Levensverhalen (pagina 1209)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wou weg

ik heb zelf ook met zelfmoord neigingen gezeten ik wist het allemaal niet meer me ouders gescheiden geslagen door me pa ik wou het niet meer.
telkens weer die uren lange ruzies met me moeder.
maar ik ben toen de positieve kanten van het leven gaan bekijken heb met verschillende mensen gepraat waaronder 1 iemand die mij goed wakker heeft geschud.
hiervan was ik zo geschrokken omdat ze feiten noemde van mij die ik zelf nog niet wist en we moesten nog naar school en ik fietste met een klasgenoot mee die ik alles kon vertellen en ik hebn eerst een partij zitten janken op de fiets.
ze vroeg wat er was en ik heb alles uitgelegd en ze heeft mij er zo mee geholpen.
ik ben gaan kijken wie er wel van me hielden, wie er echt om me gaf, enz enz.
mensen die zelfmoord neigingen hebben ik weet wat jullie voelen het is geen makkelijke keus de dood boven het leven te kiezen maar doe het niet ga kijken wie er echt van je hou wie der echt om je geef.

groetjes
Datum:
29-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

voel mij ellendig

Vandaag weer eens weggeweest met de bedoeling om mij toch wat beter te voelen. Ik dacht dat een optreden van Milc inc. mij wel zou opbeuren. Maar dat is jammergenoeg niet het geval geweest. De hele avond heb ik bij mijn zus en 'haar' vrienden gestaan. Zelf heb ik bijna geen vrienden, echte vrienden bedoel ik dan. Als ik mensen rond mij zie die echt close zijn met elkaar, dan mis ik dat echt wel. Wat heb ik niet dat mijn zus wel heeft? Ben ik zo een rare?
Daarenboven mis ik ook nog eens mijn ex. We zijn al 2 jaar uit elkaar en zelfs nu nog doet het pijn. Voor mij was hij 'de ware' en is dat nog steeds. Voor een andere relatie sta ik niet meer open, ben genoeg gekwetst.
Alles bij elkaar bekeken ben ik gewoon enorm teleurgesteld in het leven. Toen ik klein en naief was, kwam het allemaal zoveel mooier over. Maar nu vind ik het gewoon klote. Niets loopt zoals ik het wil, alles loopt gewoon mis... en niemand die me begrijpt of wil begrijpen.
Voel mij echt eenzaam. Ik heb al eens geprobeerd om er een eind aan te maken en ik denk er sterk aan om het nog eens te proberen. Waarom niet, het kan alleen maar verbeteren dan.

K.
Datum:
29-12-2007
Naam:
K
Leeftijd:
27
Provincie:
België

T leven is hard !

