn 12e a 13e jaar. ik was 12 toen ik bij mijn moeder ging wonen en toen woonde mijn moeder al samen met hem. hij is toen nog even door gegaan met mij te misbruiken en dat is even later gestopt.
hij moest ook altijd een kus op mijn borsten geven en waarom weet ik niet maar hij zei dat dat normaal was dat vaders dat altijd bij hun dochters deden en ja ik wist van niks dus ja..
toen ik 16 was werd het pas bekend omdat hij ook aan een vriendin van mij had gezeten dat was voor mij de druppel toen heb ik het na een paar dagen aan mijn ma verteld. die schrok heel erg maar wou eerst met hem praten. en dag later is hij naar de politie gegaan en heeft hij bekend. sinds die tijd is mijn moeder bij hem weg en woon ik samen met mijn moeder en broer. toen ik 17 was kreeg ik verkering dat ging goed op zich soms wat probleempjes maar das normaal na anderhalf jaar ging dat uit en was ik weer vrijgezel. een half jaar later kreeg ik weer een vriend dat ging ook goed in het begin totdat hij bezitterig begon te worden dat heeft 2 jaar geduurt en toen was ik het zat en ben ik bij hem weggegaan. dat is nu 4 maand geleden.
ik denk nu steeds vaker aan zelfmoord omdat het voor mij gewoon een vluchtweg voor de problemen die ik heb. nou ja problemen ik zit emotioneel en psychisch in de knoop kan geen kant op.
ik ga nu ook naar school maar vind het niet leuk en dan ga ik er voor weglopen daar heb ik zo'n hekel aan maar het gebeurt gewoon kan er niks aan doen. en dat wat er met school gebeurt doe ik bij alles als het mij te moeilijk word of ik vind er niks meer aan loop ik ervoor weg. ik weet niet wat de oorzaak is daarvan maar ik wil er wel graag vanaf als dat niet lukt dan weet ik nog maar een uitweg en dat is zelfmoord. word er helemaal gek van er is ook niemand die hier vanaf weet. durf het er ook met niemand over te hebben. dus als hier iemand is die me kan helpen of advies kan of wil geven zou ik dat leuk vinden.
liefs kaatje
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.