Levensverhalen (pagina 1195)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Broer...

Ik had een vriend. Jarenlang. Hij beschermde me,,zag me graag..en in die tijd was hij de enigste die ik had. Ik keek enorm naar hem op..
Ik zag hem doodgraag,,ik begon al te wene toen ik nog maar dacht aan hem te verliezen. Mijn beste vriend...Mijn Broer..Ik deed alles voor hem en hij voor mij. Na een tijdje werd ik verliefd op hem en hij op mij. We hebben dan 6 maand een relatie gehad. Perfect gewoon..de vriendschap zat er nog in en ..alles was zo puur. My First BoyFriend x3,,..
Achter die 6 maand,,zag ik het speciale niet meer in van onze jarenlange vrienschap. Ik werd verliefd op een andere jongen en ik maakte het uit..
Ze konden elkaar niet luchten,,en ze probeerden elk mij aan hun kant te krijgen.
Ik wist ergens wel dat ik mijn ex nog doodgraag zag,,maar ik was zo verliefd..op iemand die ik pas 3 dagen kende. Mijn ex kon het wel begrijpen en we wilden nog vrienden blijven..maar hij werd jaloers en zo kregen we slaande ruzie.
Dit hebben we nog steeds. Hij zit in mijn school en de kwelling die door me gaat als ik hem zie lopen is ondraaglijk..Ik huil achter 3 maanden nog steeds iedere avond omdat ik hem zielshard mis..
En ja,,ik denk veel aan zelfmoord..
Niet alleen omdat ik niet zonder hem kan leven..ook omdat het mijn eigen fout is. Ik zag hem liever dan mezelf..liever dan alles wat dan ook in de wereld. Die nieuwe jongen bleef niet voor lang,,achter 1 maand was ik hem beu en liet ik hem staan. Nu heb ik een nieuwe relatie waar ik me wel goed bij voel maar..
Maar ik mis 'm zooo hard!
Niemand kan er wat aan doen en..hij ziet niet hoe hard ik elke dag iets meer aan het sterven ben. Their will be nothing left of me x3
Datum:
15-01-2008
Naam:
Hopeless..
Leeftijd:
16
Provincie:
België

weet niet wat te doen

hey,
ik heb dus als probleem dat ik al 2 jaar en 2 maanden met een meisje verkeerde! na een tijdje werd het een echte ramp en kwam er bedrog in het spel van beide kanten en toch kwam het telkens weer goed tussen ons... maar ze deed altijd afstandelijker en dacht ik dus dat ze me weer ging bedriegen en sinds kort heeft ze beslist om een tattoo te plaatsen op haar lies dus dat is heel dicht bij het intieme plekje :$ hieropvolgend werd ik dus jaloers en begon ik te vragen of ze het zou tonen aan vrienden (want als ze dat doet dan zie je niet enkel de tattoo maar ook de rest :s) en uiteindelijk begon ze me te pesten maar gaf ze nooit een serieus antwoord... ze bleef maar zeggen dat ze het niet wist en hierop heb ik geantwoord dat als ze het zou tonen dat ik haar zou meeslepen naar een bordeel en dan kon ze er haar beroep van maken :$ uiteindelijk heeft ze dat opgenomen alsof ik haar een hoer noemde terwijl dat zo niet bedoeld was en dus heeft ze me gedumpt! maar ze was voor mij de ware liefde!! :'( en zonder haar wil ik niet leven! mijn leven heeft gewoon geen zin meer! kan iemand me helpen en zeggen wat ik moet doen??
Datum:
15-01-2008
Naam:
ano niem
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Dood

Een vriend van mij is 3 jaar geleden overleden aan kanker, leukemie. Ik heb het nog steeds niet kunnen verwerken. Laatst was er bij mijn opa prostaatkanker ontdekt, daar schrok ik heel erg van.

Ik heb zowiezo al weinig vrienden en ik zoek het niet meer om naar school te gaan omdat ik gepest word op school. Eén van die jongens zat bij mij op de basisschool en probeert het rustig te houden, want hij weet wat ik mee maak. Maar laatst hebben ze mij nog bedreigt met een mes. Ik ben echt bang geworden toen.