Ik ben zelf een meisje van 12 jaar,
Toen ik 6 maande oud was is mijn vader neer geschoten door zijn beste vriend,
Toen ik zo'n 5 jaar oud was is mij moeder over nieuw gaan trouwen, in het begin vond ik het heel leuk , ik was zo blij dat ik ook een vader zou gaan hebben, hij woonde in turkije,wij in nederland , mijn moeder trouwde daar met hem in turkije, vervolgen moest ze werken dag een nacht om hem hier in nederland te krijgen
Ik was nog 6 jaar Ik moest voor mij zelf zorgen , na een tijdje kreeg ik een hindoese Opas die vrouw was wel aardig maar haar dochte ! Dat was een egte biatch !
ze heeft zo'n 2 jaar op me gepast Toen ik rond de 8 jaar was ging ik aleen naar school tot nu ik heb altijd aleen gedaan alles mij moeder is er tot me 10e ofzo gewoon de helft van mij leven en niet voor mij geweest , Maar eve over mijn stief vader , Toen hij eenmaal hier was was k ront de 7 jaar, hij zat aletijd thuis zonder te werken en aleen maar aan het zuipen , mijn moeder ging 4 uur snachs weg en kwam soms 1 uur snacht weer terug Als ze haar maand saldo kreeg Moest ze dat alemaal aan me stief pa geven ze kreeg zelf tussen al dat geld waar zij voor heeft gewerkt maar 10 euro ofzo , vervolgen kwam ook me stief broer uit turkije een jaar na dat me stief vader kwam , ik moest mij kamer met hem delen hij nad alles van mij in, hij kreeg aletijd dure kleren en dure schoenen , Terwijl ik metr verotte kleding en afgekloven schoenen liep , mijn stief vader moest mij naar school brengen maar inplaatsvan dat hij mij naar school moest brengen, moest ik hem nog wakker maken ! ik was al klaar en alles en hij moest nog begine met wakker worden, Zo ben ik elke dag telaat op school gekomen dat is bijna 1 hele jaar gebeurd Zo ben ik die jaar blijven zitten, toen de jaar daarna werd het aleen maar erger ik ging toen maar aleen naar school t'was wel beter dat ik aleen ging dan dat hij mij ging brenge, toen ik voor de 2e keer in groep 4 zat , Toen gebeurde er ergere dingen ik was heel erg agrsief geworde en toen gebeur de het , het was weekend, mijn stief pa ging weg naar zijn vriende die hij kende van hier ,
toen hij rode 7 uur thuis kwam merkde ik wel dat hij raar dee maar niet dat hij dronke was, mij moeder daarintegen wist het gelijk , die dag toen ik ging slapen hoorde ik me moeder en me stief pa praten, heel de tijd na een momentje hoorde ik mijn moeder huilen! ik luisterde nog even.. en toen viel ik in slaap..
rond 23 uur hoorde ik veel lawaai en geschreeuw waar ik wakker op werd.. toen viel ik weer in slaap, toen kam mij moeder die mij wakker maakde rond 1 uur ze zij dat mij stief vader in slaap was gevale dus we nu snel weg moeste gaan voor dat hij weer wakker werd, ik trok snel wat kleren en we gingen weg we namen de trijn of bus dat weet ik neit meer , toen gingen we naar mijn egte vader zijn vamilie we bleven daar 1dag en mijn broer die daar nog was was ook gekomen toen bleven we nog 1 dag , toen gingen we aangifte bij de politie doen, toen werd mijn stief vader ff weg gehaald van onze huis door de politie en wij mogten dan alle spullen die we nodig hadden meenemen zolas kleren , toen moesten we weg ( ik had mij vogel ook meegenomen ) en toen moesten we naar een opvang huis ik ben daar 1 maand gebleven en net 1 dag voor mijn 9e verjaardag weg gegaan en toen ging mijn stief vader ergens anders wonen en ze zijn niet geschijden en zijn nog getrouwt en mijn moeder gaat nu nog vaak naar hem toen, ik heb een half zusje van 2 jaar en mijn stief vader woont nu op sichself gelukig niet bij ons , maar ik wil nooit naar zijn huis mij moeder dwingt mij er toe maar ik ben oud genoeg om mijn ijgen beslissingen te nemen daarom haat ik mij leven soms ook ! Maar het gaat door en ik heb er ook nog nooit egt aan gedagt om zelfmoord te plegen

Datum:
29-12-2007
Naam:
;;;;
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

ik ben niets waard

Ik ben een meisje van 14 en ik word echt gek van me zelf ik zit wel eens te denken aan zelf moord en soms heb ik ook de neiging omdat gewoon te doen. Weg van deze wereld geen gezeik meer van anderen mensen. Ik heb heel vaak ruzie met me ouders en daar heb ik geen zin in meer. me vader dreigt ook wel eens om me met me hoofd door de muur te rammen ( ofzoiets ) dan is die echt boos en daar kan ik dan niet tegen. Dan ga ik meestal naar boven en lig ik gewoon heel lang te huilen. Dan heeft voor mij het leven geen zin meer. Ik had ook een vriend S. hij zei dat hij heel veel voor me voelde en al die liefe dingen die je dan gaat geloven. Toen kregen we iets en was het al naar 2 weken uit. Daar was ik kapot van elke avond huilen om een jongen! dat was een half jaar geleden hij zei vorige week dat tie me weer leuk vond en terug wou maar ik hou echt zo veel van hem sommige mensen geloven dat niet omdat ik nog best jong ben. Maar tis gewoon zo hij vind me leuk maar nu wilt te me opeens niet meer terug. Ik kan er gewoon niet meer tegen alles dank zij een jongen en me ouders:S ik hou van ze ook al doen ze afentoe gewoon zo gemeen altijd ruzie ik kan er niet meer tegen en wil met me leven stoppen. Ik vind dat ik toch niets waard ben ik sta alleen maar mensen in de weg! het is altijd mijn schuld als ik ruzie met iemand heb altijd ik heb er geen zin meer in !!