Nog een rotzorg, mijn moeder is depressief. Niet zo heel erg maar toch maak ik me veel te veel zorgen over mijn moeder. Ik probeer wel met haar te praten alleen de juiste woorden komen niet op mijn lippen heen.

Kortom;'' Mijn leven is miserabel, ik kan er niet meer tegen. Ik was bijna dood maar een vriend had me van het spoor afgetrokken. Dat is een jaar geleden. Toen realiseerde ik me niet hoe erg ik mijn vrienden, familie en kenissen pijn zou doen. Maar al wil ik het niet op mijn geweten hebben; ik wil dood.
Datum:
15-01-2008
Naam:
Luc
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Waarom ik?

Mijn leven is gwn kut, en ik haat gym?Waarom? Omdat ik in de kleedkamer tegen die sprieten moet aankijken, en ik dik ben! En ben gemeen tegen mn moeder, snauw haar af en scheld haar zelfs uit(ik heb het dikzijn gen van haar)Ik BESEF zeer goed, dat ze er niks aan kan doen.Ik wil niet dat een kind hetzelfde leed, overkomt als mij, dus neem ik geen kinderen.Wat moet ik dan doen met mn leven?ik voel me zo klote, en het gaat niet goed, op sgool, ik doen geen huiswerk, en denk almaar aan zelfmoord:(
Datum:
15-01-2008
Naam:
noel
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

Ouders , Vriendén

Pf , Echtt tis ,nimerr zoomakelijkk !
da is altyd hetzelfde by my thuis ,
Khebb een broer ! Maarr hett enigste wa die doe is my lastigg valle :s
Kzitt all in zware depresie!
Khebb nuu alss zelffs gedachté van , Da ik een hond zou redde dat verdrinkt , Maarr myn broer & papa niett :s
zoo ergg is hett all :s
Khebb all veell zelfmoordneigingen zenne !
Byna elke dagg !
Kvoell myy echtt nii goe :s
mjhh , ps , Echté vrienden bestaann niett !
Datum:
15-01-2008
Naam:
Khouw dat liever anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Zelfmoord

Ik zit brugklas in 2005 t/m 2006.
Begin ging het erg goed, na half jaar ontdekt ik dat me 2 vriendinnen erg raar doen tegen mij, het was te zien aan haar gedrag, ik was woedend en verdrietig. Paar dagen later blijkt dat niemand met mij wil praten, Omdat 1 meisje wil dat niemand met mij praten. Nadat ik thuis was gekomen. ik pieker in bed aan zelfmoord. Volgende dag was vrijdag. nadat ik thuis was gekomen. pakte ik mes. daarmee wilde ik door hals snijden. want ik wist dat je snel kan sterven. plaats daarvan heb ik in mijn arm gesneden. Omdat ik niet durf te doen. Na 2 jaar later blijkt dat bijna hetzelfde weer moet ik dat ontdekken door me 1 klasgenootje vriendin. Haar gedrag was wel goed te zien. Daarmee piekeren ik hele middag. Ik dacht aan zelfmoordpillen. maar ik heb het niet gekocht, omdat ik op google wilde zoeken.
maar ik vond alleen dit website. ik wilde me hart opluchten met haat en verdrietig. daarom schrijf ik dit
Datum:
15-01-2008
Naam:
Meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik kan niet meer...

Ik snap niet, waarom ik nog steeds leef...
Dat is onzin...
Ik heb geen vrienden, niemand begrijpt mij... ik voel mij altijd alleen...
Enige person voor wie ik nog probeer te leven is mijn enige vriend... goede vriend van mij...
Maar met elke nieuwe dag wil ik dat minder en minder...
Ik heb dat zo vaak geprobeerd... ik bedoel suicide...
Pijn en bloed - mijn beste vrienden...
Ik kan zo echt niet meer...
Al 3 jaren probeer ik oplossing van mijn probleem vinden... maar dat lukt mij niet meer...
Datum:
15-01-2008
Naam:
Katja
Leeftijd:
17
Provincie:
Anders

mijn leven heeft geen zin meer

het heeft met thuis te maken er word geroept en ze slaan elkaar we hebben ook al 9keer gevucht naar een vluchthuis maar ja mijn broertje is nu 1jaar en een beetje hij heeft ook al veel gezien en snachts slaap ik ook niet en daarom wil ik ook dood maar mijn broer die woont bij zijn pa en wil ook zelmoord plegen omdat er bij mijn pa ook veel problemen zijn wat kan ik doen
Datum:
15-01-2008
Naam:
lisa
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Opgeven doen we niet zomaar!