Datum:
28-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord: nee echt niet

liefde is ondraagelijk maar komop ga voor het leven pleeg geen zelfmoord ga naar een phigizator of zo en als dat niet helpt ga mooie muziek luistere
Datum:
28-12-2007
Naam:
dewi
Leeftijd:
12
Provincie:
Overijssel

tsja...

ik weet t niet meer.... ik moet me gelukkig prijzen met mn 2 ( gehandicapte kinderen) ik heb met mn nieuwe vriend n huis gekocht... geluk alom.... toch?) waarom voel ik me zo vreselijk vervelend en wil graag n uurtje dood......ik ben zo moe....wil mn kids niet kwijt.. mn nieuwe liefde niet kwijt....... niemand weet dat ik dit typ....ik ben gewoon n zeikerd? ofzo?
ik ben gewoon doodmoe............sorry....
Datum:
28-12-2007
Naam:
judith
Leeftijd:
39
Provincie:
Gelderland

ik word door een kutkind gepest

ikhad een paar weken trug heel de klas tegen ij nu dat het opgelost is gingen de gesprekken op de normale manier maar door da kutkind da zo graag stoer wild doen voel ik me totaal niet goed.Op msn zit ze de hele tijd bezig van heel de kas is tegen u ge hetb geen vrienden(terwijl ik da wel heb)ze trekt dan iedereen mee en voegt ze toe in dat gesprek.Ik wil gewoon ene einde maken aan dat gepest en ik vind dat het maar op 1 manier kan zelfmoord plegen!!!
Datum:
28-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Zonder hem wil ik niet meer leven...

Ja, hier ben ik alweer.
Ik voel me zo klote en ik haat mezelf.
Ik mis mijn ex (R.) heel erg. Ik heb het zelf uitgemaakt, maar dat kwam omdat ik verliefd werd op een andere jongen. Nu is het uit met die jongen en ik ben gaan beseffen dat ik R. heel erg mis. Eerst dacht ik dat dat kwam omdat ik geen vriendje meer had en dus niemand meer had die op die manier van mij hield.
Maar nu een paar dagen later, ben ik er achter gekomen dat ik wel degelijk van R. hou! Ik haat mezelf fcking erg, want ik heb het verdomme uitgemaakt voor die teringplayer!
Ik heb tegen R. gezegd dat ik hem mis en gewoon heel veel van hem hou. En hij heeft gezegd dat hij al die tijd van mij is blijven houden en dat hij soms moest huilen omdat hij mij zo miste.
Hij houdt nog steeds van mij dus, maar hij zegt dat hij geen verkering meer met me durft te nemen, omdat hij bang is dat ik het weer uitmaak en dat hij dan weer zoveel pijn krijgt. Ik wil hem geen pijn meer aandoen en ik snap hem ook wel.
Maar ik hou zoo veel van hem en ik ben zo verliefd op hem. En als we weer verkering zouden krijgen dan zou ik het echt nooit meer uitmaken. Hij is gewoon mijn hele leven.
Zonder hem wil ik niet meer leven. Als hij gaat zeggen dat hij niet meer verder met me wil, dan ga ik echt maar dan ook echt zelfmoord plegen.
Dit keer ga ik het dan echt doen, want zonder hem heb ik geen leven, is mijn leven helemaal niks waard.
Datum:
28-12-2007
Naam:
Mirjam
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

kankerwereld!!!

Toen ik 5 jaar was was mijn zusje van toen 3 jaar overleden toen ik alleen met haar was. Ze was van de trap gevallen en zo goed als op slag dood. Mijn ouders, nadat ze me een tijd verwaarloosd en genegeerd hadden, begonnen zij mij meerdere malen te slaan en te zeggen dat het mijn schuld was. Ik was toen 6 jaar.
Hoe ouder ik werd hoe erger zij werden. Mijn vader begon steeds meer te drinken en ging dan helemaal door het lint. Mijn moeder was vaak weg van huis, omdat ook zij werd mishandeld door mijn vader.
Ik herinner me het nog precies. 24 januari 1997.
Mijn vader had weer aan die klotedrank gezeten en kreeg onenigheid met m'n ma. Heeft een knuppel gepakt en haar permanent verlamd geslagen.
Inmiddels zijn we dus weer 10 jaar verder.
Heb in 3 verschillende psychiatrische inrichtingen gezeten omdat men dacht dat ik gek was. Heb vaak overdosissen hoestdrank genomen om gewoon even weg te zijn van deze verotte wereld.
Ik geef het op, moge anderen de dingen die zij hebben respecteren en blij zijn met de momenten die ze hebben. Want als je niks hebt, heeft het allemaal geen zin meer.
Datum:
28-12-2007
Naam:
Maxime
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