12 t/m 15 jaar... het is dan al een moeilijke leeftijd en zeker als je ook nog allerlei problemen op je dak krijgt.. Ik spreek uit ervaring..
ouders net gescheiden
mijn vader hoefde me niet meer
en dreigde met het verkopen van mijn alles en houvast, mijn paard,
mijn moeder net een nieuwe vriend waar ik het niet mee kon vinden

Ik probeerde de dingen op te lossen op de verkeerde manieren en als ik niet zo mijn houvaste had had ik het allemaal niet meer getrokken en was ik inderdaad misschien in het graf verdwenen...

Maar ik ben er nu nog steeds... en nog steeds zo met mijn problemen.. Ik zag deze week weer de toekomst niet meer zitten.. weer zo met nieuwe problemen er bij.. maar uiteindelijk wordt je er alleen maar sterker van...
Je leert er uiteindelijk mee omgaan... Ik kan t nu nog niet hr, maar door deze verhalen zie ik nu al wel hoe erg ik ben gegroeid door de jaren heen en ook sterker ben geworden...
Ik heb zomaar eens het idee dat het met mij wel goed gaat komen! En ik hoop dus ook dat jullie bedenken dat je nog een heel leven voor je hebt, hoe eng het af en toe ook kan klinken, en dat je nog moet groeien maar dat je er uiteindelijk sterker aan uitkomt... Stel het desnoods gwoon nog een paar jaar uit en als je er dan nog hetzelfde over denkt,....

Iedereen heeft een pracht van een toekomst voor zich.. Idd met de zonodige problemen en tegenslagen, maar uiteindelijk moet je er zelf iets van maken!!

Ik blijf er alleen van balen dat de problemen steeds opnieuw voorbij komen ookal dacht je dat je ze verwerkt had....

Maar verder wens ik iedereen veel sterkte en hou jullie taai!
Datum:
14-01-2008
Naam:
zonder naam ook te begrijpe
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Niks meer om voor te leven

Ik heb al een paar keer op deze site geschreven.
Ik ben een jongen van 14 nu, zit op 3-Havo en ik heb te vaak aan zelfmoord gedacht...

Het begon ongeveer 6-7 jaar geleden toen mijn ouders gingen scheiden, mijn pa kwam erachter dat ie homo was.
Ik was toen een jaar of 7-8, ik begreep er nog niet zo veel van.
Naarmate ik ouder werd kwamen er ook problemen.
Als ik bijv een vriend van me uitnodigde haatte ik mijn pa gewoon hoe hij zich gedroeg.
Nadat het op school bekent werd werd het nog erger, een of andere mongool heeft verzonnen dat homo zijn erfelijk is :S
Ik zit er nu vaak mee, ik heb nog maar 3 mensen over waar ik echt gewoon normaal mee kan praten. Als ik met iemand anders praat vertelt die het toch weer door.
maar met hun kan ik ook niet meer praten, ze hebben vaak geen tijd.
Tis ook gewoon mijn eigen schuld, ik had gewoon nooit geboren moeten worde..

Ik haat mijn pa nu echt, alles wat hij doet daar heb ik een hekel aan.
Hij houd allemaal van verjaardagen,feesten & carnaval.
Ik vier me eigen verjaardag niet eens om te voorkome dat hij het weer verpest.

Toen ik klein was had mij pa nooit tijd, hij had gewoon nooit een kind moeten nemen.
Mijn zus is gelukkig, mijn ouders letten op haar, sturen haar bij maar mij laten ze in de steek.

ik heb al vaak aan zelfmoord gedacht.
1x heb ik al op het station gestaan wachtend op een trein om ervoor te springen.
Ik snap niet waar ik nog voor leef.
Het zou mijn ouders toch niet uitmaken of ik er ben of niet, 1x was mijn ma zelfs vergeten dat ik een dag bij haar zou zijn...

Ze zeggen dat je leeft om gelukkig te zijn, wat als je niet gelukkig bent?
Datum:
14-01-2008
Naam:
een vergeten kind
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.