helpt allemaal geen klote

nadat ik besloten had om maar te gaan stoppen met leven trok ik mij terug in de badkamer en nam een helehoop pillen in met de hoop dat dit dan mijn einde zou zijn. gelukkig voor de een helaas voor mij kwam mijn vrouw erachter (hoe weet ik nog steeds niet) dat ik die pillen had genomen en belde 112 nou je weet wel ambulance ,ziekenhuis opgenomen bij ggz maar als je mij nu vraagt is het nu beter als eerst ? nee eerder slechter en net zoals vandaag zit ik met een deskundige te praten waarvan ik denk dat het ze geen ene biet kan schelen hoe ik me voel.
en daar moet ik me beter bij gaan voelen nou ik denk het niet, ik slik pillen om rustig te blijven in mijn hoofd en had slaappillen die niet werkte ,kreeg andere en die hielpen eindelijk denk je dan kan ik weer slapen maar de pillen zijn op (had er 10) en krijg nu gewoon niet meer erbij en moet maar bellen als het niet gaat jaja zeker bedelen voor een pil nou mooi niet dus.
en pas over 3 weken terug komen??????
maar nu even hoe het allemaal zo gekomen is:
vroeger had ik een klote jeugd en was en ben volgens mij de enig normale van het gezin de rest blowt snuft drink
mijn vader en moeder gingen scheiden toen ik ongeveer een jaar of 6 was en daarna heb ik op vele scholen gezeten en ben veel verhuisd dus echt rustig was het niet. mijn vader dronk en sloeg alles kapot (nee niet ons gelukkig) als er wat gebeurde wat meneer niet aanstond dan kreeg ie een waas en als kind maakte dat een hele angstige indruk waar ik nu nog last van heb.
maar na de scheiding ging ik met mijn moeder mee en dat ging redelijk goed maar omdat ik spijbelde van school ,waar mijn vader dus achter kwam moest ik bij hem gaan wonen en was weer al mijn vrienden kwijt plus mijn sport
ga nu even een sprong maken naar mijn 19e jaar want anders wordt het zo lang allemaal.
toen ik dus een jaar of 19 was kreeg ik mijn eerste meisje en dat ging uit omdat ze een keer naar mijn moeder wilde en ik aan mijn moeder vroeg of ze een keer niet wilde blowen waar zij bij was, nou dat was oke (haar vader was politie en toen was het nog niet zoals nu) maar uiteraard ging ze toch zitten blowen en moest ze het uit maken van haar vader en dat gaf toen veel verdriet.
na een paar losse relatie's gehad te hebben leerde ik dus mijn toekomstige vrouw kennen wat ik dus toen nog niet wist en weer flikte mijn moeder dat van dat blowen alleen vertelde haar ouders dat ik daar niets aan kon doen en zijn wij later dan ook getrouwd
toen mijn vader erachter kwam dat ik een vast meisje had heeft ie al mijn spullen op mijn bed geflikkerd en de bar die ik zelf gemaakt had in mijn kamer aan diggelen geslagen ik ben toen ik dat zag naar beneden gelopen en verteld dat ie met zijn poten van mijn spullen moest blijven want anders zou ik hem vermoorden ,dit was meer een reaktie die ik op dat moment had vanwegen mijn kwaadheid maar afgelopen kerst kreeg ik toch even een e-mail met daarin dat ik hem wilde vermoorden.
ik ben toen uit huis gegaan en heb weken bij mijn schoonouders ingewoond en daarna in onze eigen flat maar had wel gebroken met mijn ouders en ik kan je zeggen dat heeft veel pijn gedaan al die jaren ...
na 17 jaar heb ik ze geschreven en mijn bij mijn vader was ik welkom maar mijn moeder wilde liever niet?????
ik zie mijn vader nu een paar jaar weer maar een echte goede band is er nog steeds niet ben erg nerveus als ie komt
vaak probeert ie mij over te halen dat ik naar mijn moeder moet gaan en heb dat 2 x getracht te doen maar stote steeds mijn neus en nog steeds begint ie erover
maar dit is niet alles
ik heb een zoon en een dochter mijn zoon is gewoon een stoere jongen die erg lief is maar mijn dochter van 15 is erg tegen de draad om het zomaar te zeggen ze heeft het halve huis inmiddels gesloopt en is nu bij jeugdzorg en dat vreet ook aan je en denk je steeds maar weer waarom moet ons dit gebeuren
er is ondankst dat ze uit huis is heel veel spanning elke dag omdat veel dingen nog via ons lopen ook komt ze af en toe thuis en dan is de spanning helemaal te snijden
dan is er ook nog mijn werk wat niet lekker loopt en noem maar op ik stop ermee want ik zit nu echt te denken dat ik maar weer ermee gaat kappen want ik wil RUST in mijn leven en die heb ik dus niet op deze klote aarde
Datum:
28-12-2007
Naam:
lievrniet
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